woensdag 10 oktober 2012

Nieuws wetenschap oktober 2012


Het nieuws wetenschap verschijnt maandelijks. Soms krijgt deze een vervolg. Alle wetenschappelijke nieuws wordt op dit artikel onderworpen aan de kritische toetsing door de Bijbel. De Bijbel spreekt de wetenschap niet tegen. Wel wijst de Bijbel de evolutietheorie volledig af, omdat de evolutieleer gebaseerd is op hypotheses, die door echte wetenschappelijke feiten niet ondersteund kunnen worden. 

Missie Curiosity op Mars belicht

Voor de wetenschappers en de NASA-medewerkers van het vluchtleidingscentrum in Pasadena, Californië, waren opwindenste momenten geweest, toen de Amerikaanse robotverkenner Curiosity op 6 augustus 2012 na een lange reis van 8 maanden op de Rode Planeet, Mars genaamd, was veilig geland. De vreugde van de wetenschappelijke wereld kende geen grenzen. Maar...echter was de vreugde wat getemperd, toen een eerste valse noot klonk. Volgens de Los Angeles Times zou een instrument besmet kunnen zijn met aardse microben. Hierdoor bestaat de kans dan eventueel aanwezig water op Mars verontreinigd zou raken. Volgens de krant hebben ingenieurs van de NASA op de robotarm van de Curiosity een boorijzer bevestigd voor het geval dat de robot na de landing problemen zou hebben gehad om automatisch te gaan boren. De vrees bestaat echter dat het ooit steriele boorijzer aan microben is blootgesteld. Volgens de regels van de NASA moeten alle delen van de robotjeep, die met de Marsbodem in contact komen, heel steriel zijn om besmetting te voorkomen. Hoewel het zeer onwaarschijnlijk is dat microben de reis naar en landing op Mars hebben overleefd, kan er toch contaminatie optreden als de robotverkenner Curiosity water zou ontdekken. In vochtige omstandigheden hebben dergelijke kiemen immers de beste kans om te overleven. (1) Eerder werd bericht dat de Marsverkenner Rover besmet was met aardse bacteriën. De aardse bacteriën bleken ondanks UV-straling, kou en uitdroging op Mars te kunnen gedijen. Dat was in strijd met een VN-verdrag die vervuiling van andere planeten door aardse bacteriën verbiedt. Het Ruimteverdrag van de Verenigde Naties, officieel Treaty on Principles Governing the Activities of States in the Exploration and Use of Outer Space, including the Moon and Other Celestial Bodies (vertaald: Verdrag inzake de beginselen waaraan de activiteiten van Staten zijn onderworpen bij het onderzoek en gebruik van de kosmische ruimte, met inbegrip van de maan en andere hemellichamen) geheten, werd op 19 december 1966 door middel van resolutie 2222 aangenomen door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. op 1 januari 2008 was deze verdrag door 99 landen geratificeerd en door nog eens 25 landen ondertekend. (2) In het VN-verdrag wordt bepaald dat schadelijke besmetting van de ruimte, de maan en andere hemellichamen verboden is. Ook mogen nucleaire wapens en andere massavernietigingswapens volgens het verdrag niet in een baan om de aarde, op de maan of andere hemellichamen en in de ruimte geplaatst worden. (2) Nu de microben met de Curiosity meegereisd hebben,  is het VN-verdrag door de NASA aan de laars gelapt. De vraag is of de microben ook de barre omstandigheden zullen overleven. Maar zelfs als er water wordt ontdekt, beschikt de robot ook nog over een laser en een spectometer om dat van op afstand veilig te analyseren. (1) De robotverkenner Curiosity is een rijdend scheikundelaboratorium dat het Marsoppervlak omwoelt, rotsen onderzoekt, gassen in de atmosfeer meet en foto's neemt. De wetenschappers hopen meer te weten komen of op Mars ooit leven mogelijk is geweest. De missie van de verkenner Curiosity zal twee jaar duren. 


Marswagentje Curiosity
Tijdens de eenzame tocht op Mars heeft de Marsjeep Curiosity een foto kunnen maken van een spectaculaire en gedeeltelijke zonsverduistering. De NASA was erin geslaagd een camera van de Curiosity naar de rozige hemel te richten, op het gelukkige moment dat de maan Phobos voor de zon schoof. De eclips, die plaatsvond op 13 september, is 'niet zo indrukwekkend' als een zonsverduistering, zoals we op aarde kennen, omdat Phobos een diameter heeft van amper 22,2 kilometer. Ter vergelijking: Onze maan heeft een diameter van 3.476 kilometer. (3) Phobos is dus een van de kleinste manen in ons zonnestelsel en staat ook dichter bij Mars dan onze maan bij de Aarde, dus gedeeltelijke verduisteringen zijn er minder zeldzaam. Wel uniek is dat de Marsjeep Curiosity beelden van de gedeeltelijke zonsverduistering heeft kunnen maken. 


Gedeeltelijk zonsverduistering vanaf Mars
Enkele dagen later kondigde de NASA aan dat de Marsjeep Curiosity 'nieuw bewijs' heeft gevonden dat er vroeger water op Mars stroomde. In een grote krater liggen kiezelsteentjes, die door het water van een beekje in een ver verleden zouden worden meegevoerd. "Uit de omvang van die steentjes maken we op dat het water met een snelheid van ongeveer een meter per seconde kabbelde en tussen enkeldiep en heupdiep was,"liet een woordvoerder van de NASA weten. (4) 


Een foto van een oud 'rivierbedding' op Mars,
gemaakt door Curiosity
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA voerde een actie door het publiek erbij te betrekken bij de reis van Curiosity en meer mensen te kunnen vertellen over het eenzame en dorre landschap van de Gale Crater, de plek waar het wagentje Curiosity zich bevindt. Daarom is de robotverkenner Curiosity op 4 september ingecheckt op Foursquare, een internetdienst, waarmee u kunt weten waar u bent. De locatie is uiteraard de planeet Mars. Daarmee is de eerste check-in op een andere planeet dan de Aarde een feit geworden. Het wagentje Curiosity is op weg naar Mount Sharp, een berg van 5 kilometer hoog. 


3D afbeelding van de Gale Crater waar de Curiosity
was geland.
De robotverkenner Curiosity bereidde zich voor op het analyseren van een eerste hap rood Marszand. Daarvoor is het wel noodzakelijk dat het rondrijdende laboratorium....zijn mond spoelt! Een van de taken van de Curiosity is het analyseren van de Marsbodem, om de chemische samenstelling te bepalen. Omdat er in het binnenwerk van zijn apparatuur aardse reststoffen kunnen blijven hangen, zoals vet, moet dit eerst grondig worden schoongeschrobd. (5) Anders zou bij de analyse allemaal bekende aardse materie worden meegemeten. Dat is niet de bedoeling. Uiteraard vraagt u zich af of een technicus op aarde misschien nalatig was geweest het binnenwerk van de apparatuur van de Curiosity eerst grondig schoon te maken. Gelukkig hebben de makers van de andere robotverkenner Rover een oplossing gevonden voor dit probleem. Ze hebben de Curiosity uitgerust met een centrifuge, die op een 'lekker tandenklapperend trillingsniveau' fijn stof door het apparaat jaagt en de binnenkant schoonpoetst, aldus Daniel Limonadi, chef monsters van de Rovermissie. (5) Op zaterdag 6 oktober was de Curiosity begonnen met het scheppen, schudden en dumpen. De Curiosity dumpt driemaal een hap zand, alsof heet een slok mondwater betreft. De vierde keer giet de Curiosity langzaam een 'half babypilletje aspirine van het materiaal' in het mobiele lab, waarna de uitvoerige chemische analyse echt begint. (5)


Route die Curiosity op Mars tot nu toe heeft gereden
Het oppervlakte van Mars
Er lijkt niets bijzonder aan het zand dat wordt getest en dat is precies waarom NASA hiervoor heeft gekozen. "Het is prima om te beginnen met saai veilig zand van een Marsduin",aldus Limonadi. De Curiosity heeft sinds zijn landing in augustus ongeveer een halve kilometer afgelegd. Volgende maand zou hij een interessante locatie bereiken, waardoor hij in de Marsbodem naar nieuwe monsters zal boren. (5)

Vele lezers zullen zich afvragen of er wel water op Mars is ooit geweest. Water kent drie verschijningsvormen ijs, damp en vloeibaar. Het wordt alleen gevonden in een betrekkelijk nauwe kring tussen Venus en Mars. Dichter bij de zon wordt het alleen nog maar damp. Verder van de zon af wordt het ijs. De baan van onze Aarde loopt door het midden van de kring en dit is de ideale plaats voor het levensproces, zoals wij dat tegenwoordig kennen. Daarom moeten de wetenschappers het Bijbelboek Genesis serieus nemen. Daarin staat informatie over water op de eerste dag van de schepping. In Genesis 1:6-7 staat dat God een scheiding maakte tussen water. Onder het uitspansel van de aarde staat water, zoals wij dat nu kennen. Het interessante is dat er ook water boven het uitspansel is en het uitspansel wordt hemel genoemd. Er zijn drie soorten hemelen: blauwe hemel, zoals we dat kennen, het heelal met ontelbare sterren en tenslotte de hemel die buiten het heelal staat en tevens Gods woonplaats is. Het is niet uitgesloten dat er ooit water op Mars is geweest. Maar...omdat de rode planeet aan de rand van de kring ligt, is het leven op Mars echt niet mogelijk. Door gebrek aan een magneetveld heeft Mars ook geen magnetosfeer. De Marsatmosfeer is zo dun en ijl, waardoor het water en andere moleculen snel verdampen. De kans dat er leven op Mars gevonden zou worden, is nihil. Dat de Aarde juist in het midden van de kring staat, is het leven op aarde wel mogelijk. 

Russische jochie ontdekt goed geconserveerde mammoet

Een 11-jarige jongetje heeft in het verre noorden van Rusland resten van een goed geconserveerde mammoet gevonden. Wetenschappers spreken over een opwindende ontdekking en zeggen dat het een van de best bewaarde karkassen is, die ooit is gevonden. De jongen, Evgeni Salinder, ontdekte de oerolifant op het schiereiland Taimir. De wetenschappers hebben de resten van de oerolifant onderzocht. Niet alleen is het skelet van de mammoet bewaard, maar ook zijn vlees, vet en een paar organen aangetroffen, aldus Russische media. Ze denken dat het gaat om een mannelijke mammoet van 15 of 16. (6)


Resten van een goed geconserveerde mammoet
Het kostte wetenschappers een week om de resten uit de permanent bevroren grond en sneeuw te halen. Ze gebruikten daarvoor speciale stoomapparaten. De wetenschappers zijn nog druk bezig met het onderzoeken van de goed geconserveerde mammoet. Ze denken dat het dier in de zomer was gestorven, omdat veel van zijn ondervacht te zien is. Het dier wordt vernoemd naar zijn ontdekker. De mammoet wordt na uitgebreid onderzoek tentoongesteld in een museum in Taimir. (6)


Wolharige mammoeten
In 1901 werd  zo'n buitengewoon goed bewaard gebleven lichaam van de mammoet aan de oevers van de rivier Berezovka in Siberië gevonden. In mei 2007 werd ook een complete lichaam van een baby-mammoet opgegraven.


Baby-mammoet
Het ging om een vrouwtje van ongeveer zes maanden oud. Het dier was 130 centimeter lang en woog zo'n 50 kilo. De baby-mammoet was bijna intact. Er ontbraken alleen een oor en een stukje staartje, die waarschijnlijk afgebeten waren. 



De meeste opgegraven mammoeten zijn in permafrost goed bewaard en ingevroren. Duizenden jaren geleden leefden de mammoeten volgens sommige geleerden in toendra- en permafrostgebieden, toen het nog erg koud was. Hun lichaam was bedekt met een dichte en isolerende laag haar om het te beschermen tegen kou. Ze hadden sterke kiezen om de taaie en harde grassen op de steppen te kunnen vermalen. Er zijn verschillende verklaringen voor het uitsterven van een olifantachtige soort zoals de mammoet. De wetenschappers kunnen een plausibele verklaring niet geven. De meeste geleerden denken dat een klimaatverandering de oorzaak van het uitsterven van de mammoet was. Veel mammoeten zijn bewaard en goed geconserveerd gebleven, soms nog met het voedsel in hun bek. U weet waarschijnlijk niet dat het voedsel die in de bek van de mammoeten was gevonden, uit gras, boterbloemen, bonen, zaden en jonge scheuten van dennenbomen bestaat. Het eigenaardige is dat als de mammoeten in een barre winters landschap hadden geleefd, hadden ze nooit vers bloeiende boterbloemen in hun bek kunnen hebben! Men heeft u vast en zeker niet verteld. Het zou betekenen dat de mammoeten in een milde of warme klimaat hadden geleefd. Waarom het voedsel in hun maag niet verteerd of verrot was, moet er een logische verklaring gezocht worden. 


Mammoet
Een catastrofe als de zondvloed speelde een grote rol in het uitsterven van vele diersoorten zoals de dinosaurussen.  De zondvloed was een gigantische catastrofe die de hele aarde trof, ooit geweest. In Genesis 7:11 lezen we dat 'door het openbreken van de aarde' kwam het water dat onder de aarde had gezeten, vrij en schoot met een ongeloofelijke kracht de lucht in. De breuken in de aardkorst veroorzaakten vulkanische uitbarstingen op wereldomvattende schaal. Zo erg dat het oorspronkelijke continent in stukken brak en dat de continenten uit elkaar dreven. Bovendien werden grote wolken vulkanische as de lucht in geslingerd. De stofdeeltjes dienden als condensatie-kernen voor de waterdamp en het begon te stortregenen zoals het nog nooit gestortregend had (Genesis 7:11-12). De lucht regende volkomen leeg, veertig dagen achter elkaar. Om verschillende redenen viel het water letterlijk met bakken uit de lucht en zakte de luchtdruk plaatselijk zeer sterk, waardoor de temperatuur tot ver beneden het vriespunt daalde. Warme lucht stroomde van de zijkanten toe en het begon te stormen, steeds harder en op steeds grotere schaal. Door de ongeloofelijk snelle afkoeling ontstonden er alles vernietigende hagelstormen, vooral in de poolstreken. De stormen met bevriezend water uit de hogere luchtlagen raasden over het land en overvielen hele kudden dieren, zoals de mammoeten in Siberië. Duizenden exemplaren zijn ter plekke ingevroren en werden later begraven onder tonnen modder dat over hen werd geworpen door de vloedgolven. (7) De mammoeten hadden geen tijd om boterbloemen, gras, bonen, zaden en scheuten van dennenbomen door te slikken. Ook het voedsel in hun maag was niet verteerd of verrot. Zelfs hun vlees kon nog door de sledehonden gegeten worden, toen de wetenschappers meer dan honderd jaar geleden hun kadavers ontdekten. Het betekent dat de mammoeten zéér snel moeten zijn diepgevroren. Ze zijn beslist niet door het ijs van een bevroren rivier gezakt of in een ravijn gevallen, zoals de fantasierijke illustraties van de schoolboeken vaak voorstellen. Want in dat geval  zou een mammoet zijn voedsel hebben doorgeslikt of uit zijn bek hebben laten vallen. Wat belangrijker is: een bevroren rivier is niet koud genoeg om rotting te voorkomen van het voedsel dat in de maag van zo'n groot en goed geïsoleerd dier als de mammoet zit. Door die grote omvang en de dikke vacht zou het dagen duren voordat de vrieskou in de maag zou zijn doorgedrongen. Intussen zou een deel van het voedsel allang zijn verteerd of verrot!


Grottekening mammoet in Roufignac, Frankrijk
De onderzoeker Dillow heeft, met hulp van enkele geleerden, berekend dat de temperatuur in de poolstreken plotseling gedaald moet zijn tot 120 graden onder nul. De andere onderzoeker Brown gaf tientallen feiten over deze diepvries-mammoeten die niet met de evolutietheorie verklaard kunnen worden. (7) De enige acceptabele verklaring is een catastrofe zoals beschreven in het zondvloedverhaal van de Bijbel. Spijtig genoeg hebben nog steeds zéér veel wetenschappers niet kunnen aanvaarden dat de Bijbel ons enige en betrouwbare informatie kan verschaffen waarom zoveel dieren plotseling uitsterven. Na de zondvloed konden de mammoeten best een tijdlang overleven, wat de grottekeningen ook verklaren. Echter is het klimaat na de zondvloed zodanig veranderd (lees Genesis 8:22), waardoor de mammoeten zich in een totaal ander klimaat niet konden aanpassen en overleven. Daardoor stierven de mammoeten snel uit. 
________________________________________________________________________________

Citaten sir Isaac Newton, Brits wis- en natuurkundige (1642-1727):


Ik weet niet wat de wereld van mij denkt. Maar mijzelf lijk ik een  knaap, die aan het strand speelt en zich verheugt over een gladde kei of een bijzonder mooie schelp die hij af en toe vindt, terwijl de grote oceaan der waarheid onverkend voor hem ligt.

Plato is mijn vriend, Aristoteles is mijn vriend, maar...mijn grootste vriend is de waarheid.

Wat wij weten is een druppel, wat wij niet weten een oceaan. 

Ik heb deze dingen gestudeerd. Jij hebt het niet. 

Waarheid is altijd in eenvoud te vinden en niet in veelheid en verwarring van dingen. 

God schiep alles door aantal, gewicht en maat.

Als ik verder heb gezien dan anderen, dan was dit doordat ik op de schouders van reuzen stond.

Het is de volmaaktheid van Gods werken, dat ze allemaal met de grootste eenvoud worden gedaan. Hij is de God van orde en niet van chaos.

Het moment van de tijd eindigt niet voor 2060. Het kan later eindigen, maar ik zie geen reden voor haar einde. Ik beweer niet dit te noemen, wanneer de tijd van het einde zal zijn, maar om een einde te maken aan de uitslag gissingen van fantasievolle mensen die vaak het einde van de tijd voorspellen en daarmee de heilige profetieën in diskrediet brengen, zo vaak als hun voorspellingen mislukken. Christus komt als een dief in de nacht en het is niet aan ons om de tijden en seizoenen te weten, die God in Zijn eigen borst heeft gesteld. 

In de wetenschap gelijken wij op kinderen die aan de oever der kennis hier en daar een steentje oprapen, terwijl de wijde oceaan van het onbekende zich voor onze ogen uitstrekt.

________________________________________________________________________________

Graftombe Maya-koningin ontdekt in Guatemala

Een team van Guatemalteekse en Amerikaanse archeologen onder leiding van archeoloog David Freidel hebben een tombe van een Maya-koningin in Guatemala ontdekt. Het team stuitte in een grafkamer in de ruïnes van de koningsstad El Peru-Waka, in het regenwoud in het noorden van het Midden-Amerikaanse land Guatemala, op een stenen pot die volgens hen was gewijd aan Vrouwe K'abel, een vorstin uit de zevende eeuw. De tombe werd gevonden bij een piramidevormige tempel. Daarmee hadden ze de resten ontdekt van de belangrijke krijger-koningin K'abel, die over het gebied heerste in de zevende eeuw. Hoewel uit de botten niet kon worden vastgesteld of het om een man of een vrouw ging, werden bij de resten juwelen gevonden, die door koninginnen werden gedragen. Bovendien werden luxueze grafgiften gevonden, zoals een albasten kruik met een afbeelding van een koningin. Op grafzuilen in de tombe stonden hiërogliefen met de naam K'abel. (8) "Vrouwe K'abel lag vlakbij een trap in een tempel elf meter onder de oppervlakte begraven,"zei Freidel. "K'abel was geen gewone persoon. Dat ze haar daar hebben begraven, betekent dat ze belangrijk was; het betekent dat mensen haar na haar dood bleven vereren." (9)



Naast de stenen pot werden andere aanwijzingen gevonden, zoals aardewerken schalen, juwelen van jade, duizenden scherven van lavaglas en een grote steen met inscripties die verwijzen naar Vrouwe K'abel. De pot van albast toont het hoofd en de arm van een vrouw op leeftijd en tekeningen die wijzen op de naam van de koningin. (9)

Graftombe van Vrouwe K'abel
Vaasje
Vaasje
Vrouwe K'abel (rechts) en haar echtgenoot koning
K'inich Bahlam (links) 
Beeldje
"De koningstombe toont dat vrouwen in het verleden leiders waren en, zoals het er nu naar uitziet, politieke invloed uitoefenden en de rol van vrouwen in een nieuw tijdperk versterkten,"zei Rosa Maria Chan, de Guatemalteekse onderminister van Cultuur en Erfgoed. K'abel werd beschouwd als de belangrijkste vorstin van de laat-klassieke periode. Zij heerste in de zevende eeuw zeker 20 jaar met haar echtgenoot K'inich Bahlam, zei de leider van het archeologische team. Ze was de militaire gouverneur van het koninkrijk Waka en stamde uit het huis van de Slangenkoning. Ze droeg de titel Kaloomte, wat zoiets als Hoogste Strijder betekent, en genoot meer autoriteit dan haar man, de koning. (9)

Korte informatie over de Maya's

De Maya-beschaving was op het gebied van kunst, architectuur, wiskunde en astronomie zeer hoogontwikkeld. Op basis van de Meso-Amerikaanse chronologie dateert de beschaving uit de Pre-Klassieke periode tussen 2000 v. Chr. en 300 na Chr. Vele Maya-steden bereikten hun hoogste niveau van de ontwikkeling in de Klassieke periode tussen 250 en 900 na Chr. De Maya's bouwden op 'n verbluffende en vakkundige wijze piramiden die tempels en paleizen moesten voorstellen, zonder dat ze gebruik konden maken van mechanisch hulpmiddelen. Hoe de Maya's dit voor elkaar hadden gekregen, zijn de wetenschappers nog altijd verbaasd. Op het gebied van astronomie waren de Maya's hoogontwikkeld vandaar hun ingewikkelde kalenders. Hoewel de samenleving van de Maya's hiërarisch was, kwam polygamie bij de Maya's niet voor. Echtscheiding was hen misschien vreemd. Ouderen werden veel gerespecteerd. (10) Het rijk van de Maya's omvatte Guatemala, Belize, het noorden van El Salvador en de huidige zuidelijke Mexicaanse staten Chiapas, Tabasco en het Schiereiland Yucatán. In de Post-Klasssieke periode was een aantal Maya-steden verlaten. Toen de Spanjaarden aankwamen, troffen ze lege Maya-steden aan. Niemand wist hoe het kwam dat de Maya's hun steden massaal verlieten. De geleerden vermoedden dat de droogte een grote rol speelde hetgeen het een grote hongersnood veroorzaakte. Het kan zijn dat de Maya's eeuwen geleden een regenwoud hadden gekapt en verbrand. Droogte was het gevolg ervan, waardoor hongersnood ontstond. Anderen denken dat een mysterieuze ziekte een rol heeft gespeeld in de leegloop van de Maya-steden. Maar niemand weet wat er precies gebeurd was. Want veel informatie was door de komst van de Spanjaarden verloren gegaan. Het is bekend dat de Spaanse Conquistadores hoogontwikkelde Indiaanse beschavingen, zoals de Azteken en de Inca's, hadden vernietigd.  Veel van de Spaanse Conquistadores, zoals men ze ook wel noemt, waren echte piraten en plunderaars. Die brutale invallers in Amerika hadden dankzij hun superieure wapens zoals muskietgeweren en kanonnen veel weerloze slachtoffers die hun eigen leven en land met 'primitieve' wapens moesten verdedigen, uitgeroeid.

De bekendste en oudste Mayataal is het klassieke Maya. Cholan-Tzeltolan en Yucateekse Maya-talen stammen van het klassieke Maya af. (10) Dat de Maya's hoogontwikkeld waren, bewijst hun schrift. De Maya's hadden een ingewikkeld schrift dat bestond uit ongeveer 800 tekens die in verschillende combinaties gebruikt konden worden. Dit was géén gewoon schrift. Hoe dit schrift wel 'gelezen' kon worden, wisten de wetenschappers een geruime tijd niet. Laat staan die uitspraak. Het ontcijferen van het hiërogliefenschrift van de Maya's duurt nog steeds vele jaren, zo eenvoudig is de ontcijfering helemaal niet. De beroemdste was Codex Dresdensis, ofwel Dresdener Codex. De Dresdener Codex bestaat uit vouwboeken van de Maya's en stamt uit de elfde of twaalde eeuw. Volgens historici is de codex het oudst geschreven boek in het Amerikaanse continent. (10) De Spaanse Conquistadores deden er alles aan om ieder spoor van de Maya-cultuur uit te wissen. In hun ogen was de Maya-cultuur heidens en niet-christelijk. Gepaard met de zendingsdrang werden alle Maya-geschriften en boeken die gevonden werden, verbrand, waardoor een gehele cultuur in vlammen opging. Slechts vier boeken van de Maya's overleefden de brandstapels en werden door Hernán Cortés naar Europa gebracht als eerbetoon aan Karel V van het Heilige Roomse Rijk. De Dresdener Codex is zo uniek dat op de beschreven pagina's veel ingewikkelde tabellen staan, waarin de stand van Venus en zons- en maansverduisteringen zijn berekend. In de Tweede Wereldoorlog was delen van de Dresdener Codex tijdens een geallieerd tapijtbombardement op de Duitse historische Barokstad Dresden zwaar beschadigd en nadien gerestaureerd. (10) Het Maya-volk is na het verval van de Maya-beschaving nooit verdwenen en ging ook niet met de komst van de Spaanse conquistadores en de daaropvolgende Spaanse kolonisatie van Amerika ten onder. Echter waren veel Maya's dankzij de komst van de Spanjaarden gedecimeerd tengevolg van voor hen onbekende Europese ziekten zoals de griep en de waterpokken. (10) Tegenwoordig leven 8 à 9 miljoen Maya's in het Maya-gebied. De meerderheid woont in Guatemala en het zuiden van Mexico. In de oerwouden van Chiapas leven nog steeds mensen die rechtstreeks afstammen van de Maya's. Hun woongebied, de Lacondon Jungle, wordt tegenwoordig ernstig bedreigd door olievondsten en illegale ontbossing. Daarnaast zijn er ook kleinere Maya-gemeenschappen in Belize, Honduras en El Salvador. De huidige Maya's hebben nog steeds hun tradities en overtuigingen en spreken Maya-talen. Sommige van de Mayatalen zijn bedreigd of al uitgestorven. (10)


Maya-masker
Veel Maya's worstelen nog steeds met hun identiteitscrisis, omdat ze enerzijds willen profiteren van 'de deugden van de moderne wereld' en intussen hun eigen identiteit niet willen verliezen. De Maya's waren in de twintigste eeuw het slachtoffer geweest van achterstand, armoede, onteigening, vervolging en massamoord. Tijdens de Guatemalteekse burgeroorlog (1960-1966) bestond meer dan tachtig procent van de 200.000 slachtoffers uit Maya's. In de jaren tachtig vond in Guatemala een grote genocide op de Maya-bevolking plaats. Een belangrijke ooggetuige, de bisschop Juan Gerardi, had gruwelijke misdaden tegen de Maya's gedocumenteerd en werd later vermoord. (10) De bisschop Juan Gerardi was een mensenrechtenactivist en beschermer van de Guatemalteekse Maya's. Ook had hij zich ingezet voor het behoud van Mayatalen. (11) 40% van de inheemse Maya-bevolking woont in Guatemala. De grootste en meest traditionele Maya-bevolking woont in de westelijke Hooglanden van Guatemala. De traditionele kleding van de Maya's staat bekend om felgekleurde garens, op basis van textiel. Als u de kleding van de moderne Maya's vergelijkt met de kleding van de oude Maya's op vazen, reliëfs, dan ziet u dat de kleding van nu grotendeels overeenkomt met de kleding van toen. (10) De religie van de Maya's is tegenwoordig Rooms-katholiek. Echter is hun religie syncretisch. De elementen van de oude polytheïstische Maya-religie zijn vermengd met het Rooms-katholicisme. De Spaanse Conquistadores, vooral de missionarissen, hadden met geweld hun Rooms-katholieke religie aan de inheemse volken van Amerika opgelegd. De missionarissen hadden de taak de met geweld onderworpen indianen te "bekeren." Het lag voor de hand dat genoemde "inboorlingen", zoals de missionarissen de indianen noemden, hun buik vol van de zegeningen van het christendom hadden en verder voor de eer bedankten. In reactie hadden de Spaanse Conquistadores heel wat indianen vermoord, die zich niet of nauwelijks konden verdedigen, en hun bezittingen en land afgepakt. Een ander grote bedreiging voor het voortbestaan van de Maya-cultuur is misschien het protestantisme, met name het evangelisch christendom en de Pinksterbewegingen. Het is wel bekend dat de Joodse rabbijnen hun beklag doen dat ze meer Joodse broeders en zusters verloren hebben dankzij de misleidende christelijke zending. Westerse christenen die weinig of helemaal geen respect tonen voor inheemse culturen, hebben niet het recht de identiteit van een persoon te ontnemen en zo van hem een "discipel" ofwel een westerling te maken. In feite verschilt het protestantisme niet zoveel van het Rooms-katholicisme. Heel weinig christenen, zoals wijlen bisschop Juan Gerardi, hebben wel respect voor culturen van inheemse volkeren en voor milieu en natuur. 

Nieuw zwart gat in het centrum van onze Melkweg ontdekt

De Swift-satelliet heeft in september een object ontdekt dat een onbekend zwart gat kan zijn. Dat heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie, de NASA, bekendgemaakt. De Swift nam enkele dagen in het röntgengebied een uitbarsting van elektromagnetische straling waar. Het ging om een object dat de naam Swift J1745-26 meekreeg. Het bevindt zich een paar graden van het centrum van onze Melkweg, tegen het sterrenbeeld Boogschutter aan. Wellicht is met Swift J1745-26 een zeldzame röntgen-nova ontdekt, een nova die afwijkt van de gewone nova. Normaal ontstaat een nova wanneer een witte dwerg, een ster die aan het einde van haar levenscyclus is gekomen, een uitbarsting meemaakt. Röntgen-nova daarentegen zijn uitbarstingen van neutronensterren of zwarte gaten. In het geval van Swift J1745-26 is dat waarschijnlijk een zwart gat. Maar dan gaat het om een stellair zwart gat, als overblijfsel van het turbulent leven van een zwarte ster. (12)



Het zwarte gat van Swift J1745-26 hoort normaal gesproken nog een begeleider, een gewone ster, te hebben. Maar door zijn zwaartekracht slorpt een zwart gat materie van een ster op. (12)


Simulatie: Een zwart gat slorpt materie op
Die materie stapelt zich op in een accretieschijf (een schijf rond een hemellichaam waarin gas en stof uit de omgeving zich ophoopt) rondom het zwarte gat. Normaal zendt zo'n schijf geleidelijk een zachte en constante gloed van röntgenstraling uit. Bij Swift J1745-26 is het materie niet in de binnenste regionen van de accretieschijf beland, maar is het daarbuiten opgestapeld. Door een soort kosmische dijkbreuk kwam al dat materie in één keer in de accretieschijf terecht, met een uitbarsting in hard röntgenlicht, duizenden keren krachtiger dan het zichtbaar licht. (12)

Hoe de wetenschappers aan het idee over zwarte gaten zijn gekomen, dateren de eerste ideeën over het bestaan van zwarte gaten uit 1790, toen de Engelse geoloog John Michell (1724-1793) en de Franse wiskundige Pierre-Simon Laplace (1749-1827), onafhankelijk van elkaar, het bestaan van onzichtbare sterren hadden verondersteld. Ze berekenden aan de hand van de Newtoniaanse wetten ofwel wetten van Newton de massa en de omvang van objecten, waarvan de ontsnappingssnelheid groter zou zijn dan de lichtsnelheid. Er was toen nog geen officieel vastgelegd dat het voor materie onmogelijk zou zijn om aan hun sterren te ontsnappen. Dat de lichtsnelheid de maximale snelheid was, werd pas  aannemelijk gemaakt door Albert Einstein in zijn Algemene Relativiteitstheorie. Einstein publiceerde de Allgemeine Relativitätstheorie, een nieuw theorie over de zwaartekracht. Enkele maanden later vond de Duitse fysicus en astronoom Karl Schwarzschild (1873-1916) het door de relativiteitstheorie voorspelde zwaartekrachtsveld voor een puntmassa, waaruit de theoretische mogelijkheid van een waarnemingshorizon bleek. Schwarzschild zelf beschouwde deze horizon niet als fysisch realistisch, maar de waarnemingshorizon bleek later echter wel degelijk betekenis te hebben en wordt tegenwoordig geinterpreteerd als de "rand" van het Zwarte Gat. De Amerikaanse kernfysicus J. Robert Oppenheimer (1904-1967), de door velen beschouwde vader van de Amerikaanse atoombom, en zijn student H. Snyder kwamen in 1934 de eerste nauwkeurige berekening van de vorming van een zwart gat uit een gasbol volgens de Algemene relativiteitstheorie. De Nieuw-Zeelandse wiskundige Roy Kerr (1934-) vond in 1963 een familie van exacte oplossingen van Einsteins vergelijkingen zonder elektrische lading die later op zwarte gaten bleken te staan. Deze oplossingen beschrijven roterende zwarte gaten. (13)


Roterende Zwarte Gat
Algemene oplossingen voor de Einstein-Maxwell vergelijkingen me rotatie én lading werden daarna gevonden door Newman en anderen in 1965. Met de Kerr-Newman geometrie kunnen draaiende en (on-) geladen zwarte gaten worden beschreven. In 1967 introduceerde de Amerikaanse natuurkundige John Wheeler die eerder onder meer aan de waterstofbom had gewerkt, in zijn bekend geworden theorie 'No-hair theorema' de naam Black Hole (Zwart Gat) voor dergelijke objecten. Zijn bekende uitspraak was: A Black Hole has no hair (Een Zwart Gat heeft geen haar). Wheeler bedoelde dat een zwart gat eigenlijk een eenvoudig object is. Alle eigenchappen van het Zwart Gat zijn af te leiden uit massa, elektrische lading en impulsmoment. (13) Er zijn vier soorten zwarte gaten te onderscheiden: miniatuur zwarte gaten, stellaire zwarte gaten, middelgrote zwarte gaten en superzware zwarte gaten. Een superzware zwarte gat heeft een massa van meer dan een miljoen keer de massa van de zon. De superzware zwarte gaten zijn te vinden in de centra van sterrenstelsels. Als u vraagt of de aarde en onze zonnestelsel door een reusachtig object als het Zwart Gat opgeslokt zouden worden, achten de wetenschappers de kans zéér gering dat de aarde in een zwart gat zou verdwijnen. 

Fossiel toont 'eerste' aanval van prehistorische spin

Tegen wil en dank zijn een spin en zijn prooi levenslang gevangen in een fossiele omstrengeling. Net voor de 'prehistorische' achtpotige spin zich te goed kon doen aan een smakelijke wesp, werden beiden voor eeuwig gefixeerd door een golf boomsap. Een opgraving in de Hukawng-vallei in Myanmar bracht ze onlangs aan het licht. Het fascinerende fossiel biedt eens het eerste 'jachttafereel' van een jonge voorwereldlijke spin ooit. Zelfs vijftien draden van zijn web hebben de tand des tijds doorstaan. (14)


Fossiel toont aanval van de spin op de wesp
Emeritus hoogleraar George Poinar van de staatsuniversiteit van Oregon noemt de in hars gegoten scène in zijn rapport 'de nachtmerrie van een wesp, een die nooit eindigde.' Hoewel de wielweb spin inmiddels is uitgestorven, bestaan afstammelingen heden ten dage nog wel, aldus Poinar. Ook soortgenoten van de wesp, een op spinnen en hun eieren parasiterende soort, komen nog steeds voor. Minstens zo interessant is het feit dat in het fossiel ook een grotere spin te zien is. Een volwassen mannetje en mogelijk de vader van de kleinere spin. Het gevonden fossiel is daarmee het oudst bestaande bewijs van sociaal gedrag bij spinnen. Veel 'moderne'spinnen leiden een solitair bestaan en vertonen vaak kannibalistisch gedrag. Het eten van jongere soortgenoten komt wel voor.(14) Onderzoekers beweren dat spinnen "al 200 miljoen jaar geleden" rondwandelen. Volgens hen is het eerste fossiele bewijs van een spinnenweb "zo'n 130 miljoen jaar oud." De veronderstelling dat het fossiel 130 miljoen jaar oud is, is nogal misleidend. Echter is er geen bewijs voor de ouderdom van de fossielen. 

Geologen omschrijven fossilisatie als volgt: Wanneer een dier sterft, wordt het langzaam met stof bedekt. In de loop van de jaren wordt het bedekt met afzettingen en zout en het verdwijnt geleidelijk onder de grond. Na enkele miljoenen jaren heeft het een enorme diepte bereikt. Door de druk die de opgehoopte grond uitoefent, raakt het dier geleidelijk versteend. Zo'n hypothese van een kadaver dat in de loop van jaren met grond bedekt wordt, houdt echter geen stand. Als een dier sterft, treedt de ontbinding onmiddelijk in. Het lichaam gaat verrotten en wordt opgegeten door maden en de bacteriën en bepaalde omstandigheden zoals het weer zorgen ervoor dat de overblijfselen, zoals beenderen, in de loop van tijd verdwijnen. Een voorbeeld toont aan dat het geen lang proces van miljoenen jaren is geweest, maar dat gefossiliseerde dieren plotseling door minerale stof ingekapseld zijn. De onderstaande foto laat ons het voorbeeld zien dat de voorwaartse spieractiviteit van de vis die een ander vis opslokte, helemaal verstard is, wat getuigt van een snelle inkapseling in het luchtdicht materiaal dat hem heeft opgeslokt. 


Een fossiel van een vis die zijn prooi opslokte.
Die arme vis had zelfs geen tijd meer om zijn prooi door te slikken! Wereldwijd zijn miljoenen fossielen die deels zijn gevonden en tentoongesteld, nog steeds begraven. De fossilisatie kan onmogelijk in een tijdsbestek van miljoenen jaren ontstaan zijn. De logische verklaring is dat dieren onder de catastrofale omstandigheden levend begraven waren. De fossilisatie is tijdens de zondvloed ontstaan. Sommige geleerden beweren dat de zondvloed een plaatselijke overstroming is. Maar het probleem voor hen is dat de zondvloed bij veel volken ook bekend is. Dat er zulke 250 á 300 zondvloedverhalen over de hele wereld bestaan, is een extra aanwijzing dat de zondvloed inderdaad een wereldomvattende catastrofe is geweest. Zulke zondvloedverhalen vinden we bij de meest afgelegen stammen in China, India, in de bergen van Himlaya, Scandinavië, Peru en Noord-Amerika, tot de inheemse volken van Hawaïi, Nieuw-Zeeland en de eilanden van Polynesië!! (7) Ook de oude Maya's kenden het zondvloedverhaal!! Al die verhalen lijken niet toevallig op elkaar, maar spreken wel over dezelfde voorvallen. Ze bevatten drie belangrijke punten: Een wereldwijde vernietiging van alles wat leeft door middel van water, een ark als middel van ontkoming voor een man en zijn gezin en de dieren en het vastzitten van de ark op een berg. De wetenschap die de evolutietheorie aanhangt, kan géén gegronde verklaring geven voor het bestaan van al deze zondvloedverhalen. De evolutionisten beweren dat de mens vanaf de prehistorie over de aarde verspreid heeft en hebben de verschillende volken in hun oergeschiedenis geen contact met elkaar gehad. Ze zouden volgens de evolutionisten die verhalen dus nooit van elkaar hebben kunnen overnemen. Hoe al die verhalen in grote lijnen hetzelfde zijn, kan alleen verklaard worden dat de zondvloed in de menselijke geschiedenis heeft plaatsgevonden, zodat de verhalen konden worden doorverteld. Bij een plaatselijke vloed zouden er beslist geen zondvloedverhalen over de hele wereld voorkomen, maar dan alleen wel bij de volkeren die in de buurt van het getroffen gebied woonden! (7) Daarom is het alombekende Bijbelse zondvloedverhaal beslist géén verzinsel en ook niet overgenomen van de Soemeriërs of Babyloniërs, zoals de geleerden vaak beweren. Alleen is de Bijbel wel wetenschappelijk verantwoord. Zulke fossielen ontstaan alleen als het organisme plotseling wordt bedolven onder een laag luchtdicht materiaal, zoals we een foto zien van de vis die geen tijd had zijn maaltijd te veroberen. Alleen wanneer een organisme plotseling overvallen en van de buitenlucht helemaal is afgesloten, kan het een fossiel worden. Anders zou het kadaver door erosie, verrotting en invloeden van het weer zijn vernietigd, voordat het kon fossiliseren! Zelfs bomen en boomhars, waarin spin en zijn prooi gevangen zitten, konden door catastrofale omstandigheden gefossiliseerd worden.

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u. 

                                                                                     Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Bronnen en referenties:

  (1) AD nieuws: Marswagen Curiosity mogelijk besmet met aardse microben. 11-09-2012
  (2) Outer Space Treaty, nl.wikipedia.org/wiki/
  (3) AD nieuws: Curiosity fotografeert zonsverduistering op Mars. 18-09-2012
  (4) AD nieuws: Sporen van oud beekje op Mars. 27-09-2012
  (5) AD nieuws:  Curiosity bijna klaar voor eerste hap Marszand. 05-10-2012
  (6) AD nieuws, NOS-TT: Russisch jochie ontdekt goed bewaarde mammoet. 04-10-2012
  (7) Moderne wetenschap in de Bijbel. Door Ben Hobrink.
  (8) NOS-nieuws: Tombe Maya-koningin ontdekt. 05-10-2012
  (9) Volkskrant: Graf Maya-koningin ontdekt in Guatemala
(10) Wikipedia.org/wiki/Maya's en diverse bronnen
(11) nl.wikipedia.org/wiki/Juan Gerardi
(12) AD nieuws: Nieuw zwart gat in centrum Melkweg gevonden. 06-10-2012
(13) nl.wikipedia.org/wiki/Zwart Gat
(14) AD nieuws: Fossiel toont eerste aanval van prehistorische spin. 09-10-2012

Geen opmerkingen: