De lessen van de geschiedenis. (vervolg)
Toen de Egyptische president Hosni Moebarak tijdens de Egyptische Revolutie van het politieke toneel verdween, zei de PVDA-leider Job Cohen in een interview opgetogen dat het Egyptische volk eindelijk 'vrijheid, gerechtigheid en waardigheid' had gekregen. Waar hebben we de door Job Cohen bedachte slogan "vrijheid, gerechtigheid en waardigheid" eerder gehoord? Maar laten we de geschiedenis gaan lezen, dan zult u gauw merken dat de heer Job Cohen een historische blunder heeft gemaakt, toen hij over de slogan zei. De geschiedenis leert ons dat de revolutie helemaal niet tot vrijheid, gerechtigheid en waardigheid leidt. De stoffige geschiedenisboeken, die dikwijls met bloed zijn geschreven, vertellen ons over drie grote omwentelingen die de fundamenten van de wereld deed schudden: de Franse Revolutie, de Russische Revolutie en de Iraanse Revolutie. Alle drie belangrijkste revoluties waren uiterst gewelddadig. Lees eerst het uitvoerige verslag van de drie revoluties, dan zult u gaan ontdekken dat de Arabische Revolutie dezelfde parallellen heeft met deze drie revoluties.
De Franse Revolutie in 1789 was één van de grootste, ergste en antichristelijke uitbarstingen aller tijden geweest. Deze revolutie ging gepaard met terreur, moordpartijen, wreedheden, godslasteringen en andere ontsporingen. De heer E. Smit nomede in zijn boekje "Bestaat er een plan?" de Franse Revolutie het eerste grote Illuminati-succes. Net zoals Egypte, Tunesië en andere Arabische landen kende Frankrijk vóór de grote uitbarsting grote armoede, verpaupering, hoge belastingen, inflatie en sociale ontevredenheid. En de monarchie was absolutistisch: de Franse koningen regeerden als absolute vorsten met een onbeperkte macht en legden hun verantwoording aan niemand, dan alleen aan God. Ook de Arabische presidenten en koningen regeren momenteel met hun absolute macht! De roep om hervormingen in Frankrijk was steeds groter, zoals de Arabieren ook om hervormingen roepen. Om voor de rechten van het volk op te komen vergaderde een groep van Frankrijks vooraanstaande mannen, die zich de "Nationale Vergadering" noemde. Ze stelde een nieuwe grondwet op, waarin de plichten en rechten van het volk gewaarborgd werden, en waardoor een eind gemaakt zou worden aan de absolute heerschappij van de koning. Iedereen zou volgens de wet gelijk zijn en een "stem" hebben in de regering. De Franse koning lodewijk XVI zag de noodzaak van de hervormingen in, al was hij zeker niet slecht! Alleen het doorvoeren van de hervormingen kwam wel te laat.
 |
| Lodewijk XVI (1754-1793) |
 |
| Bestorming van de Bastille |
De vonken van de Franse Revolutie sloegen weldra over naar het platteland, waar de boeren en landarbeiders in opstand kwamen tegen hun feodale heren. Ze plunderden kastelen en vele edelen sloegen op de vlucht. Koning Lodewijk XVI, zijn gemalin Marie-Antoinette en de edelen aan het hof kregen de schrik van hun leven, als ze vernamen wat er in Parijs en op het platteland gebeurd was. Velen weken uit naar het buitenland en wilden de loop der verdere gebeurtenissen niet afwachten, want ze wisten wat er met hen zou gebeuren. Intussen besloot de Nationale Vergadering, die voortaan Constituante heette, Frankrijk een constitutie (grondwet) te geven, gebaseerd op de "Verklaring van de Rechten van de Mens en van de Burger." De inhoud bepaalde dat het volk zelf de wetten moet maken, en dat de koning de macht heeft ze te doen uitvoeren, de zogenaamde wetgevende en uitvoerende macht zoals we ook in Nederland kennen. Kort na de opstelling van deze verklaring in oktober 1789 trokken duizenden vrouwen, in lompen gekleed en met stokken en stenen gewapend, onder het geroep van kreten "Brood! Brood!" op naar het paleis Versailles. Ze hadden geruchten die door Illuminati-agenten uiteraard waren verspreid, gehoord dat er daar meel gehamsterd werd. Onder het gepeupel waren echter veel mannen als vrouwen gekleed! Ze overtraden het Bijbelse gebod:"Een vrouw zal geen mansklederen dragen en een man geen vrouwenkleed aantrekken, want ieder die deze dingen doet, is de Here, uw God, een gruwel." (Deuteronomium 22:5) Zo goddeloos was het gepeupel zeker wel. Ze bestormden het paleis, overmeesterden de schildwachten, namen het koninklijke echtpaar gevangen en voerden hen naar Parijs. De koning en zijn gemalin waren als gevangenen van de revolutie praktisch gegijzeld. Met hulp van enkele koningsgezinden poogde Lodewijk XVI met zijn gezin naar het buitenland te vluchten. Maar bij Varennes werd zijn koets aangehouden; hij werd herkend en de koninklijke familie werd nu gevankelijk teruggevoerd naar Parijs en onder strenge bewaking opgesloten in de versterkte toren, de Temple. Dit gebeurde in 1791. Hoewel de koning bereid was de grondwet te ondertekenen en een garantie te geven dat het land met medewerking van zijn burgers rechtvaardig bestuurd zou worden, kwam de monarchie aan haar einde door de bestorming en plundering van de Tuilerieën op 10 augustus 1792. De woeste menigte slaagde erin de Tuilerieën door te dringen. Lodewijk XVI toonde zich opmerkelijk kalm. Hij wist de indringers wat te kalmeren door hen letterlijk uit te nodigen de koninklijke vertrekken te bezichtigen. Het volk, opgehitst door linkse revolutionairen, de beruchte Jakobijnen, eiste het koninklijke hoofd op. U moet weten wie de Jakobijnen in werkelijkheid waren. De naam Jakobijnen onstond in december 1789 in het Dominicaanse klooster (!), toen de sociëteit opgericht werd. Weet dan wel dat de Dominicaanse Orde in 1216 ten tijde van de kruistocht tegen de Katharen opgericht werd door pater Dominicus Guzman, en de dominicanen kregen van paus Gregorius IX met de pauselijke bul Ille Humani Generi in 1231 de inquisitietaak opgedragen. De dominicanen waren als inquisiteurs zeer actief in het vervolgen van Katharen, Joden, geestelijke gehandicapten, alleenstaande oude vrouwen die als vermeende heksen werden gezien, politieke vijanden en echte heksen en hadden miljoenen doden op hun geweten. Na 1600 werd het voortouw bij deze bloedige vervolgingen overgenomen door de Jezuïeten. Tijdens de Franse Revolutie waren de Jakobijnen de inquisiteurs geworden! De Sociëteit der Jakobijnen (oftewel de club der Jakobijnen), die in het Dominicaanse klooster werd opgericht, was zeer radicaal en meedogenloos. Veel Jakobijnen waren in werkelijkheid Illuminati, vrijmetselaars en Jezuïeten.
 |
| De Club der Jakobijnen in het Dominicaanse klooster |
Ook waren zij, de ware Illuminati, de organisatoren en architecten achter de Franse Revolutie en de "Sociëteit der Jakobijnen" was hun belangrijkste wapen. Als u nog steeds niet overtuigd bent van het feit dat de Jakobijnen de frontorganisatie waren van de Illuminati, zal een Illuminati-kaart uit 1995 u wel ervan overtuigen. Voor het uitbreken van de Franse Revolutie deed een verhaal de ronde onder het volk dat aan de Franse koningin Marie-Antoinette eens verteld werd dat haar onderdanen geen brood hadden om te eten. "Waarom eten ze dan geen koek?"zou ze toen gezegd hebben. In werkelijkheid had Marie-Antoinette deze uitspraak nog nooit gedaan! De opruiende leugen dat onder het volk werd rondverteld, was in werkelijkheid bedacht door de Illuminati! Zie de Illuminati-kaart, getiteld goal, hieronder dan ziet u de afbeelding van Lodewijk XVI en zijn gemalin Marie-Antoinette en de beroemde tekst "Let them eat cake."
 |
| Laat hen koek eten! |
In 1792 moest Lodewijk XVI zich verantwoorden voor de Nationale Conventie. Hij werd beschuldigd van hoogverraad. Ook kreeg hij de titel burger Louis Capet als verwijzing naar zijn afstamming van Hugo Capet, de koning van Frankrijk uit de Middeleeuwen. Het schijnproces tegen de koning is precies hetzelfde als het proces tegen voormalige Egyptische president Hosni Moebarak. Net zoals Lodewijk XVI werd Moebarak ook een burger. Op woensdag 3 augustus moest hij voor de rechter verschijnen. Hoewel Moebarak ernstig ziek is en hartklachten heeft, werd hij van het ziekenhuis in de badplaats Sharm el Sheikh naar Caïro per helikopter speciaal overgevlogen. Daarna werd hij in een ziekenbed naar de metalen kooi in de rechtszaal binnengereden. Moebarak moest dit als een enorme vernedering voor hemzelf ervaren. "De Farao staat voor de rechter,"kopte de Belgische krant de Standaard. Afshin Ellian schreef in zijn weblog over het showproces tegen Moebarak:"Revolutionaire Egyptenaren willen dat oud-president Hosni Moebarak wordt berecht. Nee, ze willen dat hij wordt veroordeeld. Ze willen gerechtigheid, maar waarbij vrijspraak voor de politieke vijand wordt uitgesloten - eigenlijk dus geen gerechtigheid. Een revolutionaire rechtbank, dat is wat ze willen! De onmiddelijke toepassing van gerechtigheid die haar legitimatie niet in het recht, maar in de revolutie vindt. Gerechtigheid zonder recht en juridische procedures en zonder vrijspraak als reële mogelijkheid is een politiek-ideologische daad." (2) De Moslim Broederschap wil dat Hosni Moebarak volgens de Sharia wordt gestraft. Dat meldden diverse internationale media op basis van de uitspraak van professor Mahmoud Ghuzian, die het woord voert namens de Moslim Broederschap. Als Moebarak schuldig wordt bevonden aan het stelen van de staatskas, moet zijn hand er af worden gehakt. Als hij wordt veroordeeld voor de dood van demonstranten, moet de ex-president in het openbaar worden onthoofd met een kromzwaard! Ook twee zonen van Moebarak, Gamal en Alaa, zouden volgens Ghuzian ook een amputatie van de hand moeten ondergaan wegens diefstal. "Er is geen andere mogelijkheid. Het is Allah's wil,"aldus Ghuzian.
 |
| Moebarak in zijn ziekenbed in de metalen kooi |
Als Moebarak schuldig bevonden wordt, kan hij de doodstraf krijgen. Dat is precies wat het Egyptische volk wil. Zo verging het ook hetzelfde met Lodewijk XVI. Hij werd door de Nationale Conventie schuldig bevonden en ter dood veroordeeld, zonder enig kans op vrijspraak als reële mogelijkheid! Een revolutionaire gerechtigheid zonder recht en juridische procedures! Een zekere dokter Guillotine met sadistische motieven had een instrument uitgevonden, waarmee men iemand snel en doeltreffend kon onthoofden, een soort onthoofdingsmachine. Het kreeg de befaamde naam van zijn duivelse uitvinder: guillotine. De ter dood veroordeelde vorst werd als de eerste hierme terechtgesteld. De doodstraf werd op maandag 21 1793 op de Place de la Révolution (tegenwoordig Place de la Concorde) voltrokken met de guillotine. Voordat de koning onthoofd was, werd hem niet gegund een toespraak voor de menigte te houden! Het onthoofde hoofd van de koning werd aan het volk vertoond. Zie de afbeelding hieronder:
 |
| Het onthoofde hoofd van Lodewijk XVI |
Nog steeds was het gepeupel niet tevreden met deze koningsmoord. De revolutionairen en het gepeupel vreesden dat de koningsgezinden, als ze de kans maar schoon zagen, toch weer de absolute monarchie zouden herstellen. Om dat te voorkomen en het bestaan van de jonge Republiek veilig te stellen werd een ieder die er ook maar van verdacht werd koningsgezind te zijn, gevangen genomen en onthoofd. De revolutie eindigde in de nachtmerrie en la Grande Terror was begonnen. De koningin Marie-Antoinette behoorde tot de eerste slachtoffers en liet het leven onder het flitsende mes van de guillotine. Evenals Lodewijk dwong ze, door de waardige wijze, waarop ze in haar lot berustte en de dood onderging, wel respect af! Niemand was ook maar een minuut zeker van zijn leven, want als iemand een ander haat toedroeg, om welke reden dan ook, dan hoefde hij hem maar aan te geven bij de autoriteiten dat hij koningsgezind was, en het hoofd van het slachtoffer rolde in de mand. De revolutionaire kreet "Liberté, Égalité, Fraternité" (vrijheid, gelijkheid, broederschap) werd in de kiem gesmoord. Nu begrijpt u waarom de heer Job Cohen een blunder beging, toen hij zei dat het Egyptische volk vrijheid, gerechtigheid en waardigheid had gekregen. De slogan vrijheid, gerechtigheid en waardigheid doet ons wel denken aan de alombekende slogan "Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap" uit de woelige tijden van de Franse Revolutie. Duizenden verdachten werden in Parijs en andere Franse grote steden onthoofd of met velen tegelijk gefusilleerd. Eén van de ergste uitwassen van de Revolutie was een volkstribunaal. De door de Nationale Conventie benoemde volkstribunalen beschikten over leven en dood en beslisten welke gevangenen naar de guillotine werden gestuurd en welke gespaard zouden worden. Het was algemeen bekend dat ze erg omkoopbaar en dronken waren. Zie de afbeelding hieronder:
 |
| Volkstribunaal 1792 |
 |
| Een Engelse karikatuur (1793): Het toppunt van de Franse glorie toont de wreedheid en de onrechtvaardigheid van de Franse Revolutie |
Het woord dimanche (zondag) werd verboden en de rustdag was afgeschaft. In plaats van Bijbelse zeven dagen kwam een week van tien dagen en iedere tiende dag was een vrije dag. De Gregoriaanse kalender werd vervangen door een republikeinse kalender, waarbij zondagsrust, heiligendagen en andere christelijke feestdagen afgeschaft werden. Ook de christelijke jaartelling werd meteen afgeschaft. Men wilde totaal niets weten van Jezus Christus en Zijn geboortejaar was niet meer het jaar één. Dat werd het jaar van de uitroeping van de Franse Republiek: 1792. Dat de Franse revolutionairen de door God ingestelde tijden en wetten wilden veranderen, zal de profetie van Daniël in vervulling gaan als de antichrist in de toekomst ook tijden en wetten die door God zijn ingesteld, zal gaan veranderen, zoals het ook staat geschreven in de Schrift:
"Hij zal woorden spreken tegen de Allerhoogste, en de heiligen des Allerhoogsten te gronde richten: hij zal er op uit zijn tijden en wetten te veranderen, en zij zullen in zijn macht gegeven worden.."
Daniël 7:25
Ook de kerk begaat een grote zonde door tijden en kosmische wetten van God te veranderen. Zo werd de echte rustdag, de Joodse sabbat, op last van Constantijn de Grote afgeschaft en in zondag veranderd. Zondag was helemaal géén christelijke rustdag, maar in werkelijkheid de paganistische dag van de aanbidding van de zon!! Helaas proberen zeer veel christenen de verandering van de rustdag met slinkse argumenten te verdedigen en te rechtvaardigen, niet realiserend dat God de sabbat vanaf de schepping juist heeft ingesteld (Genesis 2:2-3, Exodus 20:11, 31:17, Hebreeën 4:4, 4:9-11) en wij niet het recht hebben de door God ingestelde tijden en kosmische wetten te mogen veranderen. Want er staat geschreven in de Schrift dat God alleen tijden en wetten heeft ingesteld en niet wij:
"En God zeide: Dat er lichten zijn in het uitspansel des hemels, om scheiding te maken tussen de dag en tussen de nacht; en dat ze zijn tot tekenen en tot gezette tijden, en tot dagen en jaren.."
Genesis 1:14 (Statenvertaling)
"Hij heeft de maan gemaakt voor de vaste tijden, de zon kent de tijd van haar ondergang. Beschikt Gij duisternis, dan wordt het nacht, dan roert zich al het gedierte van het woud; de jonge leeuwen brullen om roof en begeren hun spijze van God. Gaat de zon op, dan trekken zij zich terug en leggen zich neer in hun holen. De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot de avond toe."
Psalm 104:19-23
Here Jezus heeft duidelijk gemaakt dat de sabbat niet veranderd mag worden. Hij zei letterlijk dat Hij heer is over de sabbat:"Want de Zoon des mensen is heer over de sabbat." (Matthéüs 12:8) Het houdt ook automatisch in dat Jezus de baas is over alle tijden, ruimten en wetten. Niet de paus, Constantijn de Grote of Maarten Luther!! Helaas berust er nog steeds een enorme dwaling in de kerkelijke leer aangaande de rustdag. Het is niet aan de kerk om tijden en wetten te bepalen. Dat zondag de rustdag is zoals de kerk beweert, staat nergens in de Bijbel te vinden! Bij de stichting van de islam had Mohammed tijden en kosmische wetten ook veranderd om er van Joodse en christelijke jaartellingen af te komen. Het jaar van de stichting van de islam werd het jaar één. Elseviers wereldgeschiedenis vertelt over de revolutionaire hervorming van de kalender;
"De ingrijpende hervorming van de kalender (oktober 1793) vormde een hoogtepunt van Jakobijnse bemoeizucht. Op 22ste september 1792, de eerste dag van de Republiek, werd als de eerste dag van het nieuwe jaar 1 vastgesteld. Voor de jaren zouden voortaan Romeinse cijfers gelden en de traditionele mythologische namen van de maanden kregen hun congé. Elke maand had dertig dagen, verdeeld in drie weken van tien dagen elk. Elke 10de dag was bestemd om te rusten en om een van de deugden te vieren, die bij Robespierre zo geliefd waren - bijvoorbeeld de Haat jegens tirannen en verraders, de Heldenmoed, de Vruchtbaarheid, het stoïcisme en niet te vergeten die twee voorlopers van de Moederdag: de Kinderliefde en de Moederliefde. De vijf dagen, die op die manier aan het eind van elk jaar overbleven, werden voor speciale vrije dagen en feestdagen bestemd, gewijd aan het Genie, de Arbeid, de Nobele Daden, de Beloning der nobele daden en de Openbare Mening. Bij al die schijnheiligheid was de nieuwe kalender een waardig produkt van de Verlichting. Maar de arbeider had er uiteraard niet veel op; hij voelde er nu eenmaal weinig voor om voortaan negen van de tien dagen te werken in plaats van zes van de zeven. Echt populair werd de nieuwe kalender ook nooit en Napoleon heeft haar tien jaar later prompt aan de dijk gezet." (3)
In plaats van het christendom werd de religie van de Rede tot atheïstische en humanistische staatsgodsdienst verheven en ingevoerd. In plaats van God werd het menselijke aangebeden. Echter viel het masker van het atheïsme af, toen het bleek dat een satanische eredienst ingesteld werd! Want op 10 november 1793 proclameeerde de Nationale Conventie dat de godin van de Rede geëerd moest worden. het feest "Fête de la Raison" (Feest van de Rede) werd gevierd, waarbij een afgodsbeeld van de godin van de Rede, getooid met rode Frygische muts en gewapend met speer, tijdens de processie naar de Notre Dame geleid werd. Daar werd ze op het altaar van de Notre Dame neergezet. Tijdens de satanische ceremonie werd de kathedraal op godslasterlijke en ontluisterende wijze ontheiligd en omgedoopt tot de tempel van de Rede. De aartsbisschop van Parijs moest onder dwang aftreden en zijn mijter inruilen voor een rode Frygische muts. De godin van de Rede bleek niemand anders dan Pallas Athena, de Griekse godin van de wijsheid, te zijn. In de Bijbel staat ze zeer bekend als Astarte. De diepere oorsprong van de Frygische muts was heidens. Deze oorsprong vond plaats in de Mithrascultus van het Oude Perzië. In deze cultus speelde de Oud-Perzische god Mithra een belangrijke rol in het zoroastrisme. De Mithrascultus was omgeven met zijn mystieke vormen van astrologie en zonnecultus. Mithras werd Sol Invictus, de Onoverwinnelijke Zon, genoemd. Later werd de Mithrascultus als een officiële godsdienst in het Romeinse Rijk geintroduceerd. Deze cultus was zeer geliefd bij Romeinse soldaten. Mithras, ook Sol Invictus, was zeer vereerd door Constantijn de Grote. Om die reden had keizer Constantijn de Joodse sabbat afgeschaft en zondag als rustdag ingevoerd ter verering van de zonnegod Sol Invictus! Op de fresco dat door archeologen in Marino, Italië werd gevonden, is Mithras met de rode Frygische muts en de witte ster te zien. Zie afbeelding hieronder:
 |
| Mithras en de witte stier |
De Frygische muts werd in het Romeinse Rijk gedragen door vrijgelaten slaven en hun nakomelingen. Dit gebruik wordt vaak gezien als symbool van de vrijheid. De Frygische muts werd tijdens de Amerikaanse vrijheidsoorlog ook gebruikt. Tot op de huidige dag wordt het nationale symbool van Frankrijk, Marianne, afgebeeld met de rode Frygische muts.
De sterke man van het revolutionaire Frankrijk was Maximilien Robespierre, zoals hij de 'onkreukbare' genoemd werd. Hij ontpopte zich als een zeer wreed en koelbloedig tiran en had Frankrijk veranderd in een dictatuur, waar de kleinste afwijking van het normale kon leiden tot gevangenisstraf en de dood. Voor hem was macht het allerbelangrijkste. Robespierre was een vrijmetselaar en een van de oprichters van de Club der Jakobijnen. Hij onderdrukte elke contra-revolutionaire activiteit meedogenloos, zoals Stalin, ook wel de Rode Robespierre genoemd, elke contra-revolutionaire verzet en trotskistische activiteit in Rusland de kop indrukte.
 |
| Maximilien de Robespierre (1758-1794) |
De Franse Revolutie had het christendom een grote slag toegebracht en de gevolgen van deze revolutie waren verwoestend voor heel Europa. De effecten ervan worden tot op de dag van vandaag gevoeld, zo schreef de Katholieke Encyclopedie.
De Russische Revolutie, ook wel de Oktoberrevolutie van 1917 genoemd, was een gewelddadig omwenteling in Rusland en had een einde gemaakt aan de eeuwenoude heerschappij van de dynastie Romanovs. De eerste communistische staat ter wereld, de Sovjet-Unie, werd gevestigd. De Russische Revolutie kan vergeleken worden met de Franse Revolutie, omdat beiden dezelfde parallellen hebben. Ook was de Russische Revolutie als een van de grootste Illuminati-successen geheel georkestreerd door de Jezuïeten. (7) Zoals de Franse Revolutie ging deze revolutie ook gepaard met terreur, moordpartijen, antichristelijke aanvallen, wreedheden en andere ontsporingen. De Russische Revolutie heeft ook verstrekkende en verwoestende gevolgen voor de mensheid en was de aanleiding geweest dat de wereld werd verdeeld in een 'kapitalistisch westen' en een 'communistisch oosten.' Het is volkomen duidelijk (en rééds bewezen) dat communisme en fascisme uit de koker van de Illuminati kwamen, omdat beide ideologieën antidemocratisch, antichristelijk en totalitair zijn. Al deze politieke ideologieën zijn takken van een en dezelfde boom der Illuminati! De belangrijkste stromingen, anarchisme, communisme, nationaal-socialisme, fascisme, maoisme, trotskisme, die ontstaan zijn uit de Illuminati-denkwereld, zijn niets anders dan elkaar beconcurrerende vormen van socialisme. Echter is deze concurrentie alleen maar een schijn! De verschillen tussen deze ideologieën en hun onderlinge strijd (bijvoorbeeld tussen Hitler en Stalin) hadden de wereld in de 20ste eeuw reeds zo diep in oorlogen, revoluties, terrorisme en chaos gestort. Elseviers wereldgeschiedenis bevestigt dat communisme en nationaal-socialisme met elkaar heel gemeen zijn:
"Het fascisme haat even heftig de democratie, het liberalisme, het parlementarisme en het communisme. anderzijds heeft het met het communisme trekken gemeen: afkeer van constitutionele procedures, en het axioma dat de staat voor alles gaat. Communisme en fascisme vervolgen hun vijanden even hevig. Censuur, politieke politie, concentratiekampen, het verachten van wettelijke bescherming - al deze praktijken zijn gemeen aan beide ideologieën."
Adolf Hitler bevestigde dit door op 5 februari 1941 in een toespraak tot het Duitse volk te zeggen:"In wezen zijn nationaal-socialisme en communisme hetzelfde.."
 |
| Communisme en fascisme één en hetzelfde |
In de voorgeschiedenis van de Russische Revolutie had tsaar Alexander II (1818-1881) hervormingen in Rusland daadwerkelijk gevoerd. Zo schafte hij de lijfeigenschap van de boeren in 1861 af, waardoor hij in Rusland bekend stond als "tsaar-bevrijder." Alexander II wilde de zelfstandigheid van de Russische boeren stimuleren en moedigde ook de industriële ontwikkeling aan, hoewel Rusland in de 19e eeuw een betrekkelijk agrarisch land was geweest. Ook hervormde hij de rechtspraak en het onderwijs. Dankzij hem werden er nieuwe universiteiten opgericht. Ondanks de hervorming van het onderwijs bleef het analfabetisme in Rusland relatief hoog. De perscensuur werd versoepeld en de dienstplicht in het leger werd verkort. Tussen 1867 en 1869 voerde hij kerkelijke hervormingen door. Ook had tsaar Alexander II de willekeur van de bureaucratie en de politie aan banden gelegd. Zo veranderde de tsaar Rusland geleidelijk van een gevreesde politiestaat in een fatsoenlijke rechtsstaat. Echter werd hem niet in dank afgenomen door de revolutionairen. Hij werd vermoord, toen er een bomaanslag op hem gepleegd werd. Zijn zoon en opvolger, tsaar Alexander III, besloot in reactie op de moord op zijn vader de hervormingen terug te draaien en meende dat deze vorm van vrijheid alleen maar zou zorgen voor revolutionaire activiteiten. Hij ontsloeg hervormingsgezinde ministers van zijn vader, verscherpte het staatstoezicht op middelbaar en hoger onderwijs en breidde de bevoegdheden van de politie aanzienlijk uit. Als de behoeder van de Russisch-Orthodoxe kerk ageerde de tsaar tegen Joden, rooms-katholieken en protestanten. En hij trad keihard op tegen revolutionairen en zorgde ervoor dat revolutionairen en dissidenten naar Siberië verbannen werden. Op 20 oktober 1894 stierf Alexander III plotseling in zijn zomerresidentie op de Krim. Zijn zoon Nicolaas II (1868-1918) besteeg de troon. Nicolaas II was zeker aardig en vriendelijkmaar zeer gelovig en in zichzelf gekeerd. Hij was een echte autocraat en regeerde net als de Franse koningen en de Arabische presidenten en koningen met absolute macht. Hij was ervan overtuigd dat hij net als alle tsaren de door God aangewezen autocraat van Rusland was, en dat hij daardoor niemand verantwoording schuldig was.
 |
| Tsaar Nicolaas II |
Wordt vervolgd...
Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.
Paul
Bronnen en referenties:
(1) Wereldgeschiedenis in notedop, Universum groten der aarde
(2) nl.wikipedia.org/wiki/Franse Revolutie, Russiche Revolutie
(3) Elsevier: Afshin Ellian's weblog
(4) Elseviers wereldgeschiedenis II: Renaissance tot Bismarck
(5) Eleseviers wereldgescheidenis III: Bismarck tot heden
(6) Achtergronden en betekenis van de 1mei viering. Door E. Smit
(7) The Godfathers. Door Alberto Rivera
(8) Christus of ideologie. Door J.A.E. Vermaat
Geen opmerkingen:
Een reactie posten