Wie zit achter de Arabische Lente? Deel VII

Huidige ontwikkelingen (vervolg)

Sinds de Revolutie en de val van Moebarak is er niets veranderd in Egypte, allesbehalve de eerste "vrije" verkiezingen. Veel Egyptenaren zijn teleurgesteld in de nieuwe machthebbers. Op zaterdag 19 november braken er rellen uit. Op het Tahrir-plein in Caïro was een dode tijdens de eerste rellen gevallen. Er waren meer dan 600 mensen gewond geraakt. De demonstranten eisten dat het militaire regime de macht overdraagt aan het volk. De Egyptenaren vonden dat de hervormingen te traag zijn, sinds de militairen de macht overnamen na het vertrek van Moebarak. Het overdragen van de macht aan het volk blijkt toch niet zo eenvoudig te zijn. Veel Egyptenaren moeten de vraag aan henzelf stellen of de burgers die de macht van de militairen zouden ontvangen, wel ervaring hebben met het besturen van het land. Gezien het feit dat de burgers zeker géén politieke ervaringen hebben. De militairen hebben sinds de staatsgreep op 33 juli 1952 alle touwtjes in hun handen en besturen praktisch het land. De betogers wilden een tentenkamp opnieuw inrichten voor een nieuw, langdurig verblijf op het Tahrirplein. Echter greep de politie in en het tentenkamp werd meteen ontruimd. Toen de agenten wapenstokken gebruikten om betogers uiteen te drijven, stroomden al snel duizenden nieuwe betogers naar het Tahrir-plein. Ze bekogelden de politie met stenen en staken enkele poltieauto's in brand. De politie zette onder meer traangas in en schoot met rubberen kogels. Sinds de protesten op het Tahrirplein waren al 41 mensen omgekomen. Meer dan 2000 Egyptenaren raakten gewond. Ondanks het politieoptreden bleven de betogers naar het Tahrirplein toestromen. De protesten irriteerden de militaire machthebbers. De legerchef Hoessein Tantawi waarschuwde de betogeers voor de ernstige gevolgen als het land niet tot rust komt. Hij riep de Egyptenaren op om mee te doen aan de verkiezingen. "We zullen niet toestaan dat onruststokers zich bemoeien met de verkiezingen. Egypte staat op een kruispunt, of we boeken politieke, economische en sociale successen of de gevolgen zullen ernstig zijn. Dat zullen we niet toestaan,"zo verklaarde Tantawi. Hij zei niet wat die gevolgen dan zullen zijn. Volgens hem komt het leger onder onaanvaardbare druk te staan om de macht op te geven. (4)

Uiteindelijk werden verkiezingen in Egypte gehouden. Het waren de eerste verkiezingen sinds de val van president Moebarak begin dit jaar. Bij de eerste ronde van de Egyptische parlementsverkiezingen was de opkomst 62 procent. Voorzitter Ibrahim van de kiescommissie sprak van "de hoogste opkomst sinds de tijd van de farao's." De verkiezingen waren zonder noemenswaardige incidenten rustig verlopen.

Egyptische verkiezingen 2011

De voorlopige prognoses gaven aan dat de Moslim Broederschap de grote winnaar is, zoals het allang verwacht werd. Direct daarna volgt de orthodoxe Nour partij die strikte naleving van de Sharia wil. Het Liberale Blok zou de derde worden.

Verkiezingspropaganda: De Moslim Broederschap
presenteert hoop en verandering!

Nu de Moslim Broederschap de parlementsverkiezingen in zeven provincies, Caïro en Alexandrië gewonnen heeft, moet de rest van Egypte eind december en begin januari in de tweede en derde ronde nog gaan stemmen. Daarna zijn de verkiezingen voor het Hogerhuis in het Egyptische parlement. In maart volgen dan presidentsverkiezingen. Het leger zou na afloop van de verkiezingen van plan zijn de macht over te dragen. Volgens veel Egyptenaren komt de machtsoverdracht veel te laat. (4) Israël volgt de Egyptische verkiezingen met argusogen en is ook zeer bezorgd over de verpletterende verkiezingsoverwinning van de Moslim Broederschap. In tegenstelling tot Israëlische analisten, ervaringsdeskundigen en islamkenners (niet hetzelfde als linkse en progressieve 'islam-kenners' en islamapologeten!) schilderen de westerse media de Moslim Broederschap als "gematigd" af! Enkele jaren geleden had de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan gezegd dat gematigde islam helemaal niet bestaat. Het is onjuist om te zeggen dat de Moslim Broederschap gematigd is. De Moslim Broederschap heeft echter een verborgen agenda en streeft wel naar de invoering van de Sharia! In de ogen van de Moslim Broederschap is de democratie een enkele reis naar de islamitische heilstaat. De Turkse premier Recep Tayyip Erdogan weet waarover hij praat. "Democratie is als een tram, je rijdt ermee tot je jouw einddoel hebt bereikt en dan stap je af,"was de uitspraak van Erdogan. (1) "Wie gaat er naar een fundamentalistische heilstaat op vakantie? Waar vrouwen op straat worden geslagen met een zweep,"vroeg journalist Richard van Logic Free Zone zich af. Het zal niet lang duren totdat de hele Arabische Lente niets anders meer is dan een Arabische nachtmerrie, stelt de journalist vast. (2)  Iedereen lijkt te vergeten dat de Moslim Broederschap een zeer gewelddadige verleden heeft. Momenteel is deze machtige maar zeer invloedrijke groepering niet actief in het terrorisme, blijft hij verwante terreurgroepen als Hamas en Hezbollah in de gehele regio steunen. De kans is aanzienlijk groot dat Egypte terugkeert naar een staat van oorlog, volgens Israël een plaag voor het hele Midden-Oosten, als de Moslim Broederschap de regering gaat leiden. Er is groeiende bezorgdheid in Israël dat Washington relaties wil aanknopen met de Moslim Broederschap. Een Amerikaanse regeringsfunctionaris had in het interview met Reuters verklaard dat de regering Obama geen andere keuze heeft en op 29 juni 2011 al aangaf dat het officiële banden wil aangaan met de Moslim Broederschap. Israël vreest dat als Amerika zou bezwijken voor de druk van de Moslim Broederschap, zou het uiteindelijk ook zijn armen openen voor Hamas en Hezbollah. Volgens een anonieme functionaris van het Witte Huis heeft de Amerikaanse regering 'de feiten onder ogen' moeten zien en besloten om "contact te hebben met alle partijen die meedingen naar het parlement of het presidentschap in Egypte." (3) De beslissing van de regering Obama heeft niet alleen verwoestende gevolgen voor Israël, maar ook voor het hele Midden-Oosten!  

In Marokko waren er ook parlementsverkiezingen gehouden. Ruim 13 miljoen Marokkanen konden kiezen uit dertig partijen. De verkiezingen waren door koning Mohammed vervroegd. Met zijn beslissing wilde hij voorkomen dat de onrust in de Arabische wereld zou overslaan naar Marokko. In Marokko zijn de protesten in vergelijking met andere Arabische landen beperkt gebleven. De oppositie had tot boycot van de verkiezingen opgeroepen, omdat er volgens hen niets zal veranderen. De islamitische partij PDJ had de verkiezingen in Marokko gewonnen. (4) Ook is het niet terecht om de PDJ als gematigd in onze westerse bril te zien.

De Arabische Lente leek ook even overgeslagen naar Koeweit te zijn. In Koeweit hadden de demonstranten op 16 november het parlementsgebouw bestormd. Dat gebeurde bij een betoging van honderden mensen tegen premier Sheikh Nasser. Ze vonden dat hij moest opstappen in verband met een corruptieschandaal in de politiek. Tientallen betogers, odner wie politici van de oppositie, braken door de beveiliging en bezetten de hoofdzaal van het parlementsgebouw. Korte tijd later vertrokken ze. Vanwege het corruptieschandaal is het al maanden onrustig in Koeweit. Maar...de protesten zijn niet zo groot als in andere Arabische landen. Volgens waarnemers is de onvrede in Koeweit minder groot vanwege het goed ontwikkelde stelsel. (4)

Bestorming Koeweitse parlement

Bij een bestorming van het Koeweitse parlement in Koeweit-stad raakten vijf leden van de politie en de nationale garde gewond. Dat had het Koeweitse ministerie van Binnenlandse Zaken bekendgemaakt. Of er onder de betogers slachtoffers waren gevallen, is niet bekend. (4)

In Jemen was Saleh in juni ernstig gewond geraakt bij een mortieraanval op zijn presidentieel paleis. Naar verluidt was 40% van zijn lichaam bedekt met brandwonden. Hij vertrok daarop naar Saoedi-Arabië voor medische behandeling. De opstandelingen vierden zijn vertrek als een overwinning. Hun vreugde was echter van korte duur, toen het bleek dat Saleh zijn macht niet vrijwillig afstond. Een Saoedische regeringsbron maakte officieël bekend dat Saleh uit het ziekenhuis was ontslagen. Wel verbleef hij in de Saoedische hoofdstad Riyaad voor verder herstel. Op 23 november trad Saleh af na maanden van onlusten. Hij ging na de ondertekening van het bestand naar New York voor een medische behandeling. Dat had VN-secretarisgeneraal Ban Ki-Moon diezelfde dag bekendgemaakt. (4)

In Syrië woeden de onlusten nog steeds voort. Op 25 november waren veel doden gevallen bij gevechten tussen het leger en de tegenstanders van president Assad. Volgens een mensenrechtengroep waren daarbij 50 burgers, militairen en deserteurs om het leven gekomen. Ondanks aanhoudende demonstraties, westerse dreigementen en sancties blijft de Syrische president Bashar al-Assad stevig in het zadel zitten. Maar...zijn dagen lijken geteld te zijn. Volgens de Israëlische minister van defensie, Ehud Barak, zal Bashar al-Assad hetzelfde lot ondergaan als Muammar Khadaffi en Saddam Hoessein. De val van het bewind van Bashar al-Assad zou een kwestie van maanden zijn, aldus Ehud Barak. (4)

Syrische president
Bashar al-Assad

De visie van Ehud Barak is ook ondersteund door de Bijbel zelf! Gelet op de Bijbelse profetieën is de val van Bashar al-Assad zéér onvermijdelijk geworden! Tevens zal Assad's val de tragische toekomst van Syrië bepalen en het einde van Syrië inluiden. Met de val van Assad zal Syrië zeker niet meteen ophouden te bestaan. Het land houdt in de volgende Arabisch-Israëlische oorlog wel op te bestaan! Het geweld in Syrië heeft volgens de VN al meer dan 4000 mensen het leven gekost. Syrië stevent af op een burgeroorlog, zoals het in Libië al was gebeurd. De Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, zei dat de situatie daar op een burgeroorlog begint te lijken. (4) Hij wees op de aanval van militairen die naar de oppositie overgelopen waren, op een legerbasis bij Damascus. Daarbij kwamen zes mensen om het leven. De gedeserteerde soldaten hadden op 15 november een aanval uitgevoerd op een complex van de geheime dienst in Damascus. In het gebouw, gelegen in Harasta aan de snelweg tussen Aleppo en Damascus, zouden politieke gevangenen, allen tegenstanders van het regime van Bashar al-Assad, gevangen gehouden worden. Bij de aanval op het gebouw konden de gedetineerden echter niet bevrijd worden. Het was de eerste grote aanval op een overheidsgebouw van de veiligheidsdiensten sinds het begin van de protesten zo'n negen maanden geleden. (4) Ooggetuigen spraken van een heftig vuurgevecht en van helikopters die boven het bestookte complex vlogen. Tijdens de aanval werd de geheime dienst beschoten met machinegeweren en raketgranaten. (4) EU-buitenlandcoödinator Ashton riep alle landen op gezamenlijk op te treden tegen Syrië om de druk hoog te houden. Verder zei Ashton dat Assad moet verdwijnen. (4)

De diplomatieke banden tussen Syrië en Turkije komen de laatste tijd zwaar onder de druk te staan, nu blijkt dat Turkije zowel de gewapende als vreedzame Syrische oppositie openlijk steunt en beide groepen de mogelijkheid biedt vanuit Turkije te opereren. Het gewapende Vrije Syrische Leger (FSA) opereert onder Turkse militaire bescherming vanuit een vluchtelingenkamp in een grensprovincie. Het FSA bestaat uit gedeserteerde militairen die naar Turkije waren gevlucht. Het gewapende verzet wordt geleid door kolonel Riad al-Asaad, die in een vluchtelingenkamp aan de grens met Turkije zit. (5)

Kolonel Riad al-Asaad

Dat zogenaamde 'officierenkamp' wordt streng bewaakt door Turkse militairen. De band tussen de Turkse regering en het FSA werd twee maanden geleden zeer duidelijk door een interview dat Asaad gaf aan de New York Times. Het vraaggesprek werd geregeld door het Turkse ministerie van Buitenlandse Zaken. De Syrische kolonel kwam bovendien in gezelschap van een groep Turkse militairen tevoorschijn.  In een interview met persbureau Reuters zei Asaad dat al zeker 10.000 tot 15.000 van de naar schatting 200.000 Syrische militairen gedeserteerd zouden zijn. (4) Na het interview beperkte Turkije de contacten van Asaad met de pers. Turkije heeft zich sinds de opstand in Syrië ontwikkeld van bondgenoot van de regering in Damascus tot één van de felste pleitbezorgers voor het aftreden van president Bashar al-Assad. Vooral de Turkse minister van Buitenlandse Zaken Davutoglu overlegt regelmatig met vertegenwoordigers van de koepel van Syrische oppositiegroepen. (5)

Turkse minister van BZ Davutoglu

Bovendien wordt er ook overleg gevoerd met de Arabische Liga over het instellen van een bufferzone van 5 kilometer. (5) Rusland blijft achter het regime van Bashar al-Assad in Syrië staan. Moskou meent dat het opstappen van president Assad niet tot voorwaarde voor vredesoverleg in het Arabische land moet worden gemaakt. Al maanden lang heeft Moskou rem gezet op krachtdadig internationaal optreden in de Syrische crisis. (5) Rusland en China maken zich grote zorgen over de steeds grimmige situatie in Syrië en dringen een geruime tijd aan op het snel beëindigen van het geweld. In Oktober hielden Rusland en China in de veiligheidsraad nog een resolutie tegen, die het mogelijk moest maken om sancties tegen Syrië op te leggen. (6) Op 27 november had de Arabische Liga na het afloop van het ultimatum sancties aan Syrië opgelegd. De sancties betreffen reisverbod voor Syrische hoge functionarissen, het bevriezen van transacties met de Centrale Bank van Syrië en het bevroren van de banktegoeden van de Syrische regering. Handel wordt gestaakt met uitzondering van goederen voor burgers. Syrië werd als lid op 17 november al geschorst door de Liga. Eerder had de Arabische Liga Syrië tijd gegeven om het bloedvergieten in het land te beëindigen en 500 waarnemers toe te laten. De diplomatieke mogelijkheden van de Liga over de Syrische onrust zijn uitgeput. "We zullen geen tijd meer verspillen,"verklaarde de minister van Buitenlandse Zaken van Qatar. "Als er geen maatregelen worden genomen om het doden te stoppen en gevangenen vrij te laten, dan zullen er sancties worden opgelegd." De Syrische sympathisanten van de oppositie reageerden op het besluit van de Arabisceh Liga en spraken van 'het verraad van de Arabische broeders.' (5)

Bijeenkomst van de Arabische Liga

De pro-Assad betogers reageerden ook woedend op de beslissing van de Liga en gooiden stenen naar het pand van de VAE (Verenigde Arabische Emiraten) en bespoten het met graffiti. Op de graffiti-tekst stond te lezen:"Jullie schoften, agenten van Israël!" Dat meldden ooggetuigen. (7)
Ook belaagden de betogers de ambassades van Frankrijk, Marokko, Turkije, Qatar en Jordanië. Marokko had zijn ambassadeur naar huis gehaald nadat de ambassade was aangevallen. Ook Frankrijk had zijn ambassadeur uit Syrië teruggeroepen en de consuls in de Syrische steden Aleppo en Lataka verlieten het land, toen de diplomatieke posten door de woedende menigte aangevallen werden.

Vanuit het Bijbels en profetisch perspectief is het 100% zeker dat het regime van Bashar al-Assad gevallen zal worden, omdat Egypte en Syrië in de Bijbel dikwijls genoemd worden. In de Bijbel worden Egypte en Syrië als de belangrijke hoofdrolspelers van de eindtijd genoemd. De val van de Syrische president Assad is een kwestie van tijd. Met de val van Assad zal de politieke stabliliteit zo goed als zeker verdwijnen. Dan breekt een zeer donkere periode aan voor het hele Midden-Oosten. Het is zeer onverstandig van het Westen om zich in de Syrische gelegenheden te mengen, hoewel de zaak de westerse leiders niet persoonlijk aangaat! Of Syrië na de val van Assad een echte democratie zou krijgen, valt dat ernstig te betwijfelen. Wel is het zeker dat de radicalen de macht zullen overnemen. U ziet altijd TV-beelden van anti-Assad demonstraties op het journaal en op de meeste nieuwszenders. Echter worden beelden van pro-Assad demonstraties NOOIT vertoond door de reguliere media! Daarom heb ik aantal foto's van pro-Assad demonstraties voor u geselecteerd en gepubliceerd, opdat u echte feiten onder eigen ogen kan zien: de meerderheid van het Syrische volk staat in werkelijkheid achter Assad! Allereerst politiek correcte foto's van anti-Assad demonstraties zoals u zo vaak op TV en de kranten ziet:

Tegenstanders van Assad roepen NAVO om hulp

De vraag is of de NAVO ook militaire acties gaat voeren tegen het regime van Bashar al-Assad. Niet voor niets had de Israëlische minister Ehud Barak al gewaarschuwd dat de Syrische president Assad hetzelfde lot als die van kolonel Muammar Khadaffi zal ondergaan. Gezien het feit dat Turkije die een NAVO-lid is, actief betrokken is in de Syrische opstand en de rebellen ook heeft bewapend, raken alle NAVO-landen betrokken in de Turkse rol in de Syrische opstand!

De foto's bevallen de pro-islamitische links-progressieven. En nu de niet-politieke correcte foto's van de pro-Assad demonstraties die de links-progressieven absoluut niet bevallen:

Hopelijk openen de foto's uw ogen voor de werkelijkheid die in Syrië zich afspeelt. Al is Bashar al-Assad wel een wrede dictator, heeft het Syrische volk recht op vrijheid. De roep om vrijheid is begrijpelijk en terecht, zoals we een onderstaande foto van een Syrische jongen die om vrijheid schreeuwt, zien.

Een Syrische jongen schreeuwt om vrijheid

En toch...mogen we onze ogen niet afsluiten voor de werkelijkheid dat de Moslim Broederschap de teugels van de macht in Tunesië, Libië, Jemen en Egypte in handen heeft, heerst er nog steeds veel onwetendheid in het Westen. De Israëlische professor en Midden-Oostenexpert Nissim Dana waarschuwt ons allemaal dat we het islamitische Midden-Oosten absoluut niet moeten vergelijken met de westerse maatschappij, omdat er toch al grote verschillen zijn tussen Oost en West! Professor Dana zei in interview met Israel Today:"De islamitische maatschappij in het Midden-Oosten is zo anders dat elke poging om de situatie te analyseren met een westerse bril op gedoemd is te mislukken. Tenzij je de volgende typische kenmerken van de moslimcultuur incalcueert..." (8) Dat zullen we in het volgende artikel gaan lezen over de typische kenmerken van de islamitische cultuur. Bovendien ondermijnen de Amerikaanse president Barack Obama en de westerse leiders met hun naïeve politiek de echte Arabische vrijheidsbewegingen die geen banden hebben met de radicale krachten.

                                                         Wordt vervolgd
Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                       
                                                               Paul


Bronnen en referenties:

(1) New York Times: The East in the West. 25-11-2005
(2) Logic Free Zone
(3) Israel Today. 30-06-2011
(4) Diverse media
(5) Reformatorisch Dagblad
(6) De Standaard
(7) Elsevier
(8) Israel Today: Arabische Lente of naderende Apocalyps? December 2011