Nieuws wetenschap januari 2013

Het nieuws wetenschap verschijnt maandelijks. Soms krijgt deze een vervolg. Alle wetenschappelijke nieuws wordt op dit artikel onderworpen aan de kritische toetsing door de Bijbel. De Bijbel spreekt de wetenschap niet tegen. Wel wijst de Bijbel de evolutietheorie volledig af, omdat de evolutietheorie gebaseerd is op hypotheses, die door echte wetenschappelijke feiten niet ondersteund kunnen worden.

Zon 'knipoogt' na "het vergaan van de wereld" naar aarde

De Zon knipoogt...

Astronomen van NASA keken raar op, toen ze een aantal weken geleden een foto van de zon maakten. Enkele momenten, nadat de wereld volgens de Maya's zou moeten vergaan, gaf de zon een grappig signaal af naar de aarde. De mannen van NASA's Solar Dynamics Observatory legden het opvallende tafereel vast op 22 december, een dag nadat zich volgens het Maya-volk het einde van de wereld zou aandienen. Te zien is hoe op de Zon een gezicht wordt gevormd, compleet met mond, neus en twee ogen. Het 'linkeroog' is een golfje, waardoor het lijkt alsof het knipoogt. De gezichtsuitdrukking wordt echter gevormd door zonnevlekken, veroorzaakt door intense magnetische activiteit. (1)

Bloed van koning Lodewijk XVI gevonden

legenden vertelden al dat sommigen het bloed van de onthoofde vorst opdepten en bewaarden. Nu is daar ook daadwerkelijk bewijs van gevonden. Dat schrijven wetenschappers in het blad Forensic Science International. (2) Franse en Spaanse experts zeggen dat ze in een oude sierpompoen bloed gevonden hebben van Lodewijk XVI, de Franse koning die op 21 januari 1793 onthoofd werd door Franse revolutionairen. In de pompoen zit een doekje dat blijkbaar na de onthoofding in het bloed van Lodewijk gedompeld werd. DNA-analyse van het bloed toonde een zeldzaam genetisch kenmerk dat ook te vinden is in DNA van een gemummificeerde hoofd dat waarschijnlijk van Hendrik IV is, een 16e eeuwse voorvader van Lodewijk XVI. (3)

Uit de geschiedenisboeken weten we dat Hendrik IV en Lodewijk XVI familie waren: in totaal zaten er zeven generaties tussen twee mannen. DNA uit het gemummificeerde hoofd van Hendrik IV en het bloed van Lodewijk XVI wijst erop dat de kans dat de twee familie van elkaar waren en door zeven generaties van elkaar gescheiden werden, 246,3 keer groter is dan de kans dat ze niet aan elkaar verwant zijn. En daarmee wijst het DNA-onderzoek erop dat het bloed dat al jaren aan Lodewijk XVI wordt toegeschreven, ook daadwerkelijk aan deze vorst toebehoorde. (2) En het onderschrijft dat het gemummificeerde hoofd inderdaad van de Franse vorst Hendrik IV was. Al in 2010 hadden de geleerden gezegd dat het hoofd wel degelijk dat van Hendrik IV was, omdat het dezelfde trekken heeft als zijn portretten. (3) Hendrik IV stierf in 1610: hij werd vermoord door een monnik die zich ergerde aan het feit dat de Franse koning calvinistisch was opgevoed en ook regelmatig van godsdienst wisselde (dan weer protestant, dan weer katholiek). (2) Maar de moord op Hendrik IV was het werk van de Jezuïeten die tegen de protestanten streden. Lodewijk XVI stierf in 1793 door toedoen van de guillotine. De executie was het resultaat van één van de bloedigste en meest ingrijpende gebeurtenissen in de wereldgeschiedenis: de Franse Revolutie.  

Onthulling eeuwenoude Afghaanse manuscripten

We weten nog heel weinig over Afghaanse Joden in de Middeleeuwen. Wel weten we dat de Joden over diverse delen van de hele wereld verstrooid zijn. Het eerste tastbare bewijs dat een Joodse gemeenschap duizend jaar geleden in een deel van Afghanistan woonde, is geleverd doordat het Israëlisch Nationaal Museum een uniek Afghaanse collectie van onder meer Hebreeuwse manuscripten die in een Afghaanse grot werden ontdekt, heeft vrijgegeven. 

Het commentaar van rabbijn Sa'adia Gaon
op Jesaja 34 in Judeo-Arabisch

Het gaat om in totaal 29 documenten die onder meer religieuze commentaren, financiële gegevens en brieven bevatten. Er zijn ook onbekende teksten van de bekende rabbijn Sa'adia Gaon (892-942) aangetroffen. Een van de papieren bevat een commentaar van deze rabbijn op Jesaja 34. De teksten die volgens de Israëlische Nationale Bibliotheek waarschijnlijk dateren uit de eerste helft van de elfde eeuw, zijn onder meer geschreven in het Hebreeuws, Judeo-Arabisch, Joods-Perzisch en in het islamitisch Arabisch. De Israëlische Nationale Bibliotheek spreekt van de belangrijkste vondst van manuscripten. (4) Volgens onderzoekers die spreken van de Afghaanse Genizah, gaat het om de waardevolste partij manuscripten sinds de vondst van de Caïro Genizah, die ruim honderd jaar geleden werd gevonden in een synagoge in Egypte. Genizah is het Hebreeuwse woord voor een opslagruimte naast een synagoge of Joodse begraafplaats, waar Hebreeuwse boeken en papieren worden bewaard. Volgens de Joodse wetten is het verboden schrijfsels weg te gooien waar de formele Naam van God in staat. Daarom worden deze schrijfsels doorgaans opgeslagen of begraven. De Afghaanse collectie biedt een uniek kijkje in het leven van Joden die in de elfde eeuw in het toenmalige Perzië woonden. Doordat de papieren lange tijd in een droge grot lagen, zijn ze goed bewaard gebleven. (5)

Hoeveel documenten er precies in de Afghaanse grot zijn gevonden, is niet duidelijk. Wel bekend is dat 150 manuscripten die eigendom zijn geweest van een Joodse gemeenschap in de elfde eeuw, door een Afghaanse herder in een grot werden gevonden. Zo'n vondst bevat onder meer oude kopieën van de Bijbelboeken Esther en Jeremia en onbekende werken van de Middeleeuwse geleerde rabbi Sa'adia Gaon. (6) Het Nationale Museum van Israël heeft er in ieder geval 29 documenten weten aan te kopen via een handelaar in Jeruzalem. Deze documenten worden binnenkort gedigitaliseerd en zullen dan online gezet worden. (4) Onderzoekers hopen dankzij de documenten meer te weten te komen over de aanwezigheid van Joden in een Afghaanse gebied dat vroeger Khorasan heette. Khorasan ligt in Iran, Afghanistan, Turkmenistan en Tadzjikistan. Ze grensde in het westen aan de Kaspische Zee en in het oosten aan het gebergte Hindoekoesji. De naam Khorasan is oud-Perzisch en betekent 'Land van de rijzende zon.' Het verklaart ook wellicht dat de naam Khorasan bij de Joden in de tijd van Jezus en Zijn discipelen rééds bekend was. De discipel Johannes die brandende visioenen zag, vermeldde al de naam Khorasan in het laatste Bijbelboek Openbaring (Openbaring 16:12). 

Khorasan in Iran, Afghanistan

Khorasan, waar de zijderoutes doorheen liepen, had een bloeiende cultuur in de Middeleeuwen. Over de bloeiende Joodse gemeenschappen in Afghanistan is nog steeds weinig bekend. Ze zijn verdwenen in de mist van de geschiedenis. Maar de Joodse aanwezigheid in Khorasan wordt als de thuisbasis van de tien verloren stammen vermeld in de Arabische literatuur, niet-Joodse folkloristische tradities en legenden, Middeleeuwse rabbijnse geschriften en Bijbelse teksten. De eerste vermelding lezen we in de Bijbel:"In het negende jaar van Hoséa, nam de koning van Assyrië Samaria in, en voerde Israël weg in Assyrië, en deed ze wonen in Halah, en in Habor, aan de rivier Gozan, en in de steden der Meden." (2 Koningen 17:6) Habor (Hebreeuws: Chabor. Arabisch: Chabur) is een zijrivier die in de Eufraat uitmondt. En Halah (Hebreeuws: Chalach) was een landschap dat waarschijnlijk in Mesopotamië lag. De Meden waren van oorsprong een indogermaanse volk, terwijl zij volgens de Griekse geschiedschrijver Herodotus aan de Skythen nauw verwant waren, en woonden in het bergland ten oosten van Assyrië en ten noorden van Babylonië en Perzië. Nu komt een interessante stuk van de informatie over de Meden dat zij ook in een gebied van Khorasan ten zuiden van de Kaspische Zee gewoond hadden, waar ook een deel van de weggevoerd Israëlieten daar kwam wonen. Er is volgens auteur en onderzoeker Benzion Yehoshua ook een archeologische  bewijs geleverd, die het verband legt tussen Khorasan Joden en Babylonische Joden. (7) Maar Professor en expert in oude Perzische talen Haggai ben-Shammai van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem denkt dat de Joodse gemeenschap in elfde-eeuws Afghanistan waarschijnlijk bestond uit Karaïeten. Dat is een stroming binnen het Judaïsme, die uitsluitend de goddelijke oorsprong van de Hebreeuwse Bijbel erkent en minder aandacht hecht aan de Talmoed en latere Joodse teksten. Het Karaïsme was vooral een sterke stroming in het huidige Irak in de dagen van het islamitische Kalifaat der Abbasiden (750-1258), dat zich oostwaarts uitstrekte tot op het indisch subcontinent. (6) Veel geleerden, zoals professor Robert Eisenman, een Amerikaanse expert op het gebied van de Dode Zeerollen, vermoeden dat de term "Rhanadiet" is afgeleid van een district in Irak dat "het land van Rhadan" werd genoemd. Echter bestaat er nog steeds onenigheid onder geleerden over de vraag of deze term "Rhanadiet" verwijst naar Joodse handelaren in het algemeen of naar een specifieke clan of gilde. Het schijnt dat de Rhanadieten handelsroutes die zich via Afghanistan tot aan China uitstrekten, hadden opgezet. Op diverse locaties langs deze route zouden ze Joodse gemeenschappen hebben gesticht. Volgens professor Haggai ben-Shammai bevatten de manuscripten duidelijk herkenbare Joodse namen en wordt er melding gemaakt van commerciële activiteiten langs de Zijderoute, die Europa met het Oosten verbond. "Dit is de eerste keer dat we een grote verzameling manuscripten hebben die de cultuur van de Joden die daar woonden, vertegenwoordigen,"aldus Ben-Shammai. (5) Dat er zo weinig over de Joodse aanwezigheid in Afghanistan bekend is, hadden chaos en verwoestingen als gevolg van de Mongoolse veroveringen in de elfde eeuw aan dit alles een einde. (6) Dat er eeuwen geleden Joodse gemeenschappen waren in Afghanistan, was reeds bekend. Hun cultuur en gebruiken leken echter verdwenen in de mist van de geschiedenis, totdat de vondst van zo'n 150 manuscripten de sluier van de Joodse historie in Afghanistan heeft gelicht. Wetenschappers hopen nu dat aan de hand van de door Israël getoonde 29 manuscripten deze cultuur aan de vergetelheid kan worden ontrukt. 

In Afghanistan zijn de Joodse gemeenschappen teloorgegaan. In Israël wonen momenteel zo'n 10.000 Joden van Afghaanse origine. Toen Afghanistan in 2001 na de Amerikaanse invasie wereldwijd in de aandacht van de media kwam te staan, werd er ook bericht over de letterlijk twee laatste Joden die in het land waren overgebleven. Het betrof Zablon Simintov en Isaac Levy, die in zware onmin met elkaar bleken te leven. Beiden woonden aan twee verschillende zijden van de in verval geraakte synagoge in de Afghaanse hoofdstad Kaboel en beiden beweerden met de zorg voor deze synagoge te zijn belast. Daarbij beschuldigde elk de ander de Thora te hebben gestolen, die in werkelijkheid was geconfisqueerd door de Taliban. Tegen de achtergrond van de totale ondergang van het Jodendom in Afghanistan vormde het leven van deze twee laatste, voortdurend met elkaar ruziënde Joden een tragische klucht. In 2002 werd dit verhaal zelfs het onderwerp van een toneelstuk, genaamd "The last two Jews of Kabul." Isaac Levy stierf in 2005. Sinds die tijd heeft Zablon Simintov de trieste eer de laatste en enige overgebleven Jood in Afghanistan te zijn. (6) Eens zal de tijd komen dat de Joodse manuscripten een licht op de vergane glorie van eens bloeiende Joodse gemeenschappen op Afghaanse bodem zullen werpen. 

De reuzenpanda als nieuw wapen tegen superbacteriën

Recent werd ontdekt dat reuzenpanda's een krachtig antibioticum aanmaken dat hen beschermt tegen infecties. Chinese onderzoekers zijn er inmiddels in geslaagd een artifiële variant van de bacteriebestrijder te creëeren. Zo blijft deze beschermde diersoort onverstoord. De krachtige stof wordt cathelicidin-AM genoemd. Het immuunsysteem van reuzenpanda's maakt de molecule aan om de dieren te beschermen tegen slechte bacteriën en schimmels. Uit onderzoek blijkt dat het natuurlijk antibioticum slechts één uur nodig heeft om infecties te bestrijden, terwijl andere antibiotica daar doorgaans zes uur over doen. (8)

Reuzenpanda

"Door de grote druk van steeds resistenter wordende bacteriën is er dringend nood aan nieuwe soorten antibiotica,"stelt dokter Xiuwen Yan. Vanuit het DNA van de reuzenpanda konden de onderzoekers een artificiële variant van de molecule cathelicidin-AM maken, van waaruit nu nieuwe medicatie en ontsmettende middelen kunnen worden ontwikkeld. (8)

"Unieke Marsmeteoriet" ontdekt in de Sahara woestijn

Wetenschappers beweren dat een verschroeid stuk steen dat in 2011 in de Sahara woestijn werd ontdekt, een nieuw soort Marsmeteoriet is. Volgens hun eigen zeggen bevat deze "unieke vondst" veel meer water dan eerdere gevonden exemplaren. Door de vondst denken wetenschappers dat er op Mars veel langer water is geweest dan werd aangenomen. Dat meldt New Scientist. (9)

Een 'Marsmeteoriet' met de naam Black Beauty

Deze Marsmeteoriet met de bijnaam Black Beauty is opvallend anders dan de 111 eerder ontdekte meteorieten. Het opvallendste verschil is het hoge watergehalte. "De grote hoeveelheid water kan betekenen dat er contact was tussen het gesteente en oppervlaktewater,"zei onderzoeker Andrew Steele van het Camegie Institution for Science. Mogelijk is de steen afkomstig uit een kratermeer op de Rode Planeet, omdat het van vulkanische oorsprong is, aldus de bewering van de onderzoekers. "De ongebruikelijke samenstelling van de meteoriet suggereert dat deze afkomstig is van de Martiaanse korst,"vertellen de onderzoekers. Het is de eerste keer dat een Marsmeteoriet in verband wordt gebracht met de korst van de Rode Planeet, meldt Scientias. (9) De onderzoekers beweren dat de meteoriet ongeveer 2,1 miljard oud is. Daarmee stamt volgens hun eigen zeggen deze uit het begin van het meest geologische tijdperk op Mars: het Amazonian. Ook zou de meteoriet bijvoorbeeld organisch koolstof bevatten, die vergelijkbaar aan het organische koolstof in de andere meteorieten is. (10) 

Al snel overheersen echter de verschillen tussen de pas ontdekte meteoriet en de andere meteorieten die met de verzamelnaam SNC worden aangeduid. SNC staat voor drie Martiaanse meteorieten die uitvoerig bestudeerd zijn: de Shergotty-, Nakhla- en Chassigny-meteoriet. "De textuur van de NWA-meteoriet (de pas ontdekte meteoriet, NWA staat voor NorthWest Africa) is niet te vergelijken met die van de SNC-meteorieten,"vertelde Andrew Steele. "Deze nieuwe meteoriet bestaat ui gecementeerde fragmenten basalt, gesteente dat ontstaat uit snel afgekoeld lava, wordt gedomineerd door veldspaat en pyroxeen, waarschijnlijk afkomstig van vulkanisch activiteit. Deze samenstelling is heel gebruikelijk voor monsters afkomstig van de maan, maar kennen we niet van andere Marsmeteorieten." De onderzoeker denken de bijzondere samenstelling van de meteoriet wel te kunnen verklaren. "De ongebruikelijke samenstelling van de meteoriet suggereert dat deze afkomstig is van de Martiaanse korst." (10) Een primeur voor de onderzoekers die voor het eerst een Marsmeteoriet in verband brengen met de korst van de Mars. Maar het bewijst niet dat de bijzondere meteoriet van de Martiaanse korst afkomstig is. Van de eerdere ontdekte Marsmeteorieten kunnen de onderzoekers niet precies weten waar ze eigenlijk vandaan komen! Sterker nog: recent onderzoek van landers en orbiters op Mars wijst erop dat andere Marsmeteorieten in ieder geval NIET afkomstig zijn van de korst van Mars. "Het basaltisch gesteente in deze NWA-meteoriet is consistent met de korst of bovenmantel van Mars, zoals we die uit recente vondsten van Marsrovers en orbiters kennen,"vertelde onderzoeker Carl Agee. De conclusie van de onderzoekers was dat de ontdekte Marsmeteoriet bijzonder waterrijk is. "de grote hoeveelheid water kan betekenen dat er een interactie was tussen het gesteente en oppervlaktewater,"zei Andrew Steele. Die interactie werd of mede mogelijk gemaakt door vulkanisch magma of mede mogelijk gemaakt door vloeistoffen die afkomstig zijn van kometen die in die tijd op Mars insloegen. (10) De onderzoekers die de Marsmeteoriet Black Beauty blijven bestuderen, hopen dat deze nog wat meer verrassingen voor ze in petto heeft. Laat hen maar onderzoeken. 

Als de Marsmeteoriet inderdaad van Mars afkomstig is, dan is de vraag hoe deze meteoriet vanuit Mars op aarde was terechtgekomen. Daar is fantasie voor nodig. De steen zou door een inslag van een komeet op Mars de ruimte ingeslingerd zijn om uiteindelijk na "15 miljoen jaar", zoals de evolutionisten zeggen, als meteoriet op aarde in te slaan. Echter is de fantasie van de geleerden op hol geslagen. En de ouderdom van de Marsmeteoriet die 2,1 miljard jaar oud zou zijn, is echter niet betrouwbaar. Deze meteoriet kan betrekkelijk jong zijn. Dan is er ook een vraag hoe het komt dat de pas ontdekte Marsmeteoriet waterrijk is. Maar er is nog altijd geen definitieve bewijs dat er water op Mars ooit is geweest. Het is niet de eerste keer dat de wetenschappers met "de vondst van een unieke Marsmeteoriet" komen. In 1984 werd de meteoriet met de naam ALH84001 in Antartica gevonden. Bekend was de vondst van een vermeende fossiele bacterie op de meteoriet. De wetenschappers zeiden dat de fossiele bacterie van Mars vandaan kwam. De fossiel zou van de oertijd afkomstig zijn, toen er nog vloeibaar water op Mars was. De aap kwam uit de mouw, toen later bleek dat de meteoriet met de fossiele bacterie nieuw was en geen vormen van leven bevatte. Het is onmogelijk dat de fossiele bacterie van Mars afkomstig is. Straks zal uiteindelijk blijken dat de recent gevonden Marsmeteoriet Black Beauty niet van Mars afkomstig is. Maar als de meteoriet inderdaad waterrijk is, dan moet er een ander verklaring gezocht worden. De interactie kan heel goed mogelijk zijn, toen de meteoriet op aarde insloeg en in contact kwam met water op aarde. Een ander plausibele verklaring is dat er ook water in het heelal is. Daarom moeten we het Bijbelse scheppingsverhaal serieus nemen dat God een scheiding tussen wateren heeft gemaakt. In Genesis 1:6-7 wordt verteld dat God een scheiding tussen de wateren die onder het uitspansel zijn, en tussen de wateren die boven het uitspansel zijn. Het uitspansel wordt de hemel genoemd. Volgens de Bijbel zijn er drie soorten hemel; de blauwe hemel, waarin wij leven en ademen, het heelal met ontelbare sterren en de hemel, Gods woonplaats. Gezien het feit dat het water ook boven het uitspansel is, komt het water in het heelal ergens voor.  

Een bloem op Mars???

Geloof het of niet, want een foto van het Marsoppervlak zorgt voor heel wat opschudding en speculaties. Dit beeld werd door de Marsverkenner Curiosity gemaakt. Sommigen zien er een bloem in, anderen een kristal. Het beeld dateert al van 19 december en werd pas opgemerkt op een internetforum. Sommigen zagen er een bloem in. Dat lijkt vreemd aangezien het witte object in dat geval uit stenen moet...groeien. (11)

Bloem op Mars

Anderen zien er daarom een kristal in. Maar het zou een stuk plastic van de Marswagen Curiosity zelf kunnen zijn. In oktober werd nog een vreemd object op deze manier verklaard. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA gelooft zelf dat het om een stukje van de rots gaat. (11) Het is niet de eerste keer dat een vreemd object op Mars voor een bloem aangezien wordt. In 1976 werd Cydonia Mensa, een geërodeerde tafelberg op Mars, gefotografeerd door een ruimteverkenner. De foto veroorzaakte veel opschudding en vertoonde een gezicht op Mars, die er menselijk uitzag. Een ander sensationele foto liet een zittende vrouw op Mars zien, die erg veel lijkt op de wereldberoemde sculptuur van de kleine zeemeermin in de Deense hoofdstad Kopenhagen. Deze foto werd genomen door Rover Spirit, de voorloper van de huidige Curiosity. Echter zijn het Gezicht, de Zeemeermin en de bloem vormen van gezichtsbedrog. Dat heet optische illusie. Het zit in de menselijke natuur om herkenbare patronen te zoeken in onder meer wolken, vliegende objecten en bergen. Zeker ook op Mars. De controversiële foto's van het Gezicht, de Zeemeermin en de bloem kunnen ons misleiden. Er wordt wel volop gespeculeerd dat er leven op Mars is. Voor alle zekerheid: er is absoluut géén leven op Mars. Het object dat voor de bloem aangezien wordt, kan zo goed als zeker van de Marswagen Curiosity afkomstig zijn. 
_______________________________________________________________________________

Citaten Louis Pasteur, Frans scheidkundige en microbioloog (1822-1895)

Er zit meer filosofie in een fles wijn dan in alle boeken.

Het toeval begunstigt alleen die erop voorbereid waren.

Ongelukkig de mensen die alleen maar heldere ideeën hebben.

Wanneer ik mijn laboratorium binnenga, laat ik al mijn geloofsovertuigingen buiten; wanneer ik mijn laboratorium verlaat, neem ik ze weer op.

Heren, het zijn de microben die het laatste woord hebben.

Wijn is de meest gezonde en meest hygiënisch van dranken.

Op een dag zal het nageslacht lachen om de dwaasheid van de moderne materialistische filosofen. Hoe meer ik de natuur bestudeer, hoe meer ik sta verbaasd over het werk van de Schepper. Ik bid, terwijl ik bezig ben met mijn werk in het laboratorium.

Wetenschap brengt mensen dichter bij God.

________________________________________________________________________________

Mythische reuzeninktvis voor het eerst gefilmd

Al eeuwenlang maken scheepslui gewag van een reusachtig ongewerveld dier dat zich zou ophouden in de diepe oceaan, waar geen zonlicht doorschijnt. Het reusachtige dier zou ook aan de basis liggen van veel legendes van de Kraken, het zeemonster dat eeuwenlang verschillende schepen zou hebben aangevallen. Denk maar aan Jules verne's klassieke science-fictionroman "20.000 mijlen onder zee" (1870) waarin staat te lezen dat de duikboot van kapitein Nemo aangevallen werd door de Kraken. Nu hebben de wetenschappers het bewijs geleverd dat de Kraken echt bestaat. 

De Kraken valt een schip aan

Japanse wetenschappers zijn erin geslaagd om de ongrijpbare reuzeninktvis te filmen in zijn natuurlijke leefomgeving. Dat gebeurde in de Grote Oceaan bij de Ogasawara-eilanden op 1000 km ten zuiden van Tokio. Het enorme zeedier, waarvan de totale lengte op acht meter wordt geschat, zwom er meet een kleinere inktvis als een aas in de armen op 630 meter diepte. "Dit zijn de eerste beelden van een echte, levende reuzeninktvis,"zei de Japanse teamleider en zoöloog Tsunemi Kubodera opgetogen. (12) Voor de primeur tekent het Japanse wetenschapsmuseum samen met NHK, de openbare omroep van Japan, en het Amerikaanse Discovery Channel. De beelden werden in juli vorig jaar geschoten, maar nu pas vrijgegeven. (13)

De Japanse wetenschappers daalden af met een speciale duikboot naar de koude diepten van de noordelijke Stille Oceaan, waar ze op ongeveer 630 meter diepte de reuzeninktvis van zo'n drie meter konden vastleggen met de camera. Volgens de teamleider Tsunemi Kubodera was een speciale, stille duikboot de sleutel van het succes. Het vaartuig had lichten die voor mensen- en inktvisogen niet zijn waar te nemen. De reuzeninktvis liet zich desondanks niet zomaar vastleggen.   De onderzoekers daalden meer dan 100 keer af voordat het zover was. (12) Na een honderdtal duiktochten, waarbij ze meer dan 400 uren in de cabine doorbrachten, kon de driekoppig bemanning een exemplaar spotten, op 15 kilometer ten oosten van het eiland Chichi. Het team volgde de reuzeninktvis tot op 900 meter diepte. Het dier miste om onbekende redenen zijn twee langste armen, waardoor hij maar drie en geen (geschatte) acht meter lang was. Reuzeninktvissen kunnen zelfs langer dan tien meter worden. (13) Voor een reuzeninktvis was het overigens een kleintje. De grootste die ooit gemeten is, was bijna 18 meter. (12)

Reuzeninktvis  

Kubodera was zwaar onder de indruk. Volgens hem is het een wereldprimeur om een levende reuzeninktvis te filmen op die diepte, waar er weinig zuurstof is en waar de druk van het bovenliggende water enorm is. Over reuzeninktvissen is nog altijd niet veel bekend. De wetenschap heeft het tot op heden vooral moeten doen met aangespoelde exemplaren en resten in de magen van potvissen. In 2006 is voor het eerst een levende reuzeninktvis gefilmd, ook door Kubodera. Toen ging het om en gevangen exemplaar, die met een stok naar de oppervlakte was gehaald. 

17 miljard planeten ter grootte van Aarde in onze Melkweg

In onze Melkweg zouden zich minstens zeventien miljard planeten die zo groot of bijna zo groot zijn als onze Aarde, bevinden, zo blijkt uit een studie van een team van het Harvard Smithsonian Centrum voor Astrofysica. Dat meldt space.com. 

Zeventien miljard Aardes 

Aangezien de Melkweg circa 100 miljard sterren telt, moeten er minimaal zeventien miljard kleine gesteente-werelden zijn of één planeet ter grootte van de Aarde rond één op zes sterren, zo luidt het op basis van een analyse van data die de Kepler-ruimtetelescoop heeft opgeleverd. Volgens de astronomen zijn er wellicht nog meer dergelijke planeten die op een verdere afstand rondom hun ster wentelen. Mogelijk zijn daar Aarde-achtige planeten bij, die vatbaar zijn voor het leven zoals wij het kennen, aldus de onderzoekers. 

Om bewoonbaar te zijn, moet een planeet zich voldoende afstand van de ster bevinden om oppervlaktetemperaturen mogelijk te maken, die noch te warm of te koud zijn om vloeibaar water toe te laten. De baan van onze aarde loopt door het midden van de kring rondom de zon. Deze kring is de ideale plek waar niet te heet noch te koud is. De afstand tussen de aarde en de zon is ook ideaal. Ver van de zon wordt het te koud. Als de aarde te dicht bij de zon staat, is het leven op onze planeet ondragelijk geworden. 

Niet alleen het aantal exoplaneten groeit. Weteschappers maken zich nu volop gewag van exokometen of kometen buiten ons stelsel. Die zouden veel vaker voorkomen en gemakkelijker te vinden zijn dan voorheen gedacht, zo wordt verteld op de bijeenkomst van de American Astronomical Society in het Californisch Long Beach. Een team rond Barry Welch van de Universiteit van Californië in Berkeley stootte met de 2,1 meter telescoop van het McDonald Observatorium in Texas op zes nieuwe exokomeetsystemen. Zo'n systeem is voor het eerst in 1987 ontdekt, waarna er nog drie andere werden waargenomen, meldt space.com. Het geldt als waarschijnlijk dat al deze tien systemen ook exoplaneten omvatten. Wat op zijn beurt suggereert dat kometen en exoplaneten talloze keren samen te vinden zijn, net als in ons zonnestelsel. 

Onze Melkweg vanuit de Aarde gezien

Exoplaneten en de Rode Reus

Omdat er in onze Melkweg minstens 100 miljard exoplaneten zouden zijn, zouden er in ons sterrenstelsel ook miljarden exokomeetsystemen kunnen zijn. Welsh gewaagt dan ook van de "Missing Link" in de huidige studie naar planeetvorming.

Veel gelovigen vragen zich af of de ontdekking van aarde-achtige werelden weerlegging van hun geloof zou inhouden. Stel dat er ook intelligente en buitenaardse leven op een exoplaneet is, wat dan? Hebben we het toch mis, als blijkt dat zulk buitenaardse leven wèl bestaat. Dan zou dat een grootste ontdekking zijn. Zo'n ontdekking mag fascinerend zijn, maar hoeft niet rampzalig te zijn voor de gelovigen. De bezorgdheid van de Bijbelgetrouwe gelovigen is echter overbodig. Nimmer heeft God in de Bijbel gezegd dat er ook leven op andere planeten is. Alleen deelt de Bijbel ons mede dat God ons zo liefheeft, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verdoemt, maar eeuwig behouden kan worden (Johannes 3:16-18). Nooit heeft God echter gezegd dat wij Zijn enige schepping betekenen. Hij deelt ons echter alleen zoveel mee als we noodzakelijk moeten weten. De taak heeft God aan de wetenschap opgedragen om te onderzoeken. Het doet er dus niet zoveel toe of er 17 miljard aarde-achtige planeten in onze Melkweg zijn of ergens in de Melkweg nog schepselen bestaan, die op de een of andere manier op ons lijken. Wat er wel toe doet, is dat we bij de aanblik van de schitterende nachtelijke hemel in staat zijn om te erkennen dat dit het eigen werk is van de almachtige, alwetende en liefhebbende Schepper die toch liefde en zorg koestert voor ieder lid van het gevallen en zondige menselijke ras. Laat de astronomen maar blijven zoeken naar aarde-achtige werelden buiten onze zonnestelsel. Als ze menen een aarde-achtige wereld, waar leven voorkomt, gevonden te hebben, hoeven we ons toch niet druk te maken. Wat we ons echt druk moeten maken, is de keuze dat God ons stelt of we vóór of tegen Hem zijn. Als we Jezus Christus als onze Zaligmaker aanvaarden, zijn we behouden. Maar als we Hem verwerpen en niet in Hem geloven, zijn we voor eeuwig verloren. 

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                                                  Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Bronnen en referenties:

  (1) AD nieuws: Zon knipoogt na 'einde van de wereld' naar aarde. 31-12-2012
  (2) Scientias.nl: Vaasje blijkt inderdaad bloed van koning Lodewijk XVI te bevatten. 03-01-2013
  (3) TT-Canvas: Bloed van koning Lodewijk XVI gevonden. 03-01-2013
  (4) Historiek.net: Israël koopt duizend jaar oude Joodse documenten uit Afghanistan. 04-01-2013
  (5) Volkskrant: Israël onthult eeuwenoude Afghaanse manuscripten. 03-01-2013
  (6) Reformatorisch Dagblad: Joodse historie in Afghanistan ontsluierd. 24-02-2012
  (7) The National Library of Israel
  (8) AD nieuws: De reuzenpanda als nieuw wapen tegen superbacteriën. 03-01-2013
  (9) AD nieuws: Unieke Marsmeteoriet ontdekt in de Sahara. 04-01-2013
(10) Scientias: Unieke vondst: bijzonder waterrijke Marsmeteoriet ontdekt. 04-01-2013
(11) AD nieuws: Is dit een bloem op Mars? 07-01-2013
(12) Volkskrant: Mythische reuzeninktvis voor het eerst op beeld vastgelegd. 08-01-2013
(13) AD nieuws: Reuzeninktvis voor het eerst gefilmd in natuurlijke habitat. 07-01-2013
(14) AD nieuws: Minstens 17 miljard planeten ter grootte van Aarde. 08-01-2013