Westerse hypocrisie en roekeloze spel ten aanzien van Rusland. Deel 2

Vervolg van deel 1


Mag de Krim zich van Oekraïne afscheiden om bij Rusland aan te sluiten?

Na het referendum op 6 maart 2014 spraken de Russisch-sprekende inwoners van de Krim zich uit voor afscheiding van Oekraïne en de aansluiting van de Krim bij Rusland. De door de Krim afscheiding van Oekraïne was een feit geworden. Alleen de Oekraïense inwoners en de Krim-Tartaren deden niet mee aan de volksraadpleging en boycotten uit protest het referendum daarom. De Russische president Vladimir Poetin ondertekende op vrijdag 21 maart 2014 de wet waarmee de aansluiting van het schiereiland dat wijlen Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov in 1954 per decreet aan Oekraïne schonk, een feit werd. Kort daarvoor waren het Russische parlement (de Doema) en de Federatieraad (de Russische Eerste Kamer) met de wet akkoord gegaan. 

Met de ondertekening van de wet verklaart president  
Poetin dat de Krim officieel bij Rusland hoort.

Al eerder zei president Poetin dat het wegschenken van de Krim aan Oekraïne door Chroesjtsjov een historische vergissing was geweest. Dat klopt. De Krim werd in 1954 door de Sovjet-leider Chroesjtsjov als een 'cadeau' aan Oekraïne weggeschonken "ter gelegenheid van de 300ste verjaardag van het verdrag van 1654, die de eenheid van Oekraïne met Rusland bewerkstelligde", zoals officieel was gezegd. Chroestsjov's besluit was dom en gevaarlijk. Volgens hardnekkige geruchten was Chroesjtsjov met zijn roekeloze daad stomdronken. (1) Ergens moet wel waar zijn dat hij inderdaad dronken was geweest. Denk ook maar aan wijlen Noord-Koreaanse dictator Kim Jong-Il. Volgens gevluchte leden van de hofhouding was Kim Jong-Il een zware drinker, die jaarlijks honderdduizenden dollars uitgaf aan import van dure Hennesy Cognac. De Bijbel waarschuwt alle staatshoofden en politici ernstig dat zij zich niet moeten overgeven aan alcoholmisbruik. 

"Het komt den koningen niet toe, o Lemuël! het komt den koningen niet toe wijn te drinken, en de prinsen, sterken drank te begeren; Opdat hij niet drinke, en het gezette vergete, en de rechtzaak van alle verdrukten verandere."
Spreuken 31:4-5 (Statenvertaling)

Nikita Chroesjtsjov (1891-1971)

Helaas komt het dikwijls voor dat meeste politici en staatshoofden alcohol nuttigen. De gevolgen van dronkenschap zijn ontstellend groot, dat weten we allemaal. Bijvoorbeeld een heel gezin kan door een aan alcohol verslaafde ouder ontwricht raken. De meesten weten donders heel goed dat rijden onder invloed van alcohol niet verantwoord is. De daad van de vroegere Sovjet-leider Chroesjtsjov heeft wel grote gevolgen voor zowel Rusland als Oekraïne. Zeker ook voor het Westen. Chroesjtsjov kon niet weten dat de Krim vanaf 1954 een twistappel voor Rusland en Oekraïne was geworden. Beide landen ruzieën al decennialang om het schiereiland dat deze strategisch ligging van onschatbare waarde blijkt te zijn. Zelfs het Westen bemoeit zich met het conflict. De huidige Krimcrisis is een uitvloeisel van het geschil. Dit is allemaal te danken aan de stommiteit van Chroesjtsjov. Met zijn dronkenschap beging hij enorme dwaasheid. Een ander feit waarom Chroesjtsjov de Krim aan Oekraïne weggaf, is zijn Oekraïense afkomst. Uiteraard waren veel Russen niet blij met de beslissing van Chroesjtsjov om de Krim weg te geven aan Oekraïne.
  Nu de Krim weer bij Rusland hoort, erkent de internationale gemeenschap de annexatie niet. Ook verwerpt de internationale gemeenschap de uitslag van het referendum op de Krim. Westerse politici weigeren zich neer te leggen bij de aansluiting van de Krim bij Rusland, hoewel het schiereiland historisch gezien van oorsprong Russisch was en nog steeds heel natuurlijk bij Rusland past. De westerse leiders doen alsof de Krim niet alleen bij Oekraïne maar ook bij de Europese Unie hóórt, wat natuurlijk historisch gezien helemaal niet zo is. Daarom kunnen de Oekraïense voorlopige regering, de Verenigde Staten en de Europese Unie het verlies van de Krim ook niet accepteren! De Amerikaanse vice-president Joe Biden noemde de annexatie "landjepik." En de Russische president Vladimir Poetin wordt in het Westen als Hitler afgeschilderd. Verder wordt Rusland door westerse media neergezet als "de agressor." De westerse media vergelijken de annexatie van de Krim met de bezetting van Sudetenland in 1938. Echter is de vergelijking niet juist. Er is een groot verschil tussen de annexatie van de Krim en de bezetting van Sudetenland (het voormalige deel van Tsjecho-Slowakije). Adolf Hitler claimde toen ook "redenen" te hebben om de meerderheid van etnische Duitsers in het voormalige Tsjecho-Slowakije te beschermen. (2) De westerse grootmachten Groot-Brittannië en Frankrijk gingen daar in München mee akkoord, met in het achterhoofd dat dit de prijs voor de vrede zou zijn. Groot-Brittannië en Frankrijk besloten Tsjecho-Slowakije op het altaar van de vrede te offeren. De Britse premier Chamberlain kwam in Londen thuis met de boodschap:"Peace in our time, no more war!" Later bleek dat dit een historische inschattingsfout was geweest. Want Hitler stopte echter niet bij Sudetenland. Zijn honger naar gebiedsuitbreiding was niet gestild. Hij wilde heel Europa hebben! Zijn volgende stap was Polen dat als startsein voor de Tweede Wereldoorlog werd gezien. Daarom valt Poetin absoluut niet met Hitler te vergelijken. Maar bij zijn gretigheid om terug te keren tot de grenzen van het Groot-Russische Rijk dringt de herinnering aan 1938 zich wel op. 

Poetin met Hitler vergelijken

Er wordt beweerd dat het Westen om die reden zich hier niet bij kan neerleggen. Eigenlijk weten westerse politici heel goed dat de Krim vroeger een Russisch grondgebied was geweest, en dat het een fout van Chroesjtsjov was geweest om het schiereiland aan Oekraïne weg te geven. Ze weten ook dat het percentage van 96,6 % van de kiezers in een referendum voor Russische aansluiting heeft gestemd. Westerse media suggereren dat met het referendum fraude was gepleegd, hoewel het uiteraard niet bewezen kan worden. Het feit is en blijft dat de overgrote meerderheid van de Krimbevolking Russisch is. Strikt volkenrechtelijk is er geen enkel bezwaar tegen als de Krim van Oekraïne afscheidt en zich aansluit bij Rusland. Echter is er een argument dat "zo'n proces volgens de regels moet verlopen." In dit geval zijn die aan alle kanten geschonden, aldus het argument. Er wordt op gewezen dat in het Memorandum van Boedapest uit 1994 wordt de "territoriale eenheid" van Oekraïne gegarandeerd. Als het parlement van de Krim daarin verandering wil brengen, kan het zich tot de ondertekenaars van dat verdrag wenden. En als Rusland zijn eigen handtekening wil terugtrekken, moet het contact zoeken met de andere partijen. (2) Volgens westerse media heeft Moskou aan de hele wereld duidelijk gemaakt dat "zijn handtekening niets waard is." Daarom vindt het Westen dat het zeer ongepast is van Rusland om een leger ter 'bevrijding' naar het schiereiland te sturen. Het Westen vindt dat "Rusland een grens heeft overschreden", en dat het gedrag van Moskou "hondsbrutaal" is. Zo hypocriet is het Westen wel dat het om geheel andere motieven zich heeft gemengd in Oekraïne! Westerse politici vergeten echter dat de Krimcrisis het gevolg is van de westerse inmenging in het Oekraïense conflict! De westerse inmenging is ook grensoverschrijdend. 

De aansluiting van de Krim bij Rusland is niet illegaal, zoals het Westen wel beweert. Olivier Ribbelink van het Asser Instituut, gespecialiseerd in Internationaal Recht, legt uit hoe een territoriale machtswissel juridisch in elkaar steekt. Hij wijst erop dat Rusland ooit één van de vijftien republieken binnen de Sovjet-Unie was. In het Unieverdrag van 1922 was bepaald dat de deelrepublieken de mogelijkheid hadden om uit te treden, indien ze daar behoefte aan hebben. Die behoefte kwam inderdaad eind jaren tachtig. De landen als Oekraïne en Rusland verklaarden zich stuk voor stuk onafhankelijk. De Sovjet-Unie stortte als een kaartenhuis ineen. Volgens Olivier Ribbelink is Oekraïne ook opgebouwd uit verschillende federatiegebieden. (3) De Krim was er één van. In tegenstelling tot westerse bewering dat de afscheiding van de Krim illegaal is, staat echter in de Oekraïense grondwet dat de federaties het recht hebben om zich - net als ten tijde van de Sovjet-Unie - af te scheiden van het moederland. "Daar zijn wel een aantal eisen aan verbonden,"zei Olivier Ribbelink. "Een referendum is daar vaak één van. Ook moet de afscheiding interstatelijk erkend worden." (3) Anders dan westerse leiders beweren, vormt de afscheiding van de Krim in werkelijkheid géén schending van het internationaal recht. Er is in praktijk GEEN internationale rechtsregel die de inwoners van een deel van een staat verbiedt zich af te scheiden. Het volkenrecht is in wezen neutraal ten aanzien van separatisme: een bevolkingsgroep kan geen recht claimen op afscheiding, maar verboden is het ook niet! Professor Michael Akehurst stelt al:"Er is geen regel van internationaal recht die afscheiding van een bestaande staat verbiedt; evenmin is er een regel die het de moederstaat verbiedt de afscheidingsbeweging neer te slaan." (4) Een voorbeeld is een uitspraak van het Canadese Hooggerechtshof in de kwestie-Quebec (1998). Het Canadese Hooggerechtshof zei:"Het internationaal recht bevat noch een recht van unilaterale afscheiding, noch een expliciete ontkenning van zo'n recht." (4) Het recht zegt in feite tegen de strijdende partijen: Zoek het onderling maar uit! In de Canadese provincie Quebec heeft de separatistische Parti Quebecois (PQ) op 8 april 2014 een forse verkiezingsnederlaag geleden. Dat verlies betekent ook dat een referendum over afscheiding van Canada van de baan is. De PQ was tot nu toe de grootste in het parlement van de Franstalige provincie. Premier Marois, ook partijleider, schreef in maart vervroegde verkiezingen uit in de hoop op een absolute meerderheid. In dat geval wilde ze een referendum houden over zelfstandigheid van Quebec. Helaas voor haar zijn de kansen op een referendum verkeken doordat haar partij een forse verlies heeft opgelopen. De Liberale Partij die Quebec bij Canada wil houden, won de verkiezingen en wordt nu de grootste in het parlement. (5)
  
De afscheiding van de Krim is ook niet in strijd met het VN-handvest! Het vage begrip van "het recht van zelfbeschikking" uit het VN-handvest kreeg alleen juridische betekenis in de context van de dekolonisatie. De inwoners van de koloniaal bestuurde gebieden kregen vanaf 1960 het recht hun eigen staatkundige toekomst te bepalen. Maar alle andere minderheden en volken zonder staat, zoals bijvoorbeeld de Koerden, vonden en vinden de deur van het volkenrecht gesloten. (4) De Oekraïense interim-regering mag dus optreden tegen het separatisme op de Krim. Bovendien kunnen de Krim-Russen zich niet beroepen op een recht van afscheiding. Maar...dat ze met hun referendum het internationale recht schenden, is volstrekt NIET waar, schrijft ook professor Julian Ku van de Yale Law School, die daarmee de Amerikaanse president Barack Obama terechtwijst. (4) Toen president Obama op 24 maart 2014 aan de vooravond van de NSS-top in Den Haag eerst de Nederlandse hoofdstad Amsterdam bezocht en Rembrandt's meesterwerk 'De Nachtwacht' in het Rijksmuseum bewonderde, kreeg hij ook inzage in de zeer oude documenten die aan hem waren getoond. Een van die documenten is de Acte van Verlatinghe uit 1581 (ook bekend als het plakkaat van Verlatinghe), waarmee de Lage Landen zich afscheidden en onafhankelijk verklaarden van Spanje! Met het plakkaat verklaarden de Lage Landen dat hun Spaanse vorst Filips II deze vrijheden en rechten had geschonden. De Spaanse koning werd afgezworen en niet langer als de wettige vorst erkend. Zijn troon werd verlaten verklaard. De Acte was ook een inspiratiebron voor de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, waarmee de Amerikanen voor hun vrijheid vochten en zich onafhankelijk verklaarden van Engeland. Hoe hypocriet zijn de Amerikaanse president Obama en de Nederlandse premier Rutte eigenlijk, als ze beweren dat de afscheiding van de Krim en het referendum onder de Krim-Russen in strijd zijn met het internationaal recht!! Hoe kan Obama beweren dat het referendum op de Krim in strijd is met het internationaal recht, terwijl hij politicologie met als specialisatie internationale betrekkingen aan de Columbia Universiteit in New York heeft gestudeerd en nog ook magna cum laude aan de Harvard Universiteit afstudeerde!? Volgens de officiële lezing was Obama hoogleraar strafrecht geweest. Het lijkt of hij in werkelijkheid géén benul heeft van het internationaal recht! Degenen die internationale betrekkingen bestuderen, horen ook eigenlijk goed op de hoogte van het internationaal recht te zijn, hoe ingewikkeld zijn de internationale betrekkingen ook! De Amerikaanse zakenman Donald Trump betwijfelde ernstig of president Obama aan een beste universiteit had gestudeerd. Hij eiste in oktober 2012 dat Obama voor de presidentsverkiezingen zijn diploma's en zijn paspoort moest tonen. Obama ging niet in op de eis van Donald Trump. Het schijnt dat president Obama een belangrijk historische les is vergeten: De Amerikaanse burgeroorlog van 1861-1865. De zuidelijke staten scheidden zich in 1861 af van de Verenigde Staten, traden uit de unie en richtten een eigen republiek op, de Geconfedereerde Staten van Amerika. De Noordelijken besloten de eenheid van Amerika tot elke prijs te handhaven en zo ontstond een bloedig burgeroorlog, waarin de Zuidelijken na een vierjarige strijd het onderspit moesten delven. De vraag is of de afscheiding van de zuidelijke staten wel of niet in strijd was met het internationaal recht. Wat premier Mark Rutte betreft, weet hij die zelf de geschiedenis heeft gestudeerd, héél goed dat de afscheiding van de Lage Landen in 1581 niet in strijd met het internationaal recht was geweest. 

Barack Obama kreeg inzage in de Acte van Verlatinghe

Het Plakkaat van Verlatinghe

Een vraag aan de heer Mark Rutte die een heel eerlijk antwoord moet geven: stel dat de Friezen willen dat hun provincie Friesland zich van Nederland zal afscheiden en onafhankelijk wordt. Hoe zouden politiek Den Haag en de rest van Nederland zich op de onafhankelijkheidsverklaring van Friesland reageren? Stel eens voor dat als er nu al een referendum onder de Friezen wordt gehouden, is deze volksraadpleging soms niet in strijd met het internationaal recht? Mogen de Friezen geen referendum van politiek Den Haag houden? Stel dat de meerderheid van de Friese bevolking zich uitspreekt voor de onafhankelijkheid van Friesland, dan is de vraag of politiek Den Haag de uitslag van het referendum zou accepteren. In 1795 verloor Friesland zijn zelfstandigheid toen het een provincie van Nederland werd. Premier Rutte had beter zijn mond moeten houden, eer hij de volksraadpleging op de Krim en de aansluiting van de Krim bij Rusland bekritiseert! Hij weet ook heel goed dat Nederland het recht heeft om zich uit de EU te treden. In het reglement van de EU staat dat het een lidstaat toegestaan is om zich van de EU af te scheiden. Of Brussel zou instemmen met de uittreding van een EU-lidstaat, valt nogal te betwijfelen. In Groot-Brittannië is de roep om uittreding steeds groter.

Het wordt voor het Westen bijzonder lastig en moeilijk om de aansluiting van de Krim bij Rusland te accepteren. Volgens Olivier Ribbelink is dit in de praktijk niet per se noodzakelijk. Neem bijvoorbeeld Kosovo. In 1999 verklaarde Kosovo zich onafhankelijk van Servië. Onder andere Rusland ging toen flink tekeer. "De afscheiding zou onconstitutioneel zijn,"aldus Ribbelink. "Het heeft ertoe geleid dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties aan het Internationaal Gerechtshof advies heeft gevraagd of het eenzijdig uitroepen van onafhankelijkheid al dan niet legitiem is." Het oordeel van het Internationaal Gerechtshof luidde op 22 juli 2010: de onafhankelijkheidsverklaring was niet in strijd met het internationaal recht. Het parlement van Kosovo heeft met zijn verklaring "niet het algemeen internationaal recht geschonden." (3) Nog altijd erkennen veel landen, waaronder naast Rusland ook de Latijns-Amerikaanse en veel Oost-Europese landen, Kosovo niet. Spanje erkent Kosovo ook niet, want Madrid heeft te maken met het separatisme in een aantal Spaanse regio's als Catalonië en Baskenland. Het Spaanse parlement heeft in april 2014 een verzoek van Catalonië afgewezen om een referendum over onafhankelijkheid toe te staan. De rechtsgeldigheid van zo'n referendum vergt een wijziging van de grondwet, maar een ruime meerderheid van het parlement was daartegen. Voorafgaand aan de stemming zei de Spaanse premier Rajoy dat hij zich "geen Spanje zonder Catalonië" kan voorstellen. Ook waarschuwde hij dat Catalonië armer wordt als het onafhankelijk zou zijn. De Catalaanse nationalistische leider zei in een reactie op de afwijzing dat hij toch een peiling zal houden, al is het dan "geen legaal referendum." (1) Maar omdat het internationaal recht geen wiskunde is, bestaan er echter verschillen van interpretatie. Volkenrechtskundige Nico Schrijver meent dat een regio zich niet mag afscheiden. Het beginsel van "territoriale integriteit" van een staat - een van de fundamenten van het volkenrecht - is volgens hem doorslaggevend. Het standpunt dat territoriale integriteit volkenrechtelijk gezien tussen staten geldt, en niet binnen staten, onderschrijft hij niet. De uitspraak van het Internationale Gerechtshof over Kosovo noemt hij teleurstellend. Volgens Nico Schrijver was het wel kortzichtig van het Westen om de onafhankelijkheid van Kosovo goed te keuren. (4) Bovendien speelden andere factoren in de kwestie Kosovo mee, zoals de westerse inmenging en de rol van de NAVO. De westerse inmenging in het voormalige Joegoslavië is nog altijd fel bekritiseerd door Rusland en bovendien ook in strijd met het internationaal recht!!  De bewering van Servië dat Kosovo Servisch grondgebied is, blijkt historisch gezien wel juist te zijn, iets wat het Westen glashelder ontkent. Oorspronkelijk was Kosovo inderdaad Servisch. Wie de geschiedenis van Servië goed kent, weet dat Kosovo inderdaad vroeger een deel van Servië was. Tegenwoordig woont een Albanees meerderheid in Kosovo. De Albanezen beweren dat Kosovo bij hen hoort. Maar de Albanese claim op Kosovo is niet gesteund door historische documenten!! Hoe eigenaardig ook mag zijn dat het Westen de onafhankelijkheid van Kosovo wel erkent maar de aansluiting van de Krim bij Rusland niet accepteert! 

Volgens het Clingendael, het Nederlandse instituut van internationale betrekkingen, is Kosovo de Krim niet. Men is wel eens vergeten dat de situatie in die regio niet zonder precedent is, aldus het Clingendael. In twee voormalige Sovjet-republieken, Georgië en Moldavië, worden we ook geconfronteerd met ernstige vormen van separatisme, politiek én militair ondersteund door Moskou. Het Westen heeft de 'onafhankelijkheid' van de in Georgië liggende enclaves Abchazië en Zuid-Ossetië ook nooit erkend en de Russische interventie afgewezen. Op het eerste gezicht zijn er overeenkomsten tussen Kosovo en de Krim. Zeker in de ogen van veel Russen. Die actie schiep een zeer gecompliceerde situatie voor de in Kosovo wonende Serviërs. De regering in Belgrado, daarbij gesteund door Rusland, protesteerde heftig maar was onmachtig het tij te keren vanwege de NAVO-inmenging in Kosovo. Nog steeds accepteert Servië niet dat de Albanese Kosovaren zich hebben afgescheiden. Er wordt inmiddels wel samengewerkt met de autoriteiten in Pristina in het kader van een door de Europese Unie afgedwongen dialoog - in ruil waarvoor Servië onderhandelingen over EU-lidmaatschap kreeg aangeboden en Kosovo een samenwerkingsverdrag. Veel Serviërs voelen zich verraden door Belgrado en verwachten dat Servië op een dag Kosovo zal erkennen, daarmee een eventuele aansluiting van noord-Kosovo bij het moederland definitief opgevend. Vijftien jaar lang is hen iets anders voorgehouden. In Belgrado wordt dit ontkend. De overeenkomst met Kosovo is status neutraal, beweert men. De Servische grondwet verbiedt de regering immers de voormalige provincie Kosovo op te geven en de officiële lijn is min of meer dat zo autonoom mogelijk Kosovo gere-ïntegreerd moet worden. Maar formeel handhaaft Belgrado de claim dat Kosovo deel is van de staat Servië. Russische commentatoren wijzen er op dat de Amerikanen en de meeste EU-landen door na 2008 Kosovo te erkennen - net als de Russen nu in het geval van de Krim doen - een illegale afscheiding hebben gelegitimeerd. Die erkenning werd vooral gemotiveerd door de overweging dat men van de Kosovaren niet kon vragen - na alles wat er ten tijde van Milosevic gebeurd was - om nog langer het formele gezag van Belgrado te accepteren. Volgens de Russen geldt dat nu ook voor de Russische meerderheid die op de Krim woont en bedreigd wordt door de nieuwe pro-westerse regering in Kiev. Waar Moskou in 2008 tegen was (en Rusland heeft Kosovo nog steeds niet erkend), mag daarom nu blijkbaar in Oekraïne wel: afscheiden. Gelukkig zijn er Russische militairen op de Krim die daarbij kunnen helpen. Net als het geval was bij Kosovo, wordt hier aan het recht van de meerderheid op zelfbeschikking voorrang gegeven boven de territoriale integriteit van het land in kwestie. Wat echter het verschil betreft, zijn Kosovo en de Krim natuurlijk te vergelijken met appels en peren. Een belangrijk verschil tussen Kosovo en de Krim is de wens van de Russisch-talige bewoners om hun gebied aan te sluiten bij Rusland. De Kosovaarse grondwet verbiedt expliciet dat Kosovo zich laat opnemen in een andere staat zoals Albanië. (6)

Uiteraard zitten meer juridische haken en ogen aan de kwestie-Krim. Eén ding is zeker: de afscheiding door de Krim is volgens het internationaal recht niet verboden. Er is wel veel kritiek geleverd op het "hondsbrutale" gedrag van Rusland. Er is beweerd dat het Russische optreden op de Krim volkenrechtelijk gezien ontoelaatbaar is. "Het is staten verboden de territoriale integriteit van andere staten te ondermijnen door separatisme te steunen,"aldus een westers argument. Maar het westerse argument is eigenlijk wel hypocriet, gezien het feit dat de NAVO Servië aanviel om de onafhankelijkheid van Kosovo af te dwingen! De westerse steun aan het Albanese separatisme in Kosovo ondermijnt in feite de territoriale integriteit van Servië! Moskou heeft zéér goede redenen waarom deze ongevraagd zijn troepen naar de Krim heeft gestuurd. Het heeft in de eerste plaats niets te maken met het 'separatisme' van de Krim-Russen, maar veelal met de pro-westerse Oekraïense interim-regering. Het nieuwe Oekraïense bewind die na de val van Janoekovitsji de macht heeft overgenomen, bestaat uit extreem-rechtse elementen en neo-nazi's die Oekraïne willen zuiveren van alle minderheden. De Oekraïense neo-nazi's haten niet alleen de Joden, maar ook de Russen. Ze zijn vastberaden alle Russische inwoners van Oekraïne weg te jagen of als tweederangse burgers te behandelen. Het ongeldig verklaren van het Russisch als tweede officiële taal in Oekraïne is het bewijs ervan. Dat het Oekraïense kabinet uit extreem-rechtse elementen bestaat, baart Moskou veel zorgen. Bovendien heeft het nieuwe Oekraïense bewind van Arseniy Jatsenjoek westerse steun. Moskou vreest dat de onwettige regering van Jatsenjoek de belangen van Oekraïne zal verkwanselen aan het Westen waardoor de rechten van de Russisch-sprekende minderheid in Oost-Oekraïne in het geding zouden komen. Dat is inderdaad ook het geval. 

De Nederlandse minister Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken beweert dat de Russen opgesloten in hun eigen retoriek zitten. "Moskou wil het bewind in Kiev wegzetten als fascistisch en als een bedreiging voor de Russischtaligen in Oekraïne,"zei Timmermans in Pauw en Witteman. "Ik heb weleens het idee dat ze dat niet meer onder controle hebben en dat bijna automatisch de ene stap de andere volgt." Hij noemde de Russische propaganda doodeng. (8) Waar haalt meneer Timmermans zo'n verschrikkelijk onzin vandaan!? Hij doet alsof het regime in Kiev helemaal niet fascistisch is. Is hij soms vergeten dat er vier leden van de extreem-rechtse en neo-nazistische partij Svoboda in de regering-Jatsenjoek zijn opgenomen!? Beste lezer, u kunt Wikipedia raadplegen, dan zult u wel zien dat vier fascisten, allen leden van de extreem-rechtse Svoboda, inderdaad in de regering-Jatsenjoek zijn opgenomen (Zie ook het eerste deel van het artikel "Westerse hypocrisie en roekeloze spel ten aanzien van Rusland: Het Oekraïense horrorkabinet). Volgens het Duitse opinieblad Der Spiegel onderhoudt de Oekraïense neo-nazipartij Svoboda banden met de Duitse rechts-extremistische partij NPD. Ook is meneer Timmermans helemaal vergeten dat sinds de machtsovername in Kiev is het Russisch door het decreet van de interimpresident Toertsjinov niet meer als tweede officiële taal erkend en de wet die het Russisch als tweede officiële landstaal mogelijk maakte, is ingetrokken. Het ontgaat meneer Timmermans wel dat het afschaffen van het Russisch als de tweede officiële landstaal in Oekraïne in STRIJD MET HET EUROPEES HANDVEST VOOR REGIONALE TALEN OF TALEN VAN MINDERHEDEN IS!! Oekraïne heeft op 2 mei 1996 het Europees Handvest ondergetekend en deze ondertekening van het handvest werd op 19 september 2005 door het Oekraïense parlement geratificeerd. Pas trad het in 2006 in werking. Door het ongedaan maken van de wet heeft Oekraïne het verdrag geschonden! In Oekraïne worden naast het Oekraïens dertien talen van de minderheden gesproken.

Frans Timmermans

Minister Timmermans staat ook bekend als een anti-Israëlactivist die Israëlische producten uit Judea en Samaria wil laten voorzien van een etiket, wat neerkomt op boycot van Israël. Hij beweerde onlangs dat de Israëlische producten uit de zogenaamde "bezette gebieden" in strijd zijn met het internationaal recht. De actie "Koop niet Israëlische producten" van Frans Timmermans roept echter pijnlijke herinneringen op aan de nazi-boycot van Joodse winkels. De nazi-boycot was de eerste stap naar de Holocaust. Kennelijk heeft meneer Timmermans géén moeite met de bizare samenstelling van de Oekraïense regering-Jatsenjoek waaruit zéér gevaarlijke extreem-rechtse elementen bestaat. Ook heeft hij géén moeite met de antisemitische slogans die de pro-Europese betogers scanderen toen zij op het Maidanplein in Kiev tegen president Janoekovitsji demonstreerden. Timmermans' politiek correcte geklets slaat nergens op. De heer Franklin ter Horst schreef terecht over Frans Timmermans:"Hij wil de indruk wekken verstand van zaken te hebben maar...in de praktijk zwets meneer maar een eind weg, want de feiten vertellen een heel ander verhaal." Ook heeft minister Timmermans beslist géén verstand van de internationale zaken ondanks het feit dat hij vijf verschillende talen spreekt. Bovendien is Nederland een van de westerse landen die steun geven aan de regering-Jatsenjoek. Daardoor maakt Nederland zich schuldig aan het antisemitisme en het fascisme in Oekraïne!! Kritiek van Russische en Oost-Oekraïense kant dat opname van rechts-extremisten in de voorlopige regering van Jatsenjoek de echte verzoening en de eenheid in Oekraïne helemaal niet dient, is terecht!! Wat de hypocriete houding van Timmermans met zijn gezwam nog kwalijker maakt, is dat meneer Timmermans niet echt beseft dat door de machtsovername van extreem-rechts verkeert de Oekraïense Joodse gemeenschap nu in groot gevaar. Timmermans, de regering-Rutte, de Amerikaanse president Barack Obama en de meeste goddeloze westerse regeringen weigeren hardnekkig een zéér ernstig feit onder eigen ogen te zien dat zij een grote fout hebben begaan om zich te mengen in Oekraïne en steun te geven aan het fascistische gespuis in Kiev. Ook heeft het Westen Rusland zwaar onderschat. Frans Timmermans beweert dat Rusland geen echte wereldmacht is. Zijn beoordelingsfout zal hem duur te komen staan.

Rusland kreeg bijval van de voormalige Duitse bondskanslier Helmut Schmidt. In tegenstelling tot westerse leiders en politici verdedigde oud-kanselier Schmidt de annexatie van de Krim door Rusland. Hij noemde het "volkomen begrijpelijk" dat Rusland de Krim heeft geannexeerd. In een interview met Die Zeit bekritiseerde Schmidt de opstelling van het Westen en noemde hij de sancties waarmee de EU en de Verenigde Staten de Russische regering onder druk proberen te zetten, een DOM INSTRUMENT! Het was volgens Schmidt ook zeer onverstandig om Rusland uit de G8 (Groep van acht rijkste en belangrijkste industrielanden) te zetten, omdat binnen dat verband juist over de situatie gesproken had kunnen worden. De voorzichtige opstelling van de huidige Duitse bondskanselier Angela Merkel heeft wel Schmidts goedkeuring. (7)

Helmut Schmidt

In tegenstelling tot de Amerikaanse president Barack Obama kent de oud-bondskanselier Helmut Schmidt de mentaliteit van het Russische volk bijzonder goed. Want hij had van 1941 tot met 1942 als officier van de Wehrmacht aan het Oostfront tegen de Russen gevochten. Bij het beleg van Leningrad (het huidige Sint-Petersburg) was hij een pelotonscommandant geweest. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd de jonge Helmut onder meer ingezet bij de verdediging van Berlijn tegen het oprukkende Rode Leger. In de jaren van het Derde Rijk droeg hij een groot geheim angstvallig bij zich mee dat hem trouwens verhinderde te sympathiseren met het nazi-bewind. Pas in 1984 kwam aan het licht dat Schmidt voor een kwart Joods (Vierteljude zoals dat in de nazi-tijd heette) is. Zijn vader was de onwettige zoon van de Joodse bankier Ludwig Gumpel. Toen Helmut Schmidt begin december 2013 op bezoek in Moskou was, spaarde hij in het bijzijn van zijn Russische gastheer Vladimir Poetin niet zijn stevige kritiek op de Europese Unie, die "blijk geeft van een gebrek aan leiderschap." 

De verdreven Oekraïense president Viktor Janoekovitsji zei in een interview met persbureau AP en de Russische zender NTV dat de annexatie van de Krim door Rusland een "tragedie" is. Hij zei te hopen dat het schiereiland ooit weer onderdeel van Oekraïne wordt, en hij wil met de Russische pesident Poetin bespreken onder welke voorwaarden dat mogelijk is. Janoekovitsji zei na zijn vlucht uit Oekraïne met Poetin te hebben gesproken. Dit gesprek verliep 'kalm', maar was 'lastig'. Janoekovitsji zei dat er nu naar manieren moet worden gezocht om de Krim terug te doen keren bij Oekraïne. (9) Of de Russen bereid zijn de Krim aan Oekraïne over te dragen, is de kans zeer klein. Janoekovitsji had zich moeten realiseren dat Chroesjtsjov degene is, die een enorme fout beging om de Krim aan Oekraïne weg te geven. Het ziet er voor het Westen naar uit dat Rusland niet bereid is de Krim over te dragen aan Oekraïne. 

"Scenario a la Krim"

Aanvankelijk was de val van de pro-Russische Oekraïense president Janoekovitsji een overwinning voor het Westen. Echter heeft het Westen te vroeg gejuicht. Kennelijk hebben de Amerikaanse en Europese leiders veel haast met het 'inlijven' van Oekraïne bij de Nieuwe WereldOrde (Afgekort: NWO). Ook hebben zij ernstige waarschuwingen van Moskou volkomen genegeerd om niet de grenzen naar het Oosten te verleggen. Voor Rusland is Oekraïne een achtertuin. Tegen willens en wetens is het Westen overmoedig geworden om zich naar het Oosten op te dringen. Westerse bemoeienissen met Oekraïne heeft nu grote gevolgen voor alle betrokken partijen: Rusland, Oekraïne, de Europese Unie en de Verenigde Staten. Sinds de onafhankelijkheid was Oekraïne, opgebouwd uit diverse federatiegebieden, een eenheid. De eenheid is sinds de westerse inmenging in het Oekraïense conflict en de Krimcrisis nu afgebrokkeld. De afbrokkeling van de Oekraïense eenheid is voornamelijk te danken aan de westerse bemoeizucht en niet aan Rusland. Ondanks de voldongen feiten krijgt Rusland nu overal de schuld van de crisis in Oekraïne! Met het besluit van het Krimparlement om zich bij Rusland aan te sluiten, is de chaos in Oekraïne compleet geworden. Niemand weet hoe de situatie verder zal verlopen. Of er nog een weg terug is, is onzeker. Eén ding is zeker: het land glijdt in rap tempo af in de chaos dat wellicht straks in de bloedige burgeroorlog zal eindigen. Er staat Oekraïne een nachtmerrie te wachten. De chaos past precies in een patroon, want sinds de val van Janoekovitsji dacht de overgangsregering in Kiev het land te gaan besturen. Maar als er sindsdien één rode lijn is geweest in de huidige ontwikkelingen in Oekraïne, is het dat de interim-regering in Kiev volkomen machteloos is. Het is niet regeren wat ze doet, maar reageren. Slechts een grote speler die het lot van Oekraïne bepaalt, is Vladimir Poetin die binnen de muren van het Kremlin in Moskou zit. Na de annexatie van de Krim door Rusland is het separatistische vuur nu ook overgewaaid naar andere delen van Oekraïne.

Een pro-Russische betoger in Donetsk

Door de voortwoekerende Krimcrisis vreest de Oekraïense interim-regering nu dat het land steeds verder afbrokkelt. Ook het Westen is bang voor de afbrokkeling van Oekraïne. Westerse politici weten dat de deling van Oekraïne grote gevolgen heeft voor Europa. De Oekraïense interimpresident Toertsjinov beschuldigt Rusland er opnieuw van achter de onrust in het oosten van het land te zitten. Volgens hem werken de vijanden van Oekraïne aan een nieuw "scenario à la Krim." Toertsjinov beweert dat Moskou erop uit is zoveel onrust te veroorzaken in Oekraïne dat het uiteindelijk uit elkaar valt. (1) In werkelijheid voelen veel pro-Russische inwoners van Oekraïne zich bedreigd door de nieuwe machthebbers in Kiev. Vorige maand had de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, bij de VN-chef Ban Ki-moon die op bezoek in Moskou was, geklaagd over de behandeling van Russischtaligen in het oosten en zuidoosten van Oekraïne. Extremisten drijven, aangespoord door de nieuwe machthebbers in Kiev, de spanningen op, aldus Lavrov. (1) De afgelopen weken is het al zeer onrustig in het oosten van Oekraïne en de spanning is zo groot dat president Toertsjinov een bezoek aan Litouwen heeft moeten afzeggen. In diverse Oekraïense steden werd gedemonstreerd door pro-Russische Oekraïners die zich willen aansluiten bij de machtige oosterbuur. Onder meer in de stad Donetsk werd een overheidsgebouw bestormd. Pro-Russische betogers braken door een barricade van de politie, gooiden de ruiten van het gebouw in en hesen de Russiche vlag. Ook in Charkov en Loehansk werden soortgelijke protestacties gehouden. De betogers slaagden erin de opslag van de staatsveiligheidsdienst wapens te bemachtigen en konden zich bewapenen. De Oekraïense premier Jatsenjoek verdenkt Rusland ervan het land te willen binnenvallen. Dat zei hij tijdens spoedberaad van het horrorkabinet. Jatsenjoek beweert dat Rusland onrust in het oosten van Oekraïne stookt om zo een militaire invasie te rechtvaardigen. "Het plan is om de situatie te destabiliseren en troepen over de grens te sturen om ons grondgebied af te pakken,"zei Jatsenjoek. "Dit zullen we niet toestaan." (1) Al mag Jatsenjoek's beschuldiging aan het adres van Moskou absurd zijn. Ook de Oekraïense minister van Binnenlandse Zaken, Arsen Avakov, kwam met de beschuldigingen dat de Russen achter de onrust zitten. Maar omdat Toertsjinov, Jatsenjoek en Avakov allen pro-westers zijn, spreken ze namens het Westen. In werkelijkheid zijn ze marionetten die naar de pijpen van het Westen dansen, en het Westen is de buikspreker die beschuldigingen aan het adres van Rusland heeft geuit!!
  

 
Op maandag 7 april hadden de pro-Russische betogers in Donetsk de onafhankelijkheid uitgeroepen. Op 22 maart hadden meer dan vijfduizend pro-Russische bewoners van Donetsk al gedemonstreerd voor afsplitsing van de rest van Oekraïne en aansluiting bij Rusland. Ook eisten zij referendum. Veel Russisch-talige Oekraïners vertrouwen het nieuwe bewind in Kiev niet. "Ze willen ons losscheuren van Rusland,"zei een betoger in Donetsk, de 59-jarige Igor Sjapoval. "Maar Donbass is bereid te vechten tegen deze bende, die de Krim al kwijt is en ook het oosten verliest." (1) De betogers willen nu dat er in de nieuwe 'Republiek Donetsk' op 11 mei een referendum wordt gehouden over aansluiting van de Russisch-sprekende Oekraïense regio bij Rusland. Ze hebben ook om Russische hulp gesmeekt om zich tegen de fascistische junta in Kiev te verzetten. Met de fascistische junta bedoelen veel Oekraïners in het oosten van het land de interim-regering die in februari met de westerse steun de macht greep in Kiev. Toen de betogers een overheidsgebouw in Donetsk bezet hielden, vroeg een woordvoerder van de betogers in een videoboodschap de Russische Vladimir Poetin om militaire ingrijpen. (1)

Rusland heeft meermalen benadrukt dat het geen invasie wil in het oosten van Oekraïne. Het Oekraïense bewind, de Amerikaanse president Barack Obama en de NAVO beweren dat duizenden Russische soldaten aan de grens met Oekraïne zijn gelegerd. Merkwaardig genoeg hebben de Amerikanen nog nooit een bewijs van de Russische aanwezigheid van de troepenmacht bij de grens met Oekraïne geleverd door bijvoorbeeld een satellietfoto te tonen! Het lijkt of het Oekraïense bewind, de westerse leiders en de NAVO Rusland doelbewust willen provoceren! Het Witte Huis beweert dat een deel van de pro-Russische betogers betaald zijn, hoewel het niet bewezen kan worden. "De provocaties zijn het gevolg van de groeiende Russische druk,"aldus een woordvoerder van president Obama. (1) Beste lezer, het lijkt voor ons beter om niet alles te geloven wat de Amerikanen zeggen. Ze doen alsof zij 'good guys' zijn, terwijl de Russen 'bad guys' zijn. Geloof het geklets van onze minister Frans Timmermans ook niet! Ondertussen heeft het Oekraïense bewind de pro-Russische betogers in het oosten van het land gedreigd met geweld. Minister Avakov van Binnenlandse Zaken zei dat er "binnen 48 uur een oplossing is voor de crisis, door middel van onderhandelingen of door geweld." Maar Rusland stak een stokje voor en heeft de machthebbers in Kiev ernstig gewaarschuwd geen geweld te gebruiken tegen pro-Russische betogers in het zuidoosten van Oekraïne. De Russische minister Sergej Lavrov van Buitenlandse Zaken deed dat in een telefoongesprek met zijn Oekraïense ambtgenoot Andrej Desjtsytsja. Volgens Moskou moet het streven van de Russisch-sprekende inwoners van de Oekraïense regio's worden gerespecteerd. Ook mag niet met geweld worden gereageerd op legitieme eisen als de bescherming van de Russische taal en cultuur. (1)  De Oekraïense interimpresident Toertsjinov deed een wanhopige aanbod en zegde de bezetters toe als ze vrijwillig de overheidsgebouwen verlaten en hun wapens inleveren, zullen ze "niet vervolgd worden." In Donetsk en Loegansk trokken de pro-Russische betogers zich niets aan van dreigementen en beloftes van het bewind in Kiev. (1)

Elders in het land is het zeer onrustig. De politieke situatie blijkt onstabiel te zijn, nu de Oekraïense interimregering en het parlement onderling verdeeld zijn geraakt. Terwijl de spanningen in het oosten van Oekraïne verder toenemen, zijn parlementariërs in het parlementsgebouw in Kiev met elkaar slaags geraakt. Vertegenwoordigers van de extreem-rechtse partij Svoboda vielen de leider van de Communistische Partij van Oekraïne, Pjotr Simomenko, aan nadat hij hun partij verantwoordelijk had gesteld voor het uiteenvallen van het land. (1) Inderdaad zijn het pro-westerse bewind en de rechts-extremisten verantwoordelijk voor de afbrokkeling van de Oekraïense eenheid. Ook het Westen is medeverantwoordelijk. De zitting van het Oekraïense parlement, de Verchovna Rada, werd geschorst. De communisten en een deel van de leden van de Partij van de Regio's verlieten uit protest meteen de zaal. (1) Op zondag 6 april maakten de Oekraïense autoriteiten bekend dat het lichaam van een journalist die een actieve rol had gespeeld in de protesten die leidden tot de val van president Janoekovitsji, ongeveer 150 kilometer van Kiev dood in een bos was teruggevonden. Vasili Sergijenko werd op vrijdagavond 4 april ontvoerd en later vermoord. Volgens Svoboda, waar hij lid van was, werd Sergijenko teruggevonden met steekwonden en sporen van letsel op zijn hoofd en knieën. De partij vermoedt dat er politieke motieven achter de moord schuilen, en zegt dat Sergijenko en andere partijleden de afgelopen tijd meerdere dreigementen hebben ontvangen. (1) De moord op Vasili Sergijenko toont aan dat Oekraïne in politiek, sociaal en economisch opzicht niet meer stabiel is, zoals het Westen wel heeft gehoopt. Een tijd geleden heeft de Oekraïense politie de leider van een ultra-nationalistische en uiterst radicale beweging, Aleksandr Moezitsjko, doodgeschoten. Moezitsjko speelde ook een belangrijke rol in het Maidanprotest tegen Janoekovitsji. Volgens het Oekraïense ministerie van Binnenlandse Zaken is Moezitsjko doodgeschoten, toen speciale eenheden hem en andere radicalen wilden arresteren. Daarbij zou Moezitsjko als eerste zijn gaan schieten, waarop hij werd doodgeschoten. Maar anderen zeggen dat het de bedoeling was hem te liquideren. (1) Het incident toont ook eraan dat er een machtsstrijd binnen de interim-regering is ontstaan.  Het Westen denkt dat Oekraïne vanzelf stabiel zou worden, als deze lid wordt van de Europese Unie. Maar dat is een verkeerde gok. De politieke onstabiliteit en de protesten in met name Donetsk, Charkov en Loehansk zouden de voorbode zijn van een Russische militaire interventie. De Russische invasie zal zéér zeker gaan plaatsvinden als de Russisch-sprekende minderheden in het oosten van Oekraïne echt bedreigd worden door het bewind in Kiev. Als het pro-westerse bewind tot geweld tegen de pro-Russische betogers overgaat, is dit een begin van een hele reeks gewelddadigheden die uiteindelijk zullen leiden tot de val van het pro-westerse bewind! 

Een Oekraïense Joodse vrouw hoorde wat een Amerikaanse voorganger haar in 2007 verteld had dat hij van Godswege in een droom had gezien dat de Russen de Krim zouden inlijven, en dat de Russen zelfs naar Kiev zouden oprukken. Het eerste deel van de profetische droom van de Amerikaanse voorganger is inmiddels uitgekomen, nu de Krim inderdaad bij Rusland is ingelijfd. Het wachten is op het tweede deel van de droom dat waarschijnlijk binnenkort zal uitkomen. Het is volstrekt niet waar dat de Russische interventie een historische vergissing is, zoals de NAVO-baas Anders Fogh Rasmussen wel beweert. Het Westen heeft juist een historische vergissing begaan door zich naar het Oosten op te dringen en met zijn verregaande bemoeienissen met Oekraïne op een tragedie aan te sturen!! In het volgende en laatste deel zullen we gaan lezen waarom zowel het Westen als de NAVO grote belangen hebben om met Oekraïne te bemoeien. 

                                                                                                        Wordt vervolgd

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u. 


                                                                                                    Paul Parker  

                                                                      Het artikel is nog bijgewerkt...


Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog, website of boekvorm verboden.

Bronnen en referenties:

(1) Diverse media
(2) Refdag: Commentaar: Rusland moet heel lang pijn lijden voor landjepik. 17-03-2014
(3) Volkskrant: De Krim sluit zich aan bij Rusland, maar kan dat wel? 06-03-2014
(4) Analyse Volkenrecht: Afscheiding door Krim is niet verboden. Door Rob Vreeken, Fokke
      Abbema.
(5) NOS-TT: Separatisten verliezen in Québec. 08-04-2014
(6) Clingendael: Kosovo is de Krim niet.
(7) NOS-TT: Timmermans: Propaganda Moskou eng. 08-04-2014
(8) Refdag: Oud-kanselier Schmidt verdedigt annexatie de Krim door Rusland. 26-03-2014
(9) Volkskrant: Janoekovitsji: Krim moet terug naar de Oekraïne. 03-04-2014