Nieuws wetenschap januari 2014. Deel 1

Het nieuws wetenschap verschijnt maandelijks. Soms krijgt deze een vervolg. Alle wetenschappelijke nieuws wordt op dit artikel onderworpen aan de kritische toetsing door de Bijbel. De Bijbel spreekt de wetenschap niet tegen. Wel wijst de Bijbel de evolutietheorie volledig af omdat de evolutieleer gebaseerd is op hypotheses, die door echte wetenschappelijke feiten niet ondersteund kunnen worden.

Tweelingzusje van de aarde ontdekt?

Astronomen hebben een 'luchtig tweelingzusje' van de aarde ontdekt: ongeveer even licht als onze thuisplaneet, maar 60 procent groter. De planeet, KOI-314c geheten, heeft een heel laag soortelijk gewicht. Het kan haast niet anders of hij bestaat voor een groot deel uit waterstof en helium - de twee lichtste gassen die in de natuur voorkomen. Volgens onderzoeksleider David Kipping van de Harvard-Universiteit was KOI-314c misschien ooit een miniversie van de planeet Neptunus in ons eigen zonnestelsel. Doordat hij dicht bij zijn moederster staat, heeft hij echter een temperatuur van ongeveer honderd graden. Een groot deel van de gasmantel zou daardoor in de loop van de tijd verdampt kunnen zijn. De ontdekking was op maandag 6 januari bekendgemaakt op de 223ste bijeenkomst van de American Astronomical Society in Washington. NASA-onderzoekers presenteerden daar ook de ontdekking van vijf planeten die in grootte vergelijkbaar zijn met KOI-314c, maar wél uit zware elementen bestaan. Twee ervan, Kepler-99b en Kepler-406b, hebben zelfs het soortelijk gewicht van lood. (1)

KOI-314c

Alle nieuwe exoplaneten zijn gevonden met de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler. Die kan alleen de middellijn van een planeet vaststellen, door te meten hoeveel licht hij onderschept wanneer hij voor zijn moederster langs beweegt. Wilt u iets over de samenstelling kunnen zeggen, dan moet u ook berekenen hoe zwaar de planeet is. Om een planeet te 'wegen' onderzoeken astronomen welke invloed hij uitoefent op zijn moederster - die wordt een beetje aan het wiebelen gebracht - of op de baanbeweging van andere planeten. Zo is van steeds meer exoplaneten middellijn en massa bekend. Volgens NASA-planetenjager Geoff Marcy van de Universiteit van Californië in Berkeley is ruim driekwart van alle exoplaneten die door Kepler zijn ontdekt, minder dan vier keer zo groot als de aarde. Maar de nieuwe metingen wijzen uit dat lang niet al die kleine planeten een rotsachtige samenstelling hebben. Over hun ontstaan is weinig met zekerheid bekend. "Het ziet er naar uit dat er geen scherp onderscheid bestaat tussen aardeachtige planeten en gasplaneten,"aldus Kipping. (1) Of er een tweelingzusje van de aarde bestaat, kan dat nooit met zekerheid bewezen worden. De zogenaamde ontdekking van de luchtige tweelingzusje is alleen gebaseerd op veronderstellingen. Zelfs David Kipping heeft toegegeven dat er geen scherp onderscheid bestaat tussen aardeachtige planeten en gasplaneten. En de bovenstaande afbeelding van KOI-314 dat erg op onze moeder aarde lijkt, berust op louter verbeelding van een kunstenaar. Er zijn berichten dat er superaardes zijn die ook oceanen en continenten hebben. Laten we het onderstaande bericht gaan lezen.

"Superaardes hebben oceanen en continenten, net als aarde"

Superaardes zijn planeten die een paar keer zo groot zijn als onze eigen thuisplaneet, en ze hebben mogelijk ook oceanen en continenten. Tot die conclusie komt Nick Cowan van de Northwestern University. Eerder was altijd aangenomen dat de grote broertjes van de aarde volledig bedekt zouden zijn door een wereldwijde oceaan. Met de ruimtetelescoop Kepler zijn de afgelopen jaren veel 'superaardes' ontdekt. Door de bank genomen zijn ze twee keer zo groot als de aarde en bestaan ze uit min of meer dezelfde materialen. Dat betekent dat hun oppervlak vier keer zo groot is als dat van de aarde en hun massa ongeveer tien keer zo groot. Als de hoeveelheid water op en in de planeet gerelateerd is aan de massa, bevatten superaardes dus ook tien keer zo veel water. Omdat het oppervlak 'slechts' vier keer zo groot is, zijn de oceanen er dieper en omdat het reliëf van een superaarde geringer is dan dat van onze eigen planeet als gevolg van de sterkere zwaartekracht, is de verwachting dat ze geheel door een oceaan zijn bedekt. (2)

'Een superaarde heeft een oceaan en een continent'

Maar volgens Cowan kunnen superaardes toch ook continenten hebben. Een deel van de watervoorraad van een planeet bevindt zich namelijk in de gesteentemantel en dat percentage is voor superaardes hoger dan voor onze eigen planeet: de hogere druk op de oceaanbodems heeft tot gevolg dat er meer water in de mantel terechtkomt. Het gevolg is dat de oceanen aan het oppervlak van een superaarde minder diep zijn dan tot nu toe altijd is aangenomen, en dat er ondanks het geringere reliëf wel degelijk continenten kunnen voorkomen. De vraag of een planeet continenten heeft, is van belang voor de leefbaarheid. Verwering van oppervlaktegesteenten met de bijbehorende atmosferische koolstofcyclus heeft een stabiliserende invloed op het klimaat van een planeet. Het klimaat op een 'waterwereld' is dus veel minder stabiel. Cowan presenteerde zijn conclusies op de 223ste bijeenkomst van de American Astronomical Society. Het zal nog wel even duren voordat zijn 'voorspelling' kan worden getest; daarvoor...zijn extreem krachtige ruimtetelescopen nodig. (2)

Extreem krachtige stormen in dampkring bruine dwergsterren

In de dampkring van bruine dwergsterren komen extreem krachtige stormen voor. Dat blijkt uit waarnemingen van NASA's Spitzer Space Telescope die gepresenteerd zijn op de 223ste bijeenkomst van The American Astronomical Society in Washington D.C. Bruine dwergen zijn 'mislukte sterren'. Ze zijn veel zwaarder dan de planeet Jupiter, maar niet zwaar genoeg voor spontane kernfusiereacties van waterstof - de belangrijkste energiebron van sterren zoals de zon. Ze zijn ook veel koeler dan gewone sterren: tussen de 700 en 1500 graden Celsius. Met de infraroodruimtetelescoop Spitzer zijn tientallen bruine dwergen gedurende lange tijd waargenomen. Hun warmtestraling blijkt periodiek sterk te variëren. Dat wijst erop dat de meeste bruine dwergen voor een groot deel bewolkt zijn. Die wolken bestaan niet uit waterdruppeltjes, zoals op aarde, maar uit kleine zandkorrels en druppeltjes gesmolten ijzer. Dat blijkt onomstotelijk uit spectroscopische waarnemingen. Sterrenkundigen vermoeden dat er in de dampkring van bruine dwergen ook bliksem en neerslag voorkomt. (3)

Extreem krachtige storm in de dampkring van een
bruine dwergster...

Van het bruine-dwergenpaar Luhman 16 dat begin 2013 ontdekt werd op een afstand van slechts 6,5 lichtjaar, vertoont ster B ook dergelijke extreme weerverschijnselen. Dat blijkt uit een waarnemingscampagne die is uitgevoerd met verschillende telescopen op aarde. Volgens de onderzoekers moeten de stormsystemen aanzienlijk groter zijn dan de Grote Rode Vlek, een kolossale storm in de dampkring van de reuzenplaneet Jupiter. Uit de Spitzer-waarnemingen blijkt ook dat sommige bruine dwergen veel trager om hun as draaien dan verwacht. De oorzaak daarvan is niet bekend; mogelijk zijn ze afgeremd door de aanwezigheid van een planeetachtige begeleider. (3)

Ruimtetelescoop Hubble brengt kosmische 'vogelspin' in beeld

Met behulp van de Hubble-ruimtetelescoop is een nieuwe, haarscherpe foto gemaakt van de Tarantulanevel, een groot stervormingsgebied in de Grote Magelhaense Wolk - een klein buurstelsel van de Melkweg. De foto is opgebouwd uit infrarood opnamen, die gemaakt zijn voor het Hubble Tarantula Treasury Project. De Tarantulanevel is een grote wolk waterstofgas waarin nieuwe sterren worden 'geboren'. In het hart ervan bevindt zich de heldere sterrenhoop R136, die tot begin jaren tachtig van de afgelopen eeuw voor een kolossale ster werd aangezien. Later bleek het om een compacte verzameling van duizenden sterren te gaan, waaronder een aantal zeer zware exemplaren. Uiteindelijk zal RI36 zich waarschijnlijk ontwikkelen tot een bolvormige sterrenhoop: Een samenbaling van oude sterren die om het centrum van de Grote Magelhaense Wolk draait. (4)

Tarantulanevel 

Sterrenhoop R136

Bij het Hubble Tarantula Treasury Project wordt de stellaire bevolking van de Tarantulanevel in kaart gebracht. Deze waarnemingen moeten meer inzicht geven in de structuur van dit bijzondere stervormingsgebied. (4)

Haaien veel ouder dan we denken...

Een opzienbarende ontdekking dat haaien wel drie keer zo oud kunnen worden als tot nu toe werd gedacht. Wetenschappers van de Woods Hole Oceanopgraphic Institution (WHOI) in de Amerikaanse staat Massachusetts hebben met een nieuwe techniek vastgesteld dat de mannelijke grote witte haai ouder dan 70 jaar kan worden. (5)

Haaien

Onderzoekster Li Ling Hamady van het WHOI wijst erop dat we alleen maar denken veel van de haai af te weten, maar dat dit vooral neerkomt op meningen over de haai. In feite weten we nog steeds weinig over de haai. Wetenschappelijke gezien beginnen we pas met deze vissen en leren we nu pas wat ze eten, waar ze zwemmen en hoe oud ze worden, aldus Li. De ouderdom van een aantal haaien in de Atlantische Oceaan is vastgesteld met behulp van stoffen in hun lijf die afkomstig zijn van kernproeven die de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie tot 1964 hebben gedaan. (5)

NASA legt 'Hand van God' vast...

Met een speciale ruimtetelescoop heeft de NASA een foto gemaakt van ruimtenevel die vanwege zijn vorm de naam 'Hand van God' draagt. Dat heeft Sky News bekendgemaakt. Wetenschappers vertellen dat de 'Hand van God' in feite een soort nevel is dat circuleert om een neutronenster. Het verschijnsel is ontstaan toen een ster explodeerde. De overgebleven pulsar draait heel snel, zo'n zeven keer per seconde, om zijn eigen as waardoor de puindeeltjes (onder andere gas) de ruimte in worden geslingerd. In 2009 is ook al een 'Hand van God' waargenomen door NASA. (6)

'De Hand van God'

Het beeld van de ruimtenevel op een afstand van ongeveer 17.000 lichtjaren is vastgelegd met een Chandra ruimtetelescoop, een apparaat dat röntgenstraling 100 keer scherper vastlegt dan welke detector dan ook op aarde. Dat het verschijnsel voor mensen lijkt op een hand, heeft een psychologische oorzaak, schrijft de NOS. Het herkennen van bekende vormen in een willekeurige massa wordt 'pareidolie' genoemd. Het komt bijvoorbeeld ook voor bij wie een gezicht ziet in de kraters van de maan of dierenvormen in wolken. Vaak worden religieuze figuren als 'Jezus' en de 'duivel' waargenomen. (6) Het doet er niet toe dat het verschijnsel in de ruimtenevel werkelijk de Hand van God is. De gelovigen hoeven er niet druk maken om het verschijnsel. Hoewel de nevel op God's hand lijkt, moeten we echter wel stilstaan bij het feit dat het ontzagelijke en onmeetbare heelal de grootheid van God laat zien. Wat zo belangrijk is dat we bij de aanblik van het heelal in staat zijn om te erkennen dat dit het eigen werk is van de eeuwige en liefhebbende God, hoe enorm Zijn almacht en kennis ook zijn. Ondanks Zijn macht en grootheid koestert Hij liefde en zorg voor het gehele en dwalende menselijke ras. Daarom zegt koning David in zijn psalmen dat het heelal de grootheid en het werk van de Schepper verkondigt.

"Als ik Uw hemel aanzie, het werk Uwer vingeren, de maan en de sterren, die Gij bereid hebt; Wat is de mens, dat Gij zijner gedenkt, en de zoon des mensen, dat Gij hem bezoekt?"
Psalm 8:4-5 (Statenvertaling)

"De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk."
Psalm 19:2 (Statenvertaling) 
________________________________________________________________________________

Tombe van onbekende farao ontdekt in Egypte

Amerikaanse en Egyptische archeologen hebben in het zuiden van Egypte de graftombe van een tot nu toe onbekende farao ontdekt. Dat heeft het Egyptische ministerie van Oudheden op 15 januari 2014 bekendgemaakt. Bij opgravingen bij de stad Sohaq stuitten de archeologen bij toeval op het graf van de onbekende farao, die leefde rond 1650 voor christus. (7) De naam van de onbekende farao zou Seneb Kay geweest zijn. Niemand had ooit eerder van Seneb Kay gehoord: de archeologen konden zijn naam achterhalen door hiërogliefen op de muren van de graftombe te ontcijferen. De tekens stonden in een cartouche, een ovale omcirkeling, die werd gebruikt om namen van koningen en koninginnen aan te geven. (8)

De graftombe van de onbekende farao

Hiërogliefen op de muren van de tombe: de naam van
de onbekende farao is Seneb Kay 

Vergane doodskist van de farao

Het skelet van farao Seneb Kay

De archeologen denken dat de man 4,5 jaar aan de macht is geweest rond 1650 voor Christus, in de zogeheten Tussenperiode, een roerige periode waarin het Egyptische Rijk verdeeld was onder verschillende koningen. (8) Seneb Kay zou uit de zestiende dynastie stammen. (7) In het graf lag geen mummie, maar wel de resten van het skelet van de farao. De archeologen gaan ervan uit dat de farao na zijn dood wel is gemummificeerd, maar dat grafrovers al snel na de begrafenis hun slag hebben geslagen door de sarcofaag (doodskist) te beschadigen en leeg te roven. De mummie zou daarom niet goed zijn geconverseerd. (8) De ontdekking werd gedaan door een team van archeologen van de Universiteit van Pennsylvania, samen met medewerkers van het Egyptische ministerie van Oudheden. Een woordvoerder van het Egyptische ministerie zei dat de vondst nieuw licht werpt op een periode uit de geschiedenis waarover nog maar weinig bekend is. (7) 
_________________________________________________________________________________

"Buitenaards tuinieren lukt beter op Mars dan op de maan"

Een goed nieuws voor toekomstige Martianen: Wie buitenaards wil tuinieren, kan beter denken 
aan Mars dan aan de maan. Maar dan moet er wel een gebouw of een kas gebouwd worden, lucht en licht gemaakt worden, waarmee u groente en aardappelen kan verbouwen. Het zou ook handig zijn als er...insecten meekomen van aarde om het een en ander op Mars te bevruchten. Mogelijk vormt de zwaartekracht ook een probleem, want die is anders. Op Mars is alles drie keer zo licht als op aarde. (9) Een Wageningse ecoloog heeft het bewezen dat voedsel verbouwen op Mars mogelijk is. Zijn proeven hebben het afgelopen jaar uitgewezen dat planten en landbouwgewassen op nagebootste Marsgrond 'veel beter gedijen dan op nagebootst maanstof.' Beter ook, en dat is opmerkelijk dan op voedselarm rivierzand van aarde... Ecoloog Wieger Wamelink van onderzoeksinstituut Alterre zegt geen ambities te hebben voor een enkeltje Mars. "Maar als er ooit mensen heen gaan, wordt het een reële vraag of er daar iets te verbouwen is, zonder dat je de potgrond moet meenemen. Of hooguit een beetje om de aanwezige bodem mee te enten." (10)

Om dat uit te zoeken bestelde hij vorig jaar bij de NASA kunstmatige Marsgrond en maanstof, speciale mengsels voor onderzoek van vulkanische grond van Hawaii en woestijnzand uit Arizona die op papier vergelijkbaar zijn met de buitenaardse grondsoorten. In een kas in Wageningen vulde hij 840 potjes en zaaide in totaal 4.600 zaden van honingklaver, valkruid, lupine, tomaat, rogge, wortel, herik, wikke, zwenkgras en tuinkers. Gedurende vijftig dagen keek hij toe wat er kiemde en wat er groeide. De resultaten waren verrassend. (10) Wamelink wist succesvol rogge, tuinkers, tomaat, brandnetel en worteltjes te verbouwen, al heeft het experiment 50 dagen geduurd. Volgens Wamelink is dat niet lang genoeg om de tomaten en worteltjes echt goed te laten groeien. (9) "Sommige planten als rogge en tuinkers vormden zelfs weer zaad. Ik had eerlijk gezegd niet eens veel groei verwacht. Kiemen kan nog met de voedingsstoffen uit het zaadje, maar daarna moet het echt uit de bodem komen,"zegt Wamelink. "Kennelijk zit er toch meer in met name Marsgrond dan we dachten." Inmiddels heeft een laboratoriumanalyse dat ook uitgewezen. (10) Klavers en lupine die het ook goed doen op de Marsgrond, kunnen met de grond vermengd worden, waardoor voedingsstoffen vrijkomen. "Maar op Mars zal je ook je eigen uitwerpselen moeten gebruiken als mest om de gewassen te laten groeien,"zegt de ecoloog. (9) Want we kunnen koeien toch niet meenemen als we op Mars gaan wonen. Of de Marsgewassen eetbaar zijn, blijft de vraag. Het probleem is dat in de grond zijn zware metalen zoals cadmium aanwezig. Plantjes kunnen daartegen, maar mensen niet. "Daar kan je heel ziek van worden,"aldus Wamelink. Hij wil nog laten analyseren in een laboratorium hoe veilig het is om het verbouwde voedsel te eten. (9) Volgens de Wageningse ecoloog zijn de resultaten goed nieuws voor Marsgangers. "Water is er, de bodem voldoet redelijk, licht kun je kunstmatig doen en de atmosfeer ook. Eigenlijk is de geringe zwaartekracht de onzekere factor." (10) 

Tuinieren op Mars

De resultaten van het onderzoek naar tuinieren op de maan zijn minder positief. Daaruit is ook duidelijk geworden waarom maangrond eigenlijk niks is voor aardse planten. Daar zit veel te veel aluminium in, giftig voor planten. Hoewel de maan duidelijk een mindere keus is, acht Wamelink het verstandig om toch daar met buitenaards tuinieren te beginnen. "Op zich kun je maanstof wel fixen. En als er iets mis zou gaan met de oogst, zit je op de Maan een stuk dichter bij huis dan op Mars." (10) De ecoloog Wamelink wil zijn onderzoek voortzetten. Volgens eigen zeggen is hij nog lang niet klaar met zijn onderzoek. Hij wil nog onder meer uitzoeken hoe de plantjes groeien met minder licht, omdat Mars verder van de zon staat dan de aarde. Hij wil ook proberen om het aanwezige aluminium uit het maanzand te spoelen, om te kijken of plantjes er dan wel op groeien. (9) 

De 'geslaagde' proefnemingen van Wamelink zijn eigenlijk ook een opsteker voor het Nederlandse bedrijf Mars One. Vorige maand werd bekendgemaakt dat het bedrijf Mars One op 2023 een kolonie op Mars wil vestigen. Voordat de ambitieuze plannen van het Nederlandse bedrijf gerealiseerd kunnen worden, moeten allereerst een robotlander en een satelliet tests gaan uitvoeren, die van cruciaal belang zijn voor de latere bemande vlucht. Daarom is Mars One in zee gegaan met het Amerikaanse bedrijf Lockheed Martin, het grootste defensieconcern ter wereld, om een speciale robotlander te ontwikkelen. De lander is gebaseerd op het ontwerp van NASA's Phoenix-Marslander. De bedoeling is dat de toekomstige robotlander water uit de bodem van Mars zou meenemen en continu videobeelden maakt. Die beelden worden via een communicatiesatelliet naar de Aarde gestuurd. De robotlander en de satelliet zullen de eerste particuliere ruimtevaartuigen zijn die naar Mars gaan. Bas Lansdorp, medeoprichter van Mars One, was erg enthousiast over de nieuwe ontwikkelingen. Volgens hem is de demonstratie van water op Mars van cruciaal belang voor de toekomstige bemande missies. (11) 

Bemande missie op Mars

De afgelopen maanden is het aantal aanmeldingen voor het prestigieuze project fors gestegen. Meer dan 200.000 mensen hebben zich aangemeld voor de bemande missie die gepland staat voor 2025. Vier astronauten zullen naar de rode planeet vertrekken. (11) We moeten ernstig bedenken dat het ambitieuze en gewaagde project veel geld gaat kosten. Er zijn al miljarden dollars verspild aan ruimtevaart en defensie, terwijl de problemen op aarde zich blijven opeenstapelen. Elke dag verdwijnen er dier- en plantsoorten. Regenwouden zijn massaal omgehakt of in brand gestoken om meer grond te krijgen hetgeen meer CO2-uitstoot betekent. Het werkt ook klimaatverandering in de hand. We hebben vorig jaar gezien hoe de supertyfoon Haiyan enorme verwoestingen op de Filipijnen aanrichtte en overal dood en verderf heeft gezaaid. Eén van de belangrijkste oorzaken van de supertyfoon is de ontbossing op de Filipijnen. De mangroevebossen op de Filipijnen vormden vroeger een natuurlijke buffer tegen de zee. Helaas hebben massale houtkap en mijnbouw het land kwetsbaarder gemaakt voor het natuurgeweld als de supertyfoon Haiyan. Het verdwijnen van dier- en plantesoorten en regenwouden is geheel te wijten aan menselijke hebzucht en verontachtzaamheid. Nog een belangrijk feit is de zonde. De zonde is nog steeds het grootste probleem van de mens. Oorspronkelijk heeft de mens van God de opdracht gekregen om de aarde te bebouwen en te bewaren (Genesis 1:26). Het is ook de bedoeling van de Schepper dat de mens op aarde woont. Nog nooit heeft God gezegd dat de mens andere planeten gaat bewonen. Sinds de zondeval heeft de mens van de aarde een rotzooi gemaakt; oorlogen, armoede, ziekten, uitputting van natuurlijke rijkdommen, stroperij, milieuverontreiniging, enzovoort. Als de mens een andere planeet gaat bewonen, moeten er eerst alle problemen op aarde opgelost worden. Daartoe is de mens helaas nog niet in staat zijn. Het ligt in zijn onvermogen om eerst de problemen op aarde op te lossen. 

Japan wil ruimtepuin vangen met magnetisch net

Dat de mens van de aarde een enorme rotzooi heeft gemaakt, weten we allang. Als de mens op de planeet Mars wil gaan wonen, moet ie zich eerst gaan afvragen of hij in staat is om van de rode planeet een vredig paradijs te maken. In het verleden is al gebleken dat sinds de ontdekking van de Nieuwe Wereld door Christoforus Columbus hebben de Europese kolonisten veldslagen met elkaar geleverd. Er werd gevochten om het bezit van land en de oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, de Indianen, werden verdreven van hun land en waren ook uitgemoord. Hebzucht speelt een grote rol. Zou de mens ook een slagveld op Mars gaan leveren, als er gestreden wordt om het bezit van een stuk land? Hoe gaat de mens ook om met afval? Eén ding is zeker: Het stichten van een menselijke kolonie op Mars zal ernstige consequenties met zich meebrengen. Ook zal dat ingrijpende gevolgen hebben. Nu blijkt het dat de mens niet alleen van de aarde een troep heeft gemaakt, maar ook van de ruimte! Buiten de dampkring van de aarde bevindt zich door mensen gemaakte afval, zoals ruimtepuin genoemd wordt. Het ruimtepuin varieërt van verfschilfertjes, metaaldeeltjes tot niet meer benodigde dekseltjes van satellietinstrumenten, boutjes of veertjes, tot een...complete afgedankte kunstmaan of een rakettrap. Al die zwerfafval in de ruimte vormt zich een ernstig probleem, omdat het afval de enorme snelheid van enkele kilometers per seconde kan hebben. Het levert een gevaar op voor de satellieten en ook voor de mens die een ruimtewandeling wil maken. Door de toenemende vraag naar energie worden zonnepanelen van satellieten steeds groter en de kans dat zo'n paneel door ruimtepuin beschadigd wordt, wordt ook alsnog groter. Het meeste ruimteschroot bevindt zich in een lage baan rond de aarde. Wanneer een stuk ruimtepuin op aarde neervalt, verbrandt het meestal bij val in de dampkring vanwege de snelheid en de wrijving met de lucht. Maar...bij grote satellieten en ruimtestations die in de dampkring grotendeels verbranden, kan er nog een overgebleven schroot op aarde neerkomen. Het levert ook een gevaar voor de dichtbevolkte gebieden op aarde. Meer informatie kunt u vinden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Ruimteschroot  

Ruimteafval rond de aarde

In het verleden hebben enkele astronauten tijdens hun ruimtewandeling hun spullen verloren. Zo verloor astronaut Ed White een handschoen bij de eerste Amerikaanse ruimtewandeling. Michael Collins verloor een camera bij de ruimtecapsule Gemini 10. En nog veel meer. Er wordt al een geruime tijd gezocht naar een oplossing hoe het gigantische en gevaarlijke puin in de ruimte opgeruimd kan worden. Japan komt nu met de oplossing. De Japanse ruimtevaartorganisatie is van plan om de rommel met behulp van een magnetisch net uit de ruimte te halen. Dat schreef South China Morning Post. De uitvinding van ruim 300 meter lang en nog geen halve meter breed wordt volgende maand gelanceerd. In theorie klinkt het simpel: het net zal in de ruimte geplaatst worden, rondzwervend puin aantrekken en door het gewicht langzaam opnieuw naar de aarde zakken. Eenmaal in de atmosfeer zullen het vangnet en het verzamelde puin verbranden. Hoewel het project nog in de testfase zit, meldde de Chinese krant dat het vangnet mogelijk nog groter zal worden. Japan hoopt tegen 2019 een definitief systeem om puin te ruimen gereed te houden. (12) We zijn erg benieuwd hoe het zal aflopen. 

                                                                                                  Wordt vervolgd...

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.



                                                                                                       Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog, website of een boekvorm verboden.

Bronnen en referenties:

  (1) Volkskrant: Luchtig tweelingzusje van de aarde ontdekt. 07-01-2014
  (2) Volkskrant: 'Superaardes hebben oceanen en continenten, net als aarde.' 08-01-2014
  (3) Volkskrant: Extreem krachtige stormen in dampkring bruine dwergsterren. 08-01-2014
  (4) Volkskrant: Ruimtetelescoop Hubble brengt kosmische 'vogelspin' in beeld. 09-01-2014
  (5) AD: Haaien worden veel ouder dan gedacht. 09-01-2014
  (6) AD: NASA legt 'Hand van God' vast. 10-01-2014
  (7) NOS: Egypte: nieuwe farao ontdekt. 15-01-2014
  (8) Elsevier: Tombe van onbekende farao ontdekt in het zuiden van Egypte. 15-01-2014
  (9) AD: Voedsel verbouwen op Marsgrond gelukt. 14-01-2014
(10) Volkskrant: Proef wijst uit: Buitenaards tuinieren lukt beter op Mars dan op de maan. 
(11) AD:'sensationele' missie naar Mars krijgt vorm. 11-12-2013
(12) AD: Japan wil ruimtepuin vangen met magnetisch net. 17-01-2014