Egypte in het licht van de Bijbelse profetie. Deel 2

Is Egypte democratisch? (vervolgd van deel 1)

Of Egypte een democratisch rechtsstaat is, is erg twijfelachtig. In zijn opinie schreef cultuurhistoricus Thomas von der Dunk dat de kansen op een echte democratische ontwikkeling in Egypte veel geringer zijn dan in het Europa van 1848. Hij zei dat echte democratie niet weggelegd is voor Egypte. Toen de voormalige dictator Mubarak in januari 2011 het veld moest ruimen voor het opstandige volk, zei Nederlandse politicus en D'66 leider Alexander Pechtold opgetogen dat Egypte een "leidend voorbeeld" voor de Arabische wereld zou worden, en dat er eindelijk vrije verkiezingen in Egypte zouden komen. "Nu komt het erop aan dat er geen andere dictator voor Mubarak in de plaats komt, en dat de rechten van het individu en minderheden worden vastgelegd in een grondwet,"zei Pechtold tegen de journalisten. (1) Blijkbaar beging hij een zeer zware vergissing. Al mag Morsi de eerste vrije gekozen president in vijfduizend jaar genoemd worden. Maar toen hij zich als de nieuwe farao ontpopte, werd hij na één jaar presidentschap onder gejuich van het volk via een "staatsgreep" door het leger afgezet vanwege economisch wanbeleid, corruptie en bevoordeling van zijn eigen achterban. Nog een belangrijk feit speelt een rol dat volgens veel Egyptenaren de Moslim Broederschap van Morsi de laatste verkiezingen van 2012 had gewonnen met bedrog en fraude, iets wat het Westen over het hoofd zag. De cultuurhistoricus Thomas von der Dunk wijst erop dat er een keuze tussen een seculiere dictatuur en een religieuze democratie voor het Egyptische volk staat. De 'democratie' onder de Moslim Broederschap is niets anders dan een religieuze democratie, zoals men in Iran vandaag kent. Zo'n religieuze democratie wil het Egyptische volk blijkbaar niet hebben! Daarom wordt het leger nu als bevrijder van het volk weer binnengehaald. In dat opzicht zijn de parallellen met Syrië, waar een 'verlichte' tiran als Bashar al-Assad zich ook als onmisbare buffer tegen islamitisch fundamentalisme opwerpt, opvallend. (2) De angst van veel Egyptenaren voor een op de sharia geschoeide islamitische dictatuur is terecht maar jammer genoeg volkomen genegeerd door het Westen die de terugkeer van de afgezette president Morsi nu eist! Toen de moslimbroeders die eenmaal aan de macht kwamen, zich als nieuwe tirannen ontpopten, wenden hun slachtoffers zich in wanhoop om hulp tot het leger, wier eigen martelpraktijken snel worden vergeten.

Egypte: Overwinning van de democratie

Volgens Thomas von der Dunk zijn een democratisch systeem en een democratische geest twee totaal verschillende zaken, die niet noodzakelijk in elkaars verlengde liggen: een leerzame les en tegelijk een waarschuwing voor allen in het Westen die voortdurend hameren op het houden van eerlijke en vrije verkiezingen in Algerije, Afghanistan, Tunesië, Egypte, Turkije en andere islamitische landen. Een democratisch systeem gaat over de wil van de meerderheid, een democratische geest over de rechten van minderheden zoals de christenen. (2) Daarvoor is de rechtsstaat essentieel. In Egypte ontbreekt de democratische rechtsstaat echter volkomen. De Indiaas-Amerikaanse politicoloog Fareed Zakaria heeft een onderscheid tussen constitutionele en plebiscitaire democrtieën gemaakt. In de eerste, waartoe de Europese behoren, komt de wet vóór de wil van het volk: de rechtsstaat garandeert rechtszekerheid en beschermt iedere burger in gelijke mate, en daarmee tegen willekeur. In plesbiscitaire democratieën, waar de traditionele rechtsstaat ontbreekt, heet de wil van het volk de wet, wat menig gekozen leider verkondigt dat hij uit naam van de meerderheid van het volk alles mag doen. In dat opzicht redeneerde Morsi niets anders dan Mubarak. (2) Dat heeft in de eerste plaats te maken met het ontbreken van de rechtsstaat en de Arabische wereld kent géén scheiding tussen kerk en staat. Ook geen scheiding tussen bestuur en bezit. In de Middeleeuwen bezaten de Europese koningen min of meer het land dat zij bestuurden, en dus ook de bijbehorende belastinginkomsten, zodat er geen principieel verschil bestond tussen de publieke en particuliere uitgaven van de absolute vorst. (2) Toen Europa onder de invloed van de Renaissance, de reformatie, het humanisme en de verlichting in de 17e en de 18e eeuw begon te veranderen, ontstond er een geleidelijk losweking van kerk en staat én staat en bezit. De absolute vorst kreeg een nieuwe macht tegenover zich: het volk. De parlementaire gedachte kwam op. De vorst ontleende zijn macht niet langer aan eigen aanspraken of rechtsstreeks aan God, maar aan degenen die hem hebben erken als soeverein. De vorsten hebben zich van den aanvang af tegen de opkomst van de democratische normen verzet, doch te tevergeefs. (3) Nadat de staat als abstractie boven de persoon van de monarch is uitgegroeid, onstond, gekoppeld aan de rechtsstaat, een scheiding tussen bezit en beheer, tussen particuliere en publieke uitgaven: de vorst beheerde de staatseigendommen maar mocht die niet willekeurig misbruiken. Het loswekingsproces in de meeste Europese landen, waaronder Nederland, was in het midden van de 19e eeuw voltooid. (2)

Maar in Egypte is dat niet zo. In de eeuwenoude traditie van de Egyptische koningen en later de presidenten beschouwen Morsi en de Moslim Broederschap zich nog steeds als eigenaren van het collectieve staatsbezit, waarover zij ten gunste van hun eigen aanhang vrijelijk beschikken. Zoals de Indiaas-Amerikaanse politicoloog opmerkt, is het door de Moslim Broederschap overgenomen Angelsaksische districtenkiesstelsel - The winner takes all - zonder de bijbehorende Angelsaksische rechtsstaat voor Egypte fataal: de winnaar neemt dan ook inderdaad alles. (2) Dit versterkt volgens Indiaas-Amerikaanse politicoloog Fareed Zakaria en Nederlandse cultuurhistoricus Thomas von der Dunk het in de Arabische wereld cliëntelisme dat bovendien niet los valt te zien van een daar veel dieper gewortelde en eeuwenoude patriarchale maatschappijstructuur, waarbinnen de familie alles is en het individu niets. Inderdaad hechten veel moslims waarde aan de patriarchale traditie. Voor hen is de familie alles. De reden is dat in een corrupte samenleving, waarin een beroep op de wet wegens gebrek aan onafhankelijke rechters en controles zinloos is, iedereen wel wegen kent om buiten de officiële wet om toch iets te bereiken: je kent de nicht van de buurvrouw van de broer van de burgemeester. (2) Er zijn ook nog twee andere problemen die de normale democratische ontwikkeling van Egypte vrijwel onmogelijk maken: corruptie en islam. In Egypte tiert corruptie nog steeds welig. Het systeem in Egypte is door en door corrupt. Daarom is een normale democratische ontwikkeling in een corrupt systeem vrijwel onmogelijk.

In de Arabische en islamitische wereld ontbreken een democratisch rechtsstaat en een pluralistisch samenleving volkomen. De democratische rechtsstaat en het pluralisme zijn de belangrijke voorwaarden voor een gezonde democratische samenleving. In het Westen is de scheiding tussen kerk en staat vanzelfsprekend, iets wat in de islamitische wereld ondenkbaar is. In Egypte en Syrië zorgt het leger wel voor het seculiere karakter van de staat. Daarom laat het Egyptische leger niet toe dat een religie als de islam de overheersende rol gaat spelen in de staat en de samenleving. Het probleem is echter dat de democratie in de Arabische wereld de afgelopen eeuwen nauwelijks heeft ontwikkeld. Westerse politici en deskundigen weigeren in te zien dat de islam de democratische ontwikkeling juist in de weg staat. Toen in 2011 aan Nederlandse politicus en PVV-leider Geert Wilders gevraagd werd of hij een positieve democratische ontwikkeling in het Midden-Oosten verwachtte, zei hij dat Egypte nooit een volwaardige democratie kan worden met de islam als dominante godsdienst. "Islam en democratie gaan niet samen. Dat is intrinsiek tegenstrijdig aan elkaar. Dat is zoiets als water en vuur,"aldus Wilders. (1) In de westerse democratieën is het volk soeverein, maar in de islam ligt de soevereiniteit bij Allah en alle mensen zijn ondergeschikt aan de wil van Allah. De islamitische geleerde Tahari bevestigt dat islam en democratie niet samen kunnen gaan. Hij schreef letterlijk:

"De bewering dat de islam onverenigbaar is met democratie, moet niet worden gezien als vernedering van de islam. Integendeel, vele moslims zouden het als een compliment opvatten, omdat ze oprecht geloven dat hun theocratische ideologie superieur is aan een door mensen gemaakte regering."

We zien dus dat een autoritaire politiek-ideologisch religie als de islam niet verenigbaar is met democratie! Men in het Westen eist wel dat Egypte een democratie naar westers model moet invoeren. Maar...de geestelijke leider van de Moslim Broederschap, Yusuf al-Qaradawi, zei in 2011 dat de 'democratie' in Egypte moest verlopen volgens islamitisch model en NIET volgens westers model! In tegenstelling tot de Bijbel die leert dat ieder mens vrije wil heeft, leert de Koran dat ieder mens een slaaf van Allah is en alle heerschappij aan Allah alleen toebehoort. Blijkbaar is de god van de moslims tegen democratie en de islam antidemocratisch! Een letterlijk tekst staat duidelijk in de Koran te lezen dat Allah niemand aan zijn koninkrijk laat deelnemen:

 "Zeg:'Allah weet het best, hoelang  zij daar vertoefden.' Hem behoren de geheimen der hemelen en der aarde, hoe Ziende is Hij en hoe Horende! Zij hebben geen vriend buiten Hem en aan Zijn koninkrijk laat Hij niemand deelnemen." 
Soera 18:20

Het feit dat Allah alle moslims en niet-moslims niet laat deelnemen aan zijn koninkrijk, spreekt boekdelen. De Bijbel leert echter dat gelovigen die Here Jezus als hun Verlosser en Zaligmaker aanvaarden, aan het Koninkrijk van God mogen deelnemen. Het Koninkrijk van God is niet de aardse democratie, maar ligt in de hemel. 

"En Hij (Jezus) zeide tot hen: Het is u gegeven te verstaan de verborgenheid van het Koninkrijk Gods; maar dengenen die buiten zijn, geschieden al deze dingen door gelijkenissen; Opdat zij ziende zien, en niet bemerken, en horende horen, en niet verstaan; opdat zij zich niet te eniger tijd bekeren en hun de zonden vergeven worden."
Markus 4:11-12 (Statenvertaling) 

Een ander Bijbeltekst zegt dat degene die zich niet bekeert, het Koninkrijk Gods niet zal beërven. Er is ook een groot verschil tussen de islam en het christendom en het Jodendom. Sommige westerse dominees, geestelijken en domme en naïeve mensen beweren dat de Bijbel en de Koran gemeenschappelijks hebben. Maar de Bijbel en de Koran hebben totaal niets met elkaar gemeen. Terecht zei Geert Wilders:"Iedereen die zegt dat het christelijke geloof met de islam te vergelijken is, heeft totaal geen kaas gegeten van de islam. Niet omdat ik het niet zou willen, maar omdat het niet kan. Ik kan ook niet van een auto een vliegtuig maken." (1) Hetzelfde geldt ook voor mensen die beweren dat islam en democratie best samen kunnen gaan. Ook hebben westerse politici die voortdurend hameren op het houden van eerlijke en vrije verkiezingen in Egypte, Syrië en andere landen, totaal geen kaas gegeten van de islamitische cultuur!

De definitie 'democratie' is op verschillende manieren geinterpreteerd. Ook zijn er verschillende soorten democratie. In de eerste plaats is democratie een bestuursvorm. Het houdt in dat het volk zelf stemt over de wetten, zoals de negentiende-eeuwse Amerikaanse president Abraham Lincoln zei:"Regering van het volk, door het volk, voor het volk." In een democratie is de voltallige bevolking soeverein en is alle autoriteit gebaseerd op de instemming van het volk. Deze bestuursvorm is gebaseerd op het menselijke gelijkheidsideaal, zoals op Wikipedia staat te lezen. In praktijk is de bevolking niet voltallig noch soeverein! Bijvoorbeeld in Nederland is de democratische besluitvorming niet meer gebaseerd op de instemming van de bevolking. In 2002 hadden hoogleraren politicologie beklaagd dat Nederland geen echte democratie is. "De politiek is in Nederland naar de periferie verdwenen. De democratie als zodanig is er niet meer in te herkennen,"zeiden de hoogleraren. "De democratie, zoals wij die kennen, heeft zijn langste tijd gehad. De politiek doet alsof het niet zo is, maar de belangrijkste besluiten worden genomen in organen, die niet voldoen aan de regels van democratische besluitvorming." (4) Vaak hoort u klachten dat politici niet voldoende naar de kiezers luisteren. Dat is terecht. Want volmaakte democratie bestaat zoiets niet. Eurofielen hameren er op dat de Europese Unie democratisch is. Maar als we echt bekijken, blijkt dat de huidige (en eerste) president van de Europese Unie, Herman van Rompuy, niet democratisch gekozen is! Hij is inderdaad niet door het volk gekozen, zoals men in Amerika wel doet. Traditioneel is de Amerikaanse president door het Amerikaanse volk gekozen. In Europa is de EU-president alleen gekozen door de regeringen van de lidstaten en niet door het volk, omdat er in Europa nog geen presidentsverkiezingen zijn gehouden! Ook neemt de Europese Commissie die steeds meer autoritair optreedt, ondemocratische besluiten die geheel indruisen tegen de wil van de bevolking! En het Europees parlement heeft niet veel macht. Vroeger hanteerde men het begrip 'democratie' als de officiële naam voor Communistische geregeerde landen, zoals de voormalige Duitse Democratische Republiek (DDR) en de huidige Democratische Volksrepubliek Korea (Noord-Korea). Dat heette volksdemocratie. De term 'volksdemocratie' is nogal misleidend, want het gaat niet om het volk, maar om de Communistische partij. In al die socialistische landen heeft de Communistische partij vaak alleenheerschappij. Andere politieke partijen waren niet geduld. Sommigen zien in de Europese Unie de voortzetting van de vroegere Sovjet-Unie omdat de bestuursvorm van de Europese Unie erg veel lijkt op die van de Sovjet-Unie.

De democratie is een merkwaardige omkering van het middeleeuwse principe van de absolute vorst die zijn macht ontleent aan God. Het volk, niet de vorst, is de regeermacht, dat wil zeggen: het volk is de nieuwe god geworden. Dat heeft vooral te maken met de secularisatie. (3) Het is opmerkelijk dat democratie en secularisatie vaak samen gaan. Gezien het feit is bijvoorbeeld abortus een democratische besluitvorming dat geheel losstaat van het Woord Gods! Het gaat in diepste wezen om een ontgoddelijking van heel het menselijk denken en handelen: de mens gelooft niet meer in God of verschuift Hem naar de achtergrond. De mens zelf wordt autonoom en de 'bron van de vooruitgang'. Hij moet zijn eigen lot verbeteren. Het volk wordt de voortstuwende kracht van de geschiedenis. (3) God noch de Bijbel zijn daarbij nodig, zoals verwijzingen naar Joods-Christelijke wortels uit de Europese grondwet geschrapt zijn. Het westerse denken wordt hoe langer hoe meer geseculariseerd en autonoom. Voorstanders van democratie denken dat de democratie de hoogste deugd is. Maar er loert wel een enorme gevaar voor de democratie: door het wegvallen van God en de Bijbel ontstaat er een enorme leegte. Als blijkt dat democratisch gekozen leiders en politici niet in staat zijn politiek-, economisch-, sociale- en financiële problemen op te lossen, is het volk zéér geneigd terug te vallen op een autoritair systeem, zoals in de jaren dertig het geval was in Duitsland. Het vacuüm dat ontstaat door het wegvallen van God en de Bijbel en normen en waarden, wordt opgevuld door een nieuwe absolute geloof. Aldus ontstaat de behoefte aan radicale, politieke en religieuze ideologieën met dezelfde autoritaire trekken als het middeleeuwse christendom. De twintigste-eeuwse ideologieën, zoals communisme, nationaal-socialisme en maoïsme, vormden in feite een terugkeer naar de Middeleeuwen. In de zekere zin zijn de ideologieën absoluut en autoritair, zoals de middeleeuwse vorsten absoluut en autoritair waren. Handelden de laatsten echter in naam van de Kerk (niet in Naam van God!!), de twintigste-eeuwse ideologieën handelen, of liever pretenderen te handelen, uit naam van het volk. Handelde de ideologie zoals het communisme in naam van het volk, is dat de dictatuur van het proletariaat, zoals Marx en Lenin dat noemden. In totalitaire staten vallen de rechten van de individu geheel weg. Staat en ideologie (in de Middeleeuwen was het Rooms-Katholicisme de staatsgodsdienst) krijgen absolute macht. Zo is ook het geval met de Moslim Broederschap in Egypte! De Moslim Broederschap die naar de totalitaire staat met islam als de staatsgodsdienst streeft, zegt ook uit de naam van het volk te handelen. Vaak vergeet men in het Westen dat in de islam is ieder individu ondergeschikt aan de wil van Allah. De islam heeft ook totalitaire en ideologische trekken, al realiseren veel moslims zich misschien niet.

Gevaren van de democratie

Democratie klinkt wel mooi, al spiegelen democraten ons de voordelen voor. Maar er is ook een keerzijde van de medaille: Aan de democratie zijn gevaren verbonden. De geschiedenis heeft bewezen dat bepaalde personen en groepen misbruik hebben gemaakt van de democratie. Ook is democratie zéér breekbaar. Enkelen wijzen erop dat een democratie de rechten van burgers niet voldoende kan garanderen, zoals het geval is met abortus. De rechten van ongeboren babies om te leven worden in democratieën op grote schaal geschonden! Een ander gevaar is dat een meerderheid van de bevolking immers kan instemmen met het schenden van de rechten. Volgens de Griekse wijsgeer Plato die een tegenstander van de Atheense democratie was, leidt democratie tot dictatuur, wat de geschiedenis hem wel gelijk geeft. Vaak is de machtsovername in Duitsland door Adolf Hitler een voorbeeld van de gevaren van de democratie. Na de mislukte staatsgreep in 1923 schreef Adolf Hitler in de gevangenis:"Ik zal de democratie gebruiken om haar te vernietigen." Hitler, een anti-democraat, werd een democraat, speelde keurig de democratische spelregels en deed mee aan de Duitse verkiezingen. Toen hij de verkiezingen won en een rijkskanselier werd, wist hij echter van het parlement én van de bevolking door manipulatie en intimidatie de benodigde tweederde meerderheid voor zijn Ermächtigungsgesetz achter zich te krijgen, waarmee hij dictatoriale bevoegdheden verwierf. Ermächtigungsgesetz, ook bekend als Gesetz zur Behelung der Not von Volk und Reich (vertaald in het Nederlands: Wet tot het lenigen van de nood van volk en rijk), een Duitse machtigingswet, werd op 23 maart 1933 aangenomen door het Duitse parlement, de Rijksdag, en afgekondigd op 24 maart 1933. (5) Met het aannemen van de wet had de Rijksdag zichzelf buiten spel gezet, zodanig dat het Duitse parlement regeringsmaatregelen niet meer kon controleren, iets wat we ook in Egypte zagen! De meeste historici zien in de Ermächtigungsgesetz het einde van de Weimarrepubliek.

Vraag: Wat is democratie? Antwoord: Democratie is
de vrijheid om onze eigen dictators te kiezen

De geschiedenis herhaalt zich ook toen de Moslimbroeder Mohammed Morsi de presidentsverkiezingen van 2012 door list, bedrog en fraude won en president van Egypte werd, gaf hij opdracht tot een verandering van de grondwet, die erin voorzag dat de door hem 'ter bescherming van de revolutie genomen beslissingen' juridisch niet meer kunnen worden aangevochten. Het centrale punt bij de doorgedrukte grondwetswijziging door Morsi was dat alle grondwetbijlagen, beslissingen en wetten van de president absoluut waren! (6) Naar eigen zeggen handelde Morsi "uit naam van het volk"! De gewijzigde grondwet gaf Morsi absolute macht zodat geen enkele rechtbank deze ongedaan kon maken. Het verontrustte in tegenstelling tot het Duitse volk het Egyptische volk wel dat Morsi dictatoriale trekken begon te vertonen. Alle door de liberale oppositie ingebrachte aanklachten tegen de grondwetswijziging hadden dankzij Morsi's decreet geen effect. Het doel van Morsi en de Moslim Broederschap was dat de grondwet zich op de sharia moet baseren en meer macht geeft aan de islamitische geleerden. (6) Door de door Morsi en de Moslim Broederschap opgestelde grondwetswijziging dreigde Egypte af te stevenen op een islamitische dictatuur met islam als de staatsgodsdienst. Het Westen realiseert zich niet dat Morsi en de Moslim Broederschap de tactiek van Adolf Hitler hadden gevolgd door aan de democratische verkiezingen mee te doen. Immers, Adolf Hitler is voor veel Arabieren een grote held. In het Westen vergeet men dat de naoorlogse communistische partijen in Oost-Europa dezelfde tactiek van Adolf Hitler hadden gebruikt. Ook maakten ze gebruik van de democratie! Het Westen heeft zo'n verschrikkelijk fout gemaakt door anti-democratische en radicale partijen zoals de Moslim Broederschap te steunen! Het bewijst wel dat westerse politici, links-progressieven en zogenaamde deskundigen die zich arabisten noemen, de historische lessen NIET hebben geleerd. Ook hebben ze totaal géén inzicht in de Arabische islamitische cultuur en de Arabische mentaliteit.

Wat vindt een radicale moslim van westerse democratie?

Democratie is NIET uit God! Bovendien leert de Bijbel dat alle koningen, presidenten, machthebbers, parlementariërs en alle volken hun verantwoording aan God verschuldigd zijn. Ook het volk is NIET de god! Democratie vindt haar oorsprong in het oude Griekenland. Het woord democratie is afgeleid van twee Griekse woorden démos (volk) en krateo (heersen, regeren) en betekent letterlijk 'volksheerschappij'. Dat het volk denkt god te worden, is democratie in feite geboren onder de leuze van de Franse Revolutie: ni Dieu, ni Maître (geen God, geen meester). Echter is het volk géén god. Ook een politiek partij, zoals de communistische partij of de Moslim Broederschap, is  geen god. Een dictator zeker ook niet. Vaak worden dictators in het verleden en in het heden verheerlijkt als half-goden, zoals Jozef Stalin, Adolf Hitler, Kim Il-Jong. Persoonsverheerlijking is ook een vorm van afgoderij. In een streng-islamitisch en theocratisch geregeerde land als Iran wordt Ayatollah Khomeini ook verheerlijkt. Een regering hoort een dienares van God te zijn, zoals staat geschreven in de Schrift.  Daarom is ieder regering haar verantwoording verschuldigd aan God, niet aan het volk.

"Alle ziel zij den machten, over haar gesteld, onderworpen; want er is geen macht dan van God, en de machten, die er zijn, die zijn van God geordineerd. Alzo dat die zich tegen de macht stelt, de ordinantie van God wederstaat; en die ze wederstaan, zullen over zichzelven een oordeel halen. Want de oversten zijn niet tot een vreze den goeden werken, maar den kwaden. Wilt gij nu de macht niet vrezen, doe het goede, en gij zult lof van haar hebben; Want zij is Gods dienares, u ten goede. Maar indien gij kwaad doet, zo vrees; want zij draagt het zwaard niet tevergeefs; want zij is Gods dienares, een wreekster tot straf dengene, die kwaad doet. Daarom is het nodig onderworpen te zijn, niet alleen om der straffe, maar ook om des gewetens wil."
Romeinen 13:1-5 (Statenvertaling)

Een ander Schriftwoord zegt ook dat God koningen, machthebbers en regeringen kan afzetten, indien zij de wil van God niet doen of Gods geboden overtreden. Dat was ook het geval met koning Nebukadnezar die afgezet werd. Wat nog belangrijk is, is dictatuur ook NOOIT uit God! De Bijbel benadrukt dat vrijheid door God aan ieder mens is gegeven. Daarom mag vrijheid nooit misbruikt worden voor misdadige doeleinden noch voor religieuze doeleinden. Terecht schreef Marc Verhoeven:"Wij hanteren niet de vleselijke laagten van de democratie als norm, maar de geestelijke hoogten van de theocratie. Wat in deze maatschappij democratisch of maatschappelijk geoorloofd kan zijn, is daarom niet bijbels verantwoordelijk en voor God geoorloofd." Het is vaak terecht dat westerse democratie in de ogen van veel moslims een vorm van decadentie is. We moeten wel erkennen dat westerse democratie alleen maar leidt tot verloedering, decadentie, normloosheid en zedeloosheid. Vaak wordt de door God gegeven vrijheid misbruikt voor eigen doeleinden. Democratie kan ook niet met de Bijbel, het Woord van God, verenigd worden!

                                                                                                  Wordt vervolgd

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                                   
                                                                                            Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Bronnen en referenties:

(1) Diverse media
(2) Volkskrant:'Echte democratie is voor Egypte niet weggelegd.' 05-07-2013
(3) Christus of ideologie? Door J.A.E. Vermaat
(4) Democratische dilemma's. Door Henry Sturman
(5) nl.wikipedia.org/wiki/Ermächtigungsgesetz
(6) E.J. Bron: Egyptische president Morsi kroont zichzelf tot nieuwe farao