Toespraak Barack Obama in slechte aarde gevallen

Obama belooft steun aan het "nieuwe Midden-Oosten"

Op 19 mei 2011 hield de Amerikaanse president Barack Obama een toespraak in het ministerie van Buitenlandse Zaken in Washington D.C. In zijn toespraak heeft de president zijn steun uitgesproken aan het volksprotest in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Obama vergeleek dat protest met de strijd voor onafhankelijkheid van de Verenigde Staten in 1776 en met de burgerrechtenbeweging in Amerika. Hij gaf toe dat de Verenigde Staten in het verleden zich te veel gericht heeft op de dictatoriale regimes en te weinig op de burgers. De betogers in het Midden-Oosten eisen dezelfde rechten op als diegene die wij vanzelfsprekend vinden, aldus Obama. (1) De Verenigde Staten zal geweldloos verzet van de Arabische volkeren steunen, beloofde hij, want dat zou leiden tot een meer democratisch en stabiel Midden-Oosten. (2)

"De status-quo is niet houdbaar. Wij hebben belang bij de stabiliteit van landen, maar ook bij de zelfbeschikking van volkeren. Wij hebben een historische kans om te laten zien dat Amerika menselijke waardigheid belangrijker vindt dan de brute macht van dictators. Het mag niet betwijfeld worden dat wij het bevorderen van zelfbeschikking en mogelijkheden verwelkomen,"klonk de redevoering van Barack Obama. (2)

Obama beloofde ook dat de Verenigde Staten en Europa economische steun zullen geven aan de overgang naar de democratie in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Zo zal hij 1 miljard dollar schulden kwijtschelden aan Egypte en via de wereldbank en het IMF komt er ook steun voor Tunesië. Hij vergeleek die economische steun met de politiek-financieël aanpak voor de overgang naar democratie en open economie in Oost-Europa en de voormalige Sovjet-Unie 20 jaar geleden. (1)

Tegelijk waarschuwde hij de Libische en Syrische leiders dat ze geen geweld mogen gebruiken tegen de bevolking. Obama zei verder in zijn speech dat het Syrische regime de laatste weken "het pad van moord" heeft gekozen in reactie op de protesten tegen de Syrische regering. (2) "Als de Syrische president al-Assad dat blijft doen en niet wil hervormen, moet hij opstappen,"aldus Obama. Ook kondigde hij aan dat de Verenigde Staten de sancties tegen al-Assad hebben verscherpt. Zie de videoclip:

Barack Obama prees de geslaagde revoluties in Tunesië en Egypte en zei dat beide landen een "krachtig voorbeeld" kunnen geven door het "organiseren van eerlijke en vrije verkiezingen" later dit jaar. De president sprak vernietigend over de Libische dictator Muammar Khadaffi, die hij verweet een "oorlog tegen zijn eigen volk" te zijn begonnen. Obama zei dat "de tijd zich tegen Khadaffi keert" en dat democratische ommekeer in Libië onvermijdelijk is. Ook deinsde hij er in zijn speech niet voor terug Amerika's autocratische bondgenoten in de regio te bekritiseren. Zo riep hij president Ali Abdullah Saleh van Jemen, een belangrijk bondgenoot tegen Al-Qaeda, op om zijn belofte van de machtsoverdracht waar te maken. Verder riep Obama het regime van Bahrein, die hij een "langdurige partner" noemde, op om opgepakte tegenstanders vrij te laten. "Je kunt geen dialoog hebben als de oppositie in de cel zit,"sprak Obama. (1) (2)

"Grens Israël van 1967 moet aangepast worden"

In zijn toespraak ergerde Barack Obama zich ook aan de impasse van het vredesproces tussen Israël en de Palestijnen. Hij verzekerde Israël van zijn steun aan de veiligheid van de Joodse staat, maar tegelijk moet er naast Israël een "levensvatbare Palestijnse staat" komen, aldus de president. Hij was wel teleurgesteld dat Israël doorgaat met het bouwen van nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever en de Palestijnen van de onderhandelingstafel zijn weggelopen. Vanwege de ontwikkelingen in de regio noemde hij het bereiken van een vredesakkoord 'meer urgent dan ooit': 

"Onze toewijding aan de veiligheid van Israël is onwankelbaar, maar Israël moet daadkrachtig handelen om een duurzame vrede te bereiken. De droom van een onafhankelijke en democratische Joodse staat kan niet bereikt worden met het continueren van de bezetting. De grenzen van een Palestijnse staat moeten gebaseerd zijn op de grenzen van 1967." (2)

Obama zei dat de recente verzoening tussen de Palestijnse partijen Fatah en Hamas "diepgaande en legitieme" vragen bij Israël oproept omdat Hamas geweld niet heeft afgezworen en uit zegt te zijn op de vernietiging van Israël. "De Palestijnse leiders moeten geloofwaardige antwoorden op deze vragen geven,"benadrukte Obama. (2) Zie de videoclip:

 
Gemengde reacties op speech Barack Obama

De redevoering van de Amerikaanse president Barack Obama over een nieuwe Palestijnse staat binnen de grenzen van voor 1967 is in Israël in slechte aarde gevallen. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft negatief gereageerd op de toespraak van de Amerikaanse president. Hij herinnerde Washington eraan om te bevestigen dat het nog altijd vasthoudt aan garanties die in 2004 werden gegeven door de toenmalige Amerikaanse president George W. Bush. Volgens Netanyahu houden de garanties in dat Israël zich niet hoeft terug te trekken op het grondgebied van voor 1967. (3) Ook eist hij dat de Palestijnen wel Israël moeten erkennen als de Joodse staat en het thuisland van de Joden en ook moeten garanderen dat ze in het vervolg zullen afzien van ieder claim op het grondgebied van Israël. Barack Obama had in zijn toespraak geeist dat het Israëlische leger alle strategische frontlijnen in de Westelijke Jordaanoever die nodig zijn om de Joodse staat te beschermen tegen aanvallen van de Arabische buurlanden, moet opgeven. (4) Volgens premier Netanyahu die vandaag een ontmoeting heeft met Obama, zijn de grenzen onverdedigbaar. Op die manier zouden 300.000 Joodse kolonisten in gevaar komen.
Ook Hamas die de Gazastrook met de ijzeren vuist regeert, reageerde negatief op Obama's toespraak. Hamas wil "concrete stappen" zien in plaats van "slogans" te horen. Hamas verwierp ook de eis om Israël te erkennen. De Palestijnse president Mahmoud Abbas reageerde veeleer positief op de toespraak en riep Israël tegelijk op om het vredesproces "de kans te geven die het verdient." Ook uit Egypte kwamen er positieve geluiden. De Egyptische ambassadeur bij de VN hoopte dat de toespraak van Obama tot een erkenning van de Palestijnse staat door de VN zal leiden. Toch was de ambassadeur ook wat ontgoocheld, onder meer in verband met de nederzettingen en de vluchtelingen. Elders werd er lauw en soms negatief gereageerd op Obama's toespraak wat over de revoluties in de Arabische wereld betreft. (1) Gewone mensen in Egypte en in de Gazastrook waren niet meer te spreken over de toespraak.

Een toespraak die snel vergeten zal zijn

De hele toespraak van Barack Obama is helemaal in slechte aarde gevallen en getuigt van gebrek aan historische en Bijbelse kennis. Gebrek aan Bijbelse kennis richt niet alleen de Amerikaanse president maar ook het Amerikaanse volk ten gronde, zoals de Here God in Hosea 4:6 zegt:"Mijn volk gaat ten gronde door het gebrek aan kennis." Blijkbaar heeft Barack Obama geen inzicht in het Woord van God. Ook heeft hij de Bijbelse profetieën over Israël en de naburige volken in het Midden-Oosten onbewust of bewust genegeerd. Het is een zeer grote vraag of de democratie in het Midden-Oosten daadwerkelijk komt. Want de Arabieren hebben nog nooit een echte verbondenheid met de democratie gekend. Weliswaar zijn er wel parlementen in Arabische landen. In praktijk hebben de machthebbers het voor het zeggen. Een ander probleem is dat de islam een grote struikelblok vormt voor de normale democratische ontwikkelingen in een Arabisch land. De islam is een autoritaire politieke godsdienst. Veel moslims weigeren dit feit onder eigen ogen te zien. Democratie en islam kunnen niet samengaan, stelt een in Iran geboren schrijver en journalist Amir Taheri vast. Democratie kent gelijke rechten voor alle burgers. Maar gelijkheid is onaanvaardbaar in de islam. Niet-moslims kunnen nooit gelijk zijn aan moslims en vrouwen zijn niet gelijk aan mannen. Zelfs niet-moslims met een ander geloof zijn veroordeeld tot ongelijkheid . Christenen en Joden worden in een islamitische land behandeld als tweederangs burgers en gedoogd, op voorwaarde dat ze beschermingsbelasting, jizyah genaamd, betalen. (5) Al hebben ze paar rechten, leven ze in erbarmelijke omstandigheden in aantal islamitische landen. In volwaardige democratieën doen de opvattingen van mensen er niet toe. In een seculiere staat kunnen ze tot elke religie behoren of geen godsdienst aanhangen en toch in staat zijn om zichzelf te regeren. Dit is NIET het geval in een strak patriarchale en monotheïstische samenleving als de islamitische. Christenen en Joden hebben kerk en staat gescheiden, zoals het in het vrije Westen en in Israël (de enige democratie in het Midden-Oosten!) wel het geval is. Deze ontwikkeling is niet mogelijk binnen de islam. De islam kent het begrip 'kerk' niet. Er is ook geen kerkelijke autoriteit als het Vaticaan. De mullahs en imams zijn doorsnee moslims die in de ummah, de moslimgemeenschap, een reputatie opbouwen door middel van hun kennis van de Koran, de Hadith en de Sharia. (5) Tijdens de omwenteling in Egypte werden de Koptische christenen aangevallen en vermoord en de kerken werden in brand gestoken. Volgens een ooggetuige drongen gemaskerde mannen het huis van een Koptische priester binnen onder het geschreeuw van de leuze "Allahu akbar" (Allah is groot). In Irak is er veel geweld tegen christenen gebruikt. Maanden geleden werd er een bomaanslag op een katholieke kerk in Irak gepleegd. Onder Saddam Hoessein was er een mate van vrijheid voor de christenen. Na de val van Saddam Hoessein keerden de soennieten en sjiëten zich tegen de christenen. In Saoedi-Arabië  zijn de christenen zwaar vervolgd en de evangelisatie wordt soms met de dood bestraft. Niet-moslims als de christenen zijn beslist niet toegelaten een eigen politieke partij op te richten en kunnen een parlement in een moslimland niet vertegenwoordigen! Dat zijn echte feiten die we onder eigen ogen moeten zien! Maar de harde feiten passen niet in de door de linkse media verfraaide en misleide beeldvorming van vreedzame revoluties, Arabische verlangen naar democratie en tolerante moslims. De Amerikaanse president Barack Obama heeft in zijn toespraak géén woord gerept over het lot van christenen in de Arabische landen! Helemaal niets. Hij had van de Arabieren moeten eisen dat gelijke rechten ook aan christenen toegekend moeten worden en de moslims ook moeten ophouden met het geweld tegen christenen als de Kopten in Egypte! Maar dat deed Obama niet! In Syrië, de bakermat van het Christendom, heerst er redelijke vrijheid voor christenen. Maar de Syrische christenen beginnen zich zorgen te maken over de explosieve situatie in hun land. Ze vrezen dat als het regime van Bashir al-Assad valt, onstaat er een zeer gevaarlijk vacuüm dat met de redelijke vrijheid van godsdienst snel gedaan zou worden, als de soennieten de macht overnemen. De Syrische president al-Assad is een Alawiet en geen soenniet.  

Barack Obama moet geen illusies maken over de "levensvatbaarheid van de Palestijnse staat." Een Palestijns volk bestaat helemaal niet! Vóór de zesdaagse oorlog in 1967 had Jordanië de Westelijke Jordaanoever bezet en de Palestijnse staat kwam onder het Jordaanse beheer nooit tot stand. En Jordanië is in werkelijkheid een Palestijnse staat. Maar dat vergeet de wereld volkomen! In zijn toespraak had Obama het over de terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen, zoals de PA (Palestijnse Autoriteit)  het 'recht van de terugkeer' voor alle vluchtelingen van 1948 en al hun nakomelingen claimt. Maar hij vergat een historisch feit dat een niet-bindende resolutie van de VN (194 van 11 december 1948) geen recht op terugkeer toekende, op voorwaarde dat de vluchtelingen in vrede met Israël willen leven en over eventuele compensaties gesproken zouden worden. (6) De voorwaarde werd afgewezen door de Arabieren. Israël was altijd bereid de Palestijnen hun verloren gegane bezittingen te vergoeden, op voorwaarde dat ook de uit de Arabische wereld gevluchte Joden gecompenseerd zouden moeten worden. (6) Het feit dat de Palestijnen in 1948 gehoor gaven aan de Arabische oproep vrijwillig het land te ontvluchten. Ze zouden pas terugkeren, als de Joden in  zee worden gedreven door de Arabische legers. Toen het niet gebeurde, werd het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk opzettelijk gecreëerd door de Arabische landen. De Palestijnse vluchtelingen zijn gebruikt als politieke pressiemiddel. Bovendien heeft Israël de Palestijnse claim op het recht van terugkeer nooit geaccepteerd, omdat de terugkeer van meer dan 3,5 miljoen Palestijnen (de schattingen variëren van 3 miljoen tot 40.000!!) zou leiden tot de demografische vernietiging van Israël. Nog een feit dat u echt moet goed weten: Israël had in 1949 aangeboden 100.000 vluchtelingen te laten terugkeren, maar dat aanbod werd toen resoluut door de Arabische wereld afgewezen! (6)

De Israëlische media is zeer kritisch over de toespraak van Barack Obama. "Netanyahu presenteerde een meer sobere, realistische inschatting van de situatie in onze ogen. De instabiliteit tiert welig in de regio en illustreert hoe gemakkelijk regimes, met inbegrip van en nieuw opgerichte Palestijnse staat, plotseling kunnen worden omvergeworpen en mogelijk overgenomen door islamitische extremisten als Hamas,"schreef the Jerusalem Post. (7) Dat is precies wat de Moslim Broederschap erop aast. Het sobere geschetste beeld in het Midden-Oosten voldoet ook precies aan de Bijbelse profetieën. Het is uiterst zeer dwaas van Barack Obama om de Arabische revolutie te vergelijken met de onafhankelijkheidsoorlog van 1776 in Amerika. En de door Obama beloofde economische hulp aan de Arabische landen lijkt erg veel op de befaamde Marshallhulp aan Europa die door de Tweede wereldoorlog in puin lag. Of de Amerikaanse en Europese economische en eventuele financiële hulp aan de Arabische wereld terechtgekomen zou zijn, is dat maar een zeer grote vraag met het oog op de Eurocrisis en de politieke en financiële instabiliteit in Griekenland en enkele Europese landen. Ook kampt Amerika met het gigantische begrotingstekort van 14 biljoen dollar! Ook vertoont Obama's toespraak gebrek aan realisme en visie. Het faillisement van de Verenigde Staten en Europa zal binnen afzienbare tijd een realiteit worden en de economische hulp aan de Arabische wereld kan beter vergeten worden. Een Belgische correspondent merkte op over de reacties van de Egyptenaren;"Velen hebben het over mooie woorden, maar schatten die in als vijgen na Pasen. Ze zijn hier nog niet vergeten dat de Verenigde Staten tijdens de revolutie Moebarak heel lang zijn blijven steunen. Ook wat de schuldenherschikking betreft, nemen de Egyptenaren een afwachtende houding aan. Vroeger ging dergelijk geld naar de Moebaraks, nu naar een nieuw regering. De mensen wachten af wat daarvan bij hen zal terechtkomen." (1) 

Volgens een Amerika-correspondent van de NRC-handelsblad was Obama's toespraak die snel vergeten zal zijn; 

"Het feit dat Saoedi-Arabië ongenoemd bleef, zegt eigenlijk alles. De onderdrukking in deze olierijke dictatuur valt blijkbaar niet onder het Amerikaanse streven naar democratie in regio - wat in economisch opzicht wel begrijpelijk is, maar politiek gezien moeilijk te verdedigen. De uitspraken over de president van Syrië lijken hard (hervormen of vertrekken) maar zullen niet leiden tot Amerikaanse stappen om hem militair te verwijderen. En de uitspraken over het Israëlisch-Palestijnse conflict brengt vrede geen stap dichterbij. De binnenlandse betekenis van de toespraak is dat hij grote conflicten met Republikeinen over het Midden-Oosten probeert te ontlopen."  (2)


We kunnen beter geen geloof hechten aan de toespraak van Barack Obama. Al klinken de woorden mooi maar de droom van een nieuw en democratisch Midden-Oosten is nog ver te zoeken. Een roos die in de Arabische woestijn bloeit, zal onder de verzengende zon niet lang uithouden en uiteindelijk snel verwelken! Er staan de Arabieren een diepe ontgoocheling te wachten! Alleen de Bijbel, het onfeilbare Woord van God, heeft het laatste woord! 

"Alle vlees is gras, en al zijn schoonheid als een bloem des velds. Het gras verdort, de bloem valt af, als de adem des Heren daarover waait. Voorwaar, het volk is gras. Het gras verdort, de bloem valt af, maar het Woord van onze God houdt eeuwig stand." Jesaja 40:6-8

Bid voor de Arabieren en de Joden, opdat ze naast elkaar in vrede kunnen leven. Bid ook voor vervolgde broeders en zusters die om hun geloof in Jezus Christus moeten lijden, en voor moslims, opdat hun harten toegankelijk zullen worden voor het evangelie des vredes. Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                              Paul

Bronnen en referenties: 

(1) Canvas TT 20-05-2011
(2) NRC.nl/nieuws 20-05-2011
(3) Reformatorisch Dagblad 20-05-2011
(4) Xandernieuws
(5) Het Vrije Volk: Islam en democratie gaan niet samen
(6) CIDI; Israël en de Palestijnen: tien moeilijke kwesties (2002)
(7) The Jerusalem Post. 20-05-2011