De Joden in Arabië

Voorwoord van de blogger

Regelmatig berichten Israel Today, Open Doors en andere organisaties ons over de alarmerende situatie van de christenen in het Midden-Oosten. Het aantal christenen neemt dramatisch verder af. Er is een genocide onder de christenen aangericht, zoals in Syrië gebeurd is. De Syrische rebellen, de door het Westen genoemde "vrijheidsstrijders", vermoorden regelmatig christenen, plunderen eigendommen en verwoesten kerken. Twee duizend jaar geleden ontstond het christendom in Jeruzalem, verspreidde het zich in het Midden-Oosten en kwam tot grote bloei. Toen kwam Mohammed in de zevende eeuw met zijn gestichte godsdienst de islam, werd het Midden-Oosten op 'n gewelddadige wijze aan de islam onderworpen. Islam betekent letterlijk: onderwerping. Al eeuwenlang werden Joden en christenen als tweederangse burgers door de moslims behandeld. Maar nu is de situatie veel ernstiger geworden. Blijkbaar heeft de door westerse links-progressieven uitgevonden en zogenaamde "Arabische Lente" de situatie van de christenen verergerd. Steeds meer islamitische regeringen staan religieuze onverdraagzaamheid toe en introduceren de sharia en barbaarse wetten tegen "godslastering", terwijl de islam in het Westen als een "godsdienst van vrede, verdraagzaamheid en mededogen" volop gepropageerd wordt. Voor veel Arabische christenen is Israël hun enige hoop, waar echte veiligheid en geborgenheid geboden zijn. Ook Israël loopt gevaar. Het Joodse land is omringd door de zeer vijandige Arabische landen en de islamitische terreurbewegingen, die uit zijn op de vernietiging van de Staat Israël en het in de zee verdrijven van alle Joden. Het Centrum voor Bijbelstudie en Onderzoek (AMI) heeft vorig jaar een heel interessant artikel gepubliceerd over de Arabische Joden. Lees aub en u zult begrijpen waarom we niet lijdzaam mogen toekijken hoe de christenen door islamitische radicalen afgeslacht worden. Nu laat ik het woord aan de redactie van AMI.

De voorgeschiedenis van de Joden in Arabië

Een Arabische Jood

Eens woonde er in Saoedi-Arabië een welvarende Joodse gemeenschap. Bijna duizend jaar woonden deze Joden in de oases van Teyma, Khaybar en Yathrib dat later Medina werd genoemd, op het noordelijk Arabisch schiereiland. De Joodse gemeenschap van Noord-Arabië was één van de grootste oude gemeenschappen in de geschiedenis van het Joodse volk. Deze Joden waren machtig en rijk. Ze werden door de plaatselijke Arabische stammen gerespecteerd vanwege hun geloof, cultuur, kennis en geletterdheid. Ze bouwden kastelen op bergtoppen en ontwikkelden vruchtbare plantages. Ze waren militair goed getraind, ze hadden paarden en geavanceerde wapens. Maar...in een periode van niet meer dan drie jaar werden ze bijna geheel uitgeroeid. 

Geschiedenis waar ieder zijn les uit kan trekken...

De Joden van Medina waren in drie groepen verdeeld: de Banu Qaynuqa waren hoefsmeden, wapenmakers en goudsmeden. De Banu Nadir hadden dadelplantages en de Banu Qurayza waren wijnhandelaren. Deze groepen hadden vaak ruzie. Soms liep dat zelfs uit op echte gevechten. 

Toen Mohammed, de stichter van de islam, in het jaar 622 uit Mekka vluchtte, ging hij naar Medina. Eerst sloot hij een bondgenootschap met de Joden. Hij studeerde in hun leerhuizen en nam veel van hun gebruiken over in zijn beginnende religie, zoals het niet eten van varkensvlees. Maar toen Mohammed na twee jaar de Joden niet kon overtuigen om hem als profeet aan te nemen en zich tot zijn godsdienst te bekeren, sloeg zijn houding om in openlijke vijandschap. Hij gaf zijn vrienden opdracht om Ka'b Ibn al-Ashraf, een befaamd Joods poëet en hoofd van de Banu Nadir (stam van de dadeleters), te vermoorden en te onthoofden. Hij gaf zijn volgelingen de opdracht om elke Jood te doden, die ze te pakken konden krijgen. Toen belegerde hij de Banu Qaynuqa, de stam van de smeden, wetend dat de andere twee Joodse stammen niet te hulp zouden schieten. Door de belegering kwam er zo'n gebrek aan water en voedsel dat de Banu Qaynuqa - hoewel ze uitstekende krijgers waren - op het punt stonden zich over te geven.

Het zal zo'n vaart niet lopen...

Op dit punt lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Hoewel Mohammed openlijk verklaarde dat het zijn doel was om alle Joden te vermoorden, en hij zijn woorden kracht had bijgezet door de verschrikkelijke onthoofding van het hoofd van de stam van de dadeltelers, dacht menigte;"Het zal zo'n vaart niet lopen..."

De Joden afgeslacht door de legers van Mohammed

De legers van Mohammed waren in die tijd zwakker dan de gecombineerde Joodse legers zouden zijn geweest. Waarom verenigden de dadeltelers en de wijnhandelaren zich niet om de belegering te doorbreken en de smeden te redden? Hoe konden ze rustig toezien hoe hun broeders omkwamen? Zelfs als ze hun mede-Joden haatten, hadden ze moeten begrijpen dat samenwerking om de moordzuchtige legers van Mohammed uit te roeien, uiteindelijk in hun eigen belang zou zijn. Er wordt toch beweerd dat Joden zo slim zijn?

Wij waren immers geen smeden...

Het is ongeloofelijk maar de andere twee stammen deden niets om de Joodse smeden te redden. Na hun overgave wilde Mohammed de overwonnen stam uitmoorden, maar zijn bondgenoot Abdullah Ibn Ubayyy voorkwam deze massaslachting en in plaats daarvan werden ze nu verbannen naar Edri in het huidige Jordanië. Mohammed confisqueerde hun aanzienlijke bezittingen. Gesterkt door de gewonnen Joodse rijkdommen richtte Mohammed een jaar later zijn aandacht op de volgende Joodse stam, de dadeltelers. Om te voorkomen dat de stam van de wijnhandelaren hun mede-Joden te hulp zouden schieten, sloot Mohammed een verdrag met de wijnhandelaren. Hoe kwamen de wijnhandelaren erbij dat zij als enige Joodse stam zouden overleven? Hoe konden ze een overeenkomst sluiten met een gezworen Jodenhater? Hoe konden ze samenzweren tegen hun eigen volk? 

De rüines van Khaybar

In het jaar 625 belegerden de strijdkrachten van Mohammed de vesting van de Joodse dadeltelers. Net als de vorige Joodse stam bezweken zij onder het beleg. En weer nam Abdullah Ibn Ubayyy het voor hen op en in plaats van de verslagen Joden af te slachten verbande Mohammed hen naar de stad Khaybar dat volgens de traditie van de moslims bewoond werd door afstammelingen van de Joodse priesterstam. 

Dadeltelers worden Dhimmi's...

Drie jaar later nam Mohammed de stad Khaybar in, de welvarendste stad in het noorden van Arabië. Omdat de Arabieren niet bedreven waren in de landbouw, stond Mohammed de meeste Joden toe om als dhimmi's te blijven wonen. Dhimmi's zijn tweederangse burgers, die buitensporig hoge belastingen moeten betalen. Uiteindelijk verdreef de tweede kalief de Joden uit Khaybar, uit gehoorzaamheid aan de regel van Mohammed dat er geen andere godsdienst dan de islam in Arabië gepraktiseerd mag worden. 

Ten slotte de wijnhandelaren...

De laatst overgebleven stam in Medina, de wijnhandelaren, konden slechts twee jaar genieten van hun positie als enig overgebleven Joodse stam. In 627 belegerde Mohammed met 3000 man hun bolwerk. De Joodse stam had slechts 450 geoefende soldaten. Omdat Abdullah Ibn Ubayyy een paar maanden daarvoor was overleden, wisten de Joden dat niemand voor hen zou pleiten. De leider van de belegerde Joden stelde hen voor de keuze om zich tot de islam te bekeren of - vergelijkbaar met Masada - hun eigen vrouwen en kinderen te doden om te voorkomen dat ze zouden worden verkracht en tot slaven gemaakt, en daarna de moslims te bestrijden tot ze zelf de dood zouden vinden. De Joden verwierpen beide keuzen en boden aan om zich over te geven en Medina te verlaten. 

Banu Qurayza doet een aanbod aan Mohammed

Mohammed verwierp hun aanbod. De verslagen wijnhandelaren die tot twee keer toe hadden geweigerd om de andere belegerde Joodse stammen te helpen, ondergingen het ergste lot. Hun kinderen werden als slaven verkocht, hun vrouwen werden aan de overwinnaars gegeven om ze "te gebruiken" en de mannen werden op het marktplein onthoofd, op drie na, die instemden om zich tot de islam te bekeren. Volgens de traditie van de moslims werd het marktplein van Medina overstroomd door het bloed van de onthoofde Joden. 

Een grote, machtige, welvarende Joodse gemeenschap werd in slechts drie jaar vernietigd. Door Mohammeds strijdkrachten of door de eigen onderlinge verdeeldheid? 

De Joodse wijzen zeggen dat de heilige Tempel niet is vernietigd door de overmacht van de Romeinse legers, maar door de zinloze haat onder de Joden. 

Martin Niemöller

Wie denkt bij het lezen van deze geschiedenis niet aan het lot van de christenen in de Palestijnse gebieden, Syrië, Egypte, Indonesië, Pakistan, enzovoorts? Wie denkt bij het lezen van deze geschiedenis niet aan het volgende gedicht van Martin Niemöller?

Martin Niemöller

Toen de nazi's de communisten arresteerden
heb ik gezwegen;
ik was immers geen communist.

Toen ze de sociaaldemocraten gevangenzetten
heb ik gezwegen;
ik was immers geen sociaaldemocraat

Toen ze de syndicalisten kwamen halen
heb ik gezwegen;
ik was immers geen syndicalist.

Toen ze de Joden opsloten
heb ik gezwegen;
ik was immers geen Jood.

Toen ze de katholieken arresteerden
heb ik gezwegen;
ik was immers geen katholiek

Toen ze mij kwamen halen
was er niemand meer die nog kon protesteren.

Als Martin Niemöller in onze tijd geleefd had, zou hij dan zijn gedicht hebben aangevuld met de in nood verkerende christenen in Noord-Korea, Saoedi-Arabië, Afghanistan, Irak, Somalië, Malediven, Mali, Iran, Jemen, Eritrea, Syrië, Soedan, Nigeria, enzovoorts..? 

Toelichting over Dhimmi's 

Volgens de islamitische overlevering overwon het leger van Mohammed bij de oase van Khaybar de stam van de dadeltelers. De stam werd gedwongen de helft van het bezit af te staan. Ze mochten niet tegen moslims getuigen, ze moesten in aparte wijken wonen, in lagere huizen dan de moslims, ze moesten aparte, herkenbare kleding dragen, ze mochten niet te paard gaan of wapens dragen, ze mochten zich niet tegen moslims verdedigen, ze mochten hun geloof niet uitdragen en ook geen voor moslims zichtbare religieuze symbolen hebben. Bestaande synagogen mochten blijven, maar er mochten geen nieuwe gebouwd worden en bij schade mochten synagogen ook niet herbouwd worden. Als een moslim een dhimmi vermoordde, volstond meestal een geldstraf. Wie geen nederige houding ten opzichte van moslims aannam, kon door hen beschuldigd worden van "godslastering" of belediging van de Koran. Daarop stond de doodstraf.

Een Joodse vrouw in Yemen

Joden en christenen werden dus 'soepel' behandeld als dhimmi's. Ze mochten onder voorwaarden blijven wonen. 

                                                                                   De redactie van AMI


Nu u het artikel gelezen hebt, geeft het onderwerp "De Joden in Arabië" ons stof tot nadenken. Moeten wij blijven zwijgen, terwijl de islamitische radicalen bezig zijn de christenen in Egypte, Libië, Syrië, Irak en de Palestijnse gebieden uit te moorden en te verjagen. Moeten we soms wachten, zodat de islamisten de poorten van Europa overweldigen en een slachting onder de Europese bevolking aanrichten. Moeten we een keuze van de islamisten krijgen: Bekeren we ons tot de islam of zullen we gedood worden? Moeten we de verschrikkelijke gebeurtenissen in het Midden-Oosten blijven negeren en onze kop in het zand steken en doen alsof er niets aan de hand is? Moeten we alleen maar blijven toekijken hoe de islamisten Israël bestoken met raketten en bommen? Het wordt hoog tijd dat we onze hand gaan uitsteken en onze vervolgde broeders en zusters en het Joodse volk te hulp schieten. Laat het artikel een waarschuwing zijn voor ons. We moeten ervoor zorgen dat de geschiedenis niet mag herhaald worden. Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.


                                                                                  Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger en AMI. Zonder toestemming van AMI en blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog, website of boekvorm verboden.