Dossier X: Nelson Mandela

                                                                                        Nelson Mandela (1918-2013)
   
                             "...Op zoek naar de allergrootste positieve publieke persoonlijkheden
                             uit de vorige eeuw vallen de schijnwerpers onmiddelijk ook op Nelson 
                            Mandela. Staat Mahatma Gandhi voor zelfopoffering in zijn geweldloze
                           verzet, Winston Churchill voor de geallieerde overwinning op het demonische
                              nazisme, Mandela wordt geeërd om zijn vergevingsgezindheid.."
                              Aad Kamsteeg in zijn opinie Buitenland

                          "Nelson Mandela was een strijder voor de mensenrechten, die de strijd tegen 
                          racisme en discriminatie onuitwisbaar heeft gekaraktiseerd."
                          Shimon Peres

                         "Mandela is het pantheon binnen getreden van de 20ste-eeuwse figuren die de 
                           meest buitengewone invloed hebben uitgeoefend op de gebeurtenissen 
                           in de wereld, die het levensproces beroerde van gewone stervelingen..."
                           Ben Cohen

"Mandela in kalmte gestorven en zonder beademing"

Jarenlang was de gezondheid van de geliefde ex-president van Zuid-Afrika, Nelson Mandela, broos gebleven. Dat was een gevolg van een TBC-besmetting dat Mandela tijdens zijn gevangenschap op Robbeneiland longschade opliep. In 2012 werd hij tweeënhalve week opgenomen in een ziekenhuis. Hierna vertrok hij uit Johannesburg naar zijn geboortedorp Qunu, waar hij een teruggetrokken leven leidde. Eind maart 2013 werd hij tien dagen opgenomen in het ziekenhuis. Een maand lang kreeg hij bezoek van een groot aantal politici, onder andere van de huidige Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma. Een zichtbaar verzwakte Mandela leek niet te beseffen wat hem overkwam. Ook leek hij niet blij te zijn met het bezoek van zijn oud-strijdmakker Zuma. Het bezoek van Zuma aan de zieke, verzwakte en oude man als Mandela leidde tot verontwaardiging van de Zuid-Afrikaanse bevolking, die vond dat misbruik gemaakt werd van de politieke status van Mandela. Begin juni 2013 werd hij opnieuw opgenomen met ernstige longproblemen. Op 23 juni was de toestand van Mandela zeer kritiek. Iedereen in Zuid-Afrika wist in hun hart dat het einde voor Nelson Mandela naderde. Op 1 september 2013 verliet Mandela het ziekenhuis en keerde naar huis terug. Op 5 december 2013 maakte president Jacob Zuma het nieuws wereldkundig dat Nelson Mandela, zoals hij Madiba genoemd wordt, op 95-jarige leeftijd was overleden in zijn woning. Er werd een periode van nationale rouw in heel Zuid-Afrika aangekondigd. 

 

Mandela stierf kalm in zijn slaap, vertelde Bantu Holomisa, een vriend van de familie, die hem bezocht had. Volgens Holomisa had Mandela in de laatste uren voor zijn dood geen gebruik gemaakt van beademing of andere ondersteunende apparatuur. Bantu Holomisa kende Mandela sinds diens vrijlating in 1990. Mandela's familie verzocht hem om langs te komen, omdat de gezondheid van de Zuid-Afrikaanse geliefde ex-president snel achteruit ging. In het huis van Mandela zag hij zo'n 20 familieleden. Twee uren later stierf Mandela. "Ik heb wel vaker mensen in de laatste uren voor hun dood gezien en ik merkte echt dat Mandela zijn laatste strijd opgaf,"zei Holomisa. (2)

Mandela 'groots' herdacht

Toen de Zuid-Afrikaanse 'vader des vaderlands' in vrede was gestorven, stroomde vanuit de hele wereld condoleances. In tal van wereldsteden werd Nelson Mandela herdacht. De herdenkingsdienst werd op dinsdag 10 december 2013 in het FNB-stadion in Johannesburg gehouden. Tientallen wereldleiders en tienduizenden Zuid-Afrikanen woonden de herdenkingsdienst bij. Echter vond de herdenkingsplechtigheid plaats in de stromende regen, waardoor veel plaatsen in het stadion onbezet bleven. (3) Ondanks het slechte weer liep de herdenkingsplechtigheid in Johannesburg uit op een van de grootste bijeenkomsten van wereldleiders van de afgelopen jaren. De Amerikaanse president Barack Obama en zijn vrouw Michelle woonden de herdenkingsdienst bij. Ook woonden Obama's voorgangers George W. Bush, Bill Clinton en Jimmy Carter de plechtigheid bij. De Franse president François Hollande zat op de tribune naast zijn voorganger Nicolas Sarkozy. China was vertegenwoordigd door vice-president Li Yuanchao. De Britse premier David Cameron was net als zijn voorganger Tony Blair ook aanwezig. De Britse koningin Elizabeth II kon de herdenkingsdienst niet bijwonen vanwege haar hoge leeftijd. De 87-jarige monarch kreeg advies niet de lange vlucht naar Zuid-Afrika te maken. Daarom werd ze bij de herdenking vertegenwoordigd door kroonprins Charles. Koningin Elizabeth was tot 1961 koningin van Zuid-Afrika , totdat het land na een referendum een republiek werd. Elizabeth is hoofd van de Gemenebest waarvan Zuid-Afrika na de val van het apartheidsbewind opnieuw lid werd. (4) Ook de 88-jarige Italiaanse president Giorgio Napolitano kon om dezelfde reden de herdenkingsdienst niet bijwonen. Hij werd afgevaardigd door de Italiaanse premier Enrico Letta. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu kon de herdenkingsdienst ook niet bijwonen en moest de reis afzeggen wegens de hoge kosten van de reis. Onlangs kreeg hij felle kritiek wegens zijn grote uitgaven. Ook de Israëlische president Shimon Peres die de herdenking dolgraag wilde bijwonen, heeft zijn reis moeten afzeggen wegens ziekte. Daarom wordt Israël bij de herdenkingen ter ere van Nelson Mandela alleen vertegenwoordigd door een delegatie van Knessetleden. (5) De Surinaamse president Desi Bouterse kwam naar de herdenkingsdienst om namens de Unasur, de organisatie van Zuid-Amerikaanse staten, Mandela een laatste eer te bewijzen. De Nederlandse koning Willem-Alexander woonde de herdenkingsplechtigheid bij en zat in de buurt van oud-secretaris-generaal Kofi Annan van de Verenigde Naties. Naast de politieke leiders waren ook beroemdheden onder anderen Bono, Oprah Winfrey en zakenman/miljardair Richard Branson naar Johannesburg gekomen. (3) 

Er gebeurde iets ongewoon dat de Amerikaanse president Barack Obama, op weg naar het podium, de hand van zijn Cubaanse ambtgenoot Raul Castro had geschud. Raul Castro is de broer van Fidel Castro. De Verenigde Staten en Cuba leven al meer dan vijftig jaar in vijandschap, zonder enige diplomatieke betrekkingen. Mogelijk schudden Obama en Castro elkaar hun handen in de geest van verzoening die Mandela dikwijls predikte. Volgens Washington heeft de ontmoeting tussen Obama en Castro geen politieke betekenis.

Amerikaanse president Obama (links) en zijn Cubaanse
ambtgenoot Raul Castro (rechts) schudden hun hand.

Het is niet de eerste keer dat Obama de hand van de Cubaanse leider heeft geschud. Al eerder had wijlen ex-president Richard Nixon de hand van de Cubaanse leider Fidel Castro geschud. De Amerikaanse president prees de daden van Mandela onder het gejuich van de menigte. De Cubaanse leider Castro memoreerde Mandela als 'het ultieme symbool van waardigheid en revolutionaire strijd.' Onder Fidel Castro was Cuba een uitgesproken tegenstander van de apartheid, waarvoor Mandela na zijn vrijlating dankbaar was. (3) "Ik weet zeker dat Madiba nu op ons neerkijkt vanuit de hemel en naar ons glimlacht,"zei zowel de familie van Nelson Mandela als zijn ANC-kameraad Andrew Miangeni tijdens de herdenking. (6) Generaal Thanduxolo Mandela zei tijdens zijn toespraak dat de familie Mandela zich in wil blijven zetten voor de waarden van Madiba. "We hopen dat u, het volk, ons blijft steunen en aanmoedigen. Want we zijn wie we zijn dankzij u." Hij zei verder dat de familie Mandela altijd heeft moeten delen met de wereld. Volgens generaal Thanduxolo Mandela leefde Mandela in dienst van anderen om hen te bevrijden. "We zijn gezegend dat we familie van hem zijn,"aldus de generaal. Namens de VN hield VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon een speech. Hij zei dat 'Mandela een hart had dat groter was dan dit stadion.' "Het vrolijkte de wereld op. Maar zijn lange wandeling is nu ten einde,"zei Ban Ki-Moon. (6)

Voorafgaand aan de toespraak van de Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma was massaal boegeroep te horen. Het ongelukkige voorval gebeurde al eerder tijdens de herdenking als Zuma in beeld kwam. Hij werd uitgefloten en uitgejouwd. 

Rel rond de doventolk

Tijdens de herdenking van Nelson Mandela was er een rel ontstaan, toen een doventolk die wereldnieuws werd, maar wat deed tijdens het vertolken van de toespraken van de Amerikaanse president Obama en verschillende wereldleiders. De doventolk, Thamsanqa Jantjie genaamd, bleek de gebarentaal helemaal niet machtig te zijn. Er werd veel kritiek geleverd op de doventolk. Het dove Zuid-Afrikaanse parlementslid Wilma Newhoudt-Druchen probeerde tijdens de ceremonie tot de organisatie door te laten dringen dat de man maar wat deed. "Hij kan helemaal niet gebaren,"twitterde Newhoudt. "Hij verzint de gebaren, haal hem alsjeblieft van het podium. Wat een schande dat deze man op het podium staat!" (7) Ook bij de Nederlandse Beroepsvereniging Tolken Gebarentaal is het filmpje van de wanprestatie van de Zuid-Afrikaanse doventolk gezien. Hoewel de gebarentaal in meerdere talen bestaat, gebruikte de tolk South African Sign Language en toch was zijn wanprestatie niet onopgemerkt bij de Nederlandse doventolken. Het viel Eva Westerhoff, voorzitter van het Nederlandse Dovenschap op dat er iets niet klopte. "Hij gebaarde niet consequent en herhaalde steeds dezelfde gebaren. Ik ken niet alle gebarentalen, maar ik ben wel in staat te oordelen of iemand gewoon maar wat in de lucht zwaait." (7) Heel veel doven delen de mening van Eva Westerhoff. Ook de directeur van de Zuid-Afrikaanse Dovenvereniging sprak schande van de vertoning van Thamsanqa Jantjie, die ongeveer 60 euro kreeg voor zijn werk en helemaal geen officiële doventolk bleek te zijn. (8) Jantjie verontschuldigde zich voor zijn wanprestaties en verklaarde dat hij aan schizofrenie lijdt, en dat hij 'op het podium plots zijn concentratie verloor, stemmen in zijn hoofd hoorde en hallucineerde.' "Ik kon er niets aan doen,"zei hij. "Ik bevond me in een gevaarlijke situatie. Ik heb geprobeerd mezelf onder controle te krijgen en ervoor te zorgen dat de wereld er niets van zou merken. Dat is niet gelukt. Het spijt me enorm." (9) "Het leven is oneerlijk, deze ziekte is oneerlijk,"zei Jantjie verder. Later kwam naar buiten dat de tolk niet alleen de gebarentaal, maar ook de Engelse taal niet machtig zou zijn en daarom het vertalen ook moeilijk vond. Thamsanqa Jantjie spreekt voornamelijk Xhosa, de taal dat Nelson Mandela ook sprak. Engels was dus moeilijk te vertalen, waardoor het tolken niet lukte. Zo liet de Zuid-Afrikaanse minister Hendrietta Bogopane-Zulu voor Vrouwen, Kinderen en Mensen  met een handicap weten aan de BBC. (9)

"Doventolk" Thamsanqa Jantjie

Het bleek dat de neptolk Thamsanqa Jantjie ingehuurd was om de speechs van Obama, Castro en andere prominente ANC-leiders in gebarentaal te vertolken voor doven. Toen het bedrog aan het licht kwam, was de leiding van het bedrijf SA Interpreters dat Jantjie naar de ceremonie stuurde, spoorloos verdwenen. Dat heeft minister Bogopane-Zulu medegedeeld. Er wordt nog steeds naar de bedrijfsleiding gezocht. Het Zuid-Afrikaanse nieuwsstation eNCA deed een schokkende onthulling dat de doventolk eerder ook in verband gebracht werd met een aantal ernstige misdaden. Het schijnt dat Thamsanqa Jantjie betrokken zou zijn bij een moord. Dat melden een familielid en vrienden van de tolk tegenover persbureau AP. De tolk zou deel uitmaken van een groep die in 2003 twee mannen heeft vermoord door een autoband om hun nek in brand te steken. De mannen hadden een televisie gestolen. Hij zou niet in de gevangenis zijn beland voor zijn betrokkenheid in de moord, omdat de rechter hem ontoerekeningsvatbaar achtte. In plaats daarvan werd hij opgenomen in een pyschiaterisch ziekenhuis. (10) Het zou ook verklaren waarom Jantjie aan schizofrenie en hallucinaties lijdt. Maar dat is nog niet alles. In 1994 werd hij voor het eerst beschuldigd, destijds ging het om verkrachting. In 1995 volgde diefstal, in 1997 inbraak en in 1998 het ernstig bescchadigen van andermans eigendommen. Veel van de zaken tegen hem kwamen te vervallen, omdat hij mentaal niet in staat was geweest om een rechtszaak bij te wonen. Wel werd hij veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf voor diefstal. Het is nog onduidelijk of hij die ook uit heeft gezeten. (9) Volgens het nieuwstation eNCA is het dossier van Thamsanqa Jantjie merkwaardig genoeg leeg en ontbreken verdere details over de verschillende zaken. Jantjie wilde niet reageren op de aantijgingen. Momenteel wordt nog uitgezocht hoe de doventolk door de screening was gekomen voor de herdenking. Volgens minister Bogopane-Zulu 'is er iets fout gegaan', toen de organisatie een doventolk wilde inhuren. (9)

Begrafenis van Mandela

Na de herdenking werd het lichaam van Nelson Mandela naar Pretoria overgebracht. Daar lag hij enkele dagen opgebaard in de Uniegebouwen. Zeker 100.000 mensen liepen langs de baar om afscheid te kunnen nemen van 'de vader van de natie'. Winnie Mandela, de ex-vrouw van Nelson Mandela, vond het pijnlijk dat haar ex-man lag opgebaard. In een interview met de Britse zender ITN verklaarde ze dat het moeilijk was Mandela zelfs na zijn dood te moeten delen. "Het is bijzonder pijnlijk. In onze Afrikaanse traditie stellen we de doden niet tentoon,"zei ze. (11) 

Na de opbaring in Pretoria begon de uitvaart met een ceremonie in het Zuid-Afrikaanse dorp Qunu, waar Mandela opgroeide. Mandela werd bijgezet in een familiegraf. Honderden familieleden, vrienden en eregasten waren daarbij aanwezig. Voorafgaand aan de teraardebestelling woonden zo'n 4500 mensen de uitvaartceremonie bij in een grote tent buiten Qunu. Onder de gasten bevonden zich veteranen van de strijd tegen apartheid, buitenlandse diplomaten, de Britse kroonprins Charles, TV-persoonlijkheid Oprah Winfrey en zakenman-miljardair Richard Branson. Bisschop Siwa noemde Mandela bij het graf "een man naar Gods hart". Daarna bracht de Zuid-Afrikaanse luchtmacht een eresaluut boven de begraafplaats. Vanaf de grond klonken 21 saluutschoten, terwijl Mandela's kist in het graf werd neergelaten. (12)

Nadat Mandela begraven was, trokken de militairen zich terug om familieleden en vrienden alleen te laten bij het graf. Buiten het zicht van pers en camera's voerden zij begrafenisrituelen uit volgens de traditie van het Xhosa-volk waartoe Mandela behoorde. Familieleden, vrienden en hoogwaardigheidsbekleders spraken warme, lovende woorden over Mandela. Mandela's kleindochter Nandi Mandela haalde herinneringen op aan haar grootvader die "streng kon zijn, maar ook ondeugend en liefdevol." Mandela's vriend en strijdmakker, Ahmed Kathrada, zei "zijn oudere broer" verloren te hebben. (12) De rouwperiode na het overlijden van Mandela was op zondag 15 december 2013 om middernacht officieel afgesloten. Met de begrafenis van Mandela is een hoofdstuk in de geschiedenis van Zuid-Afrika ook officieel afgesloten en een nieuw hoofdstuk is begonnen.

Biografie van Nelson Mandela

Nadat Mandela begraven was, heeft de impopulaire Zuid-Afrikaanse president Jacob Zuma een 9 meter hoog standbeeld van Nelson Mandela in de regeringsstad Pretoria onthuld. Het standbeeld staat voor de historische Uniegebouwen, waarin de kantoren van de regering en de president zijn ondergebracht. Al is Mandela gestorven, zal hij zeker in de harten van de Zuid-Afrikanen voortleven. Niet voor niets is hij het boegbeeld van de strijd tegen de apartheid altijd gebleven. Ook na zijn dood. De bewondering voor Nelson Mandela kwam vooral doordat hij een moreel icoon was. Hij was de man die zich na 27 jaar gevangenschap onder het Zuid-Afrikaanse apartheidsbewind verzoende met zijn blanke onderdrukkers in plaats van op wraaktocht te gaan. Ook leidde hij de Zuid-Afrikanen naar de vrijheid. Maar...Mandela was beslist géén heilige! Hij is ook geen god, zoals sommigen wel denken en van hem een afgod hebben gemaakt. Want hij had het geweld aanvankelijk niet geschuwd. En toch...vergaf hij na zijn vrijlating de blanke onderdrukkers. Zelfs zijn vrienden, zoals de voormalige Amerikaanse president Bill Clinton, konden het helemaal niet begrijpen. Hoe kon Mandela de blanke leiders zo snel vergeven, al heeft hij helemaal geen christelijke geloofsovertuiging!? "Weet u, ze hebben alles van me afgenomen,"antwoordde Mandela op de vraag van zijn vrienden. "De beste jaren van mijn leven, ik kon mijn kinderen niet zien opgroeien. Ze vernietigden mijn huwelijk. Ze mishandelen me, lichamelijk en geestelijk. Maar mijn geest en mijn hart konden ze niet van me afnemen." (13) Mandela's laatste zinnen doen ons denken aan de uitspraak van Heer Yeshua (Jezus) dat de mensen het lichaam kunnen doden, maar niet de ziel. "En vreest u niet voor degenen, die het lichaam doden, en de ziel niet kunnen doden..,"was de uitspraak van Yeshua (Matthéüs 10:28). Het lijkt wel of Mandela in zijn jeugd beïnvloed was door de Bijbel. Het wordt echt duidelijk dat hij wel beïnvloed door de Bijbel was geweest, toen hij op de dag van zijn vrijlating, 11 februari 1990, wel degelijk grote woede in zich voelde opwellen, maar besloot niet toe te geven aan zijn woede en wraakzucht. Dat had hij later toegegeven. "Maar ik moest het laten gaan. Anders blijft het aan je vreten,"zei hij tegen Clinton. Mandela liet zien dat hij wel menselijk was en geen heilige, zoals velen hem graag noemden. Van de heldenverering moest Mandela helemaal niets hebben. (13) Hij was trouwens bescheiden, hartelijk en zei vaak dat hij eigenlijk een simpele ziel was die helemaal niet zo veel wist en kon. "Ik ben een zondaar die maar blijft proberen,"zei hij tegen zijn bewonderaars. (13) 

Het standbeeld van Nelson Mandela onthuld in Pretoria

Mandela was zeker uniek dat hij in een aantal opzichten verschilde van andere revolutionaire leiders en machthebbers. Geheel anders dan de Zimbabwaanse president Moegabe ontpopte Mandela zich niet als een machtswellustige dictator, toen hij president van Zuid-Afrika werd. Hij was ook niet gedreven door ijdelheid. In tegenstelling tot Nelson Mandela ontaarden heel wat revolutionaire leiders zoals Lenin, Pol Pot en Moegabe na hun machtsovername zich in wrede despoten die het bloed van onschuldige mensen vergieten. Anders dan Lenin, Stalin, Pol Pot was Mandela zeker geen moordzuchtige tiran, al had hij als opperbevelhebber van de gewapende tak van het ANC bloed aan zijn handen. Hij was zeker een terrorist, ook in de ogen van het apartheidsregime. Ondanks zijn verleden, fouten en tekortkomingen wist hij met zijn wijsheid, politieke matiging en vooral zijn nadruk op de gelijkwaardigheid van alle rassen zijn doelen en idealen te bereiken. Daarom verdient Nelson Mandela respect, ook al zijn zijn vroegere Marxistische ideeën verfoeilijkt. Maar wie was Nelson Mandela in werkelijkheid? Het is moeilijk om de ware Nelson Mandela te kennen, zoals hij in werkelijkheid is. Terecht schreef Fred de Vries, correspondent van Elsevier in Zuid-Afirka en auteur van Elsevier's uitgave Nelson Mandela:"Het is moeilijk de vinger te leggen op Mandela's magie. Het was de unieke combinatie van karakter, opvoeding en omstandigheden. Hij was complex als de meest geraffineerde wijn: autoritair, charismatisch, autocratisch, iconisch, grootmoedig, koppig, vergevingsgezind, onverzettelijk, barmhartig, gehaaid, opofferingsgezind, verzoenend, trouw, kwetsbaar en arrogant. Blanken, zelfs de ergste racisten, bewonderden hem. Hij was een afrikanist die zichzelf graag anglofiel noemde."

Nelson Rolihlahia Mandela werd geboren op 18 juli 1918 in Mvezo, een dorpje in het Zuid-Afrikaanse thuisland Transkei, een woongebied van de Thembu-stam in de toenmalige Unie van Zuid-Afrika. Hij groeide op in Qunu, een klein dorp in de Oostkaap. Als voornaam kreeg hij de naam Rolihlahia wat in de taal van zijn stam Xhosa letterlijk betekent:"de tak van een boom trekken." Het heeft ook een figuurlijk betekenis 'onruststoker' (of: lastpost). Mandela was een lid van de Ixhiba-clan, een zijtak van de koninklijke familie Thembu, die toendertijd heerste over de regio Transkei. Zijn vader was stamhoofd Gadla Henry Mphakanyiswa. Als raadsman van een Thembu-koning genoot Henry een zeker aanzien. Chief Henry Mandela was een bigamist die getrouwd was met vier vrouwen - onder wie Rolihlahia's moeder Nosekeni Fanny. Nosekeni Fanny was de derde echtgenote van zijn vader. In totaal had Rolihlahia's vader vier echtgenotes, bij wie hij vier zonen en negen dochters verwekt had. De meeste stamleden waren animisten en hingen een natuurgeloof aan, maar Rolihlahia's moeder Fanny bekeerde zich tot het christendom, waarna ze de jonge Mandela liet dopen. (14) Vandaar het feit dat de jonge Mandela sterk beïnvloed was door de Bijbel en zijn latere blanke vijanden vergaf. Toch was hij geen belijdende christen. De jonge Rolihlahia groeide op in een rustige plattelandsgemeenschap, waar de vrouwen voor het land en de vee zorgden, terwijl de volwassen mannen de meeste tijd van het jaar weg waren om te werken in de mijnen of op verafgelegen boerderijen van rijke blanken. (14) De jonge Mandela was het eerste lid uit de geschiedenis van zijn familie dat naar school ging. Op zevenjarige leeftijd werd hij naar een Engelse missieschool gestuurd, waar hij in tegenstelling tot zijn ouders onderwijs zou genieten. Het was in zijn tijd de gewoonte dat alle leerlingen op hun eerste schooldag van hun lerares een Engelse naam kregen. Zo zou Rolihlahia voortaan als Nelson door het leven gaan. (14)  "Niemand van mijn familie was ooit naar school geweest. Op mijn eerste schooldag gaf mijn lerares, Miss Mdingane, ons allemaal een Engelse voornaam. Dat was toendertijd de gewoonte bij Afrikanen, ongetwijfeld door de Britse invloed op ons onderwijssysteem. Die dag vertelde miss Mdingane me dat mijn nieuwe naam 'Nelson' was. Ik heb geen idee waarom precies die naam.."schreef Nelson Mandela in zijn autobiografie 'De lange weg naar de vrijheid'. 

Na de dood van zijn vader in 1930 werd Mandela de beschermeling van Chief Dalindyebo, die zijn pupil klaarstoomde om hem op te volgen. Na de middelbare school in Healdtown ging hij letterkunde studeren aan het University College in Fort Hare, waar hij werd geschorst na deelname aan een protestboycot tegen het blanke bewind. Toen Mandela 23 jaar was, vond Chief Dalindyebo het tijd dat zijn pupil ging trouwen, en zocht hij een bruid voor hem uit. (14) Mandela zag niets in een gepland huwelijk. Als hij dreigt te worden uitgehuwelijkt aan een vrouw van wie hij helemaal niet houdt, vluchtte hij naar Johannesburg, waar hij zijn studie kon voltooien. In Johannesburg verdiende hij met diverse baantjes zijn geld, zodat hij aan zijn studie kon wijden. Mandela studeerde rechten aan de Universiteit van Witwatersrand. In de studiejaren werd hij bekoord door het Marxisme. Nadat Mandela in de mijnen en op een makelaarskantoor gewerkt had, vond hij een baan bij een advocatenkantoor Witkin, Sidelsky en Eidelman. Het advocatenkantoor werd geleid door een liberale Jood, Lazar Sidelsky die zich sympathiseerde met het ANC (African National Congress). (15) De Joodse advocaat Lazar Sidelsky was jarenlang de eerste werkgever van Nelson Mandela, op het moment dat het allesbehalve geaccepteerd werd door het apartheidsregime of de publieke opinie dat een advocatenkantoor een "zwarte werknemer" in dienst nam. (16) Mandela raakte goed bevriend met Gaur Redebe, een Xhosa lid van het ANC en de communistische partij, evenals met Nat Bregman, een Joodse communist die zijn eerste blanke vriend werd. (15) Ook was Mandela goed bevriend met de latere communistenleider Joe Slovo, een Jood van Litouwse afkomst (de echte naam is Yossel Mashel Slovo) en de 'Indiase' activist Ismail Meer. Door hen kreeg hij steeds meer belangstelling voor politiek. In 1942 werd hij lid van het African National Congress, het ANC, dat destijds een zieltogend bestaan leidde. Mandela werd steeds meer politiek actief en klom snel op tot leider van de jeugdafdeling van het ANC dat hij samen met een aantal gelijkgestemden had opgericht en deze beweging nieuw leven inblies. (14) Vanaf 1944 was Mandela betrokken bij de strijd van het ANC tegen de overheersing van de blanke etnische minderheid en de apartheidspolitiek. Hij was een voorstander van een samenwerking van het ANC met de South African Communist Party (SACP), die sterk onder onder invloed van de Sovjet-Unie stond. (1) Ook was Nelson Mandela lid van de communistische partij in Zuid-Afrika, de SACP. Hij maakte ook deel uit van het Centraal Comité, het machtigste orgaan, van de SACP. (17) Hoewel Mandela ontkende een communist te zijn, heeft het ANC na Mandela's overlijden eindelijk wel toegegeven dat Mandela inderdaad een communist was. (17)

Winnie Mandela, Nelson Mandela en Yossel 'Joe' Slovo
heffen hun gebalde vuisten. Achter hen prijkt de rode vlag
met hamer en sikkel, het symbool van het communisme

Als advocaat volgde Mandela aanvankelijk het voorbeeld van geweldloosheid van de Indiase vrijheidsstrijder Mahatma Gandhi. In augustus 1953 opende hij met zijn vriend Oliver Tambo een eigen advocatenkantoor, Mandela and Tembo, in het centrum van Johannesburg. Het was indertijd het enige door zwarten geleide advocatenkantoor in Zuid-Afrika dat zeer populair was bij zwarte cliënten die zich beklaagden over onrecht en politiegeweld. De overheid trok echter de vergunning van Mandela's kantoor in en dwong Mandela en Tambo te verhuizen, waardoor de clientièle afnam. Door tijdgebrek werd het kantoor uiteindelijk opgeheven. (1) Toen Mandela zag dat het geweldloze verzet niet het gewenste resultaat had bereikt en de geweldloze betogingen bloedig werden neergeslagen door de politie, waarbij veel doden waren gevallen, besloot hij tot een ander tactiek over te gaan. Hoewel het ANC in 1960 officieel verboden werd, richtte hij, geinspireerd door Fidel Castro's 26 juli Beweging in de Cubaanse Revolutie, in 1961 samen met Walter Sisulu een gewapende vleugel van het ANC op. (15) Het kreeg de naam Umkhonto we Sizwe (Speer van de Natie). Volgens Wikipedia zouden Mandela en zijn mede-oprichters scholing in de guerillaoorlogvoering van Mao Tse-Toeng en Che Guevara gekregen hebben. In werkelijkheid ging Mandela niet in de leer over de guerillastrijd bij Fidel Castro, Mao Tse-Toeng en Che Guevara, maar van Arthur Goldreich, een Zuid-Afrikaanse Jood die tijdens de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog met de Palmach, de militaire vleugel van de Haganah (een voorloper van het Israëlische leger), had gevochten. (17) Arthur Goldreich was in werklijkheid lid van de communistische partij en belegde het ANC in zijn huis zijn geheime bijeenkomsten. Mandela verbleef geruime tijd in Liliesleaf Farm in Rivonia, net buiten Johannesburg. Het huis behoorde toe aan Arthur Goldreich en zijn familie. Officieel was Mandela onder naam David Mostamayi voor Arthur Goldreich werkzaam als houseboy en chauffeur. Hij woonde in het buitenverblijf van Arthur Goldreich. (18) Het ANC leerde van de IRA technieken om bommen te maken en kreeg instructies van de Oost-Duitse geheime dienst ,Stasi, hoe tegenstanders gemarteld konden worden. (17) De gewapende tak van het ANC voerde gewelddadige sabotageacties uit tegen militaire en publieke installaties. De aanslagen waren op overheidseigendommen gericht en werden 's nachts uitgevoerd. Ze hadden als doel de zwarte bevolking van Zuid-Afrika te bewegen in opstand te komen om een revolutie te ontketenen. (1) Bij een groot aantal van deze bloedige aanslagen vielen doden. Bekend was het bloedbad dat door de Zuid-Afrikaanse politie op 21 maart 1960 werd aangericht. De politie schoot op 300 zwarte demonstranten die zich verzetten tegen de gehate pasjeswetten. Tijdens het bloedbad waren er 69 doden en 80 gewonden gevallen. (18)

1964: Mandela discussierde met een journalist

In 1961 werd hij verdacht van hoogverraad, maar vrijgesproken. Op 12 juli 1963 werd hij opnieuw gearresteerd wegens zijn gewapende strijd tegen het apartheidsregime. Hij en tien andere ANC-leiders stonden in de periode 1963-1964 terecht wegens sabotage, samenzwering en communistische activiteiten. De aanklager eiste voor acht van hen de doodstraf, wat later werd omgezet in levenslange gevangenisstraf. Hoewel de doodstraf boven het hoofd van Mandela en acht ANC-leiders hing, had Israël zich er in 1964 voor ingezet dat Mandela niet werd terechtgesteld. Dat bleek uit kort geleden vrijgegeven documenten. De toenmalige Israëlische minister van Buitenlandse Zaken, Golda Meïr, had Israëlische diplomaten opgedragen om zich in te zetten tegen de doodstraf voor Nelson Mandela. (5) Samen met andere ANC-leiders werd Mandela in het zogenaamde Rivoniaproces in 1964 door de rechtbank veroordeeld voor het voorbereiden van een guerilla-oorlog, met de bedoeling het apartheidsregime op 'n gewelddadige wijze omver te werpen. In plaats van de doodstraf kreeg Mandela een levenslange gevangenisstraf opgelegd. Voordat Mandela op 12 juni 1964 tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld werd, sloot hij op 20 april 1964 zijn redevoering voor het gerechtshof af met de beroemde zinnen:"Ik heb mijn leven opgedragen aan de strijd van het Afrikaanse volk. Ik heb tegen blanke dominantie gestreden. Ik heb het ideaal gekoesterd van een democratische en vrije samenleving waarin alle mensen in harmonie en met dezelfde mogelijkheden met elkaar samenleven. Dit is een ideaal waarvoor ik hoop te leven en dat ik hoop te bereiken..." (18) Mandela verbleef jarenlang in de gevangenis op Robbeneiland. Zijn gevangenisnummer 46664 werd jaren later het symbool van zijn AIDSbestrijdingsproject. (1) Tijdens zijn gevangenschap moest Mandela dwangarbeid in een plaatselijke kalkgroeve op het Robbeneiland verrichten. Hij moest met een pikhouweel in kalksteen hakken. Veel gevangenen kregen last van hoornvliesontsteking als gevolg van stof en het felle zonlicht dat weerkaatst werd door het witte kalk. In het begin mocht Mandela geen zonnebril dragen. Daardoor liepen zijn ogen schade op en moesten aan een traanbuis geopereerd worden. Tijdens het verblijf in de gevangenis en het dwangarbeid in de kalkgroeve ontstonden hechte vriendschapsbanden tussen de gevangenen. Deze speelden veel later een grote rol in de Zuid-Afrikaanse politiek. (1) Mandela en zijn strijdmakkers werden helemaal aan de genade en grillen van de bewakers overgeleverd en moesten de vernederingen in hun leven ondergaan. Brieven van familie werden streng gecensueerd en bezoeken vonden plaats in het bijzijn van meeluisterende bewakers. Er mocht tijdens de bezoeken alleen Engels of Afrikaans worden gesproken. Zelfs onder de gedetineerden werd apartheid toegepast: Zo kregen de zwarten (F-klasse) ander eten voorgeschoteld dan de kleurlingen en Indiërs (D-klasse). Als ontbijt kregen ze pap met één schepje suiker, terwijl de gevangenen met een lichtere huidskleur twee scheppen kregen. De F-categorie moest het doen met 60 gram vlees per week en toezien hoe de D-categorie bijna het dubbele (110 gram) kreeg. Klachten over het eten werden volgens Mandela door de bewakers afgedaan met:"Ach, jullie kaffers krijgen hier beter eten dan jullie thuis gewend waren." (18) Pas in 1980 werd het eten niet meer verdeeld naar ras. Terwijl Mandela gevangenzat, overleed zijn moeder in 1968 en zijn oudste zoon Thembi verongelukte het jaar daarop. Hij kreeg geen toestemming om de begrafenissen bij te wonen. Ook de contacten met zijn echtgenote Winnie Mandela verliepen uiterst moeizaam. (18) Tijdens Mandela's gevangenschap groeide het verzet tegen het apartheidsregime. Wereldwijd waren er demonstraties en rockconcerten voor de vrijlating van Nelson Mandela, die was uitgegroeid tot hèt boegbeeld van de strijd tegen de apartheid. In 1982 werd Nelson Mandela overgebracht naar het vasteland, naar de Pollsmoorgevangenis. Zes jaar later kreeg hij een eigen huisje op het terrein van de Victor Verstergevangenis in het wijnstadje Paarl. In februari 1990 verliet hij de Victor Verstergevangenis, toen hij vrijgelaten werd. 

Hoewel Nelson Mandela zowel nationaal als internationaal bijzonder geliefd en bewierookt is, vergeten echter heel veel mensen dat Mandela immers GEEN symbool van geweldloos verzet is. Sterker nog: als één van de leidende figuren van de militaire tak van het ANC - Umkhonto we Sizwe - heeft Mandela deelgenomen aan talloze terroristische aanslagen, waarbij uiteindelijk ook gewoon in onmiskenbare Hamas-stijl willekeurige straten zijn opgeblazen en zowel blanke als zwarte burgerslachtoffers vielen. (19) Eén van de bloedige daden was de Church Street bomaanslag. Op 20 mei 1983 ontplofde een autobom om 16:30 buiten het Nedbank Plein gebouw aan Church Street in de Zuid-Afrikaanse hoofdstad Pretoria. Het doel was het hoofdkwartier van de Zuid-Afrikaanse luchtmacht (SAAF), maar de bom ging tien minuten eerder af dan gepland. Het doodde niet alleen twee ANC-terroristen die in hun voertuig zaten, maar ook erg veel burgers. In totaal vielen er 19 doden en 217 gewonden. Minstens 20 ambulances vervoerden doden en gewonden naar een aantal ziekenhuizen. (20) De bomaanslag werd geleid door een speciale eenheid onder bevel van Aboobaker Ismail en goedgekeurd door de vroegere leider van het ANC, Oliver Tambo, en de communistenleider Joe Slovo. Aanvankelijk was de Church Street bomaanslag een reactie op een inval in Lesotho in december 1982, waarbij 42 ANC-aanhangers en burgers werden gedood, en de moord op Ruth First, een anti-apartheidsactivist en echtgenote van Joe Slovo. (20) Merkwaardig is de Church Street bomaanslag door Nederlandstalige Wikipedia NIET vermeld. Aan Mandela's handen kleeft inderdaad het bloed van onschuldige slachtoffers die gemaakt zijn door de militaire tak van het ANC, Umkhonto we Sizwe. Mandela zat achter veel van deze bloedige aanslagen of hij keurde ze in ieder geval goed. Een merkwaardig verleden voor iemand die zo universeel wordt erkend als "vredesbrenger en icoon van de geweldloosheid." (19) Daarom is Mandela beslist geen heilig boontje, zoals Tim Engelbart opmerkt. Terecht schreef Tim Engelbart:"Ook qua vriendenkring hield Mandela er een uiterst merkwaardige collectie van individuen op na. Fidel Castro, Yasser Arafat, Robert Moegabe, Charles Taylor en Muammar Khadaffi behoorden allemaal tot de inner circle van de Zuid-Afrikaanse staatsman. Nogmaals: voor een doodgewone Afrikaanse president zijn die vriendschappen met lieden van twijfelachtig allooi niet eens uitzonderlijk, maar voor iemand die vereerd wordt als de nieuwe Jezus mag je toch wel aannemen dat er hogere standaarden gelden." (19)

Lijst van terroristische aanslagen

Nelson Mandela en Fidel Castro 

Nelson Mandela en Yasser Arafat

Nelson Mandela en Muammar Khadaffi

Het is ook gevaarlijk om in het sprookje te geloven dat Mandela alleen maar het geweldoze verzet leidde, terwijl hij in werkelijkheid een terrorist was geweest. Bovendien verschilde Mandela ook van Mahatma Gandhi en Martin Luther King. Mahatma Gandhi en Martin Luther King hadden nog nooit tot geweld opgeroepen en leidden alleen maar geweldloos verzet tegen de onderdrukkers. Hun geweldloos verzet was hoe dan ook succesvol geweest. Het is niet voor niets dat Amnesty International de gevangengenomen Mandela nooit heeft willen helpen en de man tot in 2008 op officiële terrorismelijsten van de Amerikaanse overheid voorkwam. (19) Deze status had Mandela in de Koude Oorlog als linkse voorman van het ANC geworven. Een gezegde luidt: Eens een terrorist, altijd een terrorist. Dit moet de Amerikaanse overheid lang hebben gedacht bij de Zuid-Afrikaanse leider Nelson Mandela. De toenmalige Amerikaanse president Ronald Reagan bepaalde in 1986 dat de manier, waarop het ANC het blanke minderheidsregime omver wilde werpen, "een berekende vorm van terrorisme was." Tot overmaat van ramp had het ANC volgens het Amerikaanse ministerie van Defensie innige banden met de communistische landen als de Sovjet-Unie. Mandela zat sinds 1963 gevangen, maar hij bleef tot de ANC-top behoren. Hij werd na zijn vrijlating in 1994 gekozen als de eerste zwarte president van Zuid-Afrika. Sindsdien werd hij overal gelauwerd en geprezen. Ook in de Verenigde Staten. Pas in april 2008 werd er op initiatief van toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Condoleezza Rice, een begin gemaakt met de verwijdering van Mandela uit de officiële lijst terroristen. Dat lukte met behulp van een wetsontwerp, ingediend door senator John Kerry die nu minister van Buitenlandse Zaken is. (21) 

11 februari 1990: Nelson Mandela vrijgelaten

Nelson Mandela werd op 11 februari 1990 na 27 jaar gevangenschap vrijgelaten op verzoek van Zuid-Afrikaanse president Frederik Willem de Klerk. Hij mocht dan oud en grijs zijn, maar verloor nimmer zijn idealen en zijn vechtlust. De onbesuisde jonge bokser was veranderd in een bedachtzame oude man. (13) Alleen riep Mandela niet langer op tot geweld en revolutie, maar tot verzoening. Mandela's vrijlating leidde wereldwijd tot vreugde en opgetogenheid. Maar de eerste plannen om Mandela vrij te laten, zijn volgens toenmalige Zuid-Afrikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Pik Botha, al in 1983 gesmeed. Maar de voorstellen werden steeds afgewezen door Mandela, die een stugge onderhandelaar bleek te zijn. In de ogen van Mandela is het eerder president Pieter Willem Botha dan diens opvolger Frederik Willem de Klerk, die de weg vrijmaakt voor de politieke veranderingen in Zuid-Afrika. Mandela sprak lovend over Pieter Willem Botha, na deins overlijden. (18) 

Nelson Mandela in gesprek met de voormalige Zuid-
Afrikaanse President Pieter W. Botha

Na zijn vrijlating ging Mandela meteen naar het ANC-hoofdkwartier in Kaapstad en bracht zijn eerste vrije nacht door in de Kaapse residentie van aartsbisschop Desmond Tutu, waar hij genoot van kipkerrie. Pas de derde avond in vrijheid sliep hij in zijn eigen bed in 8115 Ngakane Street in Orlando West, Soweto, het "centrum van zijn wereld." (18) Het verbod op het ANC werd opgeheven en Mandela werd in juli 1991 unaniem tot nieuwe voorzitter van het ANC. Hij volgde Oliver Tambo die met zijn gezondheid tobde, op. Met de toenmalige regering van de Klerk voerde hij onderhandelingen over de toekomst van een zwart-blanke Zuid-Afrika en het delen van de macht. Zuid-Afrika stond na Mandela's vrijlating aan de rand van de burgeroorlog. Op 17 juni 1991 werden 46 townshipbewoners in Boipatong afgeslacht door aan de IFP gelieerde Zoeloes.  Het ANC schortte de onderhandelingen met de blanke regering meteen op, onder het mom dat een blanke 'Derde Macht' in werkelijkheid achter de slachting zat en met medeweten van de regering opereerde. (18) Of dat werkelijk zo was, blijft de vraag. De slachtpartij kon het werk van enkele rechtse blanken zijn, die vrezen voor de 'communistische machtsovername'. Echter blijft het een gissing. Ook de rechts-radicale blanken pleegden aanslagen. Begin jaren negentig, na de ineenstorting van het apartheidsregime, dreigde er een burgeroorlog in Zuid-Afrika als het geweld tussen de verschillende groepen binnen de zwarte bevolking oplaaide. Op 11 april 1994 staken ANC-aanhangers in Durban een gebouw van de rivaliserende Inkatha-beweging in  brand. Delen van KwaZulu-Natal en sommige townships veranderden in oorlogsgebieden. (18)

Augustus 1990: President F.W. de Klerk onderhandelt
met de ANC-leider Nelson Mandela 

Nelson Mandela in gesprek met F.W. de Klerk

Tijdens de onderhandelingen werd besloten tot het houden van vrije, niet-raciale verkiezingen en de vorming van een nationale eenheidsregering. Alle partijen die meer dan twintig zetels zouden behalen, zouden worden uitgenodigd zitting te nemen in de nieuwe regering. Mandela nodigde ook partijen uit, die er minder hadden gekregen. Op 10 mei 1994 was Nelson Mandela op 75-jarige leeftijd ingezworen als eerste zwarte president van Zuid-Afrika. Hem stond een bijzonder zware taak te wachten. Het land was ernstig verdeeld. Niet alleen stond zwart tegenover blank. Ook verschillende bevolkingsgroepen hadden het op elkaar gemunt. 

10 mei 1994: Nelson Mandela ingezworen als
President van Zuid-Afrika

President Mandela poogde tijdens zijn presidentschap verzoening tussen verschillende bevolkingsgroepen tot stand te brengen. Ook zocht hij veel oude vijanden op. Om de verzoening in Zuid-Afrika te bewerkstelligen, stelde Mandela met hulp van onder meer de zwarte aartsbisschop Desmond Tutu de Waarheids- en Verzoeningscommissie in. De inspanningen van Nelson Mandela en Frederik Willem de Klerk voor de vrede in Zuid-Afrika werden in 1993 beloond met de Nobelprijs voor de Vrede. Op 10 december 1993 namen Mandela en De Klerk hun vredesprijs in Oslo in ontvangst. In zijn rede vergeleek Mandela de strijd in Zuid-Afrika met de strijd die Martin Luther King had gevoerd in Amerika en bedankte hij iedereen die de strijd tegen de apartheid in Zuid-Afrika tot een succes had gemaakt:

"We staan hier vandaag slechts als afgevaardigden van de miljoenen van ons volk die zich durfden te verzetten tegen een systeem dat is gebouwd op oorlog, geweld, racisme en onderdrukking van een heel volk. Ik ben hier vandaag ook als afgevaardigde van de miljoenen mensen over de hele wereld, de anti-apartheidsbeweging, de regeringen en organisaties die zich bij ons hebben aangesloten; niet om te vechten tegen Zuid-Afrika als land of tegen één van zijn volkeren, maar om zich te verzetten tegen een onmenselijk systeem en een spoedig einde te eisen van de Apartheid - een misdaad tegen de menselijkheid." (22)

Nelson Mandela en Frederik Willem de Klerk
Nobelprijswinnaars voor de Vrede

Mandela sprak in zijn rede ook vol lof uit over zijn mede-Nobelprijswinnaar Frederik Willem de Klerk:

"Hij had de moed om toe te geven dat ons land en ons volk door het apartheidssysteem een verschrikkelijk onrecht was aangedaan. Hij was zo vooruitziend om te begrijpen en accepteren dat alle mensen in Zuid-Afrika door overleg als gelijkwaardige partijen samen moeten bepalen wat ze van hun toekomst willen maken." (22)

Margareth Tatcher en Nelson Mandela

Britse koningin Elizabeth en Nelson Mandela

Nelson Mandela en George W. Bush

Nelson Mandela en Bill Clinton

Nelson Mandela was zo wijs geweest dat hij het Marxisme, zoals het socialisme genoemd is, in Zuid-Afrika niet had geintroduceerd. Hij streefde niet meer naar eenpartijstelsel en staatseconomie. Als president van Zuid-Afrika handhaafde Mandela de liberale democratie en de markteconomie. Hij wist dat de door de staat geleide economie tot stagnatie en inefficiënte kan leiden, zoals het eens gebeurde in vroegere communistische landen. De economische stagnatie was één van de belangrijkste oorzaken van de instorting van de Sovjet-Unie. Alleen communistische China maakt een succesvolle overgang van de strak geleide staatseconomie naar de vrije markteconomie. Mandela was zeker geen orthodoxe communist, hoewel hij in zijn jeugd het Marxisme omhelsde. In zijn autobiografie 'De lange weg naar de vrijheid' besprak hij hoe sterk hij beïnvloed werd door het Atlantisch Handvest van 1941, een initiatief van Winston Churchill en de Amerikaanse president Franklin Delano Roosevelt voor een naoorlogse orde waarin vrijheid zou heersen, angst, gebrek en armoede zouden worden verbannen en zelfbestuur zou ontstaan als een basisprincipe. (17) Mandela's visie was eigenlijk meer gericht op het Afrikaanse nationalisme. Zijn begrip van het nationalisme vertoont sterke gelijkenis met de nationale bewegingen die opdoken in Europa aan het einde van de negentiende eeuw, met inbegrip van het zionisme. (17) Na de val van de apartheid slaagde president Mandela er niet in zijn beloften van miljoenen huizen, schoon drinkwater en werkgelegenheid waar te maken. Ook sloeg hij geen alarm over AIDS. Kennelijk reageerde hij veel te laat op de AIDS-epidemie, de ziekte waar later één van zijn eigen zonen aan zal overlijden. Maar Mandela heeft wel Zuid-Afrika op de wereldkaart teruggezet. Zuid-Afrika is dankzij Mandela niet langer een paria-staat en de investeerders keren na jarenlange boycot en sancties weer terug in het land. 

Van links naar rechts: huidige President Jacob Zuma
en de voormalige presidenten: Frederik Willem de Klerk,
Thabo Mbeki en Nelson Mandela

Na vijf jaar presidentschap trad Nelson Mandela als president af ten gunste van Thabo Mbeki. Hoewel hij met pensioen ging, bleef hij onvermoeibaar fondsen werven voor zijn kinderfonds en voor de strijd tegen AIDS. Wanneer Mandela in zomer 1999 zich uit de politiek terugtrok, veranderde er daardoor uiteindelijk vrij weinig. Thabo Mbeki nam het roer geruisloos over. Mbeki was degene die op de achtergrond aan de stabiliteit van Zuid-Afrika werkte, terwijl voor de buitenwereld het vaak leek alsof Mandela de baas van het land was. (18) Sinds het aftreden van Mandela als president was de publieke rol van Mandela symbolisch en informeel. Rond zijn negentigste verjaardag kondigde Mandela aan zich terug te trekken uit het openbare leven. "Ik ga met pensioen van mijn pensioen,"grapte hij. Hij zei ook:"Bel mij niet, ik bel u." (13) Zijn laatste jaren sleet hij met zijn nieuwe vrouw, Graça Machel, de weduwe van de vermoorde president van Mozambique, en met zijn grote schare kinderen en kleinkinderen. Hoewel zijn gezondheid sterk achteruit ging, was hij in juli 2010 wel in staat geweest de slotceremonie van het WK-voetbal in Zuid-Afrika persoonlijk mee te maken. Het was ook zijn grote wens dat het wereldkampioenschap voetbal 2010 naar Zuid-Afrika gehaald moest worden. Zijn droom ging in vervulling. De WK-voetbal in Zuid-Afrika was een groots, glorieus evenement dat zonder Mandela zeker niet op het Afrikaanse continent zou zijn geweest. Net zoals Zuid-Afrika zonder de magie van Nelson Mandela een ander land zou zijn geweest.. (13)

Nelson Mandela als bokser

Mandela en zijn verongelukte zoon Thembi

Wat het privé-leven van Nelson Mandela betreft, was Mandela drie keer getrouwd. In 1944 trouwde hij met Evelyn Ntoko Mase. Uit het huwelijk werden vier kinderen geboren. Mandela's zoon Madiba Thembekile was bij een verkeersongeval in juli 1969 omgekomen. Het eerste dochtertje van Mandela stierf toen zij negen maanden oud was. Naar haar is de tweede dochter vernoemd. (1) Het huwelijk met Evenlyn eindigde in 1957 in een echtscheiding. In 1958 trouwde Mandela met de eveneens aristocratische Nomzamo Winifred 'Winnie' Madikizela. Door de politieke strijd die Nelson voerde, was hij nauwelijks thuis. Uit het huwelijk van Nelson en Winnie werden twee dochters geboren: Zenani en Zindziswa. Ook eindigde dit huwelijk in de echtscheiding. De reden was dat Mandela's ex-echtgenote Winnie in een reeks schandalen verwikkeld was geraakt. Ze werd verdacht van het ontvoeren en vermoorden van de 14-jarige tienerjongen James Seipei, bekend geworden onder zijn schuilnaam Stompie Moeketsi. Winnie Mandela had haar privé-knokploeg met de naam "Mandela United Football Club". (1) De knokploeg was verantwoordelijk voor het ontvoeren, martelen en vermoorden van tegenstanders. Sommige ANC-leiders drongen er bij Nelson Mandela aan van haar te scheiden, maar hij besloot haar trouw te blijven, zodat ze door een rechtbank schuldig werd verklaard. Na andere onthullingen over een vermeende buitenechtelijke relatie verliet Nelson zijn tweede echtgenote Winnie in 1992. De echtscheiding werd in 1996 officieel bekrachtigd. Op zijn tachtigste verjaardag trouwde Mandela met Graça Machel, de achtentwintig jaar jongere weduwe van de wijlen president van Mozambique, Samora Machel (1933-1986). Bekend is Mandela's favoriete sport boksen. Zelf had hij in zijn jongere jaren gebokst, maar hij had ook warme belangstelling voor andere sporten. Toen Mandela op het Robbeneiland gevangen zat, verdiepte hij zich in de sport, waarvan hij bitter weinig wist. Hij kreeg tijdens zijn gevangenschap een nieuwe cipier, de zwijgzame majoor Van Sittert, die niks moest hebben van politieke gevangenen. Op een dag sprak Mandela cipier Van Sittert in het Afrikaans aan over rugby, over 'de wedstrijd van afgelopen zaterdag.' Van Sittert was onder de indruk. Aan het eind van het gesprek zei Mandela:"Man, ik heb een probleem. Als ik rugby kijk, is mijn eten koud. Ik wil graag een warmhouder." Dat privilege werd hem gegund, diezelfde dag nog. (18) Mandela was niet alleen een sportliefhebber, maar ook een slim strateeg. 

Is Mandela anti-Israël?  

Een ongehoorde bewering dat Nelson Mandela anti-Israël zou zijn geweest en gezegd zou hebben dat "het Israëlische beleid erger was dan het Apartheidsregime in Zuid-Afrika," is gebaseerd op een vermeende brief die tot het heden op het internet is gecirculeerd en veelvuldig door anti-Israëlactivisten en Israëlbashers wordt aangehaald. In die beruchte brief zou Nelson Mandela aan Thomas Friedman, de columnist van The New York Times, geschreven hebben dat Israël een Apartheidsregime is. Zo staat in de brief te lezen:"Apartheid is een misdaad tegen de menselijkheid. Israël heeft miljoenen Palestijnen beroofd van hun vrijheid en eigendom. Het heeft een systeem van brute raciale discriminatie en ongelijkheid bestendigd. Het heeft systematisch duizenden Palestijnen opgesloten en gemarteld, in strijd met de regels van het internationaal recht. Het heeft in het bijzonder een oorlog ontketend tegen een burgerbevolking, in het bijzonder kinderen." Maar er is één probleem: Nelson Mandela heeft dit nooit gezegd of geschreven! Integendeel, Mandela was steeds een fervent verdediger van het bestaansrecht van de Joodse Staat Israël! Uit een onderzoek is gebleken dat de brief niet geschreven was door Nelson Mandela. De nep-brief was meer dan tien jaar geleden geschreven door een Nederlandse (!!) anti-Israël activist Arjan El Fassed. Arjan El Fassed die een Palestijnse vader en een Nederlandse moeder heeft, was degene die een valse brief had opgesteld voor retorische doeleinden. Hij wilde iedereen doen geloven dat de brief van Nelson Mandela afkomstig was, terwijl hij  deze brief in werkelijkheid had opgesteld. Het bedrog werd in 2007 aan het licht gebracht door Irshad Manji en Joel Pollak. Arjan El Fassed had toegegeven dat hij de echte auteur van de brief was, ook al was hij aangenaam verrast door het impact en de ernst van de nepbrief. Hij beweerde dat de door hem gefabriceerde brief "toch Mandela's ware gevoelens weerspiegelde." (17) Hij liegt, want hij heeft Mandela nog nooit persoonlijk gekend. Degenen die Nelson Mandela persoonlijk goed gekend hebben, weten heel goed dat Mandela nog nooit anti-Israëlische uitlatingen heeft gedaan. Tragisch genoeg heeft de boosaardige nepbrief die in snelvaart over het internet raasde, onnoemelijk schade toegebracht aan het blazoen van Nelson Mandela en zeker ook aan de Joodse Staat Israël. De brief is niets anders dan een laster. Het is de vraag of Arjan El Fassed zich beseft dat hij de naam van Nelson Mandela door het slijk heeft gehaald en ook heeft misbruikt. Spijt heeft de Nederlandse anti-Israëlactivist en voormalige Tweede Kamerlid voor GroenLinks helemaal niet, want hij heeft haat tegen Israël geerfd van zijn Palestijnse vader. Als u Wikipedia over Arjan El Fassed raadpleegt, dan leest u dat hij in 2010 in opspraak was geraakt vanwege het feit dat neo-nazi's samenwerkten met Al-Awda, een mede door hem opgerichte organisatie. Ook een andere mede door El Fassed opgerichte organisatie, Electronic Intifada, kwam onder kritiek te staan doordat deze gefinancieerd werd door de Nederlandse hulporganisatie ICCO, terwijl op de website van de omstreden organisatie de Israëlische overheid nazipraktijken wordt verweten en het zionisme gelijk wordt gesteld met de Holocaust. (23) Spitsnieuws en de andere media bevestigen de aantijgingen tegen El Fassed. 

Arthur Goldreich

Nelson Mandela heeft nog NOOIT anti-Israëlische uitspraken gedaan. Zelfs zijn autobiografie staat vol positieve verwijzingen naar Joden en zelfs Israël. Mandela heeft ook Joodse vrienden en strijdmakkers als Arthur Goldreich en Joe Slovo die met hem meestreden tegen de Apartheid. In zijn autobiografie herinnert Mandela eraan dat hij over de guerillastrijd niet in de leer was gegaan bij Fidel Castro, maar bij de Zuid-Afrikaanse Jood Arthur Goldreich die tijdens de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog vocht en later tegen het Apartheidsregime streed. Arthur Goldreich bracht Mandela en ANC-leiders disciplinaire code van de guerillastrijd bij. Ook vertelde Mandela dat de enige luchtvaartmaatschappij die bereid was om zijn vriend Walter Sisulu zonder paspoort naar Europa te vliegen, Israël's eigen luchtvaartmaatschappij El Al was! (17) Mandela schreef ooit dat de Joden ruimdenkend zijn. Ook zei hij dat de Joden in zijn ervaring veel gevoeliger waren omtrent ras omwille van hun eigen geschiedenis. Inderdaad zijn er parallellen tussen de onderdrukking waaronder de Zuid-Afrikaanse zwarten leden onder hun racistische blanke heersers en anderzijds de Joden die leefden onder vijandige niet-Joodse leiders. We moeten niet vergeten dat de Joden ook slachtoffers zijn van racisme. Nu nog altijd. In vooroorlogse Europa bestond er een Apartheid dat de Joden niet mochten samenleven met niet-Joden. In nazi-Duitsland werden de beruchte Neurenberger rassenwetten op 15 september 1935 aangenomen, die bepaalden dat iedereen die een Joodse grootvader of grootmoeder had, als Jood beschouwd moest worden. Huwelijken tussen Joden en niet-Joden werden als "rassenschande" verboden. Joden mochten niet schrijven of publiceren, zij mochten niet toneelspelen of filmspelen, zij mochten niet als leraars lesgeven aan niet-Joodse kinderen, zij mochten niet bankieren, zij mochten geen schilderijen tentoonstellen of concerten geven, enzovoorts. Zelfs de namen van de Joden die in de Eerste Wereldoorlog voor Duitsland gesneuveld waren, werden van de oorlogsmonumenten verwijderd. Ook werden alle Duitse Joden gedwongen in getto's, aparte wijken, te gaan wonen. Dat is ook Apartheid!! Straks mogen Europeanen en zelfs Nederlanders van de Europese Unie geen Israëlische producten uit Judea en Samaria die volgens het Westen "bezette gebieden" zijn, kopen, zoals anti-Israëlactivisten ervoor gepleit hebben. Het roept echter herinneringen op aan de nazi-boycot van Joodse winkels. Dat is puur racisme!! U ziet dat anti-Israëlactivisten in werkelijkheid antisemieten en racisten zijn!! Dat wist Nelson Mandela. Hij wist dat de zwarten en de Joden ontzettend geleden hebben. Hen wordt nog steeds veel onrecht aangedaan. Als u een blanke Europeaan en een anti-Israëlactivist bent, dan wordt er een onderstaande afbeelding geplaatst om u eraan te herinneren dat de Joden in Europa en in Nederland gediscrimineerd werden. Bekijk de afbeelding goed dat er een apartheid was in Nederland en elders in Europa.

Dr. Kenneth Meshoe, een Zuid-Afrikaanse parlementslid en voorman van de Zuid-Afrikaanse Christen-democratische Partij, heeft zich voortdurend geergerd aan vele valse beschuldigingen dat Israël een Apartheidsstaat zou zijn. Hij noemde dergelijke beschuldigingen een belediging voor wat zijn eigen volk moest doorstaan. "Als zwarte Zuid-Afrikaan die onder de Apartheid leefde, zeg ik dat Israël naar mijn mening NIET kan vergeleken worden met de Apartheid in Zuid-Afrika. Degenen die deze beschuldiging maken, laten daarmee hun onwetendheid zien over wat Apartheid werkelijk is." (24) Meshoe legt uit dat de Zuid-Afrikaanse Apartheid een wettelijk systeem van scheiding en onderdrukking was, die gebaseerd was op huidskleur. Zwarte mensen, zoals hijzelf, mochten niet stemmen, vrij reizen of hoge overheidsfuncties bekleden. Bovendien werden ze overal onderworpen aan de scheiding van publieke toiletten tot aan scholen en ziekenhuizen, precies hetzelfde zoals het de Joden in vooroorlogse Duitsland overkwam! Dr. Kenneth Meshoe wijst erop dat Israël beslist GEEN Apartheidsstaat is en Joden en Arabieren gelijke rechten hebben. Zowel Joden als Arabieren mogen zich vrijelijk onder elkaar mengen in alle openbare plaatsen, universiteiten, restaurants, stemlokalen en het openbaar vervoer. Ook bekleden de Arabieren overheidsfuncties in Israël. Er zijn ook Arabische parlementariërs in het Israëlische parlement, de Knesset. Dr. Kenneth Meshoe heeft gelijk dat de beschuldigingen aan Israël niet anders dan laster en belediging zijn. (24) Toen Nelson Mandela op 18 oktober 1999 de Joodse Staat Israël bezocht, ging hij naar Yad Vashem, het Holocaustmuseum, om de zes miljoen Joden die tijdens de Holocaust door de nazi's waren vermoord, te herdenken. 

Nelson Mandela in Yad Vashem

Toen hem gevraagd werd waarom hij Israël bezocht, antwoordde hij:

"Aan de vele mensen die me vroegen waarom ik naar Israël ben gekomen, zeg ik: Israël heeft nauw samengewerkt met het Apartheidsregime. Ik zeg: Ik heb vrede gesloten met vele mensen die mijn volk hebben afgeslacht als dieren. Israël werkte samen met het Apartheidsregime, maar nam zelf NIET deel aan de wreedheden." (17)

Inderdaad heeft Israël samengewerkt met het Apartheidsregime in Zuid-Afrika, net zoals Nederland vroeger ook had samengewerkt met de Apartheid. Maar... Israël heeft in de Verenigde Naties meegestemd voor de veroordeling van de Apartheid en vervoegde later de sancties tegen Zuid-Afrika. Ook heeft Israël via diplomatieke wegen ingespannen om de doodstraf voor Nelson Mandela te voorkomen. Mandela was Israël dankbaar gebleven. In latere jaren bleef Nelson Mandela zijn steun voor het bestaansrecht van Israël voortzetten en heeft NOOIT om het even welke valse bewering geuit dat Israël leek op het Apartheidsregime van Zuid-Afrika. Mandela's steun aan Israël werd uiterst gecompliceerd door de alliantie die zijn partij ANC aanging met de Palestijnse bevrijdingsorganisatie (PLO) en met de Palestijnse leider Yasser Arafat. (17) De PLO had het ANC een hand toegereikt tijdens de jarenlange opsluiting van Nelson Mandela. Helaas beging Mandela ook een fout door de hand van Yasser Arafat te schudden. Yasser Arafat was nog veel erger dan Mandela. Als u wist wat Arafat in Libanon uitgevreten had, dan zou u de onaangename waarheid waarschijnlijk niet graag horen. Arafat was een beestachtige moordenaar die het bloed van vele onschuldige kinderen, zowel Joodse als Arabische, vergoten had. Dat hebben de westerse media u vast en zeker niet verteld, omdat het in hun ogen "niet politiek correct" is. Ook was het een fout van Mandela geweest dat hij zich niet had gedistantieerd van de antisemitische uitlatingen van zijn vriend aartsbisschop Desmond Tutu. Tutu is erg berucht om zijn antisemitische uitlatingen en gedraagt zich precies hetzelfde als de middeleeuwse bisschoppen die de menigte opriepen om de Joden af te slachten. Mandela had een enorme fout gemaakt dat hij The Elders, een raad van voormalige wereldleiders en andere prominente personen, had mede opgericht, waarvan hijzelf, Desmond Tutu, Jimmy Carter en Mary Robinson lid waren geworden. De voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter en de voormalige Ierse president Mary Robinson zijn beruchte Israëlhaters en strooien smerige leugens over Israël rond. Ze beschuldigen Israël van misdaden die niet bewezen kunnen worden. Bovendien zijn ze zeer goed bevriend met Hamasleiders die echte terroristen en misdadigers zijn. Een waargeworden gezegde luidt:"Wie met pek omgaat, wordt ermee besmet." Ondanks zijn fouten is Nelson Mandela nooit anti-Israël en zeker geen antisemiet, hoewel het ANC zich in die richting bewoog. In werkelijkheid was Nelson Mandela gedurende zijn hele leven pro-Israël. Toen hij op bezoek in Israël kwam, zei hij:

"Eén van de redenen waarom ik zo gelukkig ben om vandaag in Israël te zijn, is als een eerbetoon aan de enorme bijdrage van de Joodse gemeenschap aan Zuid-Afrika. Ik ben zo trots op hen." (17)

In een andere opmerking drukte Mandela zijn enorme fascinatie uit voor de ontwikkeling in Israël, zeggende dat de staat een "economische supermacht" in het Midden-Oosten zou kunnen zijn. (17) Er zijn onweerlegbare bewijzen dat Nelson Mandela wel degelijk Israël in de armen drukt: Hier kust de Zuid-Afrikaanse president Mandela op dinsdag 7 november 1995 Miri Bohadana die in 1995 Miss Israel was, tijdens de finale van Miss World 1995 verkiezing in Pretoria. Ook laat een andere foto zien hoe president Mandela en zijn Israëlische ambtgenoot Shimon Peres elkaar hadden hartelijk begroet en gekust. Ook omhelsde Mandela de voormalige Israëlische minister van Defensie, Ehud Barak.

Nelson Mandela kuste Miri Bohadana

Shimon Peres en Nelson Mandela

Ehud Barak en Nelson Mandela

Ook steunde Mandela de Palestijnse soevereniteit en tevens de twee-statenoplossing. Die houding stemt ruwweg overeen met de linkerzijde in Israël. Mandela pleitte bijvoorbeeld ook voor de terugtrekking van Israël uit de veroverde gebieden. Een citaat van Mandela:

"Israël zou zich moeten terugtrekken uit alle gebieden die het heeft gewonnen op de Arabieren in 1967, en Israël zou zich in het bijzonder volledig moeten terugtrekken uit de Golan hoogten, uit Zuid-Libanon en uit de Westelijke Jordaanoever." (17)

Het lijkt of Mandela in het koor van wereldleiders meezingt. Het ontgaat hem wel dat het land Israël door de Eeuwige aan de Joden is gegeven, zoals duidelijk in de Bijbel staat geschreven. Ook had Mandela zich moeten realiseren dat God tegen de deling van het land is! Maar hij is geen praktiserend christen en heeft het christendom nog nooit belijd, hoewel zijn moeder een christen was. Ook heeft Mandela de Bijbel nog nooit bestudeerd. Maar...Mandela bleek een realist te zijn. Hij wist dat vrede niet mogelijk is zolang de Arabieren het bestaansrecht van Israël weigeren te erkennen. Vandaar ook zijn letterlijke uitspraak: 

"Ik kan me geen terugtrekking van Israël voorstellen zolang de Arabische landen het bestaansrecht van Israël niet erkennen binnen veilige grenzen."

Anti-Israëlactivisten die van de Palestijnse zaak het 21ste eeuwse equivalent willen maken van de Zuid-Afrikaanse anti-Apartheidsbeweging van de 20ste eeuw, zullen het erg moeilijk hebben om Mandela voor hun kar te spannen en ook te willen gebruiken, nu blijkt dat Mandela pro-Israël is. Helaas blijven de hedendaagse voorstanders van Boycot, Desinvestering en Sancties (BDS) de valse bewering verspreiden dat Nelson Mandela "anti-Israël" is. (17) Al is de leugen zo snel, maar de waarheid achterhaalt wel alles. Het is zo belangrijk dat we geen geloof hechten aan de brief zoals de echte auteur El Fassed openlijk had toegegeven dat deze brief vals is. Het is beter dat de brief door iedereen genegeerd moet worden. Opgemerkt moet worden dat hardcore anti-Israëlactivisten blijven doorgaan met hun acties tegen Israël, ook al als Israël en de Palestijnen vrede sluiten. Daarmee laten ze hun ware gedaante wel zien dat ze antisemieten zijn, zoals de beruchte anti-Israëlactivist Gretta van Duisenberg openlijk erkende dat ze een antisemiet is. Ze zei ook trots op haarzelf te zijn dat ze een antisemiet is. We moeten niet vergeten dat de door het Westen ingestelde sancties tegen het vroegere Apartheidsregime in Zuid-Afrika de zwarte bevolking bijzonder zwaar getroffen hadden. De Zuid-Afrikaanse zwarten waren de dupe geworden van de westerse sancties. Nu willen anti-Israëlactivisten sancties tegen Israël, alleen maar omdat ze beweren dat Israël een "Apartheidsstaat" is. Het interesseert hen helemaal niet dat de sancties tegen Israël juist de Palestijnse bevolking in de Palestijnse gebieden zouden treffen. Want duizenden Palestijnen werken in Israëlische bedrijven in Judea en Samaria. Als de Israëlische bedrijven door de sancties bankroet gaan, staan de Palestijnen massaal zonder werk op straat. Het zal uiteindelijk leiden tot nieuwe gewelddadigheden, waardoor het vredesproces alleen maar bemoeilijkt zal worden! In feite werken de anti-Israëlactivisten en Israëlbashers bewust of onbewust mee aan het ondermijnen van het vredesproces in het Midden-Oosten! Ook wakkeren ze het bloedig geweld aan. Hoezo vrede? Anti-Israëlactivisten zijn niet bepaald vredesactivisten, zoals ze beweren. Ook al willen ze uiteraard niet graag toegeven. Of zijn ze dom en naïef. Het merendeel van die activisten is inderdaad dom en naïef. Zijn ze soms vergeten dat Lenin hen nuttige idioten noemde!? Ten laatste: Anti-Israëlactivisten hebben de autobiografie van Nelson Mandela, waarop positieve verwijzingen naar Joden en Israël staan, nog nooit gelezen!!  

Is Nelson Mandela een illuminaat?

Er circuleren geruchten op het internet dat Nelson Mandela een lid van de geheimzinnige Illuminati zou zijn. In tal van complottheoriewebsites wordt er volop gespeculeerd dat Mandela een illuminaat is en deelneemt aan de wereldsamenzwering en de Nieuwe WereldOrde (afgekort: NWO). Maar dat is een gerucht, meer een speculatie dat niet bewezen kan worden. Wel zijn er DRIE INTERESSANTE DETAILS in het leven van Nelson Mandela. Allereerst moeten we goed beseffen dat Mandela in de eerste plaats een communist in hart en nieren was geweest. Hij heeft het Marxisme nimmer afgezworen en koos welbewust voor de vrije markteconomie, toen hij aan de macht kwam en president van Zuid-Afrika werd. Zijn politiek was meer gericht op het nationalisme. Er is een heel bijzonder detail dat Mandela een werktuig van een zeer meedogenloze en uiterst geheime genootschap die wereldwijd opereert, was. Deze geheimzinnige genootschap kunnen we als Illuminati best omschrijven, hoewel de naam officieel allang niet meer bestaat. Maar gezien de verklaring van de wijlen ex-Jezuïet Alberto Rivera bestaan de Illuminati wel degelijk. De vermoordde Amerikaanse president John F. Kennedy wist van het bestaan van het meedogenloze en invloedrijke genootschap. Het is zo goed als zeker dat het genootschap een rol speelde in het leven van Mandela. Maar...we moeten wel heel voorzichtig zijn met speculaties dat Mandela een illuminaat zou zijn geweest, omdat het NIET bewezen kan worden. Veel complottheoretici kunnen wel speculeren en paniek zaaien, maar ze zijn niet in staat om harde en geloofwaardige bewijzen te leveren. Ook ontbreken alle documentatie, data en goed onderbouwende onderzoekingen in hun theorieën volkomen. Vooral christelijke complottheoretici die zoveel paniek zaaien, staan erg zwak in de grondige Bijbelse doctrine, omdat ze teveel bezighouden met de eindtijdtheorieën, dan met het geloof. De eindtijdleer ondersteunt de geloofsopbouw helemaal niet en leidt uiteindelijk tot hysterie, verdeeldheid en paniek. 

De tweede en belangrijkste detail is dat Mandela die met pensioen ging, een multimiljonair was geworden. De Mandela Foundation keerde sinds de oprichting jaarlijks minimaal 2 miljoen euro uit aan Mandela en zijn familie, hoewel Mandela van zijn riante staatspensioen genoot. Weliswaar leidt Mandela een zeer bescheiden en teruggetrokken bestaan. En toch... Elke captain of industry, elke miljonair of miljardair wilde dolgraag met Mandela lunchen en trok "met liefde" zijn chequeboek voor hem. (13) Eén van de bekende miljardairs die met Nelson Mandela gezien was, was David Rockefeller. David Rockefeller, een Amerikaanse ex-bankier en filantroop, is de meest invloedrijke en machtige persoon en heeft talloze connecties met bijna alle wereldleiders, politici, bankiers en zakenmensen. Vroeger stond hij bekend als de wereldbankier. Hij was ook de mede-oprichter van de veelbesproken Trilaterale Commissie. Bovendien behoort hij tot 's werelds machtigste personen. In zijn autobiografie heeft David Rockefeller zelf toegegeven dat hij deelneemt aan de wereldsamenzwering. Hij zei ook zeer trots op te zijn. Omdat Rockefeller ook lid van de zeer meedogenloze en meest gevaarlijke elite, waarover JFK gesproken had, is, hebben hij en andere duistere figuren Mandela voor hun kar gespannen. 

David Rockefeller (links) en Nelson Mandela

Wat er precies is gegaan, kunnen we echter niet alles weten. Want Rockefeller en anderen houden hun geheim. Bovendien is Zuid-Afrika in politiek-geografische ligging heel strategisch voor de elite. Het is allang bekend dat de Trilaterale Commissie en het hogere bankwezen nauw samenwerken met de revolutionaire leiders, zowel communistisch als nationalistisch. Bijvoorbeeld een demonstratie met de bekende leuze "Dood aan de kapitalisten!" blijkt geheel bedacht en georganiseerd te zijn door superkapitalisten! Misschien klinkt het in uw oren ongeloofwaardig en onzinnig. Maar zoals JFK al zei, bestaat die geheimzinnige genootschap die de bekende leuze bedenkt, wel echt. Door met revolutionairen en dictaturen, ook met de Apartheid, samen te werken, pleegt de elite verraad. Het opportunistische gedrag van de elite dient slechts de doelstellingen die de zogenaamde 'Nieuwe WereldOrde' moeten bevorderen. De elite zat ook achter de Apartheid én anti-apartheidsgroeperingen!! We hebben nu te maken met een zeer meedogenloze elite die voor nergens terugdeinst! Nu wil de meedogenloze elite aansturen op de vernietiging van de Joodse Staat Israël en steunt openlijk anti-Israëlgroeperingen die tot boycot van Israëlische producten oproepen. Als u vraagt of Mandela aan een zionistische complot deelneemt, moet u echter niet geloven. We moeten deze suggestie afdoen als hilarisch en onzinnig, gezien het feit dat Mandela zeer pro-Israël is en totaal niets te maken heeft met het zogenaamde zionistische complot. De term "zionistische complot" is ronduit antisemitisch. Nog een belangrijk feit is dat de meedogenloze elite helemaal géén zionistisch is, maar anti-zionistisch en anti-Israëlisch. De elite die op de vernietiging van de Joodse Staat Israël aanstuurt, wil het gehele Midden-Oosten beheersen. Het heeft veel te maken met de oliebelangen. Ook steunt de elite via de regering-Obama, de westerse regeringen en de geheime diensten de Arabische Revolutie door de Moslim Broederschap van financiële middelen te voorzien en wapens aan de Syrische rebellengroepen te leveren. En de term 'Arabische Lente' wordt uitgevonden door westerse links-progressieven, die blijkbaar door de elite gemanipuleerd zijn. Aan de handen van de elite kleeft heel veel bloed, want de Arabische christenen en andere minderheden worden door de moslimradicalen die van de westerse steun genieten, afgeslacht. Het heeft totaal niets te maken met de Arabische roep om democratie. Toch wordt de leugen in westerse landen verkondigd dat de MoslimBroederschap en andere radicale groeperingen 'gematigd' en 'democratisch' zijn. Toen de Apartheid in Zuid-Afrika viel, heeft de elite nu vrij spel in dat land. Vergeet niet dat Zuid-Afrika veel bodemrijkdommen heeft. Dat de elite Nelson Mandela als een zeer belangrijke pion heeft gebruikt, kan met grote zekerheid vastgesteld worden.   

Nelson Mandela Maltese ridder

De derde detail is dat Mandela tot de Orde van Malta (ook wel Maltezer Orde genoemd) was toegetreden. De Orde van Malta, zoals de Souvereine Militaire Hospitaalorde van Jeruzalem, Rhodos en Malta officieel geheten is, is een internationale Rooms-Katholieke ridderorde met een soevereine status, maar heeft geen eigen grondgebied. Wel heeft deze orde eigen postzegels. De katholieke orde wordt wel de kleinste natie ter wereld genoemd. Het telt 12.000 katholieke leden, zowel geestelijken, Europese adel als niet-adellijken uit vele landen. Zij houden zich voornamelijk bezig met liefdadigheidswerk en ziekenzorg, zoals officieel aangegeven is. Bekende leden van de Orde van Malta zijn de Spaanse koning Juan Carlos, voormalige koningin Beatrix en de Russische president Vladimir Poetin. Er zijn ook vrijmetselaars die lid zijn van de Orde van Malta. Zover bekend is dat Poetin en Mandela helemaal géén katholieken zijn. En toch zijn ze op 'n eigenaardig manier lid geworden van de orde. De hospitaalridders vormen één van de oudste nog bestaande ridderorden in Europa. De Orde van Malta ontstond tijdens de Kruistochten in Jeruzalem. Echt positief is de Orde van Malta helemaal niet. De geschiedenis vertelt dat de Maltezer Orde de eerste internationale krijgsmacht in het Westen vormde, die de huidige NAVO meer dan 800 jaar voor was. Bovendien heeft de Orde connecties met CIA en het Vaticaan. Waarschijnlijk staat deze Orde ook onder supervisie van de generaal-overste van de Jezuïeten. Waarom Mandela lid van de Orde van Malta was geworden, heeft vooral te maken met een feit dat hij beloond was voor zijn bijzondere 'diensten' die hij aan de wereld bewezen had.

Of Mandela een illuminaat was, kan niet bewezen worden. Het doet er niet toe of de Illuminati wel of niet bestaan. Wel bestaan er machtige organisaties, die achter de frontlinies opereren. De Bijbel herinnert ons eraan dat de wereld in de invloedsfeer van de boze ligt. Bovendien is de wereld ook het domein van de overste dezer wereld, zoals Jezus de duivel noemt. 

Mandela's erfenis: Hoe moet het verder met Zuid-Afrika?

Een belangrijke vraag hoe het verder met Zuid-Afrika na Mandela's overlijden gaat, houdt de meesten bezig. Of de vraag echt beantwoord kan worden, is niet relevant. Niemand weet hoe het verder gaat met Zuid-Afrika. Veel Zuid-Afrikanen houden dan ook hun hart vast over de toekomst van hun land nu hun geliefde leider en 'vader van de natie' Nelson Mandela heengegaan is. Sommigen vrezen een burgeroorlog in het land. Er zijn oude vetes en machtsstrijd tussen verschillende zwarte bevolkingsgroepen als de Xhosa en de Zoeloe's. De magie van Mandela's verzoeningspolitiek zal op den duur wel uitgewerkt worden. In het Westen denkt men nu dat er niet met de blanken werd afgerekend, toen Mandela president van Zuid-Afrika werd. Helaas is dat niet het geval, want de eerste jaren na de val van de Apartheid waren jaren van hoop en er kwam niet direkt afrekening met blanken, zoals in het buurland Zimbabwe. Maar de hoop blijkt ijdel. Sinds 1994, het jaar dat Mandela president werd, begonnen de eerste erfaanvallen. De erfaanvallen in Zuid-Afrika zijn aanvallen, berovingen en moorden op boerderijen. De Zuid-Afrikaanse boerengemeenschap heeft hiermee sinds de afschaffing van de Apartheid te maken. Volgens niet-officiële statistieken en onderzoekingen zijn een meerderheid van de slachtoffers blanke boeren. Het aantal dodelijke slachtoffers staat volgens deze niet-officiële statistieken tot 31 december 2010 op 3770. (25) Sinds de moord op rechts-extremist Eugene Terre-Blanche, de toenmalige leider van de Afrikaner Weerstandsbeweging, die volgens de twee niet-officiële statistieken erfmoord nr. 3368 was, kregen de erfaanvallen aandacht van de nationale en internationale media. (25) De Afrikaanse term voor erfaanvallen is Plaasmoorde, wat in het Nederlands boerderij-, hoeve- of erfmoorden betekent. De erfaanvallen- en moorden op blanke boeren hebben vaak een onderliggende politieke motivering en houden verband met de beoogde landhervorming. Zeker nu het ANC zonder haar coalitiepartners van plan is de grondhervormingen te versnellen, terwijl de ANC-minister van Landelijke Ontwikkeling en Grondhervorming op 2 maart 2010 heeft beweerd dat 90% van de reeds hervormde grond braak ligt. (25) Maar de braakliggende grond is het resultaat van erfaanvallen en onrechtmatige onteigening. Ook in Zuid-Afrika's buurland Zimbabwe is een soortgelijke situatie, waar boerderijen en gronden onteigend worden. Volgens de ANC-regering zijn rooftochten een verklaring voor de erfaanvallen en moorden, omdat dit de gemakkelijkste manier is waarop boerderijwerkers geld of waardevolle voorwerpen van boeren kunnen stelen. Veel daders denken blijkbaar dat boeren grote geldbedragen en wapens op hun boerderijen bewaren. Volgens officiële politierapporten wordt de overgrote meerderheid van boerderijovervallen nog steeds toegeschreven aan roof. (25) Maar...het ANC werkt doelbewust mee aan de erfaanvallen om de landhervorming te versnellen. Blijkbaar heeft de leiding van het ANC het Marxisme niet afgezworen. Bovendien wil de jeugdliga van het ANC het geweld stimuleren om het proces van landhervorming te versnellen. De boerengemeenschap vreest voor de toekomst en maakt zich veel zorgen hoe het verder zal gaan. Bovendien doen in Zuid-Afrika de geruchten de ronde over "Uhuru" (betekent in het Swahili: vrijheid) dat de zwarte bevolking de blanken wil afslachten. De Amerikaanse beweging Genocide Watch die tegen genocide strijdt, heeft zich in 2002 uitgelaten over de erfaanvallen in een rapport over de op handen zijnde genocide van Boeren in Zuid-Afrika. (25) 

In 2010 zorgde Julius Malema, leider van de ANC-jeugdliga, voor opschudding, toen hij tijdens een politieke bijeenkomst het oude anti-Apartheidslied "Dubul'ibbunu", oftewel "Schiet de Boer" zong. Onder druk vanuit de ANC-regering, waaronder van president Jacob Zuma, moest Julius Malema zijn lied aanpassen. Op 12 september 2011 werd hij door de rechtbank in Johannesburg veroordeeld voor aanzetten tot haat jegens blanke boeren. (25) Hoe dan ook leidt de landhervorming helemaal niet tot de gewenste oplossing. Bovendien staat onteigening van boerderijen en grond gelijk aan diefstal. De regering heeft niet het recht om andermans eigendommen te onteigenen. Ook roept de landhervorming echter herinneringen op aan de collectivisering in de jaren dertig van de vorige eeuw. De door Stalin doorgevoerde collectivisering heeft geleid tot grote hongersnood die heel Rusland, vooral Oekraïne, in de greep hield. Ook waren honderdduizenden boeren, zogenaamde Koelakken, op Stalin's bevel geexecuteerd. In Zuid-Afrika dreigt nu een soortgelijke situatie te ontstaan. 

Nelson Mandela en zijn onbekwame en corrupte op-
volgers Jacob Zuma (links) en Thabo Mbeki (rechts)

Sinds de machtsovername van het ANC heersen er veel wetteloosheid  en normloosheid in Zuid-Afrika. Blijkbaar heeft de verzoeningspolitiek van Nelson Mandela weinig effect op de zwarte bevolking. Niet alle zwarten willen verzoenen met de blanken. Ze koesteren nog steeds haat en wrok jegens de blanken. Naast het racisme is er ook grote armoede onder de zwarte bevolking. Ook kampt Zuid-Afrika met de hoge werkloosheid onder de zwarte bevolking. Armoede en werkeloosheid zijn de gevolgen van de vroegere sancties die het Westen tegen het Apartheidsregime in Zuid-Afrika had gevoerd. Hoewel Zuid-Afrika er tegenwoordig heel anders uitziet, kent het land grote economische, raciale en sociale problemen. Toen Mandela president was, kwamen er wetten die de economische positie van zwarten drastisch moesten verbeteren. Negentien jaar later heeft dat slechts een elite van een handjevol steenrijke zwarten opgeleverd, terwijl de arme massa nog steeds om brood roept. Hoewel er ook een sterkere zwarte middenklasse is dan in 1994, is dit project jammerlijk genoeg mislukt. (26) Bovendien heeft de ideologische verblinding van het ANC onder Mandela en zijn opvolgers een cultuur van corruptie bevorderd; een verderfelijk cultuur die het aanzien van Zuid-Afrika doet verbleken. Veel Zuid-Afrikanen hebben er tevergeefs op gewacht dat Mandela hier krachtdadig tegen zou optreden of zijn morele steun zou verheffen toen hij dit als "vader des vaderlands" allemaal zag gebeuren. (26) Mandela heeft een zeer ernstig fout begaan dat hij zich te weinig keerde tegen corruptie onder zijn presidentiële opvolgers Thabo Mbeki en de huidige president Jacob Zuma. De populairiteit van president Jacob Zuma en zijn partij ANC is drastisch gedaald. Het ANC staat voor veel Zuid-Afrikanen gelijk aan corruptie en twisten. President Zuma is verwikkeld in corruptieschandalen en staat niet bekend om een ingetogen levensstijl. "Een nieuwe generatie leiders heeft haar erfenis van inclusiviteit, onbaatzuchtigheid en gematigheid in gevaar gebracht,"schreef een Amerikaanse krant. Zuid-Afrika-deskundige Ineke van Kessel van het Afrika-Studiecentrum in Leiden gaf tegenover het ANP aan dat de dood van Nelson Mandela president Zuma weleens goed uit kon komen, omdat het de aandacht afleidt van een kritisch rapport over het peperdure huis van Zuma. "Zuma en het ANC doen er alles aan om het rapport onder het tapijt te vegen,"aldus Van Kessel. (26) Het heeft uiteraard te maken met de aanstaande parlementsverkiezingen die in het voorjaar van 2014 worden gehouden. De deskundige Van Kessel wees op de verscheurdheid van het ANC en zei te verwachten dat iedere factie haar eigen draai aan de dood van Mandela zal geven. "Voor Zuma is dit de uitgelezen kans om te benadrukken dat het om de opbouw van de natie en om verzoening gaat, en dat men zich niet moet laten afleiden door kleine zaken." Volgens Van Kessel zorgde de gezamenlijke rouw om Mandela voor gesloten rijen. "Iedereen, ook de oppositie, snapt dat het nu niet het moment is om het over corruptie te hebben,"zei ze. (26) Maar op een gegeven moment zullen de problemen echter als een boemerang terugkeren. Onlangs is bekend dat het ANC steun van de machtige Zuid-Afrikaanse vakbond heeft verloren. De Zuid-Afrikaanse vakbond National Union of Metalworkers of South Africa (NUMSA) die 300.000 arbeiders vertegenwoordigt, heeft zijn steun voor het ANC ingetrokken en stapt nu uit de onafscheidelijke geachte alliantie met het ANC en de communistische partij. Veel arme zwarte Zuid-Afrikanen zijn ontgoocheld in het bijna 20 jaar zwarte meerderheidsbewind onder leiding van het ANC. Veel zwarten leven nog altijd in armoede en storen zich aan het economische wanbeleid en de corruptie. (27)

Een Zuid-Afrikaanse bankbiljet van 10 Rand
met de beeltenis van Nelson Mandela (boven)

Zuid-Afrika kampt ook met een zeer ernstig en omvangrijke probleem, namelijk AIDS. In Zuid-Afrika stierven honderdduizenden aan AIDS en aanverwante ziekten. Mandela beging een zeer ernstig fout doordat hij niet meteen alarm sloeg over de gevreesde ziekte. Aanvankelijk werd de ziekte ontkend, genegeerd of gebagatelliseerd, zodat op 'n dag een van Mandela's zonen aan AIDS stierf. Maar de grootste schuld voor dit domme beleid van ontkenning ligt natuurlijk bij Mandela's feitelijke premier en latere president Thabo Mbeki en de onbekwame ministers van Volksgezondheid. (26) Zuid-Afrika is een gecompliceerd land met de uiterlijke schijn van een westerse democratie, zoals professor Johannes Froneman en Mark Wallet schreven. Het is een land met vol tegenstellingen. Tegelijk is het ook een Afrikaans land waar jaarlijks 17.000 moorden gepleegd worden. In Zuid-Afrika komt occultisme veel voor. Hekserij en voorouderverering worden op grote schaal nog steeds bedreven. (26) Enorme ongelijkheid, armoede, werkeloosheid, corruptie en omstreden landhervorming bedreigen de stabiliteit van Zuid-Afrika. Dit is het land dat de "grote en geliefde leider en vader van de natie" Nelson Mandela heeft achtergelaten. Het zou goed zijn als de oppositionele Democratische Alliantie de verkiezingen winnen en de regeringsverantwoordelijkheid krijgt. Het wordt hoog tijd dat de onbekwame en corrupte ANC-leiders het land niet langer besturen, anders stevent Zuid-Afrika op een afgrond. 

Het slotwoord

Nelson Mandela mag een wereldwijde icoon van de strijd tegen de Apartheid zijn. De eer is aan hem. Na zijn dood regent het wereldwijd lofuitingen. Niemand waagt het om een kritisch woord of zelfs maar een ongemakkelijke vraag over Mandela te stellen. U zwijgt of u wordt verguisd! Het lijkt alsof Mandela een god is! Sterker nog: een gereformeerde theoloog in Zuid-Afrika noemde hem "Gods geschenk aan Zuid-Afrika"! Anderen hebben hem met Jezus vergeleken, in die zin dat hij iets van Christus' liefde en ontferming weerspiegelde. (26) Met de meeste lofutingen over zijn pesoon en verzoenende rol kan iedereen het makkelijk eens worden. Maar...lofuitingen- en gezangen over Mandela zijn echter eenzijdig en verkeerd. Hoewel Mandela inderdaad een bijzonder mens en een van de groten in de wereldgeschiedenis was, vergeten we gemakzuchtig dat hij ooit een terrorist die het onschuldig bloed vergoot, was geweest. Hij heeft het geweldloze verzet helemaal niet geleid, zoals Martin Luther King en Mahatma Gandhi wel deden. Hij leidde wel het verzet tegen de Apartheid. Dat staat vast. Maar zijn strijdmiddel was geweld. Er zijn ernstige kanttekeningen geplaatst bij Nelson Mandela. Kanttekeningen die het eenzijdige beeld dat van hem wordt geschetst, moeten gerelativeerd worden. Mandela is geen god en zeker ook geen verlosser. Hoewel hij verzoening predikte, moeten we een eerlijke en genuanceerde vraag onder eigen ogen zien of hij de nabestaanden van zijn slachtoffers ooit om vergeving heeft gevraagd. Besef dan wel dat Mandela die nu gestorven is, zijn verantwoording moet afleggen aan de hemelse Rechter die over alle levenden en doden oordeelt. We mogen Mandela NIET zomaar vergelijken met Jezus. Absoluut niet! Mandela is niet onfeilbaar. Hij heeft fouten en gebreken. Hoewel Mandela door zeer veel mensen en vooral zijn eigen aanhangers is verheven tot een niveau ver boven gewone stervelingen, is hij toch niet onsterfelijk. Hij is ook géén  messias. Maar om een messias te zijn, moet een persoon niet alleen zichzelf kunnen redden, maar ook redding kunnen brengen aan anderen. Een messias moet ook alle omstandigheden kunnen beheersen, alwetend zijn, almachtig zijn en overal tegelijk zijn. Dat is Mandela zeker niet. Bovendien behoort de titel Messias (met de hoofdletter) alleen aan Jezus Christus toe, wiens Zijn Hebreeuwse Naam Yeshua HaMasjiach is. Hij is de door de profeten voorzegde beloofde Verlosser die op aarde kwam om aan het kruisdood te sterven voor onze zonden. Zijn bloed bewerkstelligt de echte verzoening tussen God en de mens en tussen alle mensen! Na drie dagen stond Hij uit de dood op, waardoor de macht van de Dood en de zonde werd verbroken. Alleen Jezus kan echte verzoening bewerkstelligen tussen alle mensen. Zijn echte en originele boodschap van verzoening, vergeving en naastenliefde luidt:

"Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel degenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen; opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; Want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen." 
Matthéüs 5:44-45

"...indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar...indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven."
Matthéüs 6:14-15

Om echte verzoening te bereiken, moeten zwarten en blanken in Zuid-Afrika elkaar vergeven en wederzijdse respect tonen. Blanken die de zwarten onderdrukken, en zwarten die de blanken haten en vermoorden, zullen door God geoordeeld worden. Over anti-Apartheidsactivisten en anti-Israëlactivisten zal God ook oordelen, want God is onpartijdig en rechtvaardig. Hou er rekening mee. Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.


                                                                                        Paul Parker


BELANGRIJK MEDEDELING: Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog, website of boekvorm verboden. Het is ook NIET toegestaan dat christelijke en niet-christelijke complottheoretici het artikel gebruiken om een valse gerucht te verspreiden of een persoon als Mandela te demoniseren. 

Bronnen en referenties:  


  (1) nl.wikipedia.org/wiki/Nelson Mandela
  (2) Refdag:"Mandela stierf kalm en zonder beademing." 09-12-2013
  (3) NOS:"Reus" Mandela groots herdacht. 10-12-2013
  (4) Refdag: Queen Elizabeth niet naar begrafenis Mandela. 
  (5) Israel Today Headlines: Israël heeft gestreden tegen doodstraf voor Mandela. 10-12-2013
  (6) NOS:"Mandela glimlacht vanuit hemel." 10-12-2013        
  (7) NOS: Doventolk Mandela dienst nep. 11-12-2013
  (8) Nederlands Dagblad: Doventolk herdenking Mandela hallucineerde. 12-12-2013
  (9) AD:"Doventolk beschuldigd van moord en verkrachting." 13-12-2013
(10) ND.nl:"Doventolk herdenking betrokken bij moord." 13-12-2013
(11) NOS-TT: Winnie: opbaring Mandela pijnlijk. 13-12-2013
(12) NOS: Mandela bijgezet in familiegraf. 15-12-2013
(13) NOS:"Mijn hart konden ze niet afnemen." 05-12-2013
(14) NOS: De jeugdjaren van Nelson Mandela. 05-12-2013
(15) en.wikipedia.org/wiki/Nelson Mandela
(16) Jodendom.online: Ook Israël rouwt na overlijden 'faire president' Nelson Mandela. 
(17) Brabosh: De ambivalente houding van Nelson Mandela ten aanzien van Israël en het 
        zionisme. 08-12-2013
(18) Elsevier: Nelson Mandela, ter herinnering 1918-2013
(19) Dagelijkse Standaard: Mandela: portret van een complexe vrijheidsstrijder. 06-12-2013
(20) en.wikipedia.org/wiki/Church Street bombing
(21) Refdag: Mandela nog tot 2008 terrorist in de VS. 07-12-2013
(22) NOS: Nobelprijs Mandela en De Klerk. 05-12-2013
(23) nl.wikipedia.org/wiki/Arjan El Fassed
(24) Israel Today Headlines: Zuid-Afrikaanse leider: Israël GEEN Apartheidsstaat. 13-06-2013
(25) nl.wikipedia.org/wiki/Erfaanvallen in Zuid-Afrika
(26) Refdag: Mandela was geen verlosser. 07-12-2013
(27) TT-Canvas: ANC verliest steun machtige vakbond. 21-12-2013