Soekot, het Loofhuttenfeest

Wat is Soekot?

Soekot is een Hebreeuwse woord voor Loofhuttenfeest. Het Loofhuttenfeest is een Joods feest dat zeven dagen duurt en gevierd wordt. Het Loofhuttenfeest wordt ook wel Chag HaSoekot genoemd. Tevens is het Hebreeuwse woord Soekot het meervoud van soeka. Het feest wordt gevierd in de zevende maand Tishrei (ook Tisjri). Loofhuttenfeest begint vier dagen na Jom Kippoer, de Grote Verzoendag, als het volle maan is op de vijftiende van de maand Tishrei. Vanwege de oriëntatie op de maanstand wijkt de Joodse kalender van de algemene westerse (Gregoriaanse) kalender, waardoor Soekot op laatstgenoemde kalender elk jaar op andere dagen valt maar wel altijd in de periode van eind september tot eind oktober. (1) Soekot herinnert de Israëlieten aan hun tocht van veertig jaar door de woestijn uit Egypte naar het Beloofde Land. Gedurende zeven dagen verruilen de Joden hun woningen voor fragiele loofhutten.    In een Loofhut, in het Hebreeuws Soeka, ervaren de Joden hoe afhankelijk zijn ze van de Eeuwige, de God van Israël. Als gelovigen ervaren wij ook hoe afhankelijk wij zijn van onze Hemelse Vader, als we het Joodse Loofhuttenfeest begrijpen en respecteren! De resterende dagen van het Loofhuttenfeest staan bekend als Chol HaMoed. De zevende dag van Soekot heet Hoshana Rabbah (geweldige Hoshana), verwijzend naar de traditie dat de Joden in de synagoge tijdens de ochtenddienst rond de omtrek van het heiligdom zevenmaal lopen. Gedurend de week van Soekot worden de maaltijden genuttigd in de Soeka en orthodoxe Joodse families slapen in de loofhutten, allesbehalve in geval van regen. 

Soekot bij de Klaagmuur in Jeruzalem

Net als de andere Joodse feesten Rosh Hashana, Jom Kippoer en Pesach heeft God het Loofhuttenfeest ook ingesteld. Nergens staat in de Bijbel dat God de Joodse feesten heeft afgeschaft en de christelijke feestdagen instelde. De leugen dat God met het oog op het nieuwe verbond Joodse feestdagen heeft afgeschaft, werd bedacht door de Kerk! Nog NOOIT heeft Yeshua (Jezus), Kefa (Petrus), Sjaoel (Paulus) of een ander discipel in de Bijbel opgeroepen tot het gedenken èn vieren van de christelijke feestdagen zoals Kerst, Goede Vrijdag, de dag van de opstanding of de hemelvaart van Jezus op een speciale dag. Als u wist dat Christelijke feestdagen die door de kerk als "Bijbelse" worden gepromoot en met christelijke saus erover zijn getrokken, in werkelijkheid van heidens oorsprong zijn, zult u ongetwijfeld hen nooit meer vieren! De Joodse feesten zijn door God, de Eeuwige en de God van Israël, Zelf ingesteld, wanneer Zijn feesten moeten worden gevierd. Want er staat ook geschreven in de Bijbel dat Jom Kippoer, Pesach en Loofhuttenfeest feesten des HEEREN zijn!  

"Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden."
Leviticus (Hebreeuws: Waijkra) 23:1 (Statenvertaling)

Het Hebreeuwse woord moadiem betekent letterlijk: 'aangewezen tijden', 'gezette tijden' of 'hoogtijden'. Joodse feesten die Hij aan Zijn volk Israël gaf om te vieren, hebben veel te maken met het eeuwige heilsplan van God. In de Bijbel staan de voorschriften voor het Loofhuttenfeest: Waijkra 23:33-44. Het blijkt ook dat God naast Jom Kippoer en Pesach Soekot als een EEUWIG INZETTING heeft ingesteld, zoals staat geschreven in het Bijbelboek Leviticus. Koning Salomo wijdde na de voltooing van de bouw de Tempel in Jeruzalem op Soekot (I Koningen 8:2, 2 Kronieken 5:3) en vierde samen met het volk Israël het Loofhuttenfeest zeven dagen lang (2 Kronieken 7:8-10)!!! Nu u gelezen hebt, bent u inderdaad verbaasd om te horen dat koning Salomo bij de inwijding van de Tempel samen met het volk Israël het loofhuttenfeest had gevierd. Ook Yeshua en Zijn discipelen vierden het Loofhuttenfeest, zoals in dit artikel duidelijk zal blijken! Misschien zou u als een niet-Joodse christen zo verontwaardigd roepen;"Waarom heeft een dominee of een katholieke priester mij nog nooit verteld dat Jezus ook het Joodse feest viert!?" 

Als u het artikel rustig en aandachtig leest, vraag eerst de Heer om hulp dat Hij u zal helpen begrijpen. Het is zeker dat als u dit artikel leest, staan grote verrassingen u te wachten. Eerst laten we het woord aan wijlen rabbijn S.P.H. de Vries over wat hij ons zal uitleggen wat het Loofhuttenfeest betekent.

Rabbinale uitleg Soekot

De rabbijn S.P.H. de Vries heeft zijn verhandeling over Joodse feesten en symbolen in zijn boek 'Joodse riten en symbolen' geschreven en geeft een helder en duidelijk uitleg wat de ware en diepe betekenis van de Joodse feesten is. Over het Loofhuttenfeest schreef hij:

"De Grote Verzoendag is voorbij. En daar staat het Feest der Loofhutten voor de deur en klopt bij ons aan. Het Soekkothfeest is vol symbolen. Allereerst heeft het de Loofhut, waaraan het zijn naam ontleent. 'In hutten zult ge wonen, zeven dagen' Opdat uw nageslachten zullen weten dat Ik de kinderen Israëls in hutten woning heb verschaft, toen Ik hen uit het land Egypte voerde.' Zo staat het voorschrift in Wajikra (Leviticus) 23:42-43. Gij trekt nu naar een eigen land, zult vaste bodem onder de voeten krijgen. Van nomaden-familie in Kanaän en slavenmassa in Egypte wordt ge een zelfstandig, onafhankelijk, vrij volk binnen eigen grenzen, op nationale bodem, waar ge uw eigen leven zult hebben en de zelfbeschikking over alles wat ge hebt en wat er in u is. Dan zult ge thuis zijn. Dat zal ommekeer brengen in uw bestaan. Dat mag het. Dat moet het. Naar alle kanten. Behalve naar deze, dat ge zoudt gaan denken: Ik ben er! 'Mijn eigen aanleg en het vermogen mijner handen hebben mij deze macht geschapen!' (Devariem (Deuteronomium) 8:17) Ook dit streven: het Land, is tenslotte niet het levensdoel. Het bezit is nooit doel van het leven. Middel is het. Dat zult ge weten en moet ge u altijd weer duidelijk maken. Maar uw kinderen, de nakomelingen van morgen en overmorgen en later, die vandaag en gisteren niet gekend hebben, moeten uw historie leren beleven. Zij moeten beseffen dat hun vaderen ook in de woestijn veilig waren onder de hoede van hun God. Dat men in vaste burchten heel onzeker kan zijn en gelukkig en blij ook in wankele hutten. Daarom zullen zij, jaar in jaar uit, een volle levenswerk symbolisch als het zwervende volk in de woestijn leven, hun vaste woningen verlaten en onder het broze dak der hut gaan zitten, waar de sterren van de hemel doorheen kijken. Dat moet hun het gevoel van de vergankelijkheid van al het tijdelijke, overgave in God en tegelijkertijd vertrouwen op Hem brengen of bij hen bestendigen. (2)

Dit symbool moet aan het einde van de ganse oogst van het land gegrepen worden; juist als de successen, de triomfen van het werk der handen zijn binnen gehaald. Predikt dit misschien de ontkenning der aardse goederen? Verwerping, verachting van werelds bezit, van al het ondermaatse? Stempelt dit het tijdelijke leven tot een verdoemenswaardig 'tranendal'...? De vreugde is het kenmerk van het Feest der Soekkoth. Het Loofhuttenfeest is het Vreugdefeest bij uitnemendheid. Ja, het heeft Feest, zonder meer! In de Bijbelse tijden steeg in Kanaän op het Oogstfeest de blijdschap ten top. Dan gold inzonderheid de goede raad: eet en drink en geniet naar hartelust:  

"..gij zult vrolijk zijn op uw feest, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, en de vreemdeling, en de wees, en de weduwe, die in uw poorten zijn. Zeven dagen zult gij de HEERE, uw God, feest houden. In de plaats, die de HEERE verkiezen zal; want de HEERE, uw God, zal u zegenen in al uw inkomen, en in al het werk uwer handen; daarom zult gij immers vrolijk zijn."
Devariem 16:14-15

En wees enkel blij! Is dit soms de regelrechte tegenstelling der verwerping, der ontkenning van het aardse bestaan? Ligt hierin nu weer de onvoorwaardelijke aanvaarding, de erkenning, de verering van het stoffelijke leven...? Op dit blijde Oogstfeest zult ge, naar Warijka 23:40, van de voortbrengselen van natuur en land, vier bepaalde plantensoorten nemen en er u zeven dagen mee verheugen 'voor het aangezicht van de Eeuwige, uw God.' Met deze bundel van plant en vrucht treedt ge voor de Schepper en zegt tot Hem: van U - aan U! En dit is slechts een greep uit alle producten. Een voorbeeld! Zoals wij het zeggen van dit, zo voelen wij het van alles. Geen verkondiging behalve van wereldverachting, noch prediking van haar vergoddelijkheid. Maar wijding van de levensmiddelen en de levenskrachten als van God gegeven mogelijkheden aan Hem. (2)

De storm van Israëls historie heeft de Loofhut niet weggevaagd. Ook de val van de Staat en het verlies van het land hebben haar niet meegesleept in de ondergang. Nog staat zij jaarlijks midden in het Joodse leven. Gewoonlijk is de bouw of de voorbereiding van de bouw reeds vóór de Grote Verzoendag begonnen. Want de 15e Tishrei - vijf dagen dus na deze Grote Dag - begint het Loofhuttenfeest. Dan moet de hut gereed zijn om haar bewoners te ontvangen. Zodra de Jom Kippoer - de Grote Verzoendag - is geëindigd, dezelfde avond nog, gaat men althans iets ten behoeve van de Loofhut doen. 'Zo schrijdt men' - om zoals gaarne wordt gedaan, een Psalmwoord te bezigen - 'van kracht tot kracht':

"Zij gaan van kracht tot kracht; een ieder van hen zal verschijnen voor God in Sion."
Psalm 84:8 (Statenvertaling) 

Er wordt voor de familie een hutje in gereedheid gebracht, een prieeltje, een tuinhuisje. Staat wel eens op een balkonnetje, de openslaande deuren eenvoudig naar buiten open, een derde wand ter verbinding er achter tussenin en een dak erop. Op het dak daar komt het op aan. Het is van producten van de bodem; twijgen, stro, hooi, riet. Los of er extra voor in de vorm van matten gevlochten. (2)

In een zelfgemaakte hut, Soekah, viert een
Joods familie het Loofhuttenfeest

Zo mogelijk werken alle huisgenoten mee aan de voorbereiding en de inrichting der Soekkàh. Ieder tracht wat voor de versiering en de gezelligheid aan te brengen. Het moet een heerlijk hutje worden. Het wordt een soort kamperen, een kampweek. Maar vlak bij huis. De Loofhut is nu de eetkamer, de huiskamer, de ontvangkamer voor de visite. En bezoek komt er! In de soekkàh is het een voortdurend komen en gaan en gaan en komen. En de avonden zijn natuurlijk het culminatiepunt der gezelligheid. Alleen...: de regen komt hier zo dikwijls de vreugde bederven. In Israël denkt men in Tishrie nog niet aan regen. Die komt eerst in de volgende maand. In de liturgie van het Slotfeest dat de rij der Tishreifeesten sluit en op het Loofhuttenfeest volgt, heeft het gebed om de regen een vaste plaats. Maar in Tishrei is het droog en nog warm. De hitte is voorbij. Dáár op het veld, bij de oogst en er na, is de hut verzekerd tegen regen. Maar hier zijn we haast in geen enkele zomer een volle week gevrijwaard en zeker niet in de hersfst of in de tijd van overgang tussen herfst en zomer. We moeten dus maatregelen nemen, dat we niet ieder ogenblik voor het hemelwater op de vlucht moeten gaan, of dat ons maal niet met regen wordt overspoeld. (2)

Joodse jongens bouwen een Soekah
in Israël

Dus ligt er een zeil gereed of er zijn luiken aan de hut gemaakt, die gemakkelijk en snel tijdelijk over het dak getrokken of neergelaten kunnen worden, telkens als de regen het samenzijn in de Loofhut dreigt op te heffen. 

Zo heeft de Soekkàh zich steeds onder alle hemelstreken gehandhaafd. Naast de Loofhut ook de plantenbundel. Die staat afzonderlijk en is een symbool op zichzelf, ook zonder de Loofhut. Het ene is geen voorwaarde voor het andere. Niet ieder is er naar bewoond, om zich een loofhut aan te schaffen. Maar een plantenbundel heeft geen inrichting nodig. Die kan men thuis overal hebben en overal gebruiken. Hij wordt gebezigd, bij voorkeur ter hand genomen bij het gebed en dan liefst bij het ochtendgebed. Maar ook dit is niet conditio sine qua non. Als het niets anders kan, is ieder moment van de dag ook geschikt. Gewoonlijk gaat hij mee ter synagoge. De bundel bestaat uit een palmtak - een Loelàv, die omdat hij het grootst en dus overheersend is, zijn naam aan het hele stel gegeven heeft - gaarne nog groen, maar ook wel reeds geel uitgedroogd; drie geurende mirthentakken rechts; en twee onnozele wilgentakjes links van de middenschacht aan de loelàv bevestigd. En afzonderlijk een Etrog. De etrog ziet eruit als een citroen en behoort ook tot deze familie. Men spreekt gewoonlijk van cederappel, maar dat deugt niet. De etrog, een vrucht met fijne geur, heeft met de ceder niets te maken. Zij werd hier te lande meest uit Korfu of van Triëst ingevoerd. Tegenwoordig uit Israël. Ieder, die zijn symbolen lief heeft en koestert, beijvert zich deze planten met deze vrucht zo mooi mogelijk aan te schaffen. Het is er niet genoeg mee de plicht te doen, er zich even van te kwijten. Er ligt ook in het hoe natuurlijk veel waarde. (2)

Bij het Hallèl, de Psalmen 113 tot en met 118, die op het Loofhuttenfeest dagelijks worden aangeheven, wordt dit symbool in de hand genomen en bij het zingen der verzen 1-4, vers 25 en vers 29 van Psalm 118, worden er op bepaalde wijze bewegingen mee gemaakt: naar alle windstreken en naar boven en beneden om te zeggen wat boven reeds is aangeduid: 'Van U - aan U. En zoals dit zo alles overal ter wereld!' (2)

En ten slotte wordt ter synagoge de heilige Ark geopend; door iemand een Wetsrol eruit genomen en op de biema midden in de synagoge geplaatst. En achter de voorzanger volgen nu allen, die een plantenbundel hebben, in een ommegang rondom de Thora als centrum. Dit geschiedt dagelijks bij het ochtendgebed éénmaal. Maar op de zevende of laatste dag van het Loofhutten worden er zeven ommegangen gemaakt. Het refrein der gebeden, die bij deze ingangen worden aangeheven luidt telkens Hosja'na, dat is help toch! Daarom heet de zevende dag van het Loofhuttenfeest, waarop zo vele malen het Hosja'na weerklinkt, ook wel: Hojha'ana rabbàh. Het laatste woordje betekent 'veel.' Met loelàv en soekkàh is het Loofhuttenfeest in het Joodse leven het hoogtepunt van godsdienstige huiselijke vreugde."  (2)

Aldus rabbijn Simon de Vries.

De werkelijke profetische betekenis van het Loofhuttenfeest

Als lezer zult u zich afvragen waarom de Joden bij de viering van het Loofhuttenfeest loelav, deze plantenbundel, gebruiken en ermee zwaaien, zoals in de Thora staat voorgeschreven. Volgens Wajikra 23:40-41 moeten er vier producten van bomen, arba'a miniem genoemd, worden gebruikt om daarmee zeven dagen lang voor de Eeuwige vreugdevol te zijn. Laten we verzen uit Leviticus even gaan lezen:

"En op de eerste dag zult gij u nemen takken van schoon geboomte, palmtakken, en meien van dichte bomen, met beekwilgen; en gij zult voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, zeven dagen vrolijk zijn. En gij zult dat feest de HEERE zeven dagen in het jaar vieren; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult gij het vieren."
Leviticus 23:40-41 (Statenvertaling)

Een Joods vertaling luidt: 

"Nemen jullie op de eerste dag een vrucht van de Hadarboom (een etrog), een palmtak, takken van de boom Awoth (mirtetakken) en beekwilgen en verheugen jullie je zeven dagen vóór de Eeuwige, jullie God."

Loelav en Eltrog

Deze vier boomsoorten zijn genoemd: Hadassiem (drie mirtetakken), aravot (twee beekwilgtakjes), loelav (een palmtak), etrog (grote en geurige citrusvrucht. Daarom bestaat een loelav uit een opgevouwen tak van de dadelpalm, drie miretakjes, twee wilgetwijgjes en een etrog (een citrusvrucht) die helemaal gaaf moet zijn, geen vlekken vertoont, en waarvan het steeltje nog aanwezig moet zijn. In de synagoge wordt de loelav tijdens het zingen van de psalmen 113-118, het Hallel, in de hand genomen en naar ALLE WINDSTREKEN en naar boven en beneden gezwaaid om daarmee uit te drukken dat alles aan God toebehoort. Deze zwaaiende beweging staat bekend als het zogeheten sjokkelen met de loelav. Tijdens bepaalde gedeeltes van het Hallel en wel op de volgende wijze: 

1. Naar het oosten
2. Naar het zuiden
3. Naar het westen
4. Naar het noorden
5. Naar boven (hemel)
6. Naar benden (aarde)

Een rabbijn met de loelav

Waarom wordt met de loelav naar alle windstreken ermee gezwaaid? Veel niet-Joden, vooral christenen, begrijpen het ritueel van het naar alle windstreken zwaaien van loelav niet. Ze vragen zich vaak af:"Wat betekent toch!? Waarom zwaaien de Joden met de loelav naar alle windstreken?" Ze beseffen vaak niet of vergeten moedwillig dat de eerste christenen in de eerste eeuw na Chr. ook het Loofhuttenfeest vierden. De eerste christenen waren niet alleen niet-Joden maar ook Joden. Toen de gemeente afvallig werd en een andere naam Kerk (een opmerking: het woord kerk wordt nergens in de Bijbel genoemd) heeft aangenomen, keerden de niet-Joodse christenen zich tegen de Joden en de Joodse feesten werden prompt verboden en afgeschaft. Onder invloed van de beruchte vervangingstheologie werden de Joodse feesten door heidense feesten die in de christelijke jas waren gestoken, vervangen. Daardoor is de Bijbelse kennis van de christenen voorgoed verloren gegaan. Gelukkig waakt de God van Israël niet alleen over Zijn Woord, maar ook over Zijn volk Israël en de Joodse feesten. Om de betekenis van Soekot te begrijpen waarom de loelav door de Joden in de hand genomen en naar alle windstreken en naar boven en beneden  gezwaaid wordt, moeten we een zeer belangrijk en bijzonder tekst uit de Psalmen van koning David gaan lezen. Eerst beginnen de verzen 1 tot en met 4 in Psalm 113: 

"Hallelujah! Looft, gij knechten des HEEREN! looft de Naam des HEEREN.
De Naam des HEEREN zij geprezen, van nu aan tot in der eeuwigheid.
Van de opgang der zon af tot haar nedergang, zij de Naam des HEEREN geloofd.
De HEERE is hoog boven alle heidenen, boven de hemelen is Zijn heerlijkheid."
Psalm 113:1-4 (Statenvertaling) 

En dan een bijzondere tekst die ons bekend voorkomt:

"Looft de HEERE, alle heidenen; prijst Hem, alle natiën!
Want Zijn goedertierenheid is geweldig over ons, en de waarheid des HEEREN
is in der eeuwigheid! Hallelujah!"
Psalm 117:1-2 (Statenvertaling)

En tenslotte werd in een vers van Psalm 118 geprofeteerd over de Messias, duidelijk verwijzend naar Jezus Christus ofwel Yeshua HaMasjiach:

"De Steen, die de bouwlieden verworpen hadden, is tot een hoofd des hoeks geworden. Dit is van de HEERE geschied, en het is wonderlijk in onze ogen."
Psalm 118:22-23 (Statenvertaling)

De echte Messias Yeshua sprak over Zichzelf, wetende dat de profetie uit de Psalmen in vervulling was gegaan:

"Jezus zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen in de Schriften: De Steen, die de bouwlieden verworpen hebben, deze is geworden tot een hoofd des hoeks; van de HEERE is dit geschied, en het is wonderlijk in onze ogen?"
Matthéüs 21:42 (Statenvertaling) Zie ook Jesaja 8:14, 28:16, Handelingen 4:11, Romeinen 9:33, Efeziërs 2:20, I Petrus 9:33

Al deze teksten uit de Psalmen hebben een duidelijk verwijzing naar het Messiaanse Vrederijk. Waarom loelav naar alle windstreken gezwaaid wordt, ligt het antwoord in de Bijbel zelf. In het Bijbelboek Zacharia staat geschreven dat de vier wagens naar alle windstreken uitgaan: 

"En de Engel antwoordde, en zeide tot mij: Deze zijn de vier winden des hemels, uitgaande van daar zij stonden voor de Heere der ganse aarde."
Zacharia 6:5 (Statenvertaling)

Maar dat is nog niet alles. In Openbaring 7 komen we ook de term windstreken tegen:

"En na deze zag ik vier engelen staan op de vier hoeken der aarde, houdende de vier winden der aarde, opdat geen wind zou waaien op de aarde, noch op de zee, noch tegen enige boom."
Openbaring 7:1

De vier windstreken staan duidelijk voor de hele aarde. Het Loofhuttenfeest wordt een ware profetisch betekenis, als we een ander Bijbelgedeelte lezen:

"En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een bazuin van groot geluid, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het ene uiterste der hemelen en het andere uiterste derzelve. En leert van de vijgeboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is."
Matthéüs 24:31-32 (Statenvertaling)

Ongetwijfeld zult u ook afvragen waarom de loelav ook naar boven en naar beneden wordt gezwaaid. Daarboven staat de hemel, waar God woont. En beneden staat de aarde. We begrijpen pas eindelijk de ware betekenis van loelav, als we een tekst uit de Bijbel lezen waarom de loelav naar boven en naar beneden wordt gezwaaid:

"Alzo zegt de HEERE: De hemel is Mijn troon, en de aarde is de voetbank Mijner voeten."
Jesaja 66:1a (Statenvertaling)

De Messias Yeshua verklaart ook dat de hemel de troon van God is en de aarde de voetbank van God:

"Maar Ik zeg u: Zweert ganselijk niet, noch bij de hemel, omdat hij is de troon Gods; Noch bij de aarde, omdat zij is de voetbank Zijner voeten; noch bij Jeruzalem, omdat zij is de stad des grote Konings."
Matthéüs 5:34-35 (Statenvertaling)

Het blijkt dat het Loofhuttenfeest een voorafschaduwing is van het duizendjarige Messiaanse Vrederijk. Toen God Zijn verbond met het volk Israël sloot, de Joodse feesten zoals Jom Kippoer, Pascha en Soekot heeft ingesteld, zei Hij door Mozes tegen Zijn volk Israël:

"Nu dan, indien gij aandachtig naar Mij luistert en Mijn verbond houden, zo zult gij uit alle volken Mijn eigendom zijn, want de GANSE AARDE BEHOORT MIJ."
Exodus 19:5

De profetie zal in vervulling gaan, wanneer het Messiaanse Vrederijk aanbreekt:

"Men zal nergens leed doen noch verderven op de ganse berg Mijner heiligheid; want de aarde zal vol van kennis des HEEREN zijn, gelijk de wateren de bodem der zee bedekken."
Jesaja 11:9 (Statenvertaling)

Dat de loelav naar alle windstreken gezwaaid wordt, is inderdaad een uitdrukking dat alles aan God toebehoort. De Eeuwige is immers Koning van het heelal! Elke dag wordt er een zegen gereciteerd over de loelav en de etrog. Strikte naleving van Soekot wordt beschreven in het Bijbelboek Nehemia. Van alle feesten is het Loofhuttenfeest het grote feest met de meeste blijdschap, zoals in de Thora staat geschreven. Dat het Loofhuttenfeest uitbundig wordt gevierd, ligt het feit eraan dat de volledige oogst binnengehaald is. Daarom wordt het Loofhuttenfeest inzamelingsfeest genoemd. Het getal zeven speelt ook een grote rol in het Loofhuttenfeest. Immers, het Loofhuttenfeest wordt zeven dagen lang gevierd. Het getal zeven symboliseert de volheid van God, zoals we in Openbaring 1:3 lezen. De kandelaar Menorah, het symbool van het Joodse volk, heeft ook zeven armen en zeven olielampen. De zeven olielampen van de Menorah geven licht in het donker en worden gevuld met olijfolie, die een beeld van de Geest Gods, de Heilige Geest (Zacharia 4:1-6). De Menorah stelt het Licht van God voor. God is Licht en bewoont ook een ontoegankelijk licht (I Timótheüs 1:10). De Thora wordt ook vergeleken met het licht en de mitswot (geboden) met de lampen die het licht zichtbaar maken (Spreuken 6:23). De Messias Yeshua is ook het Licht der wereld (Johannes 9:5). Ook heeft God zeven dagen ingesteld, toen Hij de wereld schiep.

Gedurende het Loofhuttenfeest wordt dagelijks bij het ochtendgebed, nadat een Thorarol uit de heilige Ark is genomen en op de Biema geplaatst, door allen die een loelav bezitten, een ommegang rond de Biema en dus eigenlijk rond de Thora gemaakt. Dan worden verzen geciteerd uit Psalm 118, waarin in de Hebreeuwse tekst de uitroep 'Hosja'nah' (Hosanna) voorkomt. (3) Het woord Hebreeuwse woord Hosja'nah bekent letterlijk: 'Help toch, o God' en is dus zeker geen uitroep van vreugde, zoals veel christenen wel denken, maar veel meer een smeekbede. Bij de intocht in Jeruzalem werd de Messias Yeshua, gezeten op het veulen, toegejuicht door de menigte die riep 'Hosja'nah de Zoon van David, gezegend Hij die komt in de Naam des Heren!' (Matthéüs 21:9) De Joden die Jezus toeriepen, kenden een tekst uit Psalm 118! Op de zevende, de laatste dag van het feest worden er in plaats van één zeven rondgangen gemaakt, precies zoals de Israëlieten zeven dagen lang rond de stad Jericho liepen en op de laatste zevende dag zevenmaal een rondgang maakten (!), en dit gebeuren heet dan ook Hosja'nah Rabbah (vele malen Hosja'nah). In de tijd, toen de Tempel nog bestond, maakte het volk deze dagelijkse ommegangen (hakafot) rond het altaar. (3) Het Messiaanse Vrederijk wordt ook de zevende dag genoemd! Het feit dat het Loofhuttenfeest in de zevende maand en zeven dagen lang gevierd wordt en op de zevende dag zevenmaal een rondgang gemaakt wordt, zegt de Bijbel dat bij God duizend jaren als één dag zijn.

"Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en als een nachtwaak."
Psalm 90:4 (Statenvertaling)

"Doch deze ene zaak zij u niet onbekend, geliefden, dat één dag bij de Heere is als duizend jaren, en duizend jaren als één dag."
2 Petrus 3:8 (Statenvertaling)

Het Loofhuttenfeest wordt besloten met de viering van 'de Vreugde om de Thora' (Simchat Thora). Op deze dag vindt in de synagoge de laatste lezing uit de Thora, het einde van het boek Deuteronomium, plaats, direkt gevolgd door de lezing van het begin van Genesis. Groot is de vreugde om het feit dat, wanneer de Thora tot het einde is uitgelezen, deze direkt bij het begin weeer mag worden opengerold. Deze lezingen te mogen verrichten is een bijzondere eer voor de beide mannen (Bruidegom genoemd), die hiervoor worden opgeroepen. Eén van hen leest het einde van de Thora, de ander het begin. Nadat de Thorarollen uit de heilige Ark zijn genomen, worden er daarmee ommegangen rond de Biema gemaakt, gezongen en soms gedanst. Na de dienst delen ook de kinderen in de vreugde en worden aan hen versnaperingen uitgedeeld. (3)

Nu u gelezen hebt, beseft u uiteindelijk dat alle Joodse feesten die uitlopen op dit slotfeest, veel te maken hebben met Gods eeuwige verlossingsplan met de hele mensheid, zal het Loofhuttenfeest straks zijn vervulling krijgen, als we het Bijbelboek Zacharia openen en een tekst lezen:

"En het zal geschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden de Koning, de HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der Loofhutten."
Zacharia 14:16 (Statenvertaling)

In de NBG-vertaling komen we het woord Loofhuttenfeest ook tegen. Nu zien we dat in de toekomst zal het Loofhuttenfeest zijn volledige vervulling krijgen, als de oogst voor de HEERE God binnengehaald wordt. In het duizendjarige Vrederijk zullen alle volken als de oogst worden ingezameld voor God. Alle volken zullen jaarlijks naar Jeruzalem optrekken om de grote Koning, de HEERE der heerscharen, te aanbidden en alle lof te brengen aan Hem. Men zal roepen:

"Gezegend zij Hij, Die komt in de Naam des Heeren! Hosja'na in de hoogste hemelen!"

Jaarlijks zal God door gelovigen uit alle volken worden gedankt, aangebeden en verheerlijkt en zal er een groot en uitbundig feest worden gevierd. Het zal een zeer lange periode zijn van geweldige vreugde en de hele aarde zal vol zijn van de kennis des Heren. Ook zullen er echte vrede en gerechtigheid heersen op aarde. Maar...volken die ongehoorzaam zullen zijn aan God en niet naar Jeruzalem optrekken om het Loofhuttenfeest te vieren, zullen gestraft worden:

"En het zal geschieden, zo wie van de geslachten der aarde niet zal optrekken naar Jeruzalem,  om  de Koning, de HEERE der heirscharen, te aanbidden, zo zal er over henlieden geen regen wezen. En indien het geslacht der Egyptenaren, over welke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plaag over hen zijn, met welke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der Loofhutten."
Zacharia 14:17-18 (Statenvertaling)

De straf op ongehoorzaamheid is dat er geen regen zal vallen. Vreselijk zijn de plagen die de ongehoorzame volken zullen overkomen! Het gebeurde eerder met het Oude Egypte die getroffen werd door de bekende tien plagen. 

De achtste dag

Het Loofhuttenfeest wordt zeven dagen lang gevierd, zoals de Thora heeft voorgeschreven. Op de zevende dag zal een Grote Lofprijs zijn. Maar op de achtste dag is het Loofhuttenfeest definitief afgesloten. In het Hebreeuws is de achtste dag Sjemini Atseret. Er zal een zegen op de achtste dag uitgesproken worden. Daarom heet dit Wezot HaBracha. Mozes sprak de zegen uit over het volk Israël, zoals we in Davoriem 33:1-34 lezen. Interessant wordt het als een tekst uit Genesis 1:1 wordt gelezen dat God in het begin de hemel en de aarde schiep. Daarom kan dit een verwijzing zijn naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Ook zal de achtste dag de Vreugde van de Thora zijn. In de Bijbel geeft de Eeuwige een bijzondere voorschrift inzake de achtste dag aan het volk Israël:

"Zeven dagen zult gij de HEERE vuurofferen offeren; op de achtste dag zult gij een heilige samenroeping hebben, en zult de HEERE vuuroffer offeren; het is een verbodsdag; gij zult geen dienstwerk doen."
Wajikra (Leviticus) 23:36 (Statenvertaling)

In het Nieuwe Testament, zoals de christenen het tweede deel van de Bijbel noemen, blijkt dat Yeshua ook het Loofhuttenfeest heeft gevierd. Ook vierde Hij op de achtste dag, de slotdag van Soekot! 

"En op de laatste dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke."
Johannes 7:37 (Statenvertaling)

Merkwaardig genoeg heeft de Kerk u en alle andere christenen helemáál niets verteld dat Here Jezus ofwel Yeshua HaMasjiach het Loofhuttenfeest ook heeft gevierd. Het lijkt wel of de eigenzinnige theologen de waarheid voor u verbergen! Men heeft u nooit uitgelegd wat Soekot ofwel het Loofhuttenfeest eigenlijk betekent en wat ook de profetische betekenis ervan is. De rabbijn Simon de Vries geeft wel een verhelderende maar bijzonder interessante uitleg over de achtste dag, de slotdag van het Loofhuttenfeest, in zijn boek 'Joodse riten en symbolen'. Het geeft ons wel een stof tot nadenken. De rabbijn schreef: 

"Zo heeft ook het Loofhuttenfeest zijn afsluiting in een afzonderlijk feest. Maar daar volgt het slot onmiddelijk. Het is de achtste dag, Hebreeuws: Sjemienie, die in de Bijbel (Waijkra 23:36, Bemidbar (Numeri) 29:35) 'Atséret wordt genoemd en nu de naam draagt van Sjemienie Chag-ha 'Atséret. Een speciale viering met eigen symbolen heeft ook dit Slotfeest niet. De Loofhut is ontruimd, verlaten. De achtste avond heeft men er nog het feestmaal genuttigd en verblijf gehouden. Ook des ochtends daarna is er nog het ontbijt van het Slotfeest gebruikt. Dan echter heeft men de Loofhut officieel vaarwel gezegd. De palmtak hebben we al eerder neergezet. Dat geschiedde op de zevende dag zelf, toen de zeven ommegangen geëindigd waren, welke wij ermede onder Hasja'na-gebeden in de synagoge op de biema, met daarop een heilige Wetsrol hadden gemaakt. Bij die laatste maal van het gebruik van de loelàv waren er ook nog extra wilgentakjes gebruikt. Want eens, in de Tempel was deze zevende dag een zeer bijzonder feest van ommegangen om het altaar, dat dan met wilgentakken was omgeven. Het was 'de Vreugde van het Waterschappen' en van het waterplengen, dat als een feest van uitbundige vreugde wordt beschreven en dat aan het einde van de zomer en de ganse oogst gehouden wordt, in de hoop op een overvloedige vroege regen, die voor het land en voor het gehele leven in het land zo onontbeerlijk is. Wij hebben er in de synagoge feestgedichten van over. En wat op de eerste dag van het Paasfeest 'het gebed om de dauw' is, is op de achtste dag van het Loofhuttenfeest 'het gebed om de regen'. Deze liturgische onderscheiding is de enige van Sjemienie Chag-ha 'Atséret." (2) Aldus de rabbijn.

Wanneer de duizend jaren van het Messiaanse Vrederijk, de zevende dag, geëindigd zullen worden, zal satan uit zijn gevangenis losgelaten worden en de Grote Afval zal beginnen. En satan zal de weerspannige en opstandige volken verleiden en mobiliseren om oorlog te voeren tegen Israël en de stad Jeruzalem. Nu begint u te begrijpen waarom de Joden de loofhutten afbreken en waarvel zeggen en de loelavs op de grond neerleggen. Het officieel waarvel zeggen van de Loofhut  en het neerzetten van de loelav die niet meer naar alle vier windstreken gezwaaid wordt, krijgt een ware betekenis als we een tekst uit het laatste Bijbelboek Openbaring lezen:

"En hij (satan) zal uitgaan om de volken te verleiden, die in de VIER HOEKEN der aarde zijn, de Gog en de Magog, om hen te vergaderen tot de krijg, welker getal is als het zand aan de zee."
Openbaring 20:8 (Statenvertaling) 

De oorlog van Gog en Magog tegen Israël zal kort maar heftig zijn. Tevens de allerlaatste oorlog die op de definitieve ondergang van satan, zijn demonische machten en hun aardse trawanten zal uitlopen. Het lot van satan is voorgoed bezegeld, als hij in de poel van vuur en zwavel geworpen zal worden om in alle eeuwigheden gepijnigd te worden. Ook is de laatste grote dag na het duizendjarige Messiaanse Vrederijk dat de oude hemel en de oude aarde zullen vergaan. Dan breekt de eeuwigheid der eeuwigheden aan, zoals de Joden op de achtste dag een gebed om de overvloedige regen houden. God zal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde scheppen, want de eerste dingen zullen voorbijgaan. Daarom spreekt de achtste dag van een nieuw begin dat wijst op de eeuwigheid van de nieuwe hemel en aarde. Op de nieuwe hemel en nieuwe aarde zullen geen zonde en dood meer zijn en God zal alle tranen van de uitverkorenen wissen. (Openbaring 21:1-8) Let wel goed op wat Jezus op de achtste dag van het Loofhuttenfeest zei:"Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke!" (Johannes 7:37) We begrijpen nu eindelijk wat de ware betekenis van de achtste dag is en wat Jezus zei, als we een tekst uit het laatste Bijbelboek die over de nieuwe hemel en aarde gaat, lezen:

"Ik ben de Alfa en de Oméga, het Begin en het Einde, Ik zal de dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet." 
Openbaring 21:6 (Statenvertaling)

De achtste dag, de slotdag van het Loofhuttenfeest, is ook een rustdag, zoals staat geschreven:

"Doch op de vijftiende dag der zevende maand, als gij het inkomen des lands zult ingezameld hebben, zult gij des HEEREN feest zeven dagen vieren; op de eerste dag zal er rust zijn, en op de achtste dag zal er rust zijn."
Waijkra 23:39

Wat een diepe betekenis heeft de achtste dag van het Loofhuttenfeest dat ook met de vreugde van de Thora wordt gevierd!

Het Joodse volk een priestervolk voor alle volken, Israël een zegen voor alle volken

Wanneer het Messiaanse Vrederijk aanbreekt en het Loofhuttenfeest wereldwijd, vooral in Jeruzalem, gevierd zal worden, zullen volken uit alle hoeken en windstreken van de hele aarde dan samenstromen op de berg des Heren. En ze zeggen niet langer:"Kom, laten we naar Rome, Tokio of Washington gaan." Nee, duizendmaal nee! Ze zullen ook NIET meer zeggen:"Laten we naar een dienst in de Rooms-katholieke Kerk, de Lutherse Kerk, de Gereformeerde Kerk of naar een Pinkstergemeente gaan." Nee, duizendmaal nee! Ook zullen de volken NIET meer zeggen:"Laten we op bedevaart naar Mekka gaan." Nee, duizendmaal nee! Ze zullen daadwerkelijk zeggen:"Laten wij optrekken naar Jeruzalem om voor de Grote Koning Yeshua neer te buigen en Hem aan te bidden!" Het eeuwenoude Schriftwoord zal in vervulling gaan:

"En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot de berg des HEEREN, tot het huis van de God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. Hij zal rechten onder heidenen en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun speren tot sikkels; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren. Komt, gij huis van Jakob, en laat ons wandelen in het licht des HEEREN."
Jesaja 2:3-5 (Statenvertaling)

Het Joodse volk zal een priestervolk worden voor alle volken, net zoals de stam Levi een priesterstam voor de twaalf stammen van Israël was geweest en de priesterdienst had verricht voor de HEERE God. Ook zal de profetie van Jesaja in vervulling gaan:

"Zij zullen de overoude puinhopen herbouwen, het verwoeste uit vroger tijd doen herrijzen en de steden vernieuwen, die in puin liggen, die verwoest hebben gelegen van geslacht op geslacht. Vreemden zullen gereed staan om voor u de kudden te weiden, vreemdelingen zullen uw akkerlieden en uw wijngaardeniers zijn; maar gij zult priesters des HEEREN heten, dienaars van onze God genoemd worden; gij zult het vermogen der volken genieten en u op hun heerlijkheid beroemen."
Jesaja 61:4-6

Het zal geschieden wanneer de Derde Tempel herbouwd wordt en het Joodse volk het priestervolk zal worden en de Messias Yeshua als de Grote Koning vanuit Jeruzalem over de hele aarde zal regeren. De Derde Tempel dat in het begin van het Messiaanse Vrederijk gebouwd zal worden, zal het bedehuis voor alle volken zijn (Jesaja 56:7). Maar de tijd is nog niet aangebroken, want de Geest van God, de Heilige Geest, is nog niet over héél Israël uitgestort. God is nog steeds bezig Zijn verstrooide kinderen Israëls uit alle windstreken naar hun oude vaderland terug te brengen. Dat de Joden uit de Diaspora terugkeren naar hun oude vaderland en de Staat Israël geboren werd, zijn veel Bijbelse profetieën in vervulling gegaan. Maar niet alles is vervuld! Omdat de Geest van God nog niet in het volk Israël is (lees Ezechiëls profetie over het herstel van Israël: Ezechiël 37:1-27). Daarom heeft de profeet Zacharia geprofeteerd over de uitstorting van de Geest Gods over héél Israël:

"Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten de Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enige zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterheid kermt over een eerstgeborene."
Zacharia 12:10

God Zelf zal aan Zijn volk Israël bekendmaken wie de Messias is. Hij zal de sluier van de ogen van alle Joden wegnemen, opdat zij Yeshua als de ware Masjiach ben David zullen herkennen. Denk maar aan Jozef en zijn elf broers. Toen Jozef nog de onderkoning van Egypte was, hadden zijn elf broers hem nog niet herkend, terwijl zij voor hem neerbogen. Uiteindelijk maakte Jozef op een dag zichzelf bekend wie hij was. De sluier werd weggenomen, toen de broers de onderkoning Jozef eindelijk als hun broer herkend hadden. Vaak mopperen zeer veel christenen:"Waarom zijn de Joden nog niet bekeerd?" Hun kritiek is vaak onterecht, want ze hebben belangrijke schriftgedeelten wel over het hoofd gezien waarom Israël Heer Yeshua (Jezus) nog niet als de Messias heeft aangenomen. In het Bijbelboek Romeinen 11 blijkt dat God Zelf een geestelijke verblinding heeft gegeven, zoals staat geschreven:"Want de HEERE heeft over u uitgegoten een geest des diepe slaaps, en Hij heeft uw ogen toegesloten; de profeten, en uw hoofden, en de zieners heeft Hij verblind." (Jesaja 29:10) De tijd zal komen dat God de geestelijke verblinding van Zijn volk Israël zal wegnemen. De bekering van Israël is GÉÉN zaak van de Kerk! Absoluut niet! Het is alleen God's zaak! Wel waarschuwt de Bijbel de christelijke Kerk ernstig NIET tegen Israël te keren:"Roem niet tegen de takken: en indien gij daartegen roemt, gij draagt de wortel (Israël) niet, maar de wortel u." (Romeinen 11:18) Wist u dat de Joden drie keer per dag om de komst van de Messias bidden? Drie keer per dag bidden de Joden:"Breng ons terug, O Vader, tot Uw Thora, en breng ons dichter, onze Koning, tot Uw dienst, en help ons terug te keren, tot U met een volkomen bekering. Gezegend zij U, o Heer, die bekering verlangt."

Het slotwoord

Nu u het artikel gelezen hebt, zult u eerlijk moeten toegeven dat het Loofhuttenfeest door God is ingesteld. Het is vreemd genoeg waarom de Kerk geen aandacht heeft besteed aan Soekot ofwel Loofhuttenfeest, terwijl juist de Bijbel een grote profetische waarde aan deze unieke Joodse feest toekent. Ook maakt de Schrift ons duidelijk dat dit feest in het Messiaanse tijdperk door alle volkeren op aarde gevierd zal worden. De echte reden waarom de Christelijke Kerk Joodse feesten eeuwenlang in de ban heeft gedaan, is antisemitisme. Ook heeft de Kerk de Joodse sabbat afgeschaft en zondag als rustdag ingesteld. Daarmee begaat de Kerk een zéér zware zonde tegen God. Het is een grote en verschrikkelijke fout dat de Kerk heeft gemaakt om Joodse feesten die JUIST BIJBELS EN DOOR DE EEUWIGE INGESTELD ZIJN, overboord te gooien en heidense feesten zoals de Kerst, Goede Vrijdag, Pasen (de christelijke tegenhanger van de Joodse Pesach) en hemelvaartsdag in te voeren. De grote boosdoener is de door de Kerk verkondigde en onbijbelse vervangingsleer. Christenen die christelijke feesten op 'n onbijbelse en antichristelijke en anti-Joodse wijze vieren, hebben helaas niet in de gaten dat de duivel niet alleen het Joodse volk, maar ook de Thora en alle Joodse feesten, riten en gebruiken hartgrondig háát. Hij haat hen enorm, wetende dat de Thora en alle Joodse feesten veel te maken hebben met Yeshua HaMasjiach! Yeshua was niet gekomen om de Thora te ontbinden en Joodse feesten af te schaffen, zoals christelijke theologen wel beweren. Over de Thora zei Jezus letterlijk:

"Meent niet, dat Ik gekomen ben om de Thora of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om die te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er NIET één jota noch één titel van de Thora voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied."
Matthéüs 5;17-18

Als u de geschiedenis van de Kerk kent, weet u ook dat er veel bloed kleeft aan de handen van de Kerk. Op school heeft men ongetwijfeld u helemaal niets verteld dat de Joden tijdens de beruchte Spaanse Inquisitie gedwongen werden het Jodendom waarwel te zeggen en de Thora en alle Joodse feesten af te zweren, anders moesten zij het vreselijke lot zoals de brandstapel ondergaan. De verklaring van een Jood die gedwongen werd tot het Rooms-katholicisme te bekeren en zijn Joodse afkomst te verloochenen en het Jodendom af te zweren, luidde:"Ik zweer de Hebreeuwse godsdienst, al haar wetten, de besnijdenis, het ongezuurde brood, de Pesach, het offeren van lammeren, het Feest der Weken, het Feest der Bazuinen, de Grote Verzoendag, het Loofhuttenfeest en alle andere Hebreeuwse feesten met hun offers, gebeden, wijdingen, reinigingen, onthoudingen, boetedoeningen, vastendagen, sabbatten, nieuwe manen, voedsel en drank af. En ik zweer elk gebruik en iedere instelling van de Joodse wet af...met andere woorden, ik zweer alles af dat Joods is." (4) Afschuwelijk!  Niet alleen de Christelijke Kerk, maar ook nazi's en fanatieke moslims, allen Jodenhaters, hebben synagogen bestormd en in brand gestoken, Joodse heiligdommen ontheiligd, alle Thora-rollen verbrand en de Joden afgeslacht. De geschiedenis blijft herhalen. Al tweeduizend jaar lang! Als christen zult u vast en zeker zeggen:"Ja, maar wat heb ik ermee te maken?" Het doet er niet toe of u wel of niet ermee te maken heeft. Maar omdat u een christen èn een aanhanger van het christendom bent, ongeacht uw lidmaatschap van een kerkgenootschap of een pinksterbeweging, wordt u samen met alle christenen van alle soorten kerkgenootschappen verantwoordelijk gehouden voor misdaden jegens het Joodse volk. De Joden houden het christendom wel aansprakelijk voor de grote misdaden jegens het volk Israël. De hele geschiedenis staat helemaal bol van bloedige Jodenvervolgingen, moordpartijen en pogroms. Vergeet ook niet dat de nazi's ook christenen waren en naar een katholieke (of een protestantse) kerkdienst gingen! Misdaad tegen het Joodse volk is ook misdaad tegen de Messias Jezus Christus!! U moet niet denken dat christenen de enigen zijn, die de marteldood sterven als ze vervolgd zijn. Ook de Joden sterven in de loop van vele eeuwen de marteldood! Voor Sjema (Sjémoth), het Joodse geloofsbelijdenis van de Eenheid van de Eeuwige, zijn ze de brandstapels van de Spaanse Inquisitie en de gaskamers en ovens van Auschwitz opgegaan; vanuit het laaiende vuur klonk het Sjema:"Hoor Israël, Adonai is onze God en Adonai is één!" (Deuteronomium 6:4, Marcus 12:29) Zoals de christenen stierven ter wille van het getuigenis van Jezus, zo werd het Joodse volk martelaar voor de Ene, Heilige God van Israël! Het wordt hoog tijd dat u en alle christenen tranen plengen, zonden aan de Here God en het volk Israël belijden en om vergeving vragen. 


Weet u wat de uiteindelijke maar grote doodssteek voor het antisemitisme, de Christelijke Kerk, de islam en de politieke machten zal zijn? Dat Degene die Zijn voeten op de Olijfberg zal zetten, een VERHEERLIJKTE JOOD zal zijn!!! Laten we de diepere en profetische betekenis van unieke en waardevolle Joodse én echte Bijbelse feesten gaan herontdekken en waarderen en deze feesten ook gaan vieren. Laten we niet langer spreken van "Oud-Testamentische feesten"! Het is beter dat het Loofhuttenfeest en alle andere Joodse feesten niet 'Oud-Testamentisch' maar Bijbels genoemd worden!! Laten we het Bijbelse Loofhuttenfeest vieren, zoals Yeshua en Zijn discipelen ook deze feest vierden! Bid voor het Joodse volk en het Land Israël, nu Israël groot gevaar loopt door de vijanden vernietigd te worden. De vijanden hebben ook gezworen Israël van de aardbodem te doen verdwijnen. Bid dat God een grote uitredding zal brengen voor Zijn volk Israël. Laten we Israël in Naam van de levende God zegenen, opdat de Eeuwige ons ook zal zegenen! Inmiddels zijn zesduizend jaren die in Gods ogen zes dagen zijn, bijna verlopen en de zevende dag, de grote sabbatsdag, is bijna aangebroken: het Loofhuttenfeest. Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u. 

                                                                                 Paul Parker

2012: van 's avonds (Erev Chag HaSoekot, vooravond Loofhuttenfeest) 30 september tot 's avonds 7 oktober

Gerelateerde artikelen op de blog de burcht Sion:

Jom Kippoer, de Grote Verzoendag
Pasen in het licht van de Bijbel

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Bronnen en referenties:

(1) nl.wikipedia.org/wiki/Soekot
(2) Joodse riten en symbolen. Door rabbijn S.P.H. de Vries
(3) Joods godsdienstig leven. Door de Nederlandsche Zondagsschool Vereeniging te Amsterdam
(4) Bloed aan onze handen. Door Michael L. Brown