Is er leven op Mars?

Marsverkenner Curiosity geland

Op maandag 6 augustus 2012 was de Amerikaanse robotverkenner Curiosity rond 07.30 Nederlandse tijd na een lange reis van 8 maanden geland in een krater op de planeet Mars. Het voertuig gaat nu op zoek naar sporen van leven op de rode planeet. De zoektocht zal twee jaar duren. Voor de NASA-medewerkers van het vluchtleidingscentrum in Pasadena, Californië, waren spannendste momenten geweest, omdat er van alles mis kon gaan. De robotverkenner Curiosity is zo groot als een middenklasse auto en volgepakt met peperdure wetenschappelijke instrumenten. Deze project heeft 1,6 miljard euro gekost. Toen de landing van de Marsverkenner Curiosity goed afliep, waren de medewerkers in het vluchtleidingscentrum opgelucht. Er werd ook hard gejuicht over het succes van de landing op Mars. "Ik kan het niet geloven. Dit is ongeloofelijk,"zei Allen Chen, de leidinggevende van de missie, opgetogen. (1)

Medewerkers van het vluchtleidingscentrum juichen

Hoe de landing was verlopen, werd er gebruik gemaakt van een 'vliegende kraan'. Eerder waren de andere sondes, Mars Express en Global Surveyor, met enorme airbags op Mars neergestort. Omdat de nieuwe robotverkenner Curiosity zo zwaar is, heeft NASA gekozen voor een nieuw landingsmethode: een vliegende kraan. Die moet het wagentje voorzichtig op het Mars-oppervlak deponeren. Daarvoor moet alles tot in de allerkleinste detail feilloos gewerkt worden. Het vereist wel een precisiewerk dat alles tot op elk seconde goed verloopt. Het begon als de Marssonde met 21.000 kilometer per uur op de planeet kwam afrazen. Een parachute had het ruimtevaartuig in de ijle atmosfeer van Mars (100 keer dunner dan op aarde!) iets afgeremd en de raketten zorgden ervoor dat de Marslander afgeremd en bijgestuurd kon worden. Maar voordat het in werking gesteld werd, moest Curiosity eerst gegevens verzamelen over de landingsplek, een krater naast een 6 kilometer hoge berg. (2) Daarvoor moest eerst het hitteschild worden afgeworpen, als een lenskapje dat van een camera werd gehaald. Toen de gegevens verwerkt waren, werd het tijd de parachute af te werpen en de raketten aan te zetten. Het eerste wat de lander moest doen, was het maken van een ontwijkende manoeuvre om te voorkomen dat de parachute later op de verkenner Curiosity zou terechtkomen. Met de raketten werd de volgende anderhalf kilometer afgelegd, maar de raketten werden niet gebruikt om Curiosity te laten landen. Door de kracht van de motoren kan stop opgewaaid worden, die op de apparatuur terecht kan komen. Daarom had de NASA de vliegende kraan ontworpen en ontwikkeld. 

De landing van de Marsverkenner Curiosity in stappen verloopt

De Vliegende Kraan deponeert het wagentje Curiosity op Mars

De Curiosity koppelde zich los van de lander en werd voorzichtig omlaag getakeld, terwijl de kraan 7 meter in de ijle lucht bleef hangen. Ondertussen werden de wielen van het wagentje uitgeklapt... Bekijk de onderstaande animatiefilm van de landing van de Curiosity op Mars. 

En een echte foto van de landing van de Curiosity dat door de sonde werd gemaakt... Aan deze onderstaande foto kunnen we de parachute van de Marsverkenner Curiosity zien.

De landing van de Curiosity werd gefotografeerd
vanuit een sonde.

Wat gebeurde er met de 'vliegende kraan'? Toen de Marsverkenner Curiosity succesvol geland en losgekoppeld was, moest de kraan snel wegvliegen om te voorkomen dat die in het onderzoeksgebied zou terechtkomen. Het gevaarte van 'de vliegende kraan' werd dan genadeloos afgedankt en stortte ergens op Mars neer. Het is de eerste keer dat het afval buiten de aarde op een andere planeet door de zondige mens gedumpt wordt!! 

Marsverkenner Curiosity

De NASA heeft een filmpje online gezet van de landing van de Marsverkenner Curiosity op de planeet Mars. Het bestaat uit een montage van 297 lageresolutie foto's die de Marsverkenner zelf heeft gemaakt. De videoclip begint op het moment dat het hitteschild van de Marsverkenner wordt afgeworpen. Op het einde van de videoclip zien we stof opwaaien door de landing van de Curiosity. 

De landingsmissie was zo succesvol verlopen. Binnen enkele minuten waren de eerste zwart-witte foto's van de bergrand van de krater 'Gale' door Curiosity vanuit Mars naar de aarde verzonden. De verkenner Curiosity nam foto's met een camera aan het eind van zijn robotarm. 

De robotarm van de Marsverkenner Curiosity

Zwart-witte foto van de krater op Mars

Later ontving de NASA ook echte kleurenfoto's van de Curiosity. Het beeld toonde een eenzame en dorre landschap van kiezelstenen en in de verte de rand van de krater. Het landschap zag er vaag uit alsof er mist was op de onherbergzame planeet Mars. Het kwam doordat de hoes van de camera bedekt werd met stof.

De eerste kleurenfoto gemaakt door Curiosity

De Marsverkenner Curiosity gaat nu op zoek naar aanwijzingen van leven op Mars. De wetenschappers hopen dat sporen van leven gevonden zullen worden. De zoektocht zal twee jaar duren. Natuurlijk vragen zeer veel mensen zich af of er leven is op Mars. Laten we eerst gaan lezen over de bijzondere en interessante planeet Mars die miljoenen mensen ter verbeelding spreekt.

Bijzondere eigenschappen van de planeet Mars

Mars is de vierde planeet van ons zonnestelsel en draait om de zon in een baan tussen de Aarde en Jupiter. De planeet is kleiner dan de Aarde. In diameter is Mars ongeveer half zo groot als de Aarde en in massa ongeveer een tiende. De totale oppervlakte van de planeet is ongeveer even groot als het totaal aan landoppervlak op Aarde. Mars bevindt zich gemiddeld op 230 miljoen kilometer van de zon.  De tijd die de planeet nodig heeft om een omloop rond de zon te voltooien, bedraagt 687 (aardse) dagen. Een dag die Mars erover doet om rond zijn eigen as te roteren, is bijna gelijk aan de aardse dag: 24 uur, 39 minuten en 35,244 seconden. (3) 

...Mars is kleiner dan de Aarde...

De hoek van de rotatieas van Mars met zijn baanvlak is ook bijna gelijk aan die van de Aarde. Het gevolg ervan is dat Mars ook seizoenen kent, hoewel ze op Mars bijna tweemaal zo lang zijn. Rondom de planeet Mars draaien twee manen. Beide manen hebben een onregelmatige aardappelachtige vorm en hun banen liggen relatief dicht bij de planeet. (3) De astronomen nemen aan dat beide maantjes door de zwaartekracht van Mars ingevangen planetoïden zijn. De twee maantjes werden in 1877 ontdekt door Asaph Hall die ze noemde naar Phobos (angst) en Deimos (paniek, vrees). Phobos en Deimos waren in de Griekse mythologie de zonen van Ares (het Griekse equivalent van Mars) en Aphrodite (Venus). Phobos is met afmetingen van 27 x 22 x 18 km de grootste van de twee. De maan Phobos heeft een omlooptijd van slechts 7 uur en 40 minuten en is goed zichtbaar vanaf Mars. Hij komt in het westen en gaat onder in het oosten. Als u op Mars gaat wonen, dan zou u deze maan elke dag drie keer zien opkomen en ondergaan! De andere maan Deimos heeft een omlooptijd van ruim 30 uur en komt vanaf Mars in het oosten op, maar doet er dan bijna drie dagen over om weer onder te gaan. (3) 

De planeet Mars. De foto is gemaakt door Hubble
telescoop.

Mars is minder helder dan Venus en meestal ook minder helder dan Jupiter. Met het blote oog is Mars vanaf de Aarde te zien als een duidelijk oranje-rode "ster." Met kleine telescopen kunt men lichtere en donkere gebieden en ook de poolkappen op deze planeet zien. Mars wordt wel de rode planeet genoemd maar is in werkelijkheid eerder okerkleurig. (3) De planeet is vernoemd naar de Romeinse oorlogsgod. 's Nachts is Mars dan te zien als een heldere roodachtige "ster" die evenwel door zijn relatieve nabijheid geen puntbron is maar een schijfje. Daarom flonkert Mars niet zoals een verre rode ster als Aldebaran. De Babyloniërs noemden de planeet naar Nergal, de god van vuur, oorlog en vernietiging vanwege zijn rode kleur. Nergal staat bij de Oude Grieken bekend als Ares, de Griekse god van oorlog. De Oude Grieken noemden de planeet Areos aster dat "ster van Ares" betekent. (3) In het Sanskriet is Mars bekend als Angaraka. Angaraka is ook een oorlogsgod. Bij de Oude Egyptenaren stond de planeet bekend als rode Horus. In de culturen van het Verre Oosten wordt Mars "vuurster" genoemd en de Chinezen, Japanners, Koreanen en Vietnamezen associeerden hem met het element vuur. (3) Gezien het feit dat Mars eeuwenlang voor rood aangezien is, wordt de kleur van het Marsoppervlak in werkelijkheid veroorzaakt door ijzeroxide in de vorm van het mineraal hematiet of roest. (3) Maar in de oudheid werd Mars wel als rood waargenomen vanwege het vulkanisme die op deze planeet zéér actief was geweest! 

Bij gebrek aan een magneetveld heeft Mars ook geen magnetosfeer, zoals we op Aarde kennen. Door gebrek aan magnetosfeer wordt de ionosfeer van Mars gebombardeerd door geladen deeltjes van de zonnewind. Daardoor verliest de Marsatmosfeer voortdurend moleculen waardoor hij dun en ijl blijft. Door de ruimtesondes Mars Global Surveyor en Mars Express zijn geïoniseerde deeltjes waargenomen die vanuit de atmosfeer de ruimte in bewegen. Sommige geleerden denken dat de atmosfeer van Mars in het verleden dikker was geweest. 

Ijle en dunne Marsatmosfeer te zien 
aan het Marsoppervlak

De evolutionisten beweren dat de samenstelling van de Marsatmosfeer veel gelijkenis vertoont met die van de Aarde die "zo'n 4 miljard jaar geleden voorkwam." Er is echter geen reden om de evolutietheorie te moeten geloven, omdat deze theorie in praktijk niet ondersteund kan worden door echte wetenschappelijke feiten. Theorie en praktijk zijn niet hetzelfde! Er is wel veel koolstofdioxide op Mars aanwezig. Methaan is ook aanwezig, omdat er een verweringsreactie is van olivijnrijk gesteente die veel voorkomt op Mars, waarbij methaan vrijkomt. De atmosfeer van Mars bevat ook veel fijn stof met stofdeeltjes. Het stof zorgt ervoor dat de atmosfeer vanaf het Marsoppervlak een oranjebruin kleur heeft. (3) Net als de Aarde kent Mars ook seizoenen. De seizoenen op Mars, veroorzaakt door de scheve stand van de rotatieas, zorgen ervoor dat op de polen gedurende een half Marsjaar continu nacht heerst. De afkoeling van het oppervlak zorgt ervoor dat dikke lagen kooldioxide condenseren tot droogijs. Wanneer de lente aanbreekt en de pool weer verlicht wordt, sublimeert het droogijs weer. De vrijkomende kooldioxide veroorzaakt harde winden vanaf de pool. De seizoensgebonden winden transporteren grote hoeveelheden stof en damp en veroorzaken rijp aan het oppervlak en grote cirruswolken in de atmosfeer. (3) Het klimaat op Mars lijkt het meest op dat van de Aarde, hoewel de seizoenen op Mars vanwege de langere omlooptijd rond de zon twee keer zo lang duren als op Aarde. De oppervlaktetemperatuur op Mars kan tussen 140 graden onder nul in de poolwinter tot 20 graden boven nul in de zomer variëren. De enorme variatie in temperatuur is een direct gevolg van de dunne atmosfeer en de lage warmtecapaciteit van het Marsoppervlak. (3) De seizoenen worden op Mars niet alleen bepaald door de stand van de rotatieas, maar ook door de excentriciteit van de Marsbaan. De Aarde heeft een veel minder excentrische baan zodat dit op Aarde een weinig effect heeft. Het verschil tussen de seizoenen op Mars is daarom groter. Een ander klimaatfenomeen op Mars zijn stofstormen. Deze stormen beslaan de hele planeet en komen voor wanneer Mars het dichtst bij de zon is en het zomer is op het zuidelijke halfrond. Ze veroorzaken dan een temperatuurstijging over de hele planeet. De stofstormen veranderen de kleur van het Marsoppervlak vandaar de tegenstrijdige waarnemingen met aardse telescopen! Stofstormen, cyclonen en kleine tornado's zijn inmiddels waargenomen vanuit een baan om Mars en met de wagentjes op Mars. 

Windhoos op Mars

De oppervlakten op Mars worden op een aantal manieren benoemd. Gebieden met een hoog albedo (licht van kleur) hebben vaak oudere namen, die door 19e eeuwse astronomen werden gegeven. Vaak zijn die oude namen iets veranderd vanwege het betere inzicht dat tegenwoordig bestaat in de grillige natuur van deze gebieden. (3) De evenaar en polen van Mars worden bepaald door de rotatie van de planeet. Als nulmeridiaan op Mars wordt een kleine krater in de regio Sinus Meridiani willekeurig uitgekozen. Op de polen komen ijskappen van bevroren koolstofdioxide (droogijs) voor. Beide poolkappen vertonen merkwaardige troggen. Deze structuren worden gevormd door verschillen in opwarming en de sublimatie van droogijs. Het noordelijke gebied, waar de ijskap zich bevindt, wordt Planum Boreum genoemd, terwijl het gebied van de zuidelijke ijskap Planum Asutrale heet. De poolkappen blijken ook te kunnen smelten en in grootte af te nemen. Er zijn verschillende verklaringen voor het smelten van de ijskappen op Mars. De topografie van Mars heeft een duidelijke tweedeling: de lager gelegen vulkanische vlaktes van het noordelijke halfrond tegenover de met kraters bedekte hooglanden van het zuidelijk halfrond. Vanuit de ruimte gezien is het Marsoppervlak daarom te verdelen in twee soorten gebieden met verschillende albedo's. De lichtere vlakten die bedekt zijn met stof en rood ijzeroxide-rijk zand, werden ooit gezien als "continenten" en kregen overeenkomstige namen, bijvoorbeeld Arabia Terra (land van Arabië), Amazonis Planitia (vlakte van de Amazone). De donkere gebieden werden gezien als zeeën en kregen namen als Mare Erythraeum, Mare Sirenum en Aurorae Sinus. Het grootste donkere gebied is Syrtis Major. Deze gebied is vanaf de Aarde goed zichtbaar. Net als de Maan vertoont Mars inslagkraters. De grootste inslagkrater, eigenlijk een inslagbekken, is Hellas Planitia, een licht, vanaf de Aarde zichtbaar gebied op het zuidelijk halfrond van Mars. Het heeft een diepte van 8 km en een diameter van 2300 km. Vanwege de merkwaardige en grillige natuur is de planeet Mars voor veel wetenschappers erg interessant, ook omdat Mars in veel opzichten op de Aarde lijkt. Net als de Aarde zijn honderden korte en soms lange valleien op Mars, die door stromende vloeistof veroorzaakt lijken te zijn. Rond de evenaar van Mars ligt het Tharsis-gebied dat helemaal bezaaid is met enorme schildvulkanen. De uitgedoofde vulkaan op Mars is Olympus Mons. Olympus Mons is de hoogste berg op Mars. Maar...voor zover bekend is de Olympus Mons op Mars de hoogste berg in ons zonnestelsel! (3) 

Olympus Mons op Mars

Net zoals we vulkanen op Aarde kennen, was het vulkanisme op Mars in een ver verleden actief geweest. Naast de uitgedoofde vulkaan Olympus Mons zijn er ook andere hoge uitgedoofde vulkanen in de regio Tharsis: Ascraeus Mons, Pavonis Mons en Arsia Mons. Het schijnt dat er aanwijzingen voor grotten in de flanken van Arsia Mons gevonden zijn. (3) Er zijn ook ravijnen en kloven op Mars. De grootste kloof op Mars is Valles Marines (Valleien van de Mariner). Valles Marines is 4000 kilometer lange dubbele kloof met een breedte van maximaal 250 km en tot 7 km diep. Deze kloof loopt langs de evenaar door tot aan Noctis Labyrinthus (Doolhof van de Nacht). Dit is een gebied waarin allerlei diepe steilwandige valleien chaotisch door elkaar liggen. (3) 

Valles Marineris

Valles Marines beslaat ongeveer een vijfde van de omtrek van Mars. Ter vergelijking valt de Grand Canyon op Aarde in het niets! De Grand Canyon op Aarde is slechts 450 kilometer lang en 2 kilometer diep. Geologisch gezien is Mars veel interessanter. Op Mars komen lawines ook voor, zoals we op Aarde kennen! De foto van de lawine op Mars werd op 19 februari 2008 genomen. 

Lawine op Mars

Op basis van de gegevens van Mars Odyssey werden grote zoutafzettingen op het Marsoppervlak in maart 2008 gevonden. (3) De vondst is een direct aanleiding voor vele hypotheses met de vraag of er water op Mars is aanwezig. Een hypothese is dat het noordelijke halfrond van Mars ooit bedekt werd door een enorme oceaan. Harde bewijzen zijn er nog niet geleverd.

Water op Mars?


Veel astronomen, biologen en andere wetenschappers vragen zich nog altijd af of er water op Mars wel aanwezig is of toch niet. Water is de essentiële voorwaarde voor het leven. Zonder water is leven niet mogelijk. Zonder zonlicht is leven ook niet mogelijk. Omdat Mars twee ijskappen op twee polen heeft, denken veel geleerden dat de grote hoeveelheden water in de ijskappen liggen opgeslagen en nu bevroren zijn. Ook denken ze dat naast het in de poolkappen opgeslagen water bevindt zich ook een grote hoeveelheid water in de Marsbodem in de vorm van permafrost. Want in juni 2008 ontdekte de Marssonde Phoenix tot grote verbazing van veel geleerden brokjes ijs die zo groot als dobbelstenen zijn, in een door de sonde opgegraven kuil. (3) Aanvankelijk werd er gedacht dat het zout was, maar enkele dagen later waren de merkwaardige blokjes ijs verdwenen, kennelijk gesmolten. Er is ook sneeuw ontdekt. Het Marsoppervlak herbergt ook enorme droge rivierbeddingen en stroomgeulen die volgens de wetenschappers door stromend water waren gevormd. Op het zuidelijk halfrond van Mars waren ook structuren in krater- en canyonwanden aangetroffen die op stroomgeultjes leken waar water uit de wand gesijpeld zou worden. Toch zijn er nog steeds geen sporen van verwering in deze stroomgeulen aangetroffen. Andere wetenschappers betwisten dat de structuren door water daadwerkelijk gevormd zijn. Ze wijzen er op dat wind, lavastromen en het smelten van droogijs dergelijke structuren gevormd hebben. Hoewel er nog steeds GEEN harde bewijzen voor de aanwezigheid van water op Mars geleverd zijn, lijken droge rivierbeddingen en stroomgeulen door lava gevormd te zijn. In een ver verleden was het vulkanisme op Mars actief. Tegenwoordig werkt het vulkanisme op Mars niet meer doordat Mars geen actief magnetisch veld meer heeft. Waarschijnlijk is de binnenkern van Mars gedeeltelijk vloeibaar. De kern is van groot belang voor het magnetisme. Het magnetisch veld op Mars verdween echter door het grotendeels stollen van de metallische kern van Mars. Het maakt Mars geologisch inactief. Door het gebrek aan vulkanische activiteit zijn de chemische kringlopen die stoffen en mineralen moeten uitwisselen tussen de korst, het binnenste van de planeet en de atmosfeer, helemaal gestopt waardoor het leven op Mars totaal ongeschikt is. De meeste wetenschappers zijn er wel over elkaar eens dat Mars in een heel ver verleden een dikkere atmosfeer, een sterker magnetisch veld en veel vulkanisch activiteit had gekend. Door gebrek aan magnetosfeer en ozonlaag die een bescherming biedt tegen gevaarlijke stralingen, heeft de planeet Mars ook nog een extreem dunne atmosfeer. Er is ook onvoldoende luchtdruk om water vloeibaar te houden waardoor het water op Mars onmiddelijk verdampt. De wetenschappers hopen nu dat de Marsverkenner Curiosity sporen van water zou vinden. 

Zonsondergang op Mars. De foto was genomen
door Viking I lander.

Ijskrater op Mars

Ravijnen op Mars

De bovenstaande foto's laten ons zien dat de planeet Mars bijzonder interessant is. Het wakkert onze nieuwsgierigheid wel aan! 

Is er wel leven op Mars? 

De vraag of er op dit moment leven voorkomt op Mars, is nog niet definitief beantwoord.  Sinds de ontdekking van een aanwijzing voor het bestaan van ondergronds water op Mars in juni 2000 is de speculatie enorm toegenomen en de wetenschappers geven de hoop niet op dat er ooit leven aanwezig was op Mars. Galileo Galilei was de eerste astronoom die de planeet Mars door zijn zelfgemaakte telescoop bestudeerde. In 1666 ontdekte de astronoom Cassini poolkappen op Mars. Christiaan Huygens had Mars in kaart gebracht door de eerste Marskaart met Syrtis Major te tekenen, berekende de omlooptijd en nam een poolkap waar. Pas in de negentiende eeuw werden telescopen gebouwd, die sterk genoeg waren om het Marsoppervlak gedetailleerd te bestuderen. Verschillende astronomen hadden in de tweede helft van de 19e eeuw kaarten van Mars gemaakt en zelfs namen gegeven aan gebieden. In 1858 ontdekte de Italiaanse waarnemer Angelo Secchi 'canali' (geulen) op het oppervlak van Mars. Deze canali werden als 'Marskanalen' bekend doordat de Italiaanse astronoom Giovanni Schiaparelli met behulp van een 22 cm telescoop een kaart van de planeet Mars in 1877 maakte. 

Marskanalen

Giovanni Schiaparelli noemde de canali naar grote rivieren op Aarde. Hij gaf gebieden namen uit de Bijbel, het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten. Naast de canali vond hij veel donkere gebieden die voor zeeën werden aangezien. Deze kregen net als op de Maan de namen Mare Sirenum (Zee van de Sirenes), Solis Lacus (Meer van de zon), enz. De International Astronomical Union nam dit systeem in 1958 over behalve die van de canali. (3) Dankzij de door ruimtesondes verrichte ontdekkingen kregen de gebieden nieuwe namen als Valles Marines. De Italiaanse term canali werd vaak verkeerd vertaald als kanalen en had de fantasieën van sommige mensen erg geprikkeld. De Amerikaanse astronoom Percival Lowell die erg geinteresseerd was geraakt in Schiaparelli's waarnemingen, besloot Mars met zijn sterrenwacht te bestuderen. In 1895 had hij zijn boek Mars gepubliceerd. Uiteindelijk werd het andere boek van Percival Lowell, Mars and its canals (Mars en zijn kanalen) in 1906 gepubliceerd. Daarin werd gesteld dat de kanalen op Mars het werk van een zeer hoogontwikkelde beschaving waren geweest. Volgens Lowell zouden de Marsbewoners, Martianen genaamd, kanalen aangelegd hebben om water te transporteren van de polen naar de equatoriale gebieden voor irrigatiedoeleinden. De donkere gebieden op Mars zouden door vegetatie gevormd worden. Percival Lowell was niet de enige dat zijn levendige fantasie op hol was geslagen. Zijn idee van een hoogontwikkelde Marsbeschaving bracht de Britse schrijver H.G. Wells ertoe om in 1897 te schrijven over een invasie op Aarde door Martianen die aan hun eigen stervende planeet wilden ontsnappen. Zijn roman werd later bekend als The War of the Worlds dat later verfilmd werd.

Intelligente leven op Mars???

Het idee van intelligent leven op Mars, een uitdrogende, afkoelende en afstervende wereld, waarin oude en hoogontwikkelde beschavingen irrigatiesystemen hadden aangelegd, trok ook de aandacht van het grote publiek en werd een hype. Dit werd ook wel eens Mars Fever  (Marskoorts) genoemd. (3) In 1938 werd een radio-versie van het boek The War of the Worlds uitgezonden en gepresenteerd als werkelijk nieuws door Orson Welles. Het veroorzaakte wel paniek onder de luisteraars die dachten dat er echt een invasie gaande was. Ook Hollywood ontsnapte niet aan de Marskoorts. Talloze films over marsmannetjes en hun aanvallen op Aarde werden gemaakt. Later bleek dat er geen sprake was van kanalen die door de zogenaamde Marsmannetjes zouden worden aangelegd. In 1909 bestudeerde de Franse astronoom Camille Flammarion Mars door een 840 mm telescoop. Hij ontdekte onregelmatige vormen en patronen op het Marsoppervlak, maar kon geen spoor vinden van Schiaparelli's canali. (3) 

Klassieke Mars-films The War of the Worlds (1953)
en Mars Attacks! (1996)

Stripboek Amazing Stories (1927); Invasie
van Marsmannen op Aarde

Krachtige telescoopbeelden en vooral de foto's die in 1965 door de Mariner-4 sonde werden gemaakt, toonden Mars echter als een dorre woestenij zonder rivieren, oceanen en zichtbare planten. De intense ultraviolette straling maakt de planeet uiterst ongeschikt voor leven, in ieder geval van leven zoals we dat op Aarde kennen. De kanalen die Schiaparelli, Lowell en andere waarnemers meenden gezien te hebben, bleken nooit te hebben bestaan. Dankzij de veel scherpere beelden die allerlei Marssondes en zelfs wagentjes op het Marsoppervlak hadden gemaakt, kwamen de Marsdeskundigen tot hun conclusie dat er inderdaad soms lijnen zichtbaar zijn op Mars. De oorzaak zou een gekleurd stof zijn dat in de atmosfeer van Mars door de wind verwaaid werd. Verder geven de telescopen op Aarde vaak misleidende beelden van Mars. Er is dus sprake van optische illusie, een gezichtsbedrog. Een ander bekend geval van gezichtsbedrog was het Gezicht op Mars. In 1976 werd Cydonia Mensa, een geërodeerde tafelberg op Mars  gefotografeerd, met de bedoeling dat er een geschikte landingsplek voor de tweede verkenner Viking 2 gevonden moest worden. De foto veroorzaakte een opschudding en vertoonde een gezicht op Mars, die er menselijk uitzag. Het gezicht sprak veel mensen tot de verbeelding. 

Gezicht op Mars gefotografeerd door Viking 1

Er werd gesuggereerd dat er ooit een intelligente beschaving heeft bestaan op Mars. Daarnaast zijn er nabij het Gezicht nog enkele vijfzijdige en vierzijdige piramides te vinden. Sommige christenen beweerden dat de Marsbeschaving ooit bewoond werd door de engelen! Maar...bij latere analyses bleek het om een rotsformatie te gaan waarin onder de juiste belichting een menselijk gezicht te herkennen is. Van een beschaving op Mars is er absoluut geen sprake. Het Gezicht op Mars is niets anders dan een gezichtsbedrog. Een ander geval was de vondst van een meteoriet. In december 1984 werd de meteoriet met de naam ALH84001 in Antarctica gevonden.

Meteoriet ALH84001

De meteoriet werd wereldberoemd, omdat de NASA-wetenschappers dachten dat deze meteoriet het bewijs heeft geleverd voor leven buiten de Aarde. Bekend was de vondst van een fossiele bacterie op de meteoriet. 

Fossiele bacterie op meteoriet aangetroffen

Door de vondst van de meteoriet beweerde men dat hij afkomstig was van Mars. De meteoriet zou van de oertijd afkomstig zijn, toen er nog vloeibaar water op Mars was, aldus de bewering van de wetenschappers. De steen ALH84001 zou door een inslag op Mars de ruimte ingeslingerd om uiteindelijk, na 15 miljoen jaar, als meteoriet op Aarde in te slaan, aldus het fantasierijke verhaal van de wetenschappers. De aap kwam uit de mouw, toen het veel later bleek dat de meteoriet nieuwer was en GEEN vormen van leven bevatte! De fossiele bacterie kan onmogelijk van Mars afkomstig zijn. De onthulling was een klap in het gezicht van de wetenschappers die nog steeds volhouden dat er leven was op Mars. Of de meteoriet inderdaad van Mars afkomstig is, valt erg te betwijfelen. Op 'n dag zal het bedrog aan het licht gebracht worden dat men zal spreken van zwendel. Een ander sensationele foto laat een zittende vrouw op Mars zien. Het beeld van de zittende vrouw lijkt verdacht erg veel op de wereldberoemde sculptuur van de kleine zeemeermin in Kopenhagen, Denemarken.

Zeemeermin op Mars

De foto van de "zeemeermin op Mars" werd genomen door de Marsverkenner Rover Spirit. Meteen sprak deze foto zeer veel mensen tot de verbeelding. Ze zeggen dat het beeld van de zeemeermin op Mars het bewijs is van de aanwezigheid van het leven op Mars. Echter is de raadselachtige Zeemeermin niet gebeeldhouwd door een Marsbewoner, maar gevormd door erosie en Martiaanse wind! De Zeemeermin op Mars is voor de zoveelste keer een geval van optische illusie. De objecten zoals het Gezicht en de Zeemeermin zijn vormen van gezichtsbedrog. Het zit in de menselijke natuur om herkenbare patronen te zoeken in onder meer wolken, vliegende objecten en uiteraard ook bergen en rotsformaties op Mars. Denk maar aan Fata Morgana, een luchtspiegeling, dat u een oase in de woestijn meent te zien, terwijl het in werkelijkheid helemaal niet zo is. Een heel bijzondere foto toont een gezicht van een olifant met de slurf op het Marsoppervlak! Bekijk de onderstaande foto maar goed...

Een olifantkop met de slurf op het Marsoppervlak

De controversiele foto's kunnen ons misleiden. De mediahype rond het Gezicht en de Zeemeermin op Mars en vooral de meest belachelijke theorieën belemmeren de serieuze analyse van beeldmateriaal. Er zijn ook complottheorieën die suggereren dat de NASA "ware feiten" die het leven op Mars zouden bewijzen, angstvallig heeft verborgen gehouden. Al het hele gedoe met het Gezicht, de Zeemeermin en het olifantkop met de slurf die op Mars te zien zijn, is voor de zoveelste keer een geval van de Marskoorts. De Marskoorts onder de mensen weigert tot nu toe uit te sterven. 

Wat zegt de Bijbel over buitenaardse leven? 

In het Oude Israël, waar de Bijbel ontstond, was de planeet Mars ook waargenomen. In tegenstelling tot de heidense Grieken en Romeinen die de naam van hun afgod aan de planeet gaven, hadden de Israëlieten Mars Ma'adim genoemd hetgeen betekent: de blozende. Een mooie en toepasselijke naam die door de Israëlieten bedacht werd. Hiervan komt ook de naam van de grootste kloof op Mars: Ma'adim Vallis (Vallei van de Blozende). 

Ma'adim Vallis

De Israëlieten aanbaden de heidense goden niet. Ze aanbaden de enige en ware God die de hemel en de Aarde heeft gemaakt, zoals de huidige Joden Hem nog steeds aanbidden. Daarom hadden de Israëlieten de planeten nooit naar heidense goden genoemd! U vraagt zich uiteraard af hoe en wat de Bijbel denkt over buitenaardse leven. In de eerste plaats zegt de Bijbel niets over leven op andere planeten. Ook spreekt de Bijbel de wetenschap helemaal niet tegen. Wel spreekt de Bijbel de evolutietheorie tegen, omdat de evolutietheorie alleen gebaseerd is op hypotheses die door wetenschappelijke feiten NIET ondersteund kunnen worden. De Bijbel maakt ons duidelijk dat het leven door tijd en toeval niet vanzelf kan ontstaan. Ook kan het heelal in een ongeloofelijk tijdsbestek van miljarden jaren niet gevormd worden, anders zou het hele universum, inclusief de aarde, allang opgebrand zijn dan zouden we vandaag ook niet leven! De Bijbel vertelt ons alleen dat God het hele universum met miljarden melkwegstelsels, planeten en gaswolken heeft geschapen. Ook heeft Hij de aarde en ons zonnestelsel geschapen. Gezien het logische feit dat de Bijbel geen wetenschappelijke taal spreekt, is natuurlijk zeer de grote vraag of de Bijbel iets zegt over het bestaan van buitenaardse leven. We moeten begrijpen dat de Bijbel de alledaagse taal spreekt, zodat men het Woord van God kunt verstaan. Net als de mens in zijn dagelijks leven spreekt de Bijbel de taal van alledag, niet de taal van de wetenschappers. De Bijbel levert ook geen modelbeeld, noch een verouderd, noch een modern wetenschappelijk wereldbeeld. Daarom kan de Bijbel ook in dit opzicht niet in conflict komen met welk wetenschappelijk wereldbeeld dan ook. In tegenstelling tot de Bijbel kan de wetenschap géén geloofsbeeld, omdat het wetenschappelijk wereldbeeld ons niets kan zeggen over de oorsprong, de zin en de bestemming van de mensheid. Ook kan de wetenschap geen bevredigende verklaring geven. Wat daarboven is, kan niet verklaard worden door de wetenschap. Het verschil met de wetenschap is dat de Bijbel niet gebonden is aan grens, tijd, ruimte en dimensie. Door alle eeuwen spreekt de Bijbel vele miljoenen mensen aan. Daarom is de Bijbel nooit verouderd, terwijl de wetenschap in de loop van eeuwen verouderd kan worden en aan veranderingen onderhevig is! Hoewel de Bijbel niet in conflict komt met het modelbeeld van de wetenschap, maar wel alleen met het geloofsbeeld van bepaalde filosofische en humanistische stromingen, moeten we goed beseffen dat de huidige wetenschap  voortvloeit uit een materialistische, evolutionistische en humanistische filosofie, niet uit het wetenschappelijk onderzoek!! Daarvoor waarschuwt de Bijbel ons ernstig tegen de verderfelijke, goddeloze en atheïstische filosofie. (Colossenzen 2:8) Een echte wetenschapper die onderzoek verricht, neemt de Bijbel wel serieus, precies zoals Albert Einstein zegt dat zonder Bijbel en geloof is de wetenschap gehandicapt! 

Als God ons in de Bijbel mededelingen wil doen over de natuur, het heelal en de geschiedenis, dienen die er alleen maar om te begrijpen hoe God de wereld ziet en hoe Hij haar in Zijn heilsplannen verwezenlijkt! Volgens het wetenschappelijke modelbeeld zou het overbodig zijn hier de Aarde apart te noemen, omdat de Aarde ook gewoon een hemellichaam is die deel uitmaakt van vele triljoenen hemellichamen in het onmetelijke universum. Maar...het Bijbelse gelòòfsbeeld stelt de Aarde juist in het middelpunt, want de aarde is de plek waar de mensen wonen en waar God Zijn heilsplan realiseert! Heel eenvoudig kunnen we zeggen dat de Aarde het centrale punt ofwel 000 is. Maar de Bijbel zegt heel interessant: 

                                   "In den beginne schiep God de hemel en de aarde." 
                                    Genesis 1:1

Uit de Bijbeltekst concluderen we dat de Aarde niet de enige planeet in het heelal is waar het leven voorkomt. Ook in de hemel komt het leven voor, omdat de hemel de woonplaats is van God en Zijn engelen!! Een oud Nederlands encyclopedie geeft een beschrijving van de hemel als volgt:"Aan de hemel heeft zich van oudsher de gedachte aan het goddelijke verbonden; dus ook voorwerp van verering als oorsprong van leven op aarde, als verblijfplaats van goden of god.." De Bijbel zegt dat de hemel niet alleen door God maar ook door engelen bewoond is. In Judas 6 en Openbaring 12:7-9 blijkt heel duidelijk dat de hemel inderdaad de woonplaats van de engelen is en niet de Aarde. Dan begrijpen we dat het om buitenaardse leven gaat! Want de engelen zijn géén aardbewoners. Dikwijls vergeten bijna alle christenen, Joden, niet-christenen en ook wetenschappers dat de engelen buitenaardse wezens zijn. Gelukkig voor ons zijn de engelen beslist géén groene marsmannetjes die de Aarde aanvallen! De term hemel heeft drie betekenissen en kent drie lagen: Aardse atmosfeer (vandaar de term blauwe hemel), sterrenhemel en de hemel, Gods woonplaats. Ook de hemel kent verschillende lagen, waar de apostel Paulus over de derde hemel sprak. Daarom spreekt de Bijbel de veronderstelling ook niet tegen dat er buitenaardse leven moet bestaan. Maar de Bijbel zegt dat de oorsprong van alle leven, inclusief buitenaardse leven (engelen) in God ligt. God is immers de bron van alle leven. Hij is ook het Leven. Zonder God is het leven NIET mogelijk! Toen Hij Adam schiep, blies Hij Zijn levensadem in de neusgaten van de eerste mens. Zo werd de mens een levend wezen. (Genesis 2:7) Het Hebreeuwse woord voor leven is Chajim. Een ander Hebreeuwse woord Chaja betekent levend, in leven en heeft hetzelfde wortels als chajim. Het leven, die onbekende, ondoorgrondelijke factor X, zoals de wetenschappers hem inmiddels Higgdeeltje noemen, is door God geschonken. Hij, de eeuwige bron van kennis, licht en leven, heeft iets van Hemzelf verbonden met het stof van de aarde. Zijn adem is over het levenloze stof gegaan; kennis, informatie van Hem is gestoken in het doelgericht samenvoegen en organiseren van levenloze atomen en moleculen: er vormen zich levende cellen met chromosomen, die zich zo organiseren dat ze gaan delen, opnemen en uitscheiden en....ze leven! Vandaar de wetenschappers het onbekende molecuul Higgdeeltje ook 'Goddeeltje' noemen. Maar de wetenschappers beseffen niet dat het zogenaamde 'Higgdeeltje' door God in de levenloze materie van de eerste mens Adam was gestoken en het werd een levend wezen. Hoe komt dat ze niet willen toegeven? Omdat ze de Bijbel niet serieus genomen hebben!! Hun wetenschappelijke gedachten zijn nu nog steeds helemaal beneveld met het dodelijke vergif van de evolutietheorie, alsof ze teveel alcohol hebben gedronken! 

Of er leven is op Mars, doet er niet toe. Toen de eerste sonde Viking in 1975 naar Mars werd gezonden, veronderstelden de geleerden dat de kans op leven buiten de Aarde zo groot was op Mars. Men denkt nu nog steeds dat de omstandigheden op Mars in veel opzichten vergelijkbaar zijn met die op de Aarde. Hun evolutionistische gedachte, hoe dan ook verkeerd is, gaat vanuit dat Mars "ongeveer net zo oud moest zijn als de Aarde, dus zeker 4 à 5 miljard jaar." Vandaar de grote spanning waarmee men in de jaren zeventig van de vorige eeuw uitkeek naar de resultaten van het Viking-onderzoek op Mars. 

De eerste kleurenfoto van het Marsoppervlak,
gemaakt door Viking-lander

De evolutionisten hebben hun reputatie heel wat op het spel gezet. Hun hoop dat de omstandigheden op Mars te vergelijken zijn met die op Aarde, was de bodem ingeslagen, toen de resultaten van het Viking-onderzoek negatief waren. De NASA gaf in juni 1977 toe dat de onderzoekingen maar één conclusie toelieten: ER IS GÉÉN LEVEN OP MARS! In plaats van de nederlaag erkennen beweert men nu dat de door de Vikinglanders verrichte experimenten onbetrouwbaar zijn. Een complottheorie suggereert dat mogelijke levensvormen tijdens de experimenten gedood werden! (3) De evolutionisten blijven ondanks hun nederlaag vastklampen aan hun theorie dat er ergens sporen van leven op Mars moeten zijn. Laat hen maar kletsen en zwoegen. Tot nu toe ziet het er naar uit dat onze aanwezigheid op deze Aarde uniek is, en dat er in ons zonnestelsel weinig kans bestaat op zoiets als dierlijk of microbische leven. Hebben we het toch mis en blijkt zulk leven wèl te bestaan, dan is dat een fascinerende ontdekking. Fascinerend wel, maar rampzalig niet, schreef een wetenschapper, Colin A. Russell. Er zijn vaak veel bezorgde christenen geweest, die zich afvragen of zo'n ontdekking hun geloof zou weerleggen, zoals de evolutionisten, verstokte atheïsten en onverbeterlijke Godhaters, wel gehoopt hebben. Hun bezorgdheid is echter overbodig, aldus de wetenschapper Colin A. Russell. Niets wijst er op dat er leven is op Mars. God heeft ons in Zijn Woord, de Bijbel, gezegd dat Hij ons, aan de aarde gebonden geslacht, zó lief heeft, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon heeft gezonden om voor ons aan het kruis te sterven en onze straf te dragen, opdat ieder die in Hem gelooft, niet voor eeuwig verloren gaat, maar behouden kan worden. (Johannes 3:16-19) NOOIT heeft God echter gezegd dat wij, alle mensen, Zijn enige schepping zijn. God deelt ons alleen zoveel mee als we NOODZAKELIJK moeten weten - en niets om onze nieuwsgierigheid te bevredigen. Dit laatste is een van de taken die Hij de wetenschap heeft opgedragen. Daarom moeten alle wetenschappers de Bijbel, de enige en betrouwbaarste richtsnoer voor alle mensen, serieus nemen en erkennen dat er een alwetende, eeuwige en liefdevolle Schepper echt bestaat. Het doet er dus echt niet toe of ergens in de oneindige en onmetelijke ruimte nog schepselen bestaan, die op de een of andere manier op ons lijken. Wat er wel toe doet, is dat we bij de aanblik van de schitterende nachtelijke hemel vol ontelbare sterren in staat zijn om te erkennen dat dit het eigen werk is van Eén die, hoe enorm, onvoorstelbaar, majesteues en bovennatuurlijk Zijn almacht, intelligentie en kennis ook zijn, als een bezorgde vader toch liefde en zorg koestert voor ieder lid van het gevallen en zondige menselijke geslacht! Koning en psalmist David wist ervan. Hij zei:

"De hemelen vertellen Gods eer en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk. De dag aan de dag stort overvloedig spraak uit en de nacht aan de nacht toont wetenschap."
Psalm 19:2-3 (Statenvertaling)

Daarom moeten de wetenschappers goed beseffen dat de Bijbel absoluut NIET in strijd is met de wetenschap. MAAR...de Bijbel en de evolutietheorie kunnen NIET samengaan, want de evolutietheorie is niets anders een vermomming van het atheïsme, een hypothese en een pseudo-wetenschap vol onwaarheden dat wordt gepropageerd in schoolboeken, door de media, in musea, vakliteratuur, enzovoorts. Een aantal schokkende uitspraken van vooraanstaande evolutionisten bewijst dat hun evolutieleer het atheïsme is, die zich als de wetenschap voordoet. Professor Louis Bournoue, onderzoeksdirecteur van het Franse Nationale Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek, zei in 'The Advocate' van 8 maart 1984:"De evolutie is een sprookje voor volwassenen. Deze theorie is van geen enkel nut geweest voor de vooruitgang van de wetenschap. Ze is nutteloos." Veel wetenschappers die de evolutietheorie aanhangen, beschouwen het scheppingsverhaal van het Bijbelboek Genesis als een dwaasheid en veroordelen zichzelf. Want deze "dwaasheid" van God is slechts wijsheid, intelligentie, kracht en liefde. De onzichtbare volmaaktheid van God en Zijn eeuwige macht en goddelijkheid kunnen sinds de schepping van de Aarde en het heelal als het ware met het blote oog gezien worden, wanneer men Zijn machtige werken bewondert en erkent. De "wijsheid"van de wetenschappers die in het sprookje van de evolutietheorie geloven en ook nog deze leer verkondigen, is echter dwaasheid voor God. Hij kent hun kronkelige gedachten en weet dat deze ijdel zijn. (Romeinen 1:19-22) De Bijbel laat ons zien hoe God denkt over degenen die het atheïsme aanhangen, al dan niet onder het mom van de evolutietheorie:"De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God." (Psalm 14:1) 

Dat de mensen inderdaad dwaas zijn geworden, hebben ze serieuze plannen gemaakt om buiten hun vaste woonplaats, de Aarde, ergens te gaan wonen. Ze hebben al een ruimtestation ISS gebouwd. De Chinezen bouwen in navolging ook een eigen ruimtestation. De NASA werkt momenteel aan een bemande ruimteschip die de astronauten naar Mars moet brengen. Een bemande missie in 2030 zal het uitgangspunt zijn voor de verkenning van Mars door astronauten. Precies hetzelfde zoals de bouwers van de Toren van Babel ook zeiden:"Welaan, laten wij ons een stad bouwen met een toren, waarvan de top tot de hemel reikt, en laten wij ons een naam maken, opdat wij niet over de gehele aarde verstrooid worden." (Genesis 11:4)

Mars gekoloniseerd door mensen..???

Maar de vraag is of God het zou toelaten dat de mens op Mars gaat wonen. Echter maakt de Bijbel ons duidelijk dat God de planeet Aarde alleen aan de mens heeft toegewezen. De mens heeft van God ook de opdracht gekregen om de Aarde te beheren. Helaas heeft de mens door de zondeval de opdracht niet behoorlijk uitgevoerd om de Aarde te beheren en goed voor de dieren en de planten te zorgen. In plaats van beheren heeft de mens van de planeet Aarde echter een verschrikkelijk troep gemaakt. Daarom laat God het beslist NIET toe dat de mens andere planeten gaat koloniseren. De geschiedenis laat ons zien hoe rampzalig zijn de kolonisaties voor inheemse volken. De Europese kolonisten die de Nieuwe Wereld, de huidige Verenigde Staten, gingen koloniseren, hadden heel wat Indiaanse stammen uitgemoord! Vandaag wordt het voortbestaan van de indianen in de Amazoneregenwouden ernstig bedreigd door roofbouw als platbranden en wegkappen van regenwouden. Dat is ook een vorm van kolonisatie! De lering moeten we ook trekken. In de eerste plaats moeten we onze taak dat we van God hebben gekregen, verrichten om voor onze planeet Aarde goed te zorgen. God wist rééds lang dat het in de menselijke ambities ligt om de Maan, de planeet Mars en andere planeten te gaan bewonen. Een verbazingwekkende Bijbelse profetie vertelt ons dat God de astronauten gaat oordelen en alle ruimtestations op Aarde zal neerhalen:

"De trotsheid uws harten heeft u bedrogen; hij, die daar woont in de kloven der steenrotsen, in zijn hoge woning; die in zijn hart zegt: Wie zou mij ter aarde nederstoten? Al verhieft gij u gelijk de arend, en AL STELT GIJ UW NEST TUSSEN DE STERREN, zo zal Ik u van daar nederstoten, spreekt de HEERE."
Obadja 1:3-4 (Statenvertaling)

Dit is géén beeldspraak, maar letterlijk! Diep in uw hart weet u dat de profetie op onze huidige tijd doelt. Straks zal de profetie van Obadja in vervulling gaan! De kans dat de Marsverkenner Curiosity sporen van leven op Mars zou vinden, is echter zo klein. Er is geen reden om bezorgd te zijn, als zo'n sensationele ontdekking het geloof zou weerleggen. Eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het project voor de zoektocht naar leven op Mars die iedere belastingbetaler 1,6 miljard euro heeft gekost, een enorme geldverspilling is, hoe zinloos en dwaas het moge zijn. Bovendien ligt de planeet Mars buiten de zone en heeft een erg dunne atmosfeer waardoor het leven totaal ongeschikt is gemaakt. Hiervoor moet de baan van de planeet binnen de bewoonbare zone rond een ster liggen waar niet te koud noch te heet is. De planeet Venus staat het dichtst bij de Aarde. Vroeger dacht men dat Venus een tweelingzuster is van de Aarde, omdat er leven op deze planeet aanwezig zou zijn. Echter is Venus iets kleiner dan onze planeet. Anders dan onze atmosfeer geeft die van Venus er geen blijk van zuurstof of waterdamp te bevatten. Venus blijkt een zeer hete wereld te zijn. Mercurius staat het dichtst bij de zon: Eén kant daarvan is altijd naar de zon gericht  en zo heet dat lood er vloeibaar als water zou worden, terwijl het aan de andere kant altijd winter is en de zon er nooit opkomt. Het is er onvoorstelbaar koud. De planeet Aarde voldoet aan alle kwaliteiten om binnen de zone te liggen, waar niet te heet noch te koud is. De zone rond de zon maakt het leven op Aarde wel mogelijk. Dat dit het leven op Aarde mogelijk heeft gemaakt, is het werk van de alwetende en almachtige Schepper! Toen ik een scholier was, had ik enorme belangstelling voor wetenschap, astronomie en ruimtevaart. Als kind had ik ervan gedroomd dat ik een astronaut zou worden. Helaas is mijn jongensdroom nooit in vervulling gegaan. Al vind ik het niet erg dat mijn wens niet vervuld is. Het belangrijkste voor mij is het geloof in Here Jezus Christus. Door het geloof kan een mens behouden worden. Er is geen andere naam dan alleen de Naam van Jezus waardoor de mens behouden kan worden.  Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                    Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden. 

Bronnen en referentie:

(1) NOS nieuws: Marsverkenner Curiosity geland. 06-08-2012
(2) NOS nieuws: Unieke Marslanding stap voor stap. 05-08-2012
(3) nl.wikipedia.org/wiki/Mars