Referendum in Syrië
Op zondag 26 februari gingen meer dan 14 miljoen Syriërs naar de stembus om zich uit te spreken over een door het Syrische regime opgestelde nieuwe grondwet. In Damascus hing het portret van de Syrische president Bashar al-Assad in vrijwel alle stemlokalen. Veel inwoners gaven blijk van hun sympathie voor de president. In relatief rustige steden, zoals Damascus en Aleppo, konden mensen hun stem uitbrengen. Alleen in Homs konden de mensen niet naar de stembus gaan vanwege het gevaar van de sluipschutters die dood en verderf onder de burgers zaaien. Het was in de stad Homs zo gevaarlijk dat er geen referendum gehouden kon worden. "Mensen durven nauwelijks de straat op door de beschietingen,"meldde de Nederlandse pater Frans van der Lugt aan verslaggever Arnold Karskens. (1) Homs is inmiddels uitgegroeid tot het revolutionaire bolwerk van de elf maanden durende opstand tegen president Bashar al-Assad. De rebellen hebben in Homs flink huisgehouden. Dag en nacht zijn explosies en geweerschoten hoorbaar. De telefoonverbindingen zijn afgesneden en electriciteit is er 'af en toe' in de wijk Boustan Diwan, waar pater Frans van der Lugt woont. De centraal gelegen christelijke buurt van Homs viel in handen van de gewapende rebellen, het Vrije Syrische Leger. "Ze lopen door mijn straat en hebben versperringen opgeworpen,"vertelde de pater. "Driekwart van de wijkbewoners is gevlucht, hoewel de vernielingen meevallen. Bij de kerk om de hoek zijn de ruiten gesneuveld." (1) Ook vertelde de pater aan de reporter Arnold Karskens dat veel rebellengroeperingen gebruik van anarchie hebben gemaakt om te plunderen. "Het is niet zo dat je door Homs loopt met het idee van een gebombardeerde stad. Er is vooral plaatselijke schade, zoals een kapotte voorgevel van een cafe en gehavende winkels. Huizen die zijn uitgebrand. Wel ligt overal vuilnis op straat, omdat het al maanden niet is opgehaald,"aldus het relaas van de pater. (1) De zwaarste gevechten en vernielingen vinden plaats rond de westelijke wijk Baba Amr in de buurt van de universiteit. Daar zijn de laatste weken naar van der Lugt's schatting 200 mensen omgekomen. Op 21 februari 2012 stierven bij beschietingen twee journalisten, The Sunday Times-verslaggeefster en de Franse fotograaf Rémi Ochlik. Pater van der Lugt zei:"Iedereen verwacht dat het leger nu ook andere wijken onder controle van de opstandelingen gaat aanvallen."
Ondertussen gingen de Syrische burgers naar de stemlokalen om hun stem uit te brengen over een nieuwe grondwet. De oppositie had burgers opgeroepen het referendum te boycotten. De tegenstanders beweren dat de grondwetswijziging feitelijk niets zou veranderen. Ze bestempelden het referendum als een "farce". Ook het Westen heeft kritiek geleverd op het referendum. Blijkbaar willen de westerse regeringen niets weten van het referendum. Het westen noemde het referendum "een schaamte"! Alleen Rusland is positief over het referendum en wil dat Syrië een kans moet krijgen. De Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, die op bezoek kwam in Den Haag en een gesprek had gehad met zijn collega Uri Rosenthal, vond dat het Syrische volk een kans moet verdienen.
Ook de Nederlandse oud-ambassadeur Koos van Dam was het eens met de Russische minister Lavrov en zei"Het is juist een heel belangrijk referendum. Dit is de kans om iets te veranderen. De Baath-partij kan z'n machtsmonopolie verliezen." (2) Alleen een Syriër, Abraham Miro genaamd, die in Nederland woont, heeft kritiek op het referendum en vond het terecht dat de oppositie tot een boycot had opgeroepen. "De inhoud van de grondwet is bagger. De macht in Syrië blijft sterk gecentraliseerd,"zei hij. "En dit referendum heeft nul geloofwaardigheid. Iedere hervorming is tot nu toe een dode letter geweest. President Assad kan alles terugdraaien, zodra de situatie in Syrië weer stabiel is." (2) Maar de oud-ambassadeur van Dam denkt daar echter anders over. "Ik ben niet optimistisch, maar je kunt iets positiefs zien in dit referendum. Het alternatief is doorgaan met een militair conflict. Maar als er in zo'n grondwet staat wat je eigenlijk wil, het toestaan van meerdere politieke partijen, dan kun je het referendum maar beter een kans geven." (2) Voor van Dam is één ding duidelijk: dit referendum kwam vooral te laat. "Als Assad dit 10 maanden geleden had aangekondigd, had iedereen het fantastisch gevonden. Maar na zoveel bloedvergieten is het veel moeilijker geworden. Daardoor is ook bij de oppositie iedere vorm van dialoog niet meer mogelijk." Dat is logisch. Maar de oud-ambassadeur moet niet vergeten dat de oppositie ook eigenlijk geen dialoog wil. Eerder had het Syrische regime dialoog aangeboden. Maar het aanbod werd afgewezen door de SNR (Syrische Nationale Raad). De SNR wil alleen maar één ding: het opstappen van Bashar al-Assad! Vreemd genoeg hebben de westerse media ons niet alles ingelicht over de inhoud van de grondwetswijziging. Ons is alleen verteld dat met de grondwetswijziging zouden meerdere politieke partijen worden toegelaten. Laten we gaan kijken wat de inhoud is van de grondwetswijziging.
Het voorstel voor een nieuwe grondwet heeft 14 nieuwe en 37 geamendeerde artikelen. Artikel 8 maakt een einde aan bijna vijftig jaar durende alleenheerschappij van de Baath-partij. Artikel 88 bepaalt dat de president maximum voor twee termijnen van zeven jaar kan worden gekozen. Dit gaat in vanaf de volgende presidentsverkiezingen van 2014. Zodoende kan president Bashar al-Assad nog tot 2028 aan de macht blijven als het volk wenst. Echter stuit het artikel 88 op protest van de opposanten die willen dat president Bashar al-Assad eerder opstapt. (3) Er zit een adder in het gras: artikel 3 ligt blijkbaar zeer gevoelig bij christenen en minderheden. Daarin staat dat de president een moslim moet zijn. In praktijk wordt een niet-moslim door de nieuwe grondwet uitgesloten van het hoogste ambt. Hoewel Bashar al-Assad een moslim is, erkennen de soennieten hem niet als ware moslim! Omdat Bashar al-Assad een alawiet is en de alawieten in de ogen van veel soennieten een sekte is. Het geloof van de alawieten is een vermenging van islam en christelijke, heidense en gnostische elementen. De nieuwe Syrische grondwet blijkt toch helemaal niet volmaakt te zijn! Het vertoont democratische tekortkomingen. Dit heeft ook te maken met het ontbreken van een grondig parlementair en publiek debat over een nieuwe constitutie. Hoewel de grondwetswijziging niet volmaakt en onomstreden is, is het echte democratiseringsproces nog een zeer lange weg. We kunnen de nieuwe Syrische grondwet een kinderziekte noemen. Omdat de nieuwe grondwet nog in de kinderschoenen staat, moet een klein kind met vallen en opstaan nog leren lopen! Alleen de rebellen willen helemaal géén grondwetswijziging. Indien ze op het voorstel ingaan, kunnen ze ook een redelijke eis stellen dat ze inspraak willen in het publiek debat over de nieuwe grondwet! Maar dat hebben de rebellen niets gedaan!! Dom van het Westen om de rebellen alleen maar blindelings te geloven wat ze alles zeggen! Eén ding is zeker: de hervormingen zijn meer dan noodzakelijk. De media hebben ons echter niet verteld dat de meeste Syriërs achter de hervormingen staan!
Tijdens de volksraadpleging was een hoge opkomst in de kiesbureau's. Veel Syriërs vertellen journalisten met trots dat ze de volksraadpleging zien als een nieuwe kans voor Syrië met hervormingen, die moeten leiden tot meer democratie. (3) De Syrische president Bashar al-Assad en zijn vrouw Asma stemden ook over het referendum voor de nieuwe grondwet.
U zag de bovenstaande videoclip en hoorde dat er tijdens de volksraadpleging geweld is. Volgens de waarnemersorganisatie Syrian Observatory for Human Rights kwamen bij het politieke geweld afgelopen zondag 26 februari zo'n negentig mensen om. Onder de slachtoffers waren volgens de organisatie zo'n zeventig burgers. De andere doden waren militairen van het leger van Bashar al-Assad. (4) Dat zijn de resultaten van al wekenlange en zware gevechten met de opstandelingen in Homs. De moorden op burgers en militairen moeten toegeschreven worden aan de door het Westen gesteunde rebellen. De waarheid is dat de andere Syrische steden tijdens de volksraadpleging relatief rustig waren geweest. Laten we de onderstaande foto's van de Syrische volksraadpleging bekijken. Het is van groot belang dat we de andere kant van Syrië moeten gaan zien. Het dagelijkse nieuws van de westerse media is nogal eenzijdig en herhaald en wordt ons van alle kanten opgelegd. Op deze manier worden we allemaal gehersenspoeld. Het eentonige beeld moet doorbroken worden.
 |
| Stembiljet van het referendum. Op de Arabische tekst staat te lezen:"De Syrische Arabische Republiek. Referen- dum kaart: bent u het eens met de nieuw ontworpen grondwet van de Syrische Arabische Republiek? Eens of oneens." |
 |
| Een Syrische vrouw danst tussen in politieuniform verklede supporters van Bashar al-Assad in Damascus |
 |
| Vrouwelijke aanhangers van Bashar al-Assad |
De EU stelt de sancties in werking
Zoals het verwacht is, heeft de Europese Unie met ingang van maandag 27 februari de druk op het Syrische regime verder opgevoerd om een einde te maken aan het het geweld. De hele wereld geeft de schuld van het geweld aan de Syrische president Bashar al-Assad. Over het aandeel van de rebellen in het bloedvergieten wordt er helemaal GÉÉN woord gerept! De Europese ministers van Buitenlandse Zaken hebben op maandag 27 februari in Brussel besloten dat de sancties tegen Syrië ingesteld moeten worden. De EU bevriest onder meer de tegoeden van de Syrische Centrale Bank. Ook de vrachtvluchten van Syrië naar de EU worden verboden. Verder wordt de handel in goud en andere edelmetalen beperkt. De EU wil daarmee de geldstromen naar Syrië droogleggen. (5) "Als er een einde is gekomen aan het geweld tegen betogers, kan er een vredesmacht naar Syrië worden gestuurd,"verklaarde de Nederlandse minister Uri Rosenthal. (5) Wat is de heer Rosenthal zo naïef geworden! Denkt hij dat de vredesmacht de orde in Syrië kan handhaven!? Welke vredesmacht bedoelt de heer Rosenthal nou? De NAVO of de VN-vredesmacht?
De Vlaamse christendemocraten zijn helemaal tegen de sancties en begrijpen niet waarom hun landgenoot Guy Verhofstadt die als de voormalige Belgische premier kolonel Muammar Khadaffi in Brussel ontving, opgeroepen had de Syrische oppositiegroepen met alle middelen te steunen om het regime van Bashar al-Assad te kunnen omverwerpen. Dat is volgens de VLD (Vrije Vlaamse Christen Democraten) onaanvaardbaar en een schending van de mensenrechten. Ze wijzen erop dat het aantal slachtoffers daardoor zal massaal stijgen als de EU de oppositiegroepen gaat bewapenen. Ook de economische sancties zijn niet verantwoord, aldus de Vlaamse christendemocraten. Ze roepen de EU op de rebellen niet meer te bewapenen. Meer dan 2000 militairen van het Syrische veiligheidsleger zijn gedood dat men de burgers niet meer doelmatig kan beschermen. Volgens de Vlaamse christendemocraten is het vreemd dat er sedert begin april 2011 een wapenembargo tegen Syrië ingesteld wordt, terwijl de rebellen juist wapens aangeboden krijgen! Een humanitaire missie is welkom, geen militaire missie. (3)
Vredesmacht in Syrië?
Als het om een VN-vredesmacht gaat, dan moet minister Rosenthal eerst de geschiedenis van de VN-vredesmacht in het Midden-Oosten goed kennen. Hij vergeet echter dat de VN gefaald heeft in het handhaven van vrede in het Midden-Oosten. Beste lezer, als u de voorgeschiedenis niet kent, dan zijn aantal feiten op 'n rijtje gezet: De VN-vredesmacht (in het Engels: United Nations Peacekeeping Forces) is speciaal ingezet voor vredesoperaties in de hele wereld. Soldaten die lid zijn van deze vredesmacht, worden blauwhelmen genoemd. De vredesmacht werd in 1948 opgericht, toen de VN-soldaten in het Midden-Oosten werden gelegerd om toezicht te houden op een bestand tussen Israël en de Arabische buurlanden. De Arabische buurlanden hadden Israël na de uitroeping van de Joodse staat Israël meteen aangevallen en wilden alle Joden in de zee drijven. Toen de Arabische legers teruggedreven werden, besloot de VN het bestand in het Midden-Oosten te handhaven. In 1948 werd de eerste vredesmacht UNTSO (United Nations Truce Supervision Organization. In het Nederlands: Organisatie van de VN voor Toezicht op het Bestand in Palestina) in het leven geroepen. De UNTSO kreeg de taak om de wapenstilstand in het Midden-Oosten, waar veel Arabische landen Israël niet willen erkennen en in staat van oorlog met Israël zijn, te handhaven. Maar...de UNTSO faalde in het toezicht op de naleving van de wapenstilstand. Tijdens de Suez-crisis van 1956 kwam de Canadese diplomaat Lester Bowles-Pearson (1897-1972) op het idee dat de VN troepen zouden inzetten om ervoor te zorgen dat alle strijdende partijen zich zouden houden aan het staakt-het-vuur dat in 1957 werd ingesteld. De nieuwe vredesmacht UNEF I (United Nations Emergency Force I) werd tussen 1958 en 1967 naar aanleiding van de Suez-crisis in de Sinaï gestationeerd om een buffer tussen Israël en Egypte te vormen. (6) Voor het uitbreken van de Zesdaagse Oorlog van 1967 die de geschiedenis van het Midden-Oosten deed drastisch veranderen, eiste de Egyptische president Gamal Abdel Nasser van de VN dat de vredesmacht UNEF I zich moest terugtrekken uit het Egyptisch-Israëlische grensgebied. De VN-secretarisgeneraal Oe Thant willigde de eis in en nam zelfs niet eens de moeite om de Veiligheidsraad te consulteren. (7) Daarna sloot Egypte de Straat van Tiran af voor het Israëlische scheepvaartverkeer. Israël kon geen gebruik meer maken van de zuidelijke haven Eilat. Israël vat de afsluiting als een verkapte oorlogsverklaring van Egypte aan Israël op. Israël vreesde een Egyptisch offensief en ging op 5 juni 1967 over tot een preventieve aanval. (7) Opnieuw had de VN gefaald in het handhaven van vrede in het Midden-Oosten. Naar aanleiding van de Jom Kippoeroorlog (1973) werd UNEF II door resolutie 340 van de veiligheidsraad en het wapenakkoord tussen Israël en Egypte aan het Suezkanaal en later ook in de Sinaï gelegerd. (6) Ook was de vrede zéér fragiel.
Ook heeft de VN in de Libanese kwestie volkomen gefaald. Libanon was jarenlang verscheurd door de bloedige burgeroorlog. De aanstichter van de Libanese burgeroorlog was de PLO van Yasser Arafat. De VN-bemoeienis met Libanon duurt tientallen jaren en heeft er een belangrijke bijdrage geleverd dat Israël de VN niet vertrouwt! De VN bleek ook volkomen machteloos te zijn wat de weerzinwekkende slachtingen in Libanon betreft. De PLO-strijders hadden duizenden christenen geterroriseerd en beestachtig afgeslacht. De VN had niets ondergenomen om de wrede moordpartijen een halt toe te roepen. Maar als het om Israël gaat, bemoeit de VN zich opeens mee. In maart 1978 gebeurde er iets dat enorme gevolgen zou hebben. Een Palestijns commandogroep uit Libanon ging via de zee Israël infiltreren. Eerst doodde men een jonge Amerikaanse vrouw, die in een natuurreservaat vogels fotografeerde. Daarna werd op de autoweg tussen Haifa en Tel Aviv een bus gekaapt. Israëlische veiligheidstroepen stopten het gekaapte voertuig. In het vuurgevecht dat daarop volgde, kwamen 34 Israëlische burgers, waaronder kinderen, om. De Israëlische regering van Menachem Begin besloot daarop Operatie Litani te starten. (7) Deze was uitsluitend bedoeld om de militaire infrastructuur van de PLO ten zuiden van de Litanirivier te vernietigen. Het Israëlische leger bezette een tien kilometer brede strook ten noorden van de Israëlisch-Libanese grens. (7) Echter was de Operatie Litani geen succes. Vele Libanese burgers verloren het leven en het Israëlische leger slaagde er nauwelijks in Palestijnse commando's uit te schakelen. Op 19 maart 1978 nam de Veiligheidsraad resolutie 425 aan. Daarin eiste de Veiligheidsraad dat Israël zijn troepen terugtrok uit Libanees grondgebied. De VN was zo hypocriet geweest dat de door de Veiligheidsraad aangenomen resolutie helemaal géén melding maakte van de vreselijke terreuraanslag, die in Israël had plaatsgevonden. Deze aanslag was de aanleiding geweest voor de Israëlische inval in Libanon. De media schilderden Israël alleen maar als agressor af! De VN besloot een vredesmacht op te richten voor zuid-Libanon, de UNIFIL (United Nations Interim Force in Lebanon. In het Nederlands: Interim-vredesmacht van de VN in Libanon). De taak van de UNIFIL was het toezicht te houden op de terugtrekking van Israël, de vrede en veiligheid te herstellen en de Libanese regering te helpen "haar soevereiniteit en gezag" (in praktijk had de PLO van Yasser Arafat de scepter over Libanon gezwaaid) terug te krijgen. Na de stationering van de UNIFIL in Zuid-Libanon in juni 1978 trok Israël zich weer terug. Maar..de UNIFIL maakte helemaal geen einde aan de dreiging en faalde in het handhaven van de vrede! De PLO-bases in Zuid-Libanon bewapenden zich met de Russische Katjoesja-raketten, die de Palestijnse terroristen regelmatig afschoten op dorpen en steden in het noorden van Israël. Verder vonden er Palestijnse infiltraties plaats. (7) Voor Israël was de maat helemaal vol. De aanleiding voor de tweede inval in Libanon was de aanslag op de Israëlische ambassadeur in Londen, Shlomo Argov. De aanslag werd gepleegd door een Palestijnse activist. Shlomo Argov overleefde de aanslag, maar bleef tot zijn dood zwaar gehandicapt. (7) Op 4 juni 1982 startte het Israëlische leger de Libanon-oorlog, "Operatie Vrede voor Galilea" ook wel genoemd. Het Israëlische leger viel Libanon aan, drong het land verder binnen en verdreef alle Palestijnse terroristen. De Libanese bevolking, voornamelijk christelijk, begroette de Israëlische soldaten als bevrijders. Niet de VN maar Israël had Libanon verlost van de PLO. De Libanese bevolking had jarenlang onder de PLO-terreur geleden. De westerse media hebben u helemaal niets verteld!! De VN had nooit eens de moeite genomen om een einde te maken aan de PLO-terreur in Libanon. Wel had de Veiligheidsraad resolutie 508 aangenomen waarin geëist werd dat Israël de militaire actie in Libanon moest staken! De Veiligheidsraad had helemaal géén woord gerept over de Palestijnse terreur tegen de Libanese bevolking, de raketbeschietingen waaraan de burgers in Noord-Israël werden blootgesteld en de aanslag op de diplomaat!!! Wel zorgde een door de SLA-milities aangerichte bloedbad onder de Palestijnse vluchtelingen voor opschudding dat de publieke opinie zich geheel tegen Israël keerde. Over het door de PLO aangerichte bloedbad onder de Libanese christenen werd er doodgezwegen. Als u de Nederlandstalige Wikipedia raadpleegt, vind u helemaal geen informatie over de echte oorzaak van de Israëlische inval in Libanon. Niet Israël maar de VN had ervoor gezorgd dat de UNIFIL buiten spel werd gezet. Na de verdrijving van de PLO uit Libanon onstond er echter een machtsvacuüm. De Sjiietische radicale beweging Hezbollah werd met de steun van Iran opgericht. Ook had Syrië een groot deel van Libanon bezet gehouden. Wat deed de VN? Niets! Er was helemaal GÉÉN resolutie aangenomen waarin Syrië veroordeeld werd voor het bezet houden van Libanon. Ook heeft de VN nog nooit geëist van Syrië dat het Syrische leger zich uit Libanon moest terugtrekken!
De UNIFIL is zo omstreden en blijkt niet onpartijdig te zijn. Israël heeft onder andere zware kritiek geuit op het feit dat de UNIFIL zich heult met de islamitische terreurorganisatie Hezbollah. Ook beschuldigde Israël UNIFIL van medeplichtigheid van de ontvoering van IDF soldaten in oktober 2000. (8) Ook had de UNIFIL het onderzoek naar deze ontvoering belemmerd. UNIFIL hield vol geen videomateriaal van de ontvoering achter te houden. Toen later uitlekte dat deze wel bestonden en dat UNIFIL deze bewijslast had achtergehouden, gaf Israël ook zware kritiek op het feit dat de UNIFIL deze beelden maandenlang weigerde te overhandigen. (8) Voordat de Tweede Libanonoorlog in juli 2006 uitbrak, had Israël zware druk op de UNIFIL uitgeoefend om ofwel een actievere rol tegen Hezbollah te nemen of om Libanon te verlaten. De UNIFIL had niet eens de moeite genomen om de door Hezbollah opgevoerde raketbeschietingen die de Israëlische burgerdoelen troffen, een halt toe te roepen. De passieve houding van de UNIFIL was de echte aanleiding voor de Tweede Libanonoorlog, al heeft de VN zelf nog nooit toegegeven!
Aan het eind van de Irak-Iran oorlog in 1988 kreeg de VN-vredesmacht, UNIIMOG (United Nations Iran-Iraq Military Observer Group. In het Nederlands: Militaire Waarnemersgroep van de VN in Iran en Irak) de taak om toezicht te houden op de naleving van de wapenstilstand tussen Iran en Irak en de terugtrekking van de troepen naar de internationaal erkende grenzen. In 1991 trok de UNIIMOG zich terug. Nadat de VN-vredesmacht zich teruggetrokken had, viel Irak Koeweit binnen. De Eerste Golfoorlog werd een feit. Opnieuw zagen we dat de VN volkomen had gefaald in het handhaven van vrede in de Golfregio. Wie draagt de schuld van de Eerste Golfoorlog? Saddam Hoessein of de VN? Het ligt voor de hand dat de VN wel de grote schuld heeft aan de Iraakse inval in Koeweit. Nu praten minister Rosenthal en zijn Europese collega's opeens over het stationeren van een vredesmacht in Syrië!? Als Bashar al-Assad valt en de internationale gemeenschap ertoe besluit een vredesmacht in Syrië in te zetten, dan rijst er een cruciale vraag. Zou de vredesmacht wel in staat zijn vrede in Syrië te handhaven en de veiligheid van de Syrische burgers te waarborgen? Beste lezer, wees eerlijk een vraag te beantwoorden: is de vredesmacht ook in staat zijn de verschillende oppositiegroeperingen die na de val van Bashar al-Assad om de macht zullen strijden, uit elkaar te houden en de vrede te bewaren? Stel dat Syrië na de val van Assad een thuisbasis van al-Qaeda en islamitische terreurbewegingen wordt zoals het al is gebeurd in Libanon, zou de VN-vredesmacht ook in staat zijn de raketbeschietingen die vanuit Syrië gericht zijn op Israël, te stoppen!? Een één woord zeg ik: De VN is absoluut niet geloofwaardig en onpartijdig!
Ofschoon de heer Uri Rosenthal een Jood is, moet hij eigenlijk aan de Israëlische burgers vragen hoe men over de VN denkt. In Israël bestaat er onder de Israëlische bevolking weinig respect voor de VN. Met grote regelmaat verschijnen er artikelen in de Israëlische kranten waarin commentatoren zich bijzonder kritisch uitlaten over deze organisatie. Bekend waren de woorden van de vroegere Israëlische premier Ben Goerion:"Oem Shmoem". Iedereen in Israël wist wat de stichter van het moderne Israël bedoelde. Oem is in het Hebreeuws de afkorting van VN. Het woord Shmoem is een onzinwoord. De uitdrukking valt eigenlijk niet te vertalen. Maar als het toch zou moeten, zouden we eigenlijk kunnen zeggen: DE VN STELT NIETS VOOR! (7) De Joden in Israël noemen de VN "UN Unwanted Nobodies". In het Nederlands vertaald: VN Ongewenste Nullen. (7)
Het conflict escaleert verder...
De hoge commissaris voor de Mensenrechten, Navi Pillay zei dat de situatie in Syrië de laatste weken is verslechterd. Ze vindt dat er meteen een bestand moet komen. De vraag is of de strijdende partijen, zowel het regime als de oppositie, bereid zijn om tot bestand te komen. Zoals ik al zei, bestaat er geen eengezinde oppositie in Syrië. Het grote probleem is dat de oppositie uit verschillende groeperingen bestaat. De verschillende groeperingen hebben ook hun eigen opvattingen. Van een eengezindheid is absoluut geen sprake. Onder de groeperingen bevinden zich gewetenloze moordenaars en plunderaars. Het is zo onverstandig om de oppositie te bewapenen zolang er nog geen duidelijkheid bestaat wie de oppositie eigenlijk is. Ook staat het vast dat de oppositie het Syrische volk niet heeft vertegenwoordigd zoals de Nederlandse minister Rosenthal wel beweert. De hoge VN-commissaris Navi Pillay beweert dat het Syrische leger de weerloze bevolking heeft aangevallen. Op welke informatie baseert ze eigenlijk nou? Er zijn nog steeds geen harde bewijzen en betrouwbare getuigenissen die kunnen bevestigen dat het leger de bevolking heeft afgeslacht. Wij westerlingen zien alleen maar eentonige journaalbeelden van de gevechten in Homs. Is het bij u niet opgekomen waarom de media ons uitsluitend berichten over gevechten in Homs en niet over andere Syrische steden? Wel zijn er steeds meer bewijzen dat de rebellen de weerloze bevolking hebben aangevallen om daarna de schuld in de schoenen van het regime te schuiven. Een onderstaande videoclip is het harde bewijs dat de rebellen GEEN vrijheidsstrijders zijn, maar nietsontziende moordenaars. Ook toont de videoclip de werkelijkheid in Homs. Het laat ons wel zien dat de sluipschutters die blijkbaar geen militairen zijn, iedereen willekeurig doodschieten. Onthou goed dat deze onderstaande videoclip NOOIT vertoond wordt door de westerse media.
De VN heeft het dodenaantal naar 7500 bijgesteld. Ook de EU heeft geschat dat ruim 8000 doden zijn gevallen. De VN en de hoge commissaris Navi Pillay hebben helemaal niets gezegd waar ze informatie over het dodenaantal vandaan halen. De VN-cijfers over het dodenaantal zijn helemaal niet betrouwbaar. Geen enkele journalist heeft nagegaan of de cijfers wel kloppen. De informatie is klakkeloos overgenomen door de media. Op 28 februari verklaarde Navi Pillay op de VN-bijeenkomst in Genève dat het Syrische regime de aanvallen op de tegenstanders heeft opgevoerd. Ze zei niet welke tegenstanders. Over de sluipschutters die mensen op straat doodschieten, is er geen woord gerept. De VN-commissaris eist dat de internationale gemeenschap iets moet doen om te vorkomen dat "het Syrische leger de bevolking blijft afslachten". Ook Rusland is kritisch uitgelaten over Syrië. Tijdens de VN-vergadering riep de Russische onderminister Gatimov Syrië op het Rode Kruis in het land toe te laten. Het Rode Kruis wil het land in om noodhulp te bieden, maar krijgt geen veiligheidsgaranties van de Syrische regering. De Syrische VN-ambassadeur Hamoui liep geërgerd weg en vond dat de beschuldigingen aan het adres van Syrië erg eenzijdig zijn. Hij verweet andere landen dat ze de terreur aanwakkeren door de oppositie te bewapenen. Inderdaad hebben aantal westerse en Arabische landen de burgeroorlog in Syrië bewust aangewakkerd door de oppositie van wapens te voorzien. Het gevolg ervan dat Rusland en waarschijnlijk ook China het Syrische regime gaan bewapenen. Het conflict escaleert nu verder. Ook zei de Syrische VN-ambassadeur Hamoui dat de sancties tegen Syrië tot gevolg hebben dat het land niet genoeg brandstof en medicijnen meer kan kopen.
De Verenigde Staten, de EU en de Arabische Liga vinden dat de tijd van Assad voorbij is. Ze beweren dat elke oplossing begint met een machtsoverdracht. Dat is gewoon een leugen. Hoewel de zogenaamde Vrienden van Syrië die in werkelijkheid helemaal GEEN ECHTE vrienden zijn van het Syrische volk, de gebeurtenissen in Syrië proberen te beïnvloeden, hebben ze hun eigen belangen boven het welzijn van het Syrische volk gesteld. Ook Iran, Turkije en Saoedi-Arabië hebben hun eigen belangen in de regio en sturen vanzelfsprekend een andere kant op. Het is zo hypocriet dat Saoedi-Arabië zich bij de club van de "vrienden van Syrië" aansluit, terwijl de mensenrechten in eigen land met voet vertreden worden!
Tweesporenstrategie van het Westen
Het Westen heeft een tweesporenstrategie opgesteld. De westerse landen oefenen diplomatieke druk op Damascus uit, voeren harde sancties tegen het regime van Bashar al-Assad, sturen clandestein (zonder toestemming van de VN-Veiligheidsraad!) commando's en geheime agenten van de inlichtingendiensten naar Syrië en verlenen humanitaire bijstand. De regionale landen - Turkije, Saoedi-Arabië en enkele golfstaten - bewapenen en versterken de Syrische opstandelingen. (9) Het scenario ligt al klaar: Eerst een "bevrijd gebied" creëeren door middel van het bewapenen van de oppositie en het sturen van buitenlandse grondtroepen. Dat had een voormalig topman van de CIA onthuld. (9) Na Somalië, Afghanistan, Irak en Libië - al deze genoemde landen waar het Westen meende 'orde op zaken te moeten stellen' - dreigt Syrië nu aan de beurt te komen! Wist u dat de Amerikaanse inval in Afghanistan een rookgordijn was? De inval leidde onze aandacht af van de echte daders die de aanslagen op 9/11 hadden gepleegd. De daders die de aanslagen op de Twin Towers in New York pleegden, waren helemaal geen islamitische terroristen, maar Amerikanen die in dienst stonden van de CIA!! De media die ook in dienst staan van de machtselite (illuminati), verkondigen de leugen dat Bashar al-Assad de weerloze bevolking heeft afgeslacht alsof hij krankzinnig is. In werkelijkheid heeft de Syrische president in tegenstelling tot wijlen Libische dictator Khadaffi geen luchtmacht tegen de rebellen ingezet. Hij deed dit niet en gebruikte ook geen andere zware oorlogsmaterieel onder druk van Rusland! (9) U weet waarschijnlijk niet dat 700 Libische al-Qaeda strijders die tegen Khadaffi vochten, met hulp van de NAVO en de westerse geheime diensten naar Syrië verplaatst waren. Ze waren met de militaire vliegtuigen naar Turkije overgevlogen en aan de noordgrens met Syrië gedropt. Ook hebben de Iraakse al-Qaedastrijders daarbij gevoegd. Wikileaks bracht aan het licht dat de Verenigde Staten de Syrische oppositie heimelijk hebben gesteund. Het gaat hier over de Syrische Nationale Raad (SNR), de door Nederland erkende "wettige vertegenwoordiger van het Syrische volk".
De oorlog in Syrië heeft nu een kwaadaardig religieus-geopolitieke karakter gekregen. De meeste westerlingen, Arabieren en Joden kennen "The Grand Chessboard" van Zbigniew Brzezinski niet en hebben deze boek ook nooit gelezen. De Russen hadden Mein Kampf van Adolf Hitler voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog ook nooit gelezen en Hitlers Lebensraum was hen geheel onbekend. De "lebensraum" in Mein Kampf bevatte afschuwelijke Hitlers plannen met Rusland. The Grand Chessboard van Zbigniew Brzezinski en Mein Kampf van Adolf Hitler vertonen veel overeenkomsten en verkondigen dezelfde filosofie en strategie: geopolitiek! In zijn boek "The Grand Chessboard" heeft Zbigniew Brzezinski geopolitieke strategie van de Verenigde Staten in betrekking tot het Midden-Oosten ontwikkeld. De Verenigde Staten willen kost wat kost controle uitoefenen over de olieproducerende landen! Het conflict in Syrië heeft religieuze achtergronden: soennieten tegen sjiieten. De rebellen zijn soennitisch, terwijl Bashar al-Assad en zijn aanhangers alawieten zijn. De Alawietische minderheid is weliswaar sjiietisch. Iran en de Libanese terreurbeweging Hezbollah zijn sjiietisch. Turkije, Saoedi-Arabië, de Golfstaten, Egypte en al-Qaeda zijn soennitisch. Het is geen toeval dat de gebieden die onder controle staan van de Syrische rebellen, soennitisch zijn. Na de Amerikaanse invasie in Irak zijn de sjiieten an de macht gekomen, waardoor de Golfstaten sterk aan macht moesten inboeten. Qatar en Saoedi-Arabië willen die machtspositie kost wat kost terugwinnen en van Syrië een soort vazalstaat maken om daarna Iran de genadeslag te kunnen toebrengen. (9) In Bahrein werd de sjiietische opstand bloedig neergeslagen met hulp van Saoedi-Arabië en Qatar!
Op de achtergrond pogen de Verenigde Staten en Rusland hun belangen in het Midden-Oosten veilig te stellen, al is de regio door de Arabische omwenteling voorgoed veranderd. De Verenigde Staten zijn wel de dirigent van alle ellende in het Midden-Oosten. De Amerikaanse geostrategie veroorzaakt een hele hoop problemen bij Israël en de omringende Arabische landen. Al realiseren zéér veel Joden en Arabieren niet van de gevaarlijke en meedogenloze spelletjes van de Amerikanen. Ook de Russen spelen een gevaarlijke spelletje mee. Vooral de Europese Unie is niet vies van het machtsspel. De internationale politiek is een schaakbord. Dat wist Winston Churchill die zelf een vrijmetselaar was, ook. Momenteel zijn de Verenigde Staten, de EU, Rusland, Turkije en Saoedi-Arabië de hoofdrolspelers geworden in de strijd om Syrië. Dat Frankrijk de Syrische opstand steunt, heeft dit wellicht te maken met frustraties. Vroeger was Syrië een Frans mandaat. In 1946 verkreeg Syrië onafhankelijkheid van Frankrijk. Wil Frankrijk de verloren gegane invloed in het Midden-Oosten soms herwinnen?
De Syrische soennieten koesteren diepe wrok jegens de Alawietische minderheid en haten ook alle alawieten. De westerse media hebben ons nooit verteld wat de soennitische betogers hun leuze hebben gescandeerd. Na het vrijdaggebed gaan ze op straat en scanderen ze hun leuze:"Alawieten naar het graf! Christenen naar Beiroet!" Ze willen alle alawieten en christenen uitroeien. Ze hebben willekeurige wraakacties tegen de Alawietische minderheid ondergenomen. Als er aan de kant van de rebellen iemand in de strijd omkomt, dan vermoorden de soennitische rebellen iemand die tot de Alawietische minderheid toebehoort, om dat te wreken. Ook worden alawieten ontvoerd om ze dan te ruilen tegen gevangengenomen rebellen. (9) Zulke berichten leest u helemaal niet in de Nederlandse kranten!! Volgens de Belgische krant De Wereld Morgen heeft het conflict in Syrië zich 'gelibaniseerd.' De Syrische soennieten hebben de alawieten en vooral de dynastie Assad nooit vergeven voor het bloedbad in Hama (in de Bijbelse tijden Hamath). In 1982 kwamen de soennieten onder de leiding van de Moslim Broederschap in Hama in opstand. Hafiz al-Assad, de vader van de huidige president Bashar al-Assad, liet de opstand bloedig neerslaan. 25.000 soennieten vonden de dood. Schattingen over het aantal doden liepen uiteen van 10.000 (volgens Britse correspondent Robert Fisk), via 25.000 (volgens Amnesty International) tot 48.000 (volgens Moslim Broederschap). De tragedie ging als het bloedbad van Hama, een zwarte bladzijde in de Syrische geschiedenis in. In 2011 trad Bashar al-Assad hard tegen de opstandelingen op. Er heersen enorme haat en wrok onder de soennitische meerderheid in Syrië. Tijdens het vrijdaggebed houden imams hun preken in de moskees in gebieden die onder controle van de rebellen staan. De imams omschrijven het regime van Bashar al-Assad als een "satanische horde". (9) Op een You Tube film over een militair die door de rebellen werd gevangen genomen, staat te lezen dat hij eerst verkracht zou worden om vervolgens ritueel te worden afgeslacht als een "ongelovig dier"! (9) Het ritueel afslachten is werkelijk satanisch. Wat doet het Westen? Niets!! De westerse regeringen knijpen hun oog wel dicht als een gevangen genomen militair als een "ongelovige dier" op 'n satanische wijze ritueel afgeslacht wordt. De media hebben u ook niets verteld dat Syrische christenen ook vermoord worden.
De gevolgen van de val van Assad
Als Bashar al-Assad valt, zijn de gevolgen voor heel Syrië niet meer te overzien. De gevolgen zullen zeer desastreues en verwoestend zijn. Het land valt ten prooi aan felle machtsstrijd, anarchie en chaos. De val van Assad zal zéér zeker ontaarden in een waar bloedbad: duizenden alawieten en christenen zullen afgeslacht worden, zoals het ook in Libanon en Irak gebeurde. In Libanon slachtten de PLO-ers Libanese christenen af. In Irak hadden zowel soennieten als sjiieten christenen afgeslacht. Verschillende oppositiegroeperingen zullen om de macht strijden. Syrië zal het tweede Libanon worden. De toekomstige VN-vredesmacht zal zeker niet erin slagen om de orde in het land te herstellen. Ook zullen de blauwhelmen de slachting onder alawieten en christenen niet voorkomen. Bent u soms vergeten dat de Nederlandse blauwhelmen zich afzijdig hielden, toen Srebrenica viel en de moslimbevolking afgeslacht werd door de milities van Mladic!? De kans is zéér groot dat de terroristen Syrië als hun basis zullen gaan gebruiken om raketten op Israël af te vuren. De raketten zullen de Golanhoogte en Galilea in het noorden van Israël bereiken en dood en verderf onder de Israëlische burgers zaaien. Dat is een reëel scenario! Een ander scenario is dat als de oppositie de macht in Syrië overneemt, zal de democratie naar westers model niet ingevoerd worden! De door de Nederlandse regering erkende Syrische Nationale Raad is in praktijk gedomineerd door de Moslim Broederschap. Eén ding kan ik u garanderen: De dictatuur van Bashar al-Assad zal worden vervangen door de nieuwe islamitische dictatuur met de Sharia als richtsnoer voor Syrië!
Voor Israël zijn de gevolgen catastrofaal als Bashar al-Assad valt. Israël is als de dood voor de sjiietische samenwerking tussen Iran, Syrië en Hezbollah. Bovendien verkeert Israël op voet van oorlog met Iran. Israël juicht het doorbreken van die samenwerking door een soennitische machtsovername toe. Maar het toejuichen zal lelijk tegenvallen. In Israël is er al zoveel onzekerheid over de toekomst van Syrië. Hoewel de Golanhoogte een twistpunt tussen Israël en Syrië blijft, heerst er in elk geval onder de dynastie Assad een stabiele staat van koude oorlog. In de tijd vóór de omwenteling in het Midden-Oosten hebben verschillende Arabische landen, zoals Syrië en Libië, geen massavernietigingswapens tegen Israël ingezet, omdat de regimes baat hadden bij het in stand houden van de status quo. (10) De nieuwe islamitische machthebbers hebben echter geen belang in het handhaven van status quo en worden alleen maar gedreven door radicalisme en ideologieën die hen dwingen om Israël te vernietigen. Dat was de mening van Israëlische analisten. Israël weet momenteel oprecht niet wat nu het beste is. Een Syrische activist riep Israël om hulp. Mijn advies aan Israël luidt: niet doen! Israël mag de Syrische oppositie niet steunen. Want de door de Moslim Broederschap gedomineerde oppositie heeft echter een verborgen agenda waarin staat dat de oorlog tegen Israël ook na de val van Bashar al-Assad voortgezet moet worden! Bovendien is de houding van Turkije jegens Israël de laatste tijd zeer vijandig geworden. De Turkse premier Erdogan heeft grote aspiraties en droomt van de herleving van het Ottomaanse Rijk die aan het einde van de Eerste Wereldoorlog teloor ging. Het nieuwe Ottomaanse rijk zou uitstrekken van het Midden-Oosten tot Noord-Afrika, van Syrië tot Marokko. In de ogen van de Turkse islamisten staat Israël de Turkse droom in de weg. Israël is een doorn in het oog van de Turkse 'Ottomanisten'. Syrië stond eeuwenlang onder de heerschappij van de Ottomaanse Turken. Het ziet er naar uit dat Turkije Syrië onder haar invloedsfeer wil brengen. Niemand weet hoe het zal aflopen in Syrië. Ik durf geen andere doemscenario's te schetsen. Eén ding staat wel vast: Het lot van Syrië hangt aan een zijden draad!
Het slotwoord
Als u vraagt of Bashar al-Assad zou vallen, is het antwoord: Ja! De val van Bashar al-Assad is een kwestie van tijd. Niet een kwestie van weken, maanden en jaren. Alleen God kent de tijd en weet dat de dagen van Assad geteld zijn. De Bijbelse profetieën over Syrië zullen zeker in vervulling gaan.
Ook zullen de Bijbelse profetieën over het oordeel over Arabische volken en het Westen in vervulling gaan!! God oordeelt niet alleen de islamitische naties maar ook het goddeloze Westen. Het Westen heeft NIET het recht om te mengen in buitenlandse gelegenheden die hen niet aangaat, en mag zich ook niet bemoeien met Syrië. De Bijbel zegt heel duidelijk: weest niet een bemoeial! (I Petrus 4:15) God waarschuwt westerse landen zich niet met andermans zaken te gaan bemoeien. Helaas hebben de westerse landen die bijzonder arrogant zijn, de Bijbelse waarschuwing niet ter harte genomen. Het Westen droomt ook van het herstel van het oude Europese gezag die na de Tweede Wereldoorlog in een klap was verdwenen. Niet-westerse landen als China verdenken het Westen van het neo-imperialisme en het neo-kolonialisme. Hun verdenking is niet ongegrond!
 |
| Ook de toekomst van de Syrische jeugd hangt aan een zijden draad. |
"Beschaamd is Hamath en Arpad, omdat zij een boos gerucht gehoord hebben, zijn zij gesmolten; bij de zee is bekommernis, men kan er niet rusten. Damaskus is slap geworden, zij heeft zich gewend, om te vluchten, en siddering heeft haar aangegrepen; benauwdheid en smarten als van een barende vrouw hebben haar bevangen; Hoe is de beroemde stad niet gelaten, de stad Mijner vrolijkheid! Daarom zullen haar jongelingen vallen op haar straten; en al haar krijgslieden zullen te dien dage nedergehouwen worden, spreekt de HEERE der heirscharen. En Ik zal een vuur aansteken in den muur van Damaskus, en het zal Benhadads paleizen verteren.
Jeremia 49:23-27
Hama (in de Bijbel Hamath) is inderdaad tegenwoordig het strijdtoneel tussen het regime van Bashar al-Assad en de soennitische rebellen. Het tweede deel van Jeremia's profetie zal binnenkort in vervulling gaan, als het om Damascus gaat. Gods woord keert nooit ledig terug en komt altijd uit.
Bid voor het Syrische volk en ook voor de Syrische christenen die straks zware tijden zullen gaan beleven. Bid ook dat de strijdende partijen, zowel de oppositie als het regime in Syrië, hun wapens zullen neerleggen en om de tafel gaan zitten om te praten en vrede te sluiten. Met het neerleggen van wapens komt er een echte oplossing voor alle partijen in Syrië, zowel soennieten als alawieten. Zeker ook voor Syrische christenen en andere minderheden. Bid ook voor onze regering opdat de sancties niet uitgevoerd zullen worden. Want de sancties zullen het hart van het Syrische regime niet raken, maar wel het hart van het Syrische volk! Met sancties en clandesteine militaire operaties wil het Westen Syrië alleen maar kapot maken. Bid ook voor Israël. Ook Israël gaat moeilijke tijden tegemoet als het regime van Bashar al-Assad valt. Ik verdedig het regime van Bashar al-Assad niet, want het Syrische regime is in feite een dictatuur. Ook sta ik niet achter de oppositie die de wapens opneemt en moorden onder burgers pleegt. Van de Amerikaanse politiek moet ik niks hebben. Want de huidige Amerikaanse president Barack Obama heeft niet het recht om de baas over het Midden-Oosten te spelen. Alleen God is de Grote Baas zoals ik Hem noem. Ook deel ik het standpunt van de Nederlandse regering inzake de kwestie Syrië niet. De westerse regeringen en de Arabische regimes worden nu beheerst door de overste dezer wereld. Al de landen en volken die de ware Messias Yeshua niet willen dienen, zullen verwoest worden!
Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.
Paul
Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog verboden.
Bronnen en referenties:
(1) DePers: Geen referendum in Homs. Door Arnold Karskens. 22-02-2012
(2) NOS: Krijgt Syrië nieuwe grondwet? 25-02-2012
(3) Mediawerkgroep Syrië
(4) NOS: Geweld Syrië voor referendum. 26-02-2012
(5) NOS:
(6) nl.wikipedia.org/wiki/Vredesmacht
(7) Israël verenigt de naties: De houding van de VN tegenover de Joodse natie. Door Alfred Muller.
(8) nl.wikipedia.org/wiki/UNIFIL
(9) De Wereld Morgen 26-02-2012
(10) Israel Today: Arabische lente of naderende Apocalypse? December 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten