Carnaval in het licht van de Bijbel

Is Carnaval alleen maar onschuldig of toch niet?

We kennen carnaval als een zeer uitbundig feest van optochten, kostuums en muziek. Er wordt altijd weer gedanst, gelachen, gegeten en gedronken. Het tijdstip van de viering van carnaval is afhankelijk van de wisselende datum, waarop Pasen jaarlijks wordt gevierd. (1) De carnavalsdatum vindt zijn oorsprong in de kerkelijke kalender, die gerekend wordt vanuit Eerste Paasdag. (2) Pasen is bepalend voor de datum van de eerste carnavalsdag. Paaszondag is volgens het Concilië van Nicaea (325 na Christus) de eerste zondag na de eerste volle maan na het begin van de lente (21 maart). Deze dag kan berekend worden aan de hand van het Oudin-algoritme. (2) Ga dan zeven weken terug voor de eerste carnavalsdag of 40 dagen voor de Eerste Paasdag. Carnaval begint officieel op christelijke zondag. Volgens de eeuwenoude traditie wordt carnaval voorafgaand aan Aswoensdag gevierd. Het feest duurt in drie dagen van zondag tot dinsdagavond - deVastenavond. Om middernacht vangt de vastentijd aan van 40 dagen tot pasen. Officieel duurt carnaval van zondag tot en met dinsdag, maar in de huidige praktijk is het vaak zo dat er tussen 11 november en het eigenlijke feest al tal van een carnaval verbonden festiviteiten plaatsvinden. Vooral in de laatste weken voor carnaval. Soms vinden er ook op Aswoensdag enkele carnavalsactiviteiten plaats.

Aan de vooravond van carnaval (op carnavalszaterdag of - zondag) krijgen zeer veel Prinsen carnaval voor drie dagen op traditionele wijze de macht over steden en dorpen. Eén van de rituelen was de sleuteloverdracht. De Prins carnaval krijgt op de eerste dag van het carnaval de symbolische sleutel uit de handen van de burgemeester. Dan viert de Prins carnaval met zijn onderdanen het feest uitbundig en de steden en dorpen veranderen tijdelijk in de bolwerken van het narrenrijk. Carnavalsvierders verkleden zich in een door hun gewenste uitdossing en nemen in een driedaagse carnavalsroes bezit van de straat en de kroegen. Ook zoeken ze elkaar op in feestzalen. De feestmuziek bestaat uit carnavalsrepertoire en de feestlocaties zijn zeer rijkelijk versierd. Drank is in overvloed. Niet te vergeten is de jaarlijkse zegetocht van Prins Carnaval op één van de drie carnavalsdagen door de straten. Op carnavalsdinsdag rond middernacht wordt in veel plaatsen in een collectief afsluitingsritueel afscheid genomen van het narrenrijk en zijn Prins. Carnavalsmascottes en symbolen worden dan verbrand, begraven of 'verdronken.' Op Aswoensdag wordt het dagelijkse leven weer opgepakt. (1) Is carnaval alleen maar een onschuldig feest? Of toch niet? Gezien het feit dat seksuele uitspattingen aan de orde van de dag zijn, blijkt carnaval toch niet onschuldig te zijn! Er is ook meer aan de hand dan we in werkelijkheid denken!

De oorsprong van carnaval

"Wanneer men eens onderzoekt welke betekenis carnaval heeft en waar dit gebruik vandaan komt, dan verwondert men zich, teminste op het eerste gezicht, dat er ook een religieuze betekenis aan toegedicht wordt,"schreef een blogger. (3) Inderdaad heeft carnaval een religieuze achtergrond. We moeten niet vergeten dat carnaval in de eerste plaats een van oorsprong katholieke feest was geweest. Tegenwoordig vieren de katholieken niet alleen het carnavalsfeest. Iedereen viert deze feest ook mee. De herkomst van het woord carnaval is onbekend. Over de herkomst verschillen de moderne historici nog steeds van mening, zoals we in de geschiedenis van Carnaval lezen: 

"De historici zijn het hier duidelijk niet eens. De spraakverwarring wordt dan helemaal compleet als met de reformatie de vasten wordt afgeschaft, carnaval en kerk plots weer niets meer met elkaar te maken hebben. Het enige wat van die binding uiteindelijk overbleef, was de datum voor carnaval, die zijn oorsprong in de kerkelijke kalender vond en bleef samenvallen met de vooravond van de vasten." (1)

Men tast in het duister waar het woord carnaval exact van afstamt. Wel is het zeker dat carnaval van oudsher een eetfestijn is, omdat het de laatste mogelijkheid was zich te buiten te gaan voor de vastentijd. Daarom wordt carnaval ook wel 'Vastelaovend' oftewel vastennacht genoemd. (2) In feite betekent de vastenavond vooravond van de vastentijd. Eigenlijk heeft dit woord  met "fasen" (Duits woord) te maken, hetgeen zoveel betekent als: "zot zijn." (3) Op 'vette dinsdag', voor de vasten, wordt al het vet wat er in huis is opgemaakt, omdat 'het anders zou bederven.' (2) De vasten is "ter herdenking van de 40 dagen, die Jezus in de woestijn vastte en tevens tot bezinning op de christelijke kernwaarden", aldus de katholieke leer. Hoewel de herdenking onbijbels is en nimmer aanbevolen wordt door de Heilige Schrift, bestaat het carnavalsfeest al rééds in de heidense tijden vóór de kerstening van Europa. De Rooms-Katholieke kerk heeft het erg gemakkelijk gevonden het heidense en onbijbelse carnaval in een katholieke traditie om te zetten dan het uit te bannen! Dit is overigens ook met andere voorchristelijke feesten gebeurd zoals Kerstmis en de Pasen. De Kerstmis was ook oorspronkelijk een heidens midwinterfeest. In de betekenis wordt de term carnaval afgeleid van het Latijn: Carne Vale (vaarwel aan het vlees). Ook is carnaval afgeleid van het Latijn: Carne levam (of levarum) hetgeen betekent 'vlees opheffen (of wegnemen).' Een oude Nederlandse Encyclopedie verschaft ons nog een duidelijkheid over de betekenis van carnaval:

"...feest in Rooms-Katholieke streken gevierd met uiggelatenheid, vermommingen, optochten in de dagen vóór Aswoensdag; herinneringen aan Saturnalia en Bacchanalia der Romeinen, aan joelfeest der Germanen; naam mogelijk afgeleid van carrus navalis (vgl. Blauwe Schuit); of van carne vale of carnem levare (het opvrolijken van het vlees d.i. de vleselijke mens)." (5)

Veel historici en volkskundigen zijn het over één punt eens dat het feest zeker niet na de kerstening van Europa (1000 na Christus) is ontstaan en ook helemaal geen wortels heeft in het christendom. (4) Carnaval heeft ook een diepe betekenis wanneer men maskers draagt en vermommingen doet. In de heidense tijden zetten de Germanen hun maskers op om boze geesten af te schrikken, zoals de Kelten tijdens Halloween ook deden. Carnaval en Halloween hebben met paar dingen gemeen als het om maskers en vermommingen gaat. De Grote Nederlandse Larousse Encyclopedie bevestigt dat:

"De verste oorsprong van carnaval kan gezocht worden in godsdienstige gebruiken in de oudheid... Het masker werd daarbij gebruikt als middel om boze geesten te verjagen." (6)

Een interessante informatie als het om de erfenis van de Germaans-Keltische lentefeesten gaat: 

"Hun optreden ging gepaard met geraas, ketelmuziek, drinkgelagen en een zeker 'steelrecht', indien het niet duidelijk was hoe en waar de offers zich bevonden. Met dat lawaai verjoegen ze de winterdemonen, die ze in onderlinge rolverdeling ten dele ook zelf voorstelden. Verkleed in goede (de voorouders) en kwade (de demonen) geesten speelde men, gewapend met hun instrumentarium van roosters, ketels, vorken en pannen, hun treffen na. Deze Germaanse culten zijn enkel naar vorm tot op zekere hoogte te onderscheiden van de rituelen, die naar inhoud op zichzelf ook tot de klassieke cultuur behoren. Dat deze Germaans-Keltische riten ervaren worden als voorlopers van de vastenavondviering, is het gevolg van uitingen van allerlei natuurgebruiken die opduiken in heel wat laatmiddeleeuwse feesten, die als vastenavondviering aangduid kunnen worden." (1)

Een ander informatie bevestigt dat de Germanen en de Kelten (en zeker ook andere volken als de  Maya's en de Azteken) maskers en vermommingen gebruiken voor een spiritische seance: 

"Via het dragen van maskers, dierenhuiden of andere vermommingen en het zwart maken van het gelaat trachtte men in contact te komen met de geesten van de overledenen en het dodenrijk in het algemeen. De feestvierders hoopten zich alzo met de gestorvenen te vereenzelvigen en in hun gunst te komen. Dit dodenfeest was voor degenen die er het eerst aan deelnamen eveneens een initiatieritueel." (7)

In Duitsland zien we de als duivelachtige figuren en met grote koebellen uitgeruste verklede carnavalsvierders in het Zwarte Woud, in Neurenberg en in het aangrenzende Zwitserland. Deze figuren zien er inderdaad griezelig en eng uit en gaan terug op oude, voorchristelijke vruchtbaarheidsriten. Het als duivels en griezels verkleden is één van de specifieke carnavalstradities in zuid-Duitsland. Zie de foto hieronder:

In Oruro in Bolivia verkleden de carnavalsvierders als duivels. Zie de foto hieronder:

Carnaval in Oruro, Bolivia

Een veelzeggende foto hieronder:

De duivel in de carnavaloptocht in Rio de Janeiro

U ziet nu dat het carnaval niet bepaald christelijk en zeker ook niet 'onschuldig' is!

Carnaval een bacchanaal feest

Het hedendaagse carnaval is inderdaad een bacchanaal feest wat drink-en eetgelagen betreft. Deze feest is dus helemaal niet onschuldig. Heel veel volken kennen ook carnaval. De Romeinen en de Germanen waren niet de enigen die het bacchanale feest vierden. Ook de Maya's, de Chinezen en de Afrikaanse volkeren vierden hun versie van de feesten rond het wisselen van de seizoenen. De diepgaande studies tonen aan dat het carnaval al tot ver vóór Christus teruggaat. Maskerades, de tijdelijke opheffing van de sociale ongelijkheid, het instellen van een korte periode van chaos en uit het volk aangestelde schertsvertoningen die enkele dagen heersen, al dit soort feestrituelen, vinden hun oorsprong in het oude Babylon. Een onderstaande Duitse prent toont ons een Babylonische toren dat tijdens het carnaval in Keulen in Duitsland werd opgezet. De toren stelt inderdaad de Toren van Babel voor!

Maskenzug - Der Babylonische Turn,
een van de eerste carnavals van Keulen in
1828

De Babylonische feestrituelen waren over de wereld verspreid en kwamen bij de Romeinen, de Egyptenaren, de Grieken, de Maya's en de Chinezen terecht. Dat carnaval al heel lang bestaat, hoeft niemand in twijfel te trekken. De historici komen wel tot vaststelling dat carnaval een soort smeltkroes is van heidense en religieuze rituelen, die zo niet het nieuwe jaar dan toch een nieuwe lente inluiden. (1) Al in meer dan 2000 voor Christus werd in Mesopotamië een soort nieuwjaarsfeest gevierd waarbij een misdadiger voor een dag tot koning werd gekroond, feestelijk werd rond gevoerd in een boot op wielen, en dan al even feestelijk werd terechtgesteld. (1) Vandaag wordt nog steeds met praalwagens rondgereden, een Prins Carnaval verkozen en een pop die Prins Carnaval moet voorstellen, feestelijk in brand gestoken! Vandaar de diepe oorsprong van carrus navalis (de Blauwe Schuit). In het oude Egypte werd gedurende de laatste 5 dagen van het jaar niets ernstigs meer ondernomen om de goden niet te mishagen en werd er op 21 december een houten stier op wiel voorgetrokken onder het zingen van obscene liederen. In die stoet werden ook nog reuze fallussen meegedragen, dit alles ter verering van de vruchtbaarheid. (1) Vandaag zien we ook immorele seks en obscene liederen bij carnaval nog steeds. In het oude Griekenland vierden ze iets gelijkaardigs op 21 maart. Dionysus, de Griekse god van wijn en het zinnebeeld van losbandigheid en dronkenschap, werd er rondgereden op een wagenschip vanwaaruit versnaperingen naar de toeschouwers werden gegooid. Bij de Romeinen is Dionysus voornamelijk bekend onder de naam Bacchus. Ook de Germanen en de Kelten kenden een soort carnaval, compleeet met een schip op wielen en een stoet gemaskerde mensen. Vandaar het Latijnse Carrus Navalis: scheepswagen hetgeen verwijst naar rondtrekkende groepen in een als een schip ogende wagen of kar, het zogenaamde narrenschip. Zie de onderstaande prent hoe het narrenschip in de Duitse stad Neurenberg in de Middeleeuwen werd rondgetrokken.

Shembartlauf in Neurenberg in Duitsland.

Van Carrus Navalis, de Blauwe Schuit, is er in 1413 voor het eerst sprake. De Blauwe Schuit is een schip op wielen en welbepaald van een blauw vaartuig. Waarom precies blauw? De Egyptische cultuswagens hadden deze kleur. Deze kleur stond ook al eeuwen 'symbool' voor het bedriegelijke en onechte, voor alles wat met zotternij en dwaasheid te maken heeft en voor niet al te gedisciplineerd gedrag. (7) Tal van uitdrukkingen en zegswijzen getuigen daar nog van "Blauwe Maandag". (7) Echter symboliseert de kleur blauw in de Bijbel de hemel en Gods heerlijkheid!! Eén van de vier kleuren van de efod, het bovenkleed van de hogepriester Aäron, is hemelsblauw! (Exodus 39:1-3) Blauw symboliseert ook Jezus Christus, omdat Hij de Here uit de hemel (I Corinthiërs 15:47), de Here der heerlijkheid (I Corinthiërs 2:8) genoemd wordt! (zie ook Johannes 3:13, 3:31) Hij was Mens geworden, maar Hij blijft de Zoon van God, ja God de Zoon. De kleur blauw heeft hoe dan ook niks te maken met zotternij. Dat de feestvierders de kleur blauw bewust of onbewust kozen, had dit veelal te maken met het openlijk beledigen van de levende God en het tarten van Gods soevereiniteit en heerlijkheid, precies zoals de Heilige Schrift ook zegt:"Zij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods." (Romeinen 3:23) Waar is de heerlijkheid Gods? De heerlijkheid Gods staat in de hemel. Daarom symboliseert blauw de hemel, omdat God in de hemel woont. De vraag was waarom de Blauwe Schuit over het land werd getrokken. Sommigen menen dat het schip in allegorische zin staat voor de Kerk. Echter symboliseert het schip de staat en de autoriteit. Denk maar aan de uitdrukking "Schip van Staat". Tijdelijk is de staat zijn krachten kwijt daar het schip op het droge ligt. Denk maar aan een stuurloze schip zonder kapitein. Alles wordt omgekeerd. Een schip vaart normaal op water en wordt nu over het land getrokken. Een schip moest worden gekozen, omdat "het getal der dwazen zo groot was dat in geen ander vaartuig ze plaats konden nemen". (7) In werkelijkheid stelt de schuit de ark voor! Toen Noach en zijn drie zonen de ark op het droge die voor land staat, bouwden, werden ze uitgelachen en bespot door veel mensen. Toen de zondvloed kwam en alle leven op aarde vernietigde behalve Noach, zijn gezin en de dieren die in de ark zaten, duurde de watervloed die de gehele aarde had bedekt, honderdvijftig dagen. Nadat de wateren afnamen, stond de ark op de berg Ararat vast. Vandaar het begrip het schip op het land! Bovendien symboliseert de ark de troon van God. Ook de Ark des Verbonds staat voor de troon van God. God vertegenwoordigt de autoriteit. Alle autoriteiten en gezag zijn aan Hem verschuldigd. (Colossenzen 1:16, Romeinen 13:1) In I Petrus 2:13 lezen we dat we aan de overheden onderdanig moeten zijn om Gods wil. (zie ook Romeinen 13:1, Titus 3:1) Bij carnaval worden alle maatschappelijke posities echter omgekeerd en alle instellingen overboord gegooid. Wetteloosheid, normloosheid en losbandigheid vieren tijdens het carnaval de volle teugels. Gods verordeningen worden met de voet vertrapt. De Bijbel waarschuwt ernstig dat iemand die zich tegen het gezag van de overheid verzet, de verordening van God ook wederstaat! Daarmee haalt die persoon het oordeel Gods over eigen hoofd. (Romeinen 13:2) De term 'schip' komt in de Bijbel veel  voor en heeft vast en zeker een Bijbelse betekenis. Denk maar aan Jezus die met de discipelen aan boord van hun vissersschip ging. Iedereen weet dat een schip zonder kapitein stuurloos is en de kapitein is immers de gezagvoerder! Het over het land trekken van het schip staat in schril contrast met het dragen van de Ark des Verbonds door de Levitische priesters! 

Dankzij het sjoemelen met de kalender door de Romeinen gingen al die feesten rond Nieuwjaar samenvallen met het begin van de lente. Julius Caesar verschoof immers de nieuwjaarsdatum naar 1 januari. (1) Dat deed ook de Rooms-Katholieke kerk met het sjoemelen met de kalender. Zo werd het Joodse Nieuwjaar die oorspronkelijk door de eerste christenen werd gevierd, ingeruild voor het heidens Nieuwjaar dat haar ingang vind op 1 januari. Vandaar dat bijvoorbeeld oktober, de achtste maand, nu de tiende maand werd, november de elfde in plaats van de negende maand, enz. De eindejaarsfeesten vonden van af plaats op het einde van februari. Julius Caesar had er evenwel niet aan gedacht dat de kalender zoveel veranderd kon worden als hij maar wilde, maar dat seizoenen daar geen rekening mee houden. De Saturnaliafeesten moesten volgens de nieuwe kalender rond 1 januari plaatshebben, maar dat ging niet door omdat die feesten de zaaiperiode inluidden. (1) Daarom vierden de Romeinen de Saturnaliën op de zonnewende van 21 december, zoals de oude Egyptenaren ook deden. De Romeinen vierden het Saturnaliafeest dat veel kenmerken van het hedendaagse carnaval heeft zoals drink- en eetgelagen, een soort prins carnaval, vermommingen en optochten door de straten. Tijdens de Saturnaliafeesten werden de slaven vrijgelaten en mochten ze een week lang hun meesters treiteren. Het lag voor de hand dat ze dat liever incognito deden en maskers gingen dragen. (1) Bij die gelegenheid werd eveneens een schijnkoning verkozen, precies hetzelfde zoals Prins Carnaval jaarlijks verkozen wordt! De Saturnaliën werden later door de christenen overgenomen, toen het christendom onder Constantijn de Grote de officiële toegestane godsdienst  in het Romeinse Rijk werd. Later vermengde het Saturnaliafeest zich met Germaanse, Keltische en christelijke elementen, wat we hem vandaag als het carnaval kennen. 

Saturnaliën in het oude Rome

In de middeleeuwen werden deze Saturnaliën als zottenfeesten in de kerken gevierd. Dat blijkt uit de gedocumenteerde berichten die goed bewaard zijn. De kerkelijke zottenfeesten, eet- en drinkgelagen die verschillende dagen konden aanhouden, werden beheerst door een alternatieve orde die de ontkenning van de normale hiërarchie inhield. (1) Zottenfeesten werden binnen de kerkelijke liturgie ook Narrenfeesten (Fêtes des Fous) en Ezelsfeesten (Fêtes des Anes) genoemd. (7) Hoe dan ook was het een feest te midden van ongekende overvloed, in scherp contrast met het aan het kloosterleven eigen sobere en barre bestaan. Het feest ontstond in de kloosters en kloosterscholen bij de laagstgeplaatsten, de scholieren, maar breidde zich snel uit over kathedralen en kapittelkerken, waar koorknapen en diakens het gebruik overnamen. Al snel werden de kerkelijke zottenfeesten in alle rangen van de Kerk gevierd. Opvallend is dat deze kerkelijke gebruiken heel veel overeenkomsten vertonen met de klassieke Germaans-Keltische lente- en nieuwjaarsfeesten. Als eerste van de kerkelijke zottenfeesten kwamen de feesten der koorknapen voor. Zij kozen meestal op Onnozele kinderdag (28 december) in kapittelkerken een kinderbisschop, in kloosters een kinderabt. De verkiezing van de spotbisschop kreeg algauw een officieel karakter. De verkozene kreeg een mijter op het hoofd en een staf in de hand. Hij mocht zich dus tooien met de uiterlijke kenmerken van een echte bisschop, al werden aan de mijter belletjes gehangen en eindigde de staf op een zotskolf. Ook in gebaar gedroeg de kinderbisschop zich als een werkelijke bisschop. Hij bad op godslasterlijke wijze de gebeden voor, werd bewierrookt en zegende uitvoerig zijn aanhang! Hij stelde een eigen kerkelijke hofhouding, een eigen zangmeester en een kapelaan aan. Wierook werd vervangen door brandende schoenzolen, wijwater door urine, teksten werden geproclameerd in onverstaanbaar en obsceen brabbellatijn en liederen werden gezongen met snerpend hoge stem. (1) 

Zottenfeesten in de Middeleeuwen

Het kinderfeest werd ook snel overgenomen door alle rangen van de Rooms-Katholieke kerk. Deze verbreiding deed zich voor in de dertiende en veertiende eeuw. Vaak werd de bisschop omgekeerd op een ezel gezet, met het hoofd naar de staart, de kerk rondgereden. (1) Tijdens de kerkdienst stond de ezel centraal en bij de gezangen zong het volk "ia, ia, ia". (7) Het altaar werd versierd met dierlijke uitwerpselen, die als hosties werden gezegend. Priesters droegen maskers tijdens de eucharisatieviering, terwijl geestelijken dansten in het koor, verkleed als vrouwen, koppelaars en muzikanten. In plaats van psalmen werden liederen met schunnige teksten gezongen. Op het altaar vervingen zwarte pudding en vette worsten het avondmaal! Na de viering traden de feestvierders naar buiten: met wagens en karren werden processies nagebootst, waarbij de geestelijken zich provocerend tot het publiek richtten: men zong smerige liederen en vertoonde obscene gedragingen als naaktdansen! (1) Al deze godslasterlijke en satanische taferelen zijn werkelijk onvoorstelbaar. In 1435 besloot het Concilië van Bazel dat alle schertsende en godslasterlijke vertoningen uit de kerken verbannen moesten worden. Echter haalde het besluit weinig uit. 

Vandaag bestaan de godslasterlijke schertsvertoningen in alle carnavalsfeesten nog steeds! Volgens een Braziliaanse televisieproducer Cláudio Petraglia vindt het huidige carnaval zijn oorsprong in de Dionysus- en Bacchusfeesten en is dat in feite het wezen van carnaval. (1) De historicus Will Durant legt uit:"Een gezelschap mannen die de heilige phalli (symbool van het mannelijk geslachtsorgaan) droegen terwijl zij dithyramben (liederen) zongen ter ere van Dionysus, vormde in de Griekse terminologie een komos of luidruchtige groep." (1) Hoewel Dionysus, de Griekes god van de wijn, later overgenomen werd door de Romeinen, die hem de naam Bacchus gaven, overleefde de koppeling met het Griekse woord ko'mos de naamsverandering. De Bijbelgeleerde dr. James MacKnight schreef:"Het woord ko'mois (een meervoudsvorm van ko'mos) komt van Comus, de god van feesten en uitspattingen. Deze uitspattingen vonden plaats ter ere van Bacchus, die om die reden ook Comastes werd genoemd." (1) Volgens de historicus Durant dronken menigten feestvierders tijdens de Griekse festiviteiten ter ere van Dionysus 'onbeperkt' en...vonden zij degene die zijn verstand nooit kwijt wil raken, onverstandig. Zij liepen in een wilde optocht, en terwijl zij dronken en dansten, vielen zij in een soort van delirium (waanvoorstelling onder invloed van alcohol) waarin alle banden geslaakt waren. (1) "In soortgelijke geest werd er op Romeinse feesten ter ere van Bacchus, de Bacchanalia genoemd, gedronken en wellustig gezongen en gemusiceerd; ze waren het toneel van bijzonder schandelijke daden,"schreef de Bijbelgeleerde MacKnight. (1) Uitzinnige menigten, overdadige drinken, wellustige dansen en muziek en immorele seks vormden de basisingrediënten van Grieks-Romeinse uitspattingen, aldus MacKnight. Dezelfde uitspattingen zien we vandaag ook bij alle carnavals! 

Wereldwijd worden carnavals gevierd. Het carnaval van Venetië is zeer beroemd om het dragen van maskers, een gewoonte dat men zich anoniem over straat begeeft. Hun kleding is veel ingetogener. Men verkleedt zich veelal in historisch stijl. De kostuums zijn vaak zeer luxeues. In Rusland is dit carnavalsfeest bekend onder de naam Maslenitsa hetgeen betekent boterfeest. Het carnaval in Rio de Janeiro in Brazilië is wereldberoemd om indrukwekkende parades. Het grootste feest wordt georganiseerd door de inwoners van de favela's, de krottenwijken van Rio de Janeiro. Het feest duurt vier dagen en eindigt op de dag voor Aswoensdag. De zeer uitbundige optochten tonen gigantische praalwagens, uitgedoste, schaars geklede en bijna naakte danseressen en duizenden figuranten.

De optocht tijdens het carnaval in Rio de Janeiro

De keerzijde van de medaille is echter dat er tijdens het carnaval in Rio de Janeiro jaarlijks veel moorden worden gepleegd. In 2000 waren bij de viering van het carnaval in de Braziliaanse stad São Paulo 204 moorden gepleegd. De 204 moorden vonden tussen vrijdagavond en woensdagochtend plaats, waar het carnaval gevierd werd. 

Rituelen van carnaval

Hoewel carnaval niet alleen in Nederland, België en Duitsland gevierd wordt, viert men deze feest ook wereldwijd! In Nederland worden twee soorten carnaval gevierd: Het Rijnlands carnaval en het Bourgondisch carnaval. De Rijnlandse variant wordt veelal in Limburg, het zuidoost van Noord-Brabant en delen van Duitsland gevierd, de Bourgondische variant in het noorden en westen van Noord-Brabant, Zeeland en Vlaanderen. Het Rijnlandse carnaval in Nederland is afgeleid van het Keulse carnaval, terwijl de Bourgondische variant ontstaat uit de traditionele eetfeesten tijdens carnaval in het zuiden van Nederland en vooral in Vlaanderen. (2)  In delen van Duitsland, zoals in het Rijnland, verschilt carnaval van het Bourgondische carnaval. Daar vindt men typische verschijnselen zoals buutreders (redenaars die staan of zitten op of achter een "Bütt", Duits voor Böttich, hetgeen vertaald wordt; biervat), zittingen, optochten, verklede mensen en bier. (2) De optochten vinden meestal op Rosenmontag plaats. Bekende carnavalssteden zijn Aken, Düsseldorf, Duisberg, Keulen, Krefeld en Mainz. Het verschil met het Rijnlandse carnaval wordt in het Bourgondische carnaval binnen gevierd. Bij Bourgondische carnavals is het gebruikelijk dat deze dweilorkesten tijdens het feest voor het grootste deel van de muziek in de kroegen en zalen gespeeld worden. (2) Hoewel het Rijnlandse carnaval verschilt van het Bourgondische carnaval, hebben beide feesten over het algemeen vaste rituelen. Prins en zijn gevolg zijn een herkenbaar fenomeen in beide carnavals en hun aanwezigheid is onmisbaar. Hoewel de opmaakt van dit gevolg per regio verschilt, zijn de prins en de nar echter universeel. De bekende rituelen zijn;

Alaaf. Alaaf is de bekende en traditionele carnavalsgroet. De kreet Alaaf wordt tijdens het carnavalsfeest voornamelijk bij het uitbrengen van een dronk gebruikt, zowel in Duitsland als in Nederland. Volgens sommige onderzoekers zou de traditionele carnavalskreet uit het Rijnland afkomstig zijn. Er bestaat nog steeds onduidelijkheid over het ontstaan van het woord als de kreet Alaaf. De herkomst van Alaaf zou vanuit het oud-Keulse dialect kunnen zijn, namelijk "All af". Dit betekent 'alles weg.' Zolang het carnavalsfeest duurt, mag er gegeten en gedronken worden zoveel men wil. Daarna volgt officieel de vastentijd. Alaaf zou een verbastering zijn van het woord elf, het gekkengetal. Het zou heel goed mogelijk zijn dat Alaaf inderdaad heel dicht bij het woord alfen staat. Alfen is afgeleid van het getal 11 en betekent ook schertsen, iemand beetnemen.

Het getal elf. Het getal elf speelt een prominente rol in het carnaval. Het getal elf wordt altijd als het dwazengetal of gekkengetal gezien, ook omdat het 1 minder is dan 12, het getal van perfectie. Het woord gekkengetal (ook narrengetal en dwazengetal) heeft precies elf letters! Op 11 november (de elfde dag van de elfde maand), precies om 11.11 (23.11) s'avonds, begint het carnavalsseizoen. In Nederland wordt deze start van het seizoen in vrijwel iedere carnavalvierende plaats met een zekere ceremonie gevierd. Om 11.11 s'avonds komen elf mannen op elf november bijeen om te vergaderen: De Raad van Elf dat tijdens carnaval, met een president (of Vorst of Adjudant) aan het hoofd, de activiteiten organiseert en begeleidt. De naam verwijst ook naar het getal elf, het narrengetal. Vanaf 11 november komt de Raad bijeen om het carnavalsfeest voor te bereiden. Toevallig is 11 november ook de feestdag van sint Maarten (sint martinus). De Sint Maartensdag is nauw verwant aan Halloween. In een uittreksel, uitgegeven door Het Spectrum, staat te lezen:

"Is het getal Elf belangrijk geworden, omdat 11 november, de elfde van de elfde dus, een belangrijke datum was? Het was tenslotte exact 40 dagen voor Kerstmis (40 is een heilig en Bijbels getal) en de feestdag van Sint Marinus, de heilige aan wie ongeloofelijk veel kerken zijn gewijd. Of doet het omgekeerde zich voor: had Sint Martinus' geluk met zo'n belangrijke datum? Met deze datum opende zich tevens de periode waarin huisslacht was geoorloofd en die eindigde met de vasten. Vanuit de 11e van de 11e, werd bijna 400 jaar geleden overigens de vastenavonddatum berekend. In het Calendarium Historicum van 1594 gebeurt dit als volgt: vanaf de dinsdag in de week volgende op de 11e van de 11e, waarin het nieuwe maan is, duurt het nog 13 weken tot het carnavalsdinsdag is. Komt elf van elfen, van alfen? Dit zijn, naar oud-Germaanse opvattingen, een soort geesten; mogelijk zelfs de nog niet verloste zielen van overleden voorvaderen, waarmee de generatie van jong volwassenen via de initiatie rituelen tijdens de lentefeesten contact probeerde te leggen. In de getallenleer was 11 een vreemd getal; een priemgetal (ondeelbaar), waar men niet goed raad mee wist." (8)

Het is belangrijk om goed te weten waarvoor het getal 11 staat. Gezien het feit dat het getal 11 altijd als het gekkengetal (en narrengetal) gezien wordt, is carnaval niet voor niets het feest der dwazen. In de occulte getallenleer en in de Kabbala is het getal 11 een "meestergetal." Het stelt niet alleen kracht maar ook idealisme, creativiteit, genialiteit en ideeën voor. In de oudheid is het getal 11 toegeschreven aan mystieke krachten. Maar...voor de Joden heeft het getal 11 een totaal andere betekenis dan in de occulte wereld. In het Jodendom symboliseert 11 de zonde, de overtreding van de wet, rebellie, tovenarij, oorlog! Omdat 11 het volkomen getal 10 overschrijdt maar het eveneens volmaakte getal 12 niet bereikt, betekent het getal 11 in werkelijkheid het overtreden van de Bijbelse 10 geboden!! De Bijbelse getallen 10 en 12 hebben een zeer bijzondere status. Het getal 10 geldt als een heilig getal en herinnert ons niet alleen aan de 10 geboden. Ook speelt het getal 10 een zeer grote rol in God's schepping; de mens heeft tien vingers en tien tenen! En 12 is in de Bijbel het volmaakte getal en stelt niet alleen de grootheid en volkomenheid van God voor, maar ook 12 stammen Israëls, 12 discipelen, 12 maanden, enzovoorts. En 11 geldt daarentegen als een teken van zonde. Schiller schreef nog:"Elf is een boos getal. Elf staat voor zonde, het overschrijdt de 10 geboden." (8) Zeer terecht. Bij het carnavalsfeest worden normen en zeden overboord gegooid. Antropologisch gezien is het carnaval een 'omkeringsritueel', waarin maatschappelijke rollen worden omgedraaid en normen over gewenst gedrag worden opgeschort. (2) Losbandigheid, wellust, zedeloosheid en drinkgelagen vieren tijdens het carnavalsfeest hoogtij. Niet voor niets zei de profeet Samuël:"Voorwaar, weerspannigheid is zonde der toverij en onzeggelijkheid is afgoderij en dienen van terafim" (I Samuël 15:23) In de Bijbel is 11 zeer negatief. Toen Judas Jezus had verraden en later zelfmoord pleegde, was het aantal discipelen tot 11 teruggevallen. De Joden wisten dat het getal elf ongunstig is en de zonde symboliseert, besloot men een loting te doen om snel weer aan te vullen. Zo werd het aantal discipelen tot 12 aangevuld. (Handelingen 1:23-26) De negentiende-eeuwse satanist W. Wynn Wescott erkende dat het getal 11 de essentie is van alles wat zondig, schadelijk en onvolmaakt is. 

Prins Carnaval. Prins Carnaval speelt ook een zeer belangrijke rol in het carnavalsfeest en staat vaak aan het hoofd van de Raad van Elf. Hij wordt bijgestaan door zijn adjudant en in sommige gevallen een prinses of hofnar. In enkele plaatsen wordt Prins Carnaval ook bijgestaan door pages. Vaak zijn dit jonge vrouwen. Traditioneel krijgt Prins Carnaval tijdens het feest de macht over de stad, als hij tijdelijk de sleutel van de burgemeester in ontvangst neemt. Hij is formeel gekleed met een cape en carnavalssteek. Als een prins driemaal driemaal wordt verkozen, wordt hij in sommige steden keizer. Onder meer in Aalst is er een keizer. Deze zit dan soms ook in de Raad van Elf. Prins Carnaval vertegenwoordigt ook de Dwaasheid. Daarom kan hij ook de "prins der dwazen" worden genoemd. Ook wordt Prins Carnaval ook Vorst genoemd! Deze titel doet ons wel denken aan de duivelse benaming "prins der duisternis" (oftewel vorst der duisternis). In de Bijbel wordt de duivel 'overste dezer wereld', 'god dezer eeuw', 'heer der vliegen', 'engel des afgronds' genoemd. 

Oorsprong van de nar

De nar

De nar speelt een onmisbaar en grote rol in het carnaval. Niemand ontkent dat de nar centraal in het carnavalsfeest staat. De nar symboliseert de Dwaasheid. Echter moet u ook weten wat de ware achtergronden zijn van de nar. Van oorsprong is een nar de officiële grappenmaker aan het hof van een koning. Daarom wordt hij de hofnar genoemd. Denk maar aan nar Wamba in Sir Walter Scott's roman Ivanhoe en Dagonet de hofnar van koning Arthur. Vroeger was de nar aan het koninklijk hof de enige die gemachtigd was om met de koning te spotten. Hij kan dus beschouwd worden als zijnde machtiger dan de koning. Soms was een nar een mismaakte (of zwakzinnige) dwerg, die tot groot genoegen van de koning en de hovelingen de spotlust opwekte. De nar kleedde zich vaak in een voor hem gemaakte en helder gekleurde pak, voorzien van zogenaamde narrenbellen. Ook droeg hij de narrenkap. Aan de narrenkap hingen drie punten. Elk van de drie punten heeft een bel aan het eind. De drie punten van de narrenkap vertegenwoordigen de oren en de staart van de ezel. Soms droeg de nar een staf, een zotskolf. De nar stond onderaan de sociale ladder, maar mocht wat hij wilde, tegen de heersende opvattingen, zonder dat hij ervoor gestraft werd. In de Orde van de Dwazen was de geborduurde nar op de kleding een herkenningsteken. Synoniem staat de nar voor dwaas, gek, halve gare, mafketel, malloot, zonderling, zot. Het Engelse woord Joker wordt soms gebruikt voor de nar. 

Als u Wikipedia of een woordenboek raadpleegt wat de betekenis van de nar is, dan komt u verschillende uitleggingen vast en zeker tegen. De ontstaangeschiedenis van de nar is best indrukwekkend als het om onderzoek naar de achtergronden gaat. Maar....niemand kent de ware oorsprong van de nar! U zult vast en zeker diep geschokt zijn als u verneemt wat de echte betekenis is van de nar. De voormalige sataniste Doreen Irvine kent de ware toedracht van de nar en legt ook uit wat de nar werkelijk betekent. Als u van kaartspelen houdt, dan moet u ook goed weten wat de inhoud van het zogenaamd onschuldige kaartenspel is. Het eerste spel werd bedacht in 1392 voor de krankzinnige koning Karel van Frankrijk. De puriteinen noemden het kaartenspel later "het prentenboek van de duivel." Hier volgt de ware betekenis achter het onschuldig uitziende kaartenspel. Voordat u ze weer gebruikt, moet u allereerst goed nadenken wanneer u eenmaal de volgende paragraaf hebt gelezen. In het spel vertegenwoordigt de "koning" de vijand van God en al zijn ongerechtigheid. Hij is dus de duivel zelf. De kaarten met tien eenheden vertegenwoordigen de geest der wetteloosheid en zijn rechtstreeks in strijd met de Bijbelse tien geboden van God. Nauw verwant aan deze kaart is het symbool van de "klaveren". Deze kaarten vertegenwoordigen moord. De "boer" vertegenwoordigt de wellustige losbol, het soort mens dat leeft van de verdiensten van prostituées. Deze kaart vertegenwoordigt dus een zedelijk melaatse. Hij vertegenwoordigt ook de zonde. De "aas" staat voor dood, duisternis en verschrikking. De "koningin" vertegenwoordigt de maagd Maria. In dit spel wordt ze "de moeder der hoererij" genoemd. (9)

Tarotkaart; The Fool

Nu komt het allerergste: De "joker" (de nar) staat voor de Here Jezus Christus!!! Daarom wordt onze Heer afgebeeld als een dwaas! Alsof dit nog niet genoeg is, gaat de geheime taal van de kaarten nog verder en verklaart dat de "joker" de nakomeling is van de wellustige "boer" en de "koningin, de moeder der hoererij". (9) Dat is een zeer vreselijke godslastering! Het kaartenspel is inderdaad niets anders dan het prentenboek van de duivel, zoals de puriteinen hem noemden. De verborgen inhoud van het spel is godslastering. De kaarten symboliseren volgens de voormalige sataniste Doreen Irvine inderdaad het Kwaad. Als ik u was, zou ik kaarten nooit meer spelen! In het occulte Tarotspel vertegenwoordigt de nar de Geest (met de hoofdletter!), God (!), Heer van het heelal (!), Eeuwigheid, de Macht van het leven, de Wil van God, de Essentie of Essentiële Zelf, het Stralende Gebied van God, het Universele Licht, Grenzeloze Ruimte, de Witte Schittering, Oude van Dagen (de benaming Oude van Dagen komen we in het Bijbelboek Daniël tegen. De Oude van Dagen is Here Jezus Christus in Zijn hoogsteigen persoon!!) Dat is inderdaad godslasterlijk. Ook vertegenwoordigt de nar in het Tarotspel leegte, onwetendheid, vrijheid, hartstocht, creativiteit, vrolijkheid. Als u een christen bent en een eigen onderzoek naar het occulte Tarotspel wil instellen, alsof u een expert bent, dan heb ik een ernstig waarschuwing voor u: Niet doen!! Doe geen zelfonderzoek, zolang God het absoluut niet toelaat. Ook al hebt u absoluut geen verstand van het occulte spel. Laat u ook niet in met Tarot of kaarten spelen!! Nog een heel belangrijk feit: het woord "dwaas" is afgeleid van het Latijn 'follis', hetgeen betekent 'zak van wind' (ook: die lucht of adem bevat). Letterlijk betekent 'follis' adem blazen. Later kreeg het Latijnse woord opblazen als betekenis. Het doet ons wel denken aan een geval toen God de mens schiep, blies Hij de levensadem in de neusgaten van de eerste mens. (Genesis 2:7) In feite betekent 'follis' ook lederen zak, ballon, blaasbalg. Echter heeft het Latijnse woord 'follis' in de loop van de tijden verschillende betekenissen gehad. Een heel interessante informatie uit een artikel "Ruïneuze Schijnkapel herrijst": 

"In het middeleeuwse Frankrijk betekende het zowel 'lustplaats' als 'hut van takken en bladeren', waarin herders in het open veld overnachtten. De Latijnse herkomst was respectievelijk 'foleya' (aangenaam buitenverblijf' of 'huis van lichte zeden') en 'folia' (gebladerte). Hoewel de Latijnse en Franse schrijfwijzen ('foilliées', 'folie' en 'feuillée') veel overeenkomsten vertonen met ons Nederlandse woord 'folly' (meervoud 'follies') komt de genoemde betekenis niet overeen met de huidige betekenis. Deze is in de negentiende eeuw afgeleid van het Engelse begrip 'foolishness' (dwaasheid), afkomstig van het Latijnse 'follis' dat onder meer ballon of gebrul betekent. Het begrip 'folly' kreeg een spottende lading en werd gebruikt voor gebouwen die als bizar, nutteloos en onzinnig ervaren werden en waar te veel geld aan verspild was. Ook deze betekenis vervaagde echter en was aan het begin van de twintigste eeuw verloren gegaan. Enkele onderzoekers hebben het begrip nieuw leven ingeblazen. De negatieve, spottende lading gaat daarbij verloren." (10)

Nu begrijpt u dat het Engelse woord 'Fool', zoals u in het bovenstaande Tarotkaart ziet, in het Nederlands dwaas is. Ook het Engelse woord 'fool' is afgeleid van het Latijnse 'follis'.

Wat zegt de Bijbel over carnaval?

Hoewel carnaval een Rooms-Katholieke feest is en in Rooms-Katholieke landen gevierd wordt, zijn de wortels van deze feest echter heidens. Het heeft ook een afgodisch achtergrond. Bovendien is het karakter van carnaval duivels! Het is zeer dwaas om carnaval christelijk te noemen! De Roomse kerk beging eeuwen geleden een grote zonde door het heidense feest met christelijke saus erover te trekken, zoals ook was gebeurd met Kerstfeest, Pasen en andere feesten. We zien in carnaval een zeer losbandig feest, waar drink - en eetgelagen en seksuele uitspattingen aan de orde van de dag zijn. Het is alsof we het oude Rome opnieuw beleven. De blogger van  de christelijke weblog schreef terecht:"We vinden in verbinding met carnaval uitgelaten en ongeremde vreugdefeesten, begeleid door een geest- en oorverdovende muziek met overheersende ritmes. Alcohol, vandaag vaak ook drugs en overmatige genotzucht zijn hiervan enkele voorbeelden. Het zal wel iedere christen duidelijk zijn dat het niets met christelijke vreugde te doen heeft, die wij genieten mogen." (3) Voor een christen, zowel een oprechte katholiek als een gereformeerde, rijzen er aantal vragen. Hoe denkt God er over carnaval? Mag een christen meedoen aan carnaval? Hoe staat een gelovige tegenover carnaval? Is carnaval aanbevolen door de Bijbel of niet? Ik laat het woord over aan de blogger die een artikel "Wat zegt de Bijbel over carnaval?" schreef:"De Bijbel spreekt natuurlijk niet uitdrukkelijk over 'carnaval' of 'vastennacht'. De Bijbel is zelfs geen wetboek waarin we de letter "C" eenvoudig eens kunnen naslaan. God laat ons in de Bijbel veelmeer grondregels zien, die we op onze levenswandel toepassen moeten. Ons geweten moet in het licht van het Woord van God gesteld worden, opdat we een beslissing nemen, zonder dit uit wettische gehoorzaamheid over te nemen." (3)

In de eerste plaats valt de carnavalstijd samen met de vastentijd. Het vasten speelt in de Bijbel zeker een rol. Nergens vinden we in de Bijbel terug dat het vasten bevolen is. In het Nieuwe Testament wordt vermeld dat de apostel Paulus gevast heeft. (II Corinthiërs 6:5, 11:27. Mag ik u attent maken dat het woord vasten alleen in de Statenvertaling voorkomt en niet in de NBG). In Handelingen vinden we tal van voorbeelden van vasten, zoals het vasten van centurio Cornelius (Handelingen 10:30). Ook komt het woord vasten in de NBG-vertaling niet voor. Alleen in de zeer betrouwbare Statenvertaling. De blogger van de christelijke weblog "Frisse Wateren" herinnert ons eraan dat het vasten in verband met het gebed wordt gehouden. In de Bijbel lezen we heel duidelijk:

"Maar dit geslacht vaart niet uit, dan door BIDDEN EN VASTEN." 
Matthéüs 17:21 (Statenvertaling)

Het wijst erop dat bij een ernstig gebed en vasten past het afstand doen van de genietingen van de dingen van het leven. (3) Het is onmogelijk om te zeggen dat het vasten na de huidige carnavalstijd voorgeschreven is. Christelijke vasten bestaat helemaal niet! De zogenaamde vastentijd (40 dagen van vastenavond tot de Pasen) is zeer onbijbels en bedacht door de Rooms-Katholieke kerk die met een vals argument komt dat "Jezus ook 40 dagen in de woestijn gevast heeft." Here Jezus had inderdaad veertig dagen en veertig nachten gevast, zoals we in Matthéüs 4:2 lezen. We lezen echter in Marcus 1:12 dat de Heilige Geest Hem in de woestijn geleid had om daar verzocht door de duivel te worden. Bovendien staat nergens in de Bijbel te vinden dat de vastentijd van 40 dagen voorgeschreven is!! De Bijbel benadrukt dat bij een ernstig gebed vrijwillig gevast wordt. Bij bidden en vasten hoort ook een gelovige afstand te doen van het wereldse vermaak! In Handelingen 13:2-3 lezen we dat Paulus en Barnabas op last van de Heilige Geest afgezonderd moesten worden om te bidden en te vasten. Vermaak hoort er niet bij. In Antiochië en enkele Griekse steden deed deed elke Gemeente niets anders dan alleen bidden en vasten. (Handelingen 14:23) Bij carnaval gaat het alleen maar om vermaak, drink- en eetgelagen. De Roomse vastentijd is echter wettisch en heeft een heidens achtergrond! En de Bijbelse betekenis van het getal 40 wordt misbruikt voor duistere motieven. We moeten ook niet vergeten dat bijna elke religie ook vasten kent! De moslims vasten ook. Hun vastentijd ramadan is bevolen door Mohammed. Echter heeft hun vasten een andere achtergrond dat gepaard gaat met het wetticisme. Wist u dat satanisten ook vasten!? Een christenvrouw vertelde wat ze iets heel eigenaardig had meegemaakt. Ze ontmoette een andere vrouw, toen ze allebei in de trein zaten. De chirstenvrouw bood een appel aan de vrouw die tegenover haar zat. Het aanbod werd afgeslagen. De christenvrouw begreep niet waarom de vrouw het aanbod had afgeslagen. "Lust je appel niet?"vroeg ze. De vrouw zei:"Ja, maar ik doe vasten." "O, ben je een christen?"vroeg de christenvrouw. "Nee, ik ben een sataniste,"antwoordde de vrouw. We moeten goed beseffen dat niet alleen gebed maar ook vasten een bijzondere kracht bezit!  

Tijdens het carnavalsfeest wordt er veel gedronken en gegeten. Carnaval is niets anders dan een grote zwelgpartij. De Bijbel waarschuwt ernstig tegen drankmisbruik en brassen. Drink- en eetgelagen hebben hoe dan ook niks te maken met echte vreugde die we van God krijgen. Met het oog op carnaval die ook een bacchanaal feest is, schreef Petrus in zijn brief:

"Zij achten het een genot op klaarlichte dag te zwelgen; schandvlekken en smetten zijn zij, die in hun bedriegerijen zwelgen, als zij met u feesten; zij hebben ogen, die altijd uitzien naar een overspeelster en nooit ophouden met zondigen; zij verlokken onstandvastige zielen, hun hart is volleerd in hebzucht; kinderen der vervloeking zijn zij."
II Petrus 2:13-14

Geen wonder dat Petrus heel goed wist dat de Romeinen en de Grieken bacchanale feesten vierden. Ook de apostel Judas (niet te verwarren met Judas Iskariot die Jezus verried) wist ervan. Hij waarschuwde ernstig voor deelname aan de bacchanale feesten. 

"Wee over hen: want zij betreden den weg van Kaïn, laten zich op loon belust, door Bileams bedrog meeslepen, en gaan te gronde door weerspannigheid van Korah. Dat zijn de schandvlekken op uw liefdesmalen, zonder schroom meebrassend, zichzelf weidend, waterloze door winden voorbijgedreven wolken, boomen in den oogsttijd zonder vruchten, tweemaal gestorven, ontworteld, woeste zeegolven, die hun eigen schande als schuim opwerpen, dwaalsterren, waarvoor de donkerte der duisternis voor eeuwig bewaard wordt."
Judas 11-13 (Leidse Vertaling)

De beschrijving past precies in het carnavalsfeest als deze mensen als wilde beesten zich gedragen! Ook lopen huwelijken en verhoudingen gevaar bij carnaval. Door de vermomming kan men de ander niet zien (denk maar aan het carnaval in Venetië) en is men vrij met diegene te dansen, met wie men wil. Het komt veel voor dat twee wildvreemde mensen met elkaar naar bed gaan. Niet voor niets waarschuwt de Bijbel ons ernstig voor echtbreuk. De apostel Paulus schreef heel duidelijk dat echtbrekers en dronkeaards het Koninkrijk Gods niet zullen beërven. (I Corinthiërs 6:19) Voor hen staat het vreselijke oordeel in het vooruitzicht gesteld. (Openbaring 21:8) Over "Altweiberfastnacht" gesproken. Op deze speciale dag hebben de vrouwen het voor het zeggen. Ze onttrekken zich totaal aan het gezag van de man, omdat normen en waarden in het hele carnaval omvergeworpen worden en alles omgekeerd wordt. Iedereen kan doen en laten wat hij/zij maar wil. In de week voor carnaval worden zogenaamde Oude Wijvenavonden gehouden. Tijdens 'Oude Wijven' zijn de kroegen en de straten bevolkt door verkleedde vrouwen. Mannen die zich op straat en in de kroegen naar binnen wagen, lopen gevaar vernederd en weggejaagd te worden. Op deze dag behoort het afknippen van de stropdassen (soms ook de schoenveters) die de mannen dragen. Deze traditie is vooral in zuid-Limburg wijdverbreid. (2) Met het openlijke vernederen van mannen overtreden de carnavalvierende vrouwen de scheppingsordening van God dat de man het hoofd van de vrouw is, zoals Jezus Christus het hoofd is van iedere man. (I Corinthiërs 11:3, Colossezen 3:18) De apostel Paulus schreef zeer ernstig in zijn brief aan de Corinthiërs:

"...maar met het oog op de gevallen van hoererij moet ieder zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man. De man kome jegens de vrouw zijn echtelijke verplichtingen na en evenzo de vrouw jegens haar man. De vrouw heeft niet zelf over haar lichaam te beschikken, doch haar man; en eveneens heeft de man niet zelf over zijn lichaam te beschikken, doch zijn vrouw. Onthoudt dat elkander niet, tenzij met onderling goedvinden en voor een bepaalde tijd, om u te wijden aan het gebed, maar om daarna weder samen te komen, opdat niet de satan u verzoeke wegens uw gemis aan zelfbeheersing." 
I Corinthiërs 7:2-5

Dat de vrouwen tijdens het carnavalsfeest voor het zeggen hebben, gebeurde precies hetzelfde bij de Romeinen die de Saturnaliën vierden. Tijdens het Saturnaliafeest werd de maatschappelijke positie helemaal omgekeerd doordat de slaven zich lieten bedienen door hun eigen meesters! In de Bijbel lezen we Gods verordening dat de dienstknechten hun eigen heren onderdanig moeten zijn:

"Vermaan den dienstknechten dat zij hun eigen heren onderdanig zijn, dat zij in alles welbehagelijk zijn, niet tegensprekende."
Titus 2:9

De Bijbelse vermaning geldt hetzelfde voor werknemers en werkgevers in onze moderne tijden!! God is inderdaad zéér vooruitziend wat de grondregels betreft! 

Wat de vermommingen in carnaval betreft, vinden we ook voorbeelden van vermommingen in de Bijbel. De meeste voorbeelden die de Bijbel ons geeft, zijn helaas niet echt positief. Het meest bekend was dat Jakob zijn vader bedrogen had door zich als Esau voor te doen. (Genesis 27) Thamar, de schoondochter van Juda, verkleedde zich als hoer en verleidde haar schoonvader. (Genesis 38:11-26) Koning Saul vermomde zich toen hij bij een waarzegster in Endor op bezoek ging. (I Samuël 28) En de vrouw van koning Jerobeam vermomde zich ook als ze de profeet Ahia raadpleegde. (I Koningen 14:1-17) En nog enkele voorbeelden uit de Bijbel. Zelfs de duivel is een meester in vermommingen! Hij doet zich als engel des lichts voor. (I Corinthiërs 11:14) Waarschuwt Jezus ons niet voor valse profeten die als hongerige wolven in schaapskleren kruipen en te voorschijn komen? (Matthéüs 7:15) Juist worden door de carnavalachtige verkleedpartijen als vermommingen en maskers sommige personen en krachten bedenkelijk onschuldig voorgesteld als duivels en heksen. Nu is de vraag gesteld aan een christen die Jezus Christus met zijn hele hart liefheeft, of hij aan verkleedpartijen tijdens het carnavalsfeest mag deelnemen. Mag een gelovige, zowel man als vrouw, echt meedoen aan brassen en drinkgelagen? Of toch niet? Laten we de Bijbel lezen wat God zegt. Want God heeft het laatste woord en wil dat we geheiligd moeten zijn en niet meedoen aan het wereldse vermaak.  

"Want Ik ben de HEERE, uw God; daarom zult gij u heiligen, en heilig zijn, terwijl Ik heilig ben; en gij zult UW ZIEL NIET VERONTREINIGEN aan enig kruipend gedierte, dat zich op de aarde roert."
Leviticus 11:44 (Statenvertaling) 

"Dewijl dan Christus voor ons in het vlees geleden heeft, zo wapent gij u ook met dezelfde gedachte, namelijk dat wie in het vlees geleden heeft, die heeft opgehouden van de zonde; om NU NIET MEER naar de begeerlijkheden der mensen, maar naar den wil van God, den tijd, die overig is in het vlees, te leven. Want het is ons genoeg, dat wij den voorgaande tijd des levens der heidenen wil volbracht hebben, en gewandeld hebben in ontuchtigheden, begeerlijkheden, wijnzuiperijen, brasserijen, drinkerijen en gruwelijke afgoderijen; Waarin zij zich vreemd houden, als gij NIET medeloopt tot dezelfde uitgieting der overdadigheid, en u lasteren; Dewelke zullen rekenschap geven Dengene, Die bereid staat om te oordelen de levenden en de doden."
I Petrus 4:1-5

Is deze beschrijving van de bovenstaande Bijbeltekst niet van toepassing op carnaval? Licht en duisternis kunnen niet samen gaan. Niemand kan twee heren dienen; Christus en satan. De gelovige moet een keuze tussen twee heren maken. Als een christen aan carnaval meedoet, is hij tegen God. Dan wordt hij als een vijand van God verklaard, zoals de Bijbel ook duidelijk zegt:

"Overspelers en overspeleressen, weet gij niet dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld."
Jakobus 4:4 (Statenvertaling)

"Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige? Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met afgoden? Wij toch zijn de tempel van de levende God, gelijk God gesproken heeft: Ik zal onder hen wonen en wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn. Daarom GAAT WEG UIT HUN MIDDEN EN SCHEIDT U AF, spreekt de Here, en houdt NIET VAST AAN HET ONREINE, en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot Vader zijn en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Here, de Almachtige."
II Corinthiërs 6:14-18

"..dat hun offeren een offeren is aan boze geesten en niet aan God en ik wil niet dat gij in gemeenschap komt met de boze geesten. Gij kunt niet de beker des Heren drinken èn de beker der boze geesten, gij kunt niet aan de tafel des Heren deel hebben èn aan de tafel der boze geesten. Of willen wij de Here tot naijver wekken? Zijn wij soms sterker dan Hij?"
I Corinthiërs 10:20-22

Ook schreef Paulus verder in zijn brief aan de Corinthiërs:

"Weet gij niet dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont? Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de tempel Gods, en dat zijt gij, is heilig!"
I Corinthiërs 3:16-17

Daarom zegt de Bijbel dat we carnaval echt moeten mijden. Want carnaval is ook een vorm van hoererij.

"Vliedt de hoererij. Elke andere zonde, die een mens doet, gaat buiten zijn eigen lichaam om. Maar door hoererij bezondigt men zich aan zijn eigen lichaam. Of weet gij niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in u woont, die gij van God ontvangen hebt, en dat gij niet van uzelf zijt? Want gij zijt gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam."
I Corinthiërs 6:18-20

Ten laatste een Bijbelse vermaning:

"Ik schreef u reeds in mijn brief dat gij niet moest omgaan met hoereerders; niet met de hoereerders uit deze wereld in het algemeen of met de geldgierigen en oplichters of afgodendienaars, want dan zou men wel uit de wereld moeten gaan. Nu evenwel schrijf ik u dat gij niet moet omgaan met iemand, die, al heet hij een broeder, een hoereerder, geldgierige, afgodendienaar, lasteraar, dronkeaard, of oplichter is; met zo iemand moet gij zelfs niet samen eten. Staat het soms aan mij, hen te oordelen, die buiten zijn? Oordeelt ook gij niet alleen hen, die in uw kring zijn? Hen, die buiten zijn, zal God oordelen. Doet wie niet deugt, uit uw midden weg." 
I Corinthiërs 5:9-13

Ik hoop dat het artikel uw ogen geopend heeft voor de duistere achtergronden van carnaval. Nu ligt het besluit aan u of u ervoor zult kiezen: Jezus Christus of Bacchus de god van het carnaval. Had u als christen eerder deelgenomen aan carnaval, waarvan u door het lezen van deze artikel nu spijt krijgt. Dan is het voor u nog niet te laat. U kunt vandaag uw zonden belijden aan de Heer Jezus. U zult zeker vergeving ontvangen van de levende God. Ook wil God dat u radicaal breekt met carnaval. Heb de wereld niet lief en neem geen deel aan het wereldse vermaak, want carnaval is een duivelse feest van normloosheid, zedeloosheid en wetteloosheid. Wereldse vermaak is tijdelijk, want de wereld ligt rééds in het oordeel van God. 

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.


                                                                           Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog verboden. 

Bronnen en referenties:

  (1) Handsbeen home: De geschiedenis van carnaval
  (2) nl.wikipedia.org/wiki/carnaval
  (3) Frisse Wateren: Wat zegt de Bijbel over carnaval?
  (4) Bijbelse Weblog: Een Schriftuurlijke kijk op allerlei zaken
  (5) Eerste Nederlandse Systematisch Ingerichte Encyclopedie 1952
  (6) Grote Nederlandse Larousse Encyclopedie, Deel 6, blz. 548
  (7) Stad Menen: Historiek Carnaval
  (8) De Weidemennekes: Het getal 11
  (9) Bevrijd om Christus te dienen. Door Doreen Irvine
(10) Ruïneuze schijnkapel herrijst. Door dhr. S. Th. Broekhoven 1976