Wie zit achter de Arabische Lente? Deel VI

De lessen van de geschiedenis (vervolg)

Nu u de geschiedkundige lessen over de Franse Revolutie, de Russische Revolutie en de Iraanse Revolutie gelezen hebt, zult u niets anders dan alleen maar concluderen dat de Arabische Revolutie niet tot ware democratie en burgerlijke vrijheden zal leiden. Alle drie belangrijkste revoluties die in Frankrijk, Rusland en Iran plaatsvonden, eindigden in ware schrikbewinden die miljoenen levens hadden geeist, zo zal de Arabische Revolutie ook tot een ongekende terreurbewind leiden. In Rusland was de leuze van de bolsjewieken 'vrede, brood  en vrijheid.' Maar er volgden vier jaar burgeroorlog, hongersnood, terreur en een wereldoorlog. Er is een oud gezegde dat luidt als volgt: de revolutie verslindt haar eigen kinderen. Het gezegde is zeer waar. Want de Franse revolutionaire leider Robespierre wilde de macht niet met anderen delen. Hij liet zijn vroegere kameraden Danton en Marat uit de weg ruimen. De eerste werd onthoofd en de tweede in de badkuip doodgestoken. De Russische dictator Stalin liet zijn aartsrivaal Trotski liguideren. Trotski werd in Mexico met de ijspriem doodgestoken. Hitler liet de SA-voorman Röhm in de Nacht van de Lange Messen vermoorden. Voordat Röhm door de SS om het leven werd gebracht, moest hij zich gerealiseerd hebben dat de revolutie haar eigen kinderen heeft verslonden. De Chinese leider Mao liet Lin-Pin-Chao doden. Kort na de Iraanse Revolutie waren de nieuwe machthebbers, de ayatollahs, niet bereid hun macht met anderen te delen. Khomeini liet zijn vroegere medewerkers ook executeren! Straks zal de geschiedenis zich herhalen in de Arabische landen waar de revolutie het gezegevierd heeft.

De Franse revolutionair en agitator Francois Noël Babeuf (1760-1797), beter bekend onder de naam Gracchus Babeuf, schreef:"De liefde tot de revolutie heeft alle andere liefde in mij gedood en mij wreed gemaakt als de duivel." Babeuf had communistische ideeën in zijn krant Le tribun du peuple geformuleerd, die tot een maatschappij moesten leiden, waarin iedereen 'gelijk moest zijn en een proletarische dictatuur gevestigd moest worden.' Volgens Rosa Luxemburg was Babeuf 'de eerste voorbode van de revolutionaire opstand van het proletariaat.'  Het schoolvoorbeeld van Babeuf werd nagevolgd door zeer vele revolutionaire leiders uit de negentiende eeuw en de twintigste eeuw. Ook zeker door wijlen ayatollah Khomeini en de Moslim Broederschap. De meerderheid van het Iraanse volk was diep ontgoocheld in de Iraanse Revolutie en de revolutionaire idealen zijn nog steeds ver te zoeken. Het duurde enige tijd voordat de Iraniërs wakker werden van de nadagen van de Revolutie en het sprookje echt een nachtmerrie was geworden. Een Iraniër schreef jaren geleden een brief aan de BBC:"Elke ochtend als ik me scheer, kijk ik aandachtig naar mijn spiegelbeeld en dan zeg ik tegen mezelf: het waren niet de Amerikanen of Engelsen die Khomeini naar Iran terugbrachten. Jij bent het!" Het allertreurigste en het allerverdrietigste is dat mensen in het Midden-Oosten die de triomftocht van de Arabische Lente meemaken, telkens denken:"Nu hebben we het heil gevonden." (1) Eens zal het bedrog aan het licht gebracht worden! Elke keer worden ze opnieuw bedrogen!! De Iraniërs waren bedrogen en wijsgemaakt door Khomeini en de ayatollahs. Nu zijn miljoenen Arabieren in verschillende Arabische landen bedrogen! Ze denken dat de islam hun problemen zal oplossen, terwijl het in werkelijkheid helemaal niet zo is. Andrew Young, de vroegere VN ambassadeur onder Jimmy Carter, prees de Iraanse Revolutie als "de sterke culturele kracht van de islam" en zei dat Khomeini een 'soort heilige zal zijn, als we de paniek te boven zijn.'

Toen Khomeini de macht greep, verbrak hij alle diplomatieke betrekkingen met Israël. En hij verwelkomde de PLO-leider Yasser Arafat, die als held onthaald werd in Teheran. Op last van Khomeini werd de voormalige Israëlische ambassade in Teheran beschikbaar gesteld aan de PLO. Verder verklaarde Khomeini Israël een "vijand van de islam." Hij noemde Israël "kleine satan" en de Verenigde Staten "de grote satan." Sinds Cyrus de Grote hadden Iran en Israël eeuwenlang nauwe banden met elkaar. Sinds de islamitische revolutie had Iran alle diplomatieke en commerciële banden met Israël verbroken. Daarmee was de eerste fase van de Bijbelse profetie in vervulling gegaan dat Iran een aartsvijand van Israël zou worden. Iran zal een van de hoofdrolspelers in de eindtijd worden.

De term Arabische Lente misleidend

U hoort zo vaak over de Arabische Lente. Deze term is echter onjuist en misleidend. De Arabische Lente leidt zeker niet tot echte vrijheid voor de Arabische volkeren. Hassnae Bouazza, een Marokkaans-Nederlandse columniste, schreef zeer terecht:

"In de Arabische media werd er sowieso niet gesproken over een lente. Zenders als MBC, al Arabiya en al Jazeera repten van 'dagen van woede', 'opstand van het volk', 'strijd voor vrijheid.' Die lente, dat maken de westerse landen ervan, om haar even snel weer mislukt te verklaren. Is het ongeduld of is het juist de gretigheid om vast te stellen dat alle grote woorden als 'de lente is voorbij', 'de lente blijkt een herfst' of nog erger 'de teloorgang van de Arabische Lente' domineren tegenwoordig het discours over de onrust in de Arabische landen. Zo enthousiast als mensen hier eerst waren over de demonstraties in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, zo pessimistisch zijn ze nu. Mensen in de Arabische landen komen in opstand tegen de politieke onderdrukkers, in het Westen wordt daar meteen een romantisch label opgeplakt en als de ontwikkelingen niet gaan, zoals dat hoort bij het etiket dat ze ervoor hebben bedacht, gaan mensen grommen, brommen, 'zie je wel' mokken en concluderen ze dat er niks is om blij mee te zijn." (2)

Het is volkomen duidelijk dat de term 'Arabische Lente' een uitvinding is van de westerse media en de westerse leiders! De Israëlische analisten zien de huidige ontwikkelingen in de Arabische wereld heel anders, want de westerse leiders en de westerse media zien alleen met de westerse bril en geven vaak een onjuiste voorstelling van de gang van de zaken. In Turkije hebben de islamisten onder leiding van Recep Tayyip Erdogan hun macht geconsolideerd en burgerlijke opstanden niet nodig. Het is al lang voorspelbaar dat de 'Arabische Lente' door naïeve westerse leiders zou worden begroet als een "positieve ontwikkeling, die uiteindelijk de verdrukte volken van het Midden-Oosten echte democratische vrijheid naar westerse stijl zou brengen." (3) Veel analisten, waaronder Israëlische topfunctionarissen, hebben zo ernstig gewaarschuwd dat de Arabische Lente op het punt staat de islamitische winter te baren! De Israëlische generaal Eyal Eisenberg had maanden geleden gewaarschuwd dat het Midden-Oosten door de Arabische Lente in een "toevluchtsoord" voor radicale ideologie zal resulteren, die de kans vergroot op een totale oorlog, een oorlog, waarbij massavernietigingswapens worden gebruikt. (3) Zijn visie wordt ook ondersteund door de Bijbel! Het ziet er naar uit dat de analisten grotendeels gelijk hadden in hun verwachting dat massavernietigingswapens NOOIT op grote schaal tegen Israël werden gebruikt, toen het Midden-Oosten door zijn vroegere dictaturen werd geregeerd, omdat die oude regimes er op lange termijnen belang bij hadden de status quo te handhaven. Maar nu de radicale krachten het roer in Tunesië, Libië, Egypte, Libanon en straks in Syrië, Jemen en eventueel Saoedi-Arabië overnemen, zullen de radicale "messiaanse" ideologieën hen ertoe drijven om Israël te vernietigen en om een nieuwe islamitische "Gouden Eeuw" in te luiden.

In tegenstelling tot Barack Obama stelde de Israëlische premier Netanyahu vast wat er in onze ogen een meer sobere, realistische inschatting van de situatie presenteren. De huidige instabiliteit tiert welig in de regio en illustreert hoe gemakkelijk regimes plotseling kunnen worden omvergeworpen en mogelijk overgenomen door islamitische extremisten. (4)
Er is absoluut géén sprake van een Arabische Lente, maar van een Arabische herfst, die op het punt staat de islamitische winter te baren!! De media hebben een grote rol gespeeld in de valse voorstelling van de Arabische ontwikkelingen. Men heeft u helemaal niet verteld dat de meerderheid van de Libiërs achter Muammar Khadaffi stond en slechts een kleine minderheid in opstand kwam. Dankzij de bemoeienissen en militaire steun van het Westen waren de opstandelingen erin geslaagd het regime van kolonel Khadaffi omver te werpen. Zonder militaire acties van de NAVO zou een kleine handjevol rebellen allang verslagen zijn door het Libische leger die trouw bleef aan Khadaffi! U hoort en leest dat de Arabieren om vrijheid hadden geroepen. Is dat hun werkelijke roep om vrijheid? Een onderstaande videoclip laat u iets heel anders zien. Uit de videoclip blijkt dat de demonstranten in Tunesië helemaal niet hadden geroepen om vrijheid. In werkelijkheid riepen ze om Kalifaat!! Bovendien laat de videoclip u zien dat de westerse media onder controle van de Illuminati staat. Twee illuminati-kaarten bevestigen de illuminati-controle over de media. Laten we eerst de onderstaande video-clip "de leugens van de Nederlandse illuminati" bekijken.

En bekijk twee illuminati-kaarten hoe de illuminati de media gebruiken om berichtgevingen te manipuleren en om ons te bedriegen.

Illuminati-kaarten media

De media hebben u vast en zeker niet verteld dat de meerderheid van de Syriërs in werkelijkheid achter Bashar al-Assad staat! De Belgische politicoloog professor Pierre Piccinin wilde wel eens weten wat er nu echt gebeurt in Syrië. Hij vroeg zich af of er echt sprake is van een massale volksbetoging, die het vertrek van het regime eist, zoals we dikwijls de journaalbeelden zien. De professor vertrok deze afgelopen zomer enkele dagen naar de Syrische stad Hama, juist toen de media wereldwijd berichtten over de 'massademonstraties' in deze stad. Vanaf het dak van een gebouw kon professor Piccinin de werkelijke gebeurtenissen in de stad op video vastleggen. Hij schreef dat zelfs tijdens de hoogtijdagen van de protesten het aantal demonstranten hooguit 10.000 bedroeg en GEEN 500.000, zoals de media beweerden!! (5) Wat de bevolking van de stad Hama betreft, bedraagt het inwoneraantal circa 410.000 inwoners (2006), terwijl Wikipedia (meestal gemanipuleerd) spreekt van 700.000 inwoners. U ziet nu wat de nederlandse en westerse media de ware feiten verdoezeld hebben.

De massale steun van de Syriërs aan Bashar al-Assad

De Syrische bevolking is zéér bezorgd om de toekomst van het land. De Syriërs zijn erg bang wat er daarna zou gaan gebeuren als het regime van Assad wegvalt. Ze vrezen dat de radicalen de macht zullen overnemen. Hun vrees is gegrond, maar NIET gedeeld door de westerse media. De wens van de oppositie dat Assad het veld moet ruimen, is wel gedeeld door de westerse media en de naïeve westerse politici. In de Buitenlandse Analyse van het Reformatorisch Dagblad staat verder te lezen over de diepe verdeeldheid van de oppositie. De vertegenwoordigers van het Syrische regime en de oppositie zouden besprekingen in Caïro houden om tot een oplossing te komen voor de aanhoudende crisis. Echter waren de bepalingen van de beide gesprekspartners problematisch. De Syrische oppositie die verenigd is in de SNC (Syrian National Council) en in het buitenland verblijft, weigert nog altijd elk overleg met het regime. Deze groep streeft naar één doel; de val (of het vrijwillige vertrek) van Bashar al-Assad. Een andere Syrische oppositiegroepering, het National Coordinating Committee, was wel bereid om met het regime te onderhandelen. Maar toen haar vertegenwoordigers in Caïro arriveerden, werden ze aangevallen door andere oppositiegroeperingen. De beelden uit Caïro van Syrische oppositiegroepen die onderling met elkaar op de vuist gingen, lijken bepaald niet te suggereren dat deze oppositie een serieus alternatief vormt voor het huidige regime van Bashar al-Assad. (5)  Bovendien was het incident in Caïro helemaal niet gemeld door de nieuwszenders! Ook de beelden. waarop de oppositiegroepen met elkaar op de vuist gingen, worden uiteraard niet vertoond door het NOS journaal. Toen het bekend gemaakt werd van het besluit van de Arabische Liga, gingen in Syrische steden honderdduizenden mensen de straat op om uiting te geven aan hun steun aan het regime en hun verontwaardiging over het besluit. De televisiebeelden van deze spontane massale bijeenkomsten zetten vraagtekens bij de voortdurende claim van de oppositie dat ze hét Syrische volk vertegenwoordigt. (5) Dom van de westerse leiders om de claim van de oppositie te steunen!!

Hoewe de stad Homs nog steeds het strijdtoneel in Syrië is, vergelijkt een inwoner van deze stad het leven er met "Sarajevo in de Bosnische oorlog." Er heerst anarchie in de stad en de gewapende benden zijn erg actief. Het Syrische leger treedt daar juist op ter bescherming van de burgers. Het is nog steeds zeer onverantwoord om in die situatie het leger terug te roepen naar de kazernes. (5) Bovendien worden er wapens gesmokkeld naar de rebellen in Syrië. Turkije is daartoe niet echt bereid om de wapensmokkel hard aan te pakken en staat nu aan de kant van de Syrische oppositie, gezien het feit dat de islamisten in Turkije het nu voor het zeggen hebben. Frankrijk had zijn ambassadeur uit Syrië niet alleen teruggeroepen, maar ook wapens voor de Syrische rebellen gedropt! In feite heeft Frankrijk de burgeroorlog in Syrië bewust aangewakkerd!! Er kleeft bloed aan de handen van het Westen!! De Syrische bevolking (vooral Alawieten en christenen) ziet de toekomst heel somber en intussen met vrees tegemoet. De sancties van de Arabische Liga en vooral van het Westen treffen de Syrische bevolking wel zo zwaar. Mensen zullen hun baan verliezen en de prijzen zouden explosief stijgen. In de winter is de stookolie al onbetaalbaar. (5) De westerse sancties werken echter averechts. Ook de economische boycot door de Arabische Liga zal de situatie verergeren. Zelfs Syriërs die gesympathiseerd hebben met de oppositie, spreken over het "verraad van de Arabische broeders." (5) Eén ding staat vast: als het regime van president Assad verdwijnt, zal het Syrische volk zeker géén vrijheid beleven, zoals de westerse politici en de media ons graag willen doen geloven!

Toen Saif al-Islam, de zoon van de vermoordde dictator Khadaffi, in het zuiden van Libië  gearresteerd werd, waarschuwde hij de Libische NTC-strijders ernstig voor de diepe ontgoocheling die hen staat te wachten, als het blijkt dat er geen vrijheid is voor het Libische volk.  De beelden waren uitgezonden door het NOS journaal. Uit deze beelden blijkt dat Saif al-Islam de rebellen had gewaarschuwd. Bekijk de onderstaande video-clip:

Inmiddels is de euforie over de Arabische Lente verdwenen. Ondanks de bovengenoemde feiten blijven de westerse leiders en ook zéér veel mensen geloven in het sprookje van de Arabische Lente. Echter gaan democratie en islam niet samen! De zeer invloedrijke geestelijke leider van de Moslim Broederschap Yusuf al-Qaradawi die uit ballingschap naar Egypte terugkeerde en als held werd verwelkomd, drong aan op de "democratie" in overeenstemming met de Shariawet. Ook maakte hij duidelijk dat de 'democratie' in Egypte niet naar westers model ingericht zal worden. De toenmalige Oostblok-landen noemden zichzelf ook democratisch. Echter was de socialisitische term 'volksdemocratie' niet hetzelfde als de westerse democratie. Volksdemocratie betekent in praktijk de alleenheerschappij van de communistische partij. Zo zal de Arabische democratie de alleenheerschappij van de islam betekenen!

 Huidige ontwikkelingen

In Libië is het regime van kolonel Khadaffi voorgoed verdwenen. Met de steun van het Westen hadden de rebellen de overwinning op Khadaffi behaald. Na de maandenlange strijd werd Khadaffi gevangen genomen door de rebellen. Hij werd zwaar mishandeld en uiteindelijk vermoord, terwijl hij zijn folteraars gesmeekt had om zijn leven te sparen. De nabestaanden van de vermoordde Khadaffi hadden samen met hun Franse advocaat Marcel Ceccaldi juridische stappen genomen tegen de NAVO vanwege de oorlogsmisdaden. Volgens de familie van Khadaffi heeft de NAVO oorlogsmisdaden gepleegd door Khadaffi en zijn zoon Mutassim met behulp van bombardementen uit te roken en in de armen van de rebellen te drijven. Ook heeft de NAVO niets ondergenomen om Khadaffi levend te vangen. Volgens de Franse advocaat Ceccaldi is dit oorlogsmisdaad, omdat het in strijd is met de conventie van Genève dat krijgsgevangenen niet gedood mogen worden. Nu Khadaffi van het toneel verdwijnt en niet meer leeft, begint de Libische Overgangsraad NTC haar ware gedaante te zien. In een toespraak ter gelegenheid van de "officiële bevrijding van Libië" verklaarde Mustafa Abdel Jalil, de leider van de NTC, in Benghazi dat de Sharia in heel Libië ingevoerd zal worden als "basis voor de wederopbouw van het land." Ook is halal bankieren  zonder rente voortaan de islamitische norm in Libië. Dat staat helemaal haaks op de vurige wensen van de westerse leiders dat de Arabische wereld democratisch zou worden. Alles wijst erop dat Libië niet overgaat tot echte democratie naar westerse stijl. In Tunesië had de orthodox-islamitische partij Ennahda de verkiezingszege behaald. De islamitische partij wist 90 van 217 zetels van het Tunesische parlement te veroveren en werd daarmee veruit de grootste partij. Het is duidelijk dat niet de democratie maar de islam aan veel invloed wint in Tunesië, Libië en Egypte. In januari 2011 viel het regime van president Zine al-Abidine Ben Ali na de Jasmijn-revolutie. De pro-westerse en seculiere despoot Ben Ali regeerde Tunesië sinds 1987. Hij wist islamitische groeperingen tijdlang onder toom te houden. Toen zijn regime viel, ontstaat er een machtsvacuüm. Ennahda die de verkiezingen had gewonnen, verklaarde dat de Sharia de basis gaat vormen bij het opstellen van de nieuwe grondwet van Tunesië. Het is ongeloofelijk dat Ennahda door de westerse media als "gematigd" aangeduid wordt! De westerse beschrijving is nogal misleidend. Er wordt in de media geen woord gerept over het feit dat Ennahda de Iraanse bezetting van de Amerikaanse ambassade in Teheran in 1979 steunde en ook tot aanslagen op Amerikaanse doelen tijdens de Golfoorlog opriep. Bovendien is de ideologie van Ennahda gebaseerd op die van de Moslim Broederschap in Egypte, die de islamitische wet wil opleggen an de gehele wereld. Nu begint de Sharia in plaats van democratie naar westers model in Tunesië en Libië ingevoerd te worden. Van een "gematigde" Sharia of een "gematigde islam" is absoluut geen sprake!

                                                          Wordt vervolgd

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                            
                                                                        Paul

Bronnen en referenties:

(1) Andere Tijden - VPRO documentaire
(2) Voorjaar in Arabië. Door Hassnae Bouazza
(3) Israel Today 24-10-2011; Tunesische en Libische 'bevrijding' leidt tot Sharia
(4) Jerusalem Post (augustus 2011)
(5) Reformatorisch Dagblad 17-11-2011: Analyse: Syriërs bang voor toekomst land