Pagina's

maandag 25 juli 2011

Anonieme vrijmetselaar vertelt openhartig over de vrijmetselarij



 "En neemt geen deel aan de onvruchtbare werken der duisternis, maar ontmaskert ze veeleer, want het is zelfs schandelijk om te noemen, wat heimelijk door hen wordt verricht; maar als dat alles door het licht ontmaskerd wordt, komt het aan de dag; want al wat aan de dag komt is licht."
Efeziërs 5:11-13
          
Naar aanleiding van vele speculaties en complottheorieën over de vrijmetselarij heb ik besloten een brief van een anonieme vrijmetselaar te publiceren. De naam van de vrijmetselaar is onbekend. Hoe ik aan de brief was gekomen, had ik deze brief bij toeval in een website aangetroffen en gedownloaded. Oorspronkelijk was de brief gepost in de website van de SP. Al decennialang is de vrijmetselarij in een waas van geheimzinnigheid gebleven, hetgeen het aanleiding geeft tot geruchten, speculaties en complottheorieën. Nu de brief gepubliceerd is, zijn aantal dingen aan het licht gekomen die het vermoeden van sommige onderzoekers bevestigen. De vrijmetselarij blijkt inderdaad aan de Nieuwe Wereld Orde te werken. De duistere en wetteloze werkzaamheden van de vrijmetselarij komen nauw overeen met de Illuminatikaarten. Hiermede zien we opnieuw een bevestiging van het Woord Gods dat het Geheimenis der Wetteloosheid reeds in werking is;

"Want het geheimenis der wetteloosheid is reeds in werking.."
II Thessalonicenzen 2:7

Lees en beoordeel zelf:



11 februari 2006

Beste lezer,

Ik ben een vrijmetselaar (macon) met een hoge rang. Uitgezonderd de cosmetische randactiviteiten van de vrijmetselarij, is het ons verboden over al datgene te praten, wat wij bespreken, besluiten en doen. (...) Derhalve ben ik gedwongen het onderstaande anoniem met u te delen.

De vrijmetselarij is een wereldwijde organisatie. De belangrijkste componenten van onze organisatie zijn de Rotary en de Lions. Officieel houdt de vrijmetselarij zich in het kort bezig met individuele zelfontplooiing en liefdadigheidsacties. Veel mensen worden echter een vrijmetselaar omdat zij hopen carrière te maken door gebruik te kunnen maken van het krachtige maconnieke netwerk.

Echter de organisatie en de mensen achter de vrijmetselarij hebben ook een eigen (verborgen) doelstelling, zoveel mogelijk macht bezitten en uitoefenen. Daarom kan niet iedereen een vrijmetselaar worden. De maconnieke wereld is alleen geinteresseerd in talentvolle mensen die in hun vakgebied grote prestaties (kunnen) leveren. Hoe meer mensen met een maatschappelijke hoge positie lid zijn, des te groter de macht van de vrijmetselarij is.

Over de gehele wereld is de vrijmetselarij goed vertegenwoordigd in de media, de ambtenarij, de politiek, de ministeries van jusititie, de grote concerns, de financiële instellingen, de religieuze en spirituele bewegingen, de politie, het leger en de verschillende geheime diensten. Vooral de media zijn voor ons van cruciaal belang. Het bovenvermelde wil niet zeggen dat de meeste mensen in die organisaties vrijmetselaars zijn. Maar de sleutelposities zijn wel in handen van vrijmetselaren, waardoor wij die organisaties controleren. Zoveel mogelijk macht, met liefst zo min mogelijk mensen is daarbij ons devies.

Veel mensen bij die organisaties, en zelfs bij de vrijmetselarij zijn zich niet eens bewust van het feit dat zij slechts instrumenten zijn, die onze doelen dienen. Ook in Nederland heeft de maconnieke orde veel macht. Belangrijke besluiten worden door ons genomen. In de hierboven genoemde organisaties en instellingen worden onze beslissingen slechts bekrachtigd. Geen enkel, voor ons belangrijk besluit kan worden genomen en uitgevoerd zonder onze goedkeuring.

Bij belangrijke beslissingen gaan wij als volgt te werk: Allereerst wordt er door ons een beslissing genomen. Vervolgens wordt er een probleem/situatie gecreëerd waarvoor wij de oplossing (lees: de reeds genomen beslissing) al hebben. * De media en/of de "onafhankelijke" organisatie(s) attenderen de samenleving dan op het "grote" probleem en vragen de betrokken instanties om met oplossingen te komen. Dan wordt de beslissing die wij reeds genomen hebben, ook officieel door die "onafhankelijke" instanties genomen.

De Nederlandse vrijmetselarij heeft een vooraanstaande rol in de wereld. (...) Zonder overdrijven, en met een gemengd gevoel van trots en schaamte, kan ik u zeggen dat wij de ware heersers zijn van de wereld. Maar de vrijmetselarij wil de totale macht. Een belangrijk obstakel daarbij is het feit dat er veel landen zijn.

Dit betekent ook dat er veel landen gecontroleerd moeten worden. Daarom wil de vrijmetselarij dat de landen zich heel geleidelijk aan, zonder dat de burgers het beseffen, verenigen in federaties waarbij veel bevoegdheden worden overgedragen aan een liefst niet (rechtsstreeks) door de burgers gekozen orgaan van de federatie. In de EU is dit de Europese Commissie. Het zal u niet verbazen dat veel commissieleden, zoals de heer Barosso die voor zijn diensten door ons met deze functie beloond is, heel goed naar ons luisteren.

Op de lange duur moeten de verschillende federaties samensmelten tot één unie die wij achter de coulissen zullen besturen. Bestuur de bestuurders. Om dit doel te bereiken hanteren wij verschillende middelen en tactieken. Een belangrijke tactiek is het op verschillende niveaus tegen elkaar opzetten en uitspelen van mensen en groeperingen. Verdeel en heers is onze strategie.

Zo kan de vrijmetselarij achter de schermen, het meeste invloed uitoefenen. Indien er geen tegenstellingen of tegen elkaar staande groeperingen zijn, worden er tegenstellingen en vijanden gecreëerd. Zo laten wij bijvoorbeeld veel linkse organisaties geloven dat de armoede in de wereld ontstaat doordat, niet wij, maar multinationals de wereld globaliseren. Indien manipulatie door de media niet voldoende bleek te zijn, hebben we niet geschuwd daden tegen een groep te verrichten en dit vervolgens door een andere groepering te laten opeisen. Waar wij vooral beducht voor zijn, zijn sterke groeperingen of partijen. Indien een partij of groepering te sterk wordt, wordt die groepering verzwakt en worden de anderen ondersteund.

De ontwikkelingslanden worden in onze strategie opzettelijk arm gehouden. Dit doen wij voornamelijk met de IMF en de door ons neergezette regeringsleiders. Indien een land of gebied toch te sterk dreigt te worden zorgen wij voor conflicten en onrusten. Vooral in de arme gebieden in de wereld zijn er vele regeringen en staten gekomen en gegaan. Maar veel is er niet veranderd, en zolang de vrijmetselarij dat niet wil, zal eer ook niks veranderen.

Begin jaren 90 kozen wij een nieuwe vijand waarvan wij dachten dat het voor onze doeleinden het grootste obstakel zou zijn. Met alle mogelijke middelen bestrijden wij deze beweging. Wij laten zelfs een land als proefobject fungeren. Niet zelden gaan wij met onze tegenstanders mee om ze zodoende in een door ons gewenste richting te duwen. Zo richten wij m.b.v. de inlichtingendiensten zelf ook verwante groeperingen van deze beweging op en laten wij deze groepering allerlei handelingen verrichten. Ook heeft de vrijmetselarij in deze beweging leden. Wij vernietigen vaak onze tegenstanders van binnenuit. Wat er in de beginjaren 90 zich in de wereld heeft afgespeeld, en wat de toestand van de vijand is, zal u snel duidelijk worden als u alles vanuit een vogelperspectief bekijkt. Wij werken ook soms met individuen samen, totdat wij ze niet meer kunnen gebruiken. ** In het verleden hebben we bijvoorbeeld in Chili Pinochet gebruikt. (...)

Een grote hindernis is voor ons het internet. Door de opkomst van internet verloren de traditionele media, en daarmee de gevestigde orde, macht. (...) Internet ondersteunt democratie, terwijl wij eigenlijk geen democratie willen hebben. (...) Veel grote hacks en dos-aanvallen zijn met onze instemming gepleegd. Wij creëerden met onze media een gevoel dat internet onveilig en gevaarlijk is, en dat internet vooral gebruikt wordt door criminelen, zedendelinquenten en terroristen. Tevens hadden wij hiermee een argument om controle op en over internet uit te oefenen. Ook zorgden wij ervoor dat er op lokaal en internationaal niveau, veel wetgeving kwam die de vrijheden van internetters beperkte.

Toen wij de macht uit handen wilden nemen van bestaande machthebbers, hebben wij de mensen van bestaande machtsblokken losgeweekt met het individualisme. Nu wij de macht hebben, is het individualisme een gevaar voor ons. Mede om die reden worden de rechten van de (individuele) burgers beperkt en zaaien we angst onder de bevolking om zodoende ook groepssaamhorigheid en gehoorzaamheid te krijgen.

U begrijpt dat we een belangrijke periode in de wereldgeschiedenis in gaan. Ik ben ervan overtuigd dat u nu de wereld door een andere bril zult bekijken en dat u de gebeurtenissen on u heen beter zal kunnen doorgronden. Als een vrijmetselaar die u kent, het bovenstaande niet kan onderschrijven, kunt u hem/haar op zijn/haar woord geloven. Zij weten niet beter. Door de organisatiestructuur van de vrijmetselarij zijn alleen de hoogste rangen van deze feiten op de hoogte.

Het woord 'wij' en 'ons' heb ik taalkundig gebruikt om het een en ander aan u duidelijk te maken en niet omdat ik trots ben macon te zijn. Ik vraag u allen om vergiffenis voor mijn bijdrage aan dit geheel. Voor een mooiere wereld.

                                                                 Anonieme vrijmetselaar.

(was niet ondertekend)
===================

Nu u de brief van de anonieme vrijmetselaar gelezen hebt, hoop ik dat de brief uw ogen opent voor de harde realiteit en het bestaan van geheime en wetteloze genootschappen als de illuminatie. Het is zeer verstandig van de anonieme vrijmetselaar dat hij zijn eigen naam niet noemt, anders zou zijn eigen leven zeer zeker gevaar lopen. Ik zou de anonieme vrijmetselaar aanraden dat hij niet alleen zijn spijt betuigt aan ons, maar ook zijn zonden aan God zou belijden. Alleen kan hij vergeving ontvangen, als hij in Here Jezus gelooft en Hem als zijn Heer en Zaligmaker aanvaardt. Dat geldt ook voor alle andere vrijmetselaars.

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                           Paul

Opmerkingen:

* Eén van de oprichters van de Amerikaanse CFR, kolonel Mandell House heeft de methode bedacht in zijn boek "Intimate Papers" en schreef:"Schep opzettelijk problemen en bied dan de oplossing, die je doelstelling dient." Het Geheimenis der Wetteloze, pagina 6. Door J.I. van Baaren en uitgegeven door Stichting Moria
** Werken met individuen en hen daarna niet meer gebruiken. Denk maar aan Lone Wolves als Volkert van G. die Pim Fortuyn doodschoot. De vraag is of de dader van de bomaanslag in Oslo, Breivit, als Lone Wolf ook gebruikt werd door de gewetenloze lui.

zaterdag 23 juli 2011

Wie zit achter de Arabische Lente? Deel II



Democratie in de Arabische wereld? (vervolg)

Of de Arabische Revolutie tot ware democratie zal leiden, is dat niet zeker. Toen de D'66 leider Alexander Pechtold verheugd reageerde op de val van de Egyptische president Hosni Moebarak, zei hij te hopen dat vrije verkiezingen in Egypte zouden komen en Egypte een "leidend voorbeeld" voor de Arabische wereld zal worden. "Nu komt het erop aan dat er geen andere dictator voor Moebarak in de plaats komt en dat de rechten van het individu en minderheden worden vastgelegd in een grondwet." (1) De heer Pechtold vergiste zich in zijn woorden. Hij vergeet dat de rechten van het individu en de mensenrechten in de islam volkomen vreemd zijn, en dat er tijdens de Egyptische Revolutie ook geweld tegen een minderheid werd gebruikt. Sinds de Arabische Lente waren er totaal zeven georganiseerde aanvallen op de Kopten in Egypte. Tijdens de jaarwisseling werd een autobom ontplofd bij de Koptische kerk in Alexandrië, Egypte, waarbij 21 doden waren gevallen. Toen Moebarak van het politieke toneel verdween, grepen de radicale moslims hun kans en ze vermoordden aantal Kopten. In de ogen van links Nederland past de religieuze zuivering van christenen door moslims in Egypte niet in het plaatje van de zogeheten Arabische Lente. Toegeven aan dit drama is toegeven dat onder Moebarak de rechten voor christenen beter waren gewaarborgd, dan nu onder het nieuwe meer "democratische" bewind, aldus Isser van Dagelijks Standaard. (2) Toen 10 Koptische christenen vermoord werden, zweeg de internationale gemeenschap in alle talen. Meteen werd de zaak in de doofpot gelegd door de internationale media. Er werd ook niet aangedrongen op internationaal onderzoek, anders zou het onpartijdig onderzoek afbreuk doen aan het beeld van de Arabische Lente. In de ogen van linksprogressieven is de Arabische Lente absoluut heilig, want dat is immers democratisch! Linksprogresssieven worden ook 'lenteknuffelaars' genoemd, al geloven zij in hun eigen fabels dat de islam een 'religie van vrede' is. Zij willen niets weten van aantal feiten dat meisjes zonder hoofddoek in Egypte vogelvrij verklaard zijn, omdat ze zogenaamd ongelovig zijn. Ze werden ook door fanatici ontvoerd en verkracht. En vervolgens werden ze gedwongen zich tot de islam te bekeren. Een kleine oude Egyptische vrouw mengde zich woedend in een interview. "Het Westen doet niets. Jullie laten ons sterven!"schreeuwde ze, terwijl ze slaande bewegingen maakte met een groot gouden kruis. "De salafisten nemen Egypte over. Vorige week werd ik in de metro door twee van hen aangevallen. Ze trokken me aan mijn haar en maakten me uit voor ongelovige." (2) Vorig jaar presenteerden de zogenaamde deskundigen die onderzoek naar salafisme in Nederland deden, hun rapport, waarin gesteld werd dat het salafisme "geen bedreiging voor de democratie" is. De toenmalige minister van Justitie Hirsch Ballin trok ook dezelfde conclusie in zijn brief aan de Tweede Kamer. "Men bestrijdt de Nederlandse samenleving echter niet actief, maar is eerder op zoek naar een plaats binnen de samenleving waarin zij volgens de salafistische leer kunnen leven,"schreef de heer Ballin. (3) "De conclusie van de AIVD dat de salafistische centra in Nederland op dit moment niet fungeren als voedingsbodem voor jihadistisch terrorisme wordt ook bevestigd door het onderzoek." De conclusie van de christendemocraat Hirsch Ballin wordt echter niet gedeeld door iedereen. Hoewel de bestrijding van terrorisme in Nederland (en de rest van de wereld) de hoogste prioriteit is voor inlichtingendiensten, politie en justitie, begeven ze helaas al gauw aan de verkeerde kant van de wet. Ze zien met lede ogen aan hoe de radicalen, vaak onder de naam salafisten, vrijheid in een democratie misbruiken om islamitische jongeren van die democratie doen te vervreemden en de integratie van moslimjongeren in de Nederlandse samenleving geheel te ondermijnen. Het blijkt dat de overheid zich niet alleen mag bemoeien met het islamitisch geloof en ook nauwelijks in staat is om actie te ondernemen tegen radicale moslims die niets illegaals doen. (4) De Nationaal Coördinator Terrorisme bestrijding (NCTb) waarschuwde al in maart 2007 dat het salafistisch gedachtengoed een opstap kan zijn naar radicalisering en zelfs geweld. Het heeft volgens de NCTb in 2005 en 2006 al sterk aan invloed gewonnen in Nederland. "De groei sinds de moord op Theo van Gogh is explosief,"zei een anonieme veiligheidsbron. Jonge salafistische imams zijn volgens de NCTb zeer goed op de hoogte van de spelregels van de rechtsstaat. De salafisten bespelen ook de publiciteit, want veel niet-radicale moslimjongeren hebben grote bewondering voor hun vroom ogende broeders. (4) Ook waarschuwde een anonieme bron binnen de NCTb dat de verspreiding van het salafistische gedachtengoed kan leiden tot polarisatie en etnische spanningen in de samenleving. De uitspraak van de oude Egyptische vrouw bewijst dat de salafisten die de zuivere leer van de islam nastreven, uit zijn op de ontwrichting van een niet-islamitisch samenleving. De salafisten zijn zo fel tegen gelijke rechten voor man en vrouw, pluralistische samenleving en de democratische rechtsstaat! Het geweld tegen de Kopten maakt de prille ontwikkeling naar de volwaardige democratie in Egypte zo goed als zeker onmogelijk! 

Een ander feit is een opiniepeiling van het Amerikaanse Pew Research Center, die bewees dat een overgrote meerderheid van de Egyptenaren voorstander is van de invoering van de Sharia! 75% van de Egyptenaren blijkt voorstander te zijn van het stenigen van overspelige vrouwen, het afhakken van de hand van een dief en het vermoorden van moslims die overgaan tot een ander geloof. (5) Het is voor ons heel duidelijk dat islam en democratie niet samen kunnen gaan. De Israëlische minister van defensie Ehud Barak had eerder gezegd dat Egypte nooit een westerse democratie kan worden, omdat de Egyptische samenleving niet pluralistisch is. Want in de islam ontbreekt pluralisme volkomen, die de voorwaarde voor de volwaardige democratie moet worden. Niet alleen in Egypte, maar ook in alle Arabische landen ontbreekt pluralisme volkomen. Geheel anders dan het Westen heeft de democratie in de Arabische wereld de afgelopen eeuwen nauwelijks ontwikkeld. Democratie is eigenlijk westers en vindt haar oorsprong in het Oude Griekenland, de bakermat van de westerse beschaving! Niet in Arabië!

Democratie is afgeleid van twee Griekse woorden démos (volk) en krateo (heersen, regeren) en betekent dus letterlijk "volksheerschappij." Dit houdt in dat het volk zelf stemt over de wetten, zoals in het oude Athene. In een democratisch bestel is de voltallige bevolking soeverein en is alle autoriteit gebaseerd op de (minstens theoretisch) instemming van het volk. Deze bestuursvorm is gebaseerd op het gelijkheidsideaal dat iedereen vrij en gelijk in rechten en plichten geboren is. (6) De Griekse staatsman Kleisthenes (570 v. Chr. - 507 v. Chr.) was de stichter van de democratie in Athene. Beroemd was de lijkrede van Perikles (Perikleous logos epitaphios), toen Perikles zijn toespraak over de democratie hield:"Wij hebben een staatsvorm, die niet een kopie is van de instellingen van onze naburen. In plaats van andere na te bootsen zijn wij juist een voorbeeld voor hen. Onze staatsvorm heet een democratie, omdat ze in handen is van velen en niet van enkelen. In persoonlijke geschillen verzekeren onze wetten gelijk recht aan allen en de publiek opinie eert een ieder, die zich door iets onderscheidt in het openbare leven boven anderen, niet om de klasse, waartoe hij behoort, maar om zijn waarde alleen. Armoede is voor niemand, die de staat van nut kan zijn een beletsel, hoe gering zijn aanzien ook is!"  Twee grote gebeurtenissen in de geschiedenis van Europa hadden hun belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de democratie; de Magna Charta en het Althing. De Magna Charta, de beroemde vrijbrief, die de Engelse koning Jan zonder Land in 1215 door zijn baronnen werd afgedwongen, is zo uniek dat voornamelijk over de verhouding tussen de koning en zijn leenmannen handelt, en bevat ook enige bepalingen waarin vrijheden aan de kerk, aan burgers en aan boeren werden gewaarborgd. (7) Aantal historici zien in de Magna Charta een stap naar de Engelse democratie. Alleen de Rooms Katholieke kerk was fel tegen de Magna Charta en verklaarde deze document van nul en gener waarde! Toen de Vikingen IJsland gingen koloniseren, hielden de nieuwe IJslanders hun eerste Nationale Vergadering en werd de nieuwe natie geboren. Volgens de overlevering heeft dat gewichtige feit in het jaar 950 plaats gehad. De vergadering dat elke zomer gdurende twee weken in de open lucht gehouden werd, werd het Althing genoemd. (8) De historici noemen dit wel het oudste parlement in Europa. In de Atheense democratie en in de Middeleeuwse Italiaanse stadsstaten bestond een soort loting, die we tegenwoordig niet meer gebruiken. Vroeger hadden de magistraten aanzienlijke macht en hun functies werden niet toegewezen door te kiezen. Daarom zag men deze verkiezing als oligarchisch. Alleen met loting had elke burger even een grote kans om een functie te kunnen bekleden. Er bestonden wel controles en mogelijkheden om iemand af te zetten, als het bleek dat een door loting gekozen magistraat zijn functie niet behoorlijk goed uitvoerde. (6) Tegenwoordig is de democratie vormgegeven door middel van verkiezingen. In de 17e en de 18e eeuw begon dit te veranderen doordat renaissance, humanisme en verlichting een geleidelijk losweking van kerk en staat bewerkten. De vorst kreeg een nieuwe macht tegenover zich: het volk. Eeuwenlang had de Rooms Katholieke kerk de democratisering in toom weten te houden. De achtiende-eeuwse verlichting zorgde ervoor dat het kerkelijke gezag wegviel en de parlementaire gedachte opkwam. In de 20ste eeuw is van de absolute macht van de vorsten geen sprake meer, want de machtsverdeling tussen koning (ook een president) en parlement is definitief vastgesteld.
Er zijn wel nadelen én gevaren verbonden aan de democratie! De Griekse filosoof Plato (427 v. Chr. - 347 v. Chr.), die utopische ideeën in zijn boek "De Staat" (zeer favoriet bij communisten, socialisten, fascisten en Illuminati!) schreef, was een fel tegenstander van de democratie, omdat democratie volgens hem leidt tot dictatuur, zoals de geschiedenis hem gelijk geeft en aantal gevallen laat zien. De langs democratische wegen machtsovername door Adolf Hitler in Duitsland was daarvan een voorbeeld. Een ander nadeel is dat politici en bestuurders vaak unanieme besluiten nemen, zonder dat de kiezer enig idee heeft van deze zogenaamde "democratische" besluiten vandaar rationele onwetenheid! U zou er bijna zeker zeggen van kiezersbedrog. Hierdoor kunnen lobbygroepen, subsidies en voor politici gunstige regelingen uiterst schadelijk zijn voor de samenleving. Subsidies aan linkse pressiegroepen en islamitische stichtingen, zoals de salafistische, zijn zeer onverantwoord en ondermijnen de democratische verworvenheden. Winston Churchill was zeer bewust van de nadelen en gevaren van de democratie en zei letterlijk;"Democratie is de slechtste regeringsvorm, op alle andere methoden, die al geprobeerd zijn, na." Abortus - en euthanasiewetten zijn voorbeelden die door de meerderheid van de volksvertegenwoordigers op 'n democratisch wijze werden goedgekeurd. Dus mag er in naam van de democratie gemoord worden. De Bijbel laat ons een voorbeeld van 'democratie' in het Oude Israël zien, zonder dat u werkelijk beseft! In de dagen van de richters was er geen koning in Israël; ieder deed wat goed was in zijn ogen en niet in de ogen van de Here God! (Richteren 17:6, 21:25) Men raadpleegde de Here niet en legde wetten ook niet voor aan de Here, hoewel God hun Soevereine Heerser en Koning was. Dat de regering door het volk gekozen is, doet ieder wat goed is in zijn ogen, zoals abortus goed is in de ogen van de democraten, omdat zij denken dat het geen kwaad kan zijn. De Bijbel leert echter dat regeringen en andere overheden als politie en justitie door God ingesteld zijn en de regering én het volk hun rekenschap aan God moeten afleggen! (Romeinen 13:1-7, Titus 3:1)) Niet voor niets worden de overheden dienaren Gods genoemd. Jezus Christus is immers het hoofd van alle overheden en machten. (Colossenzen 2:10) Echter doen de westerlingen, die door de verlichting en het humanisme sterk beïnvloed zijn, het tegenovergestelde: de regering staat niet langer in dienst van God, maar van het volk. Het volk is de god, zo redeneert men. We mogen God dankbaar zijn dat onze vrijheid en verworvenheden in een democratisch geregeerde land nog steeds niet ontsporen. Maar het zal in de nabije toekomst zéér zeker gaan veranderen, als de regering en linkse, liberale en christelijke (!) partijen hun hand onder hun boezem steken en hun oog dichtknijpen voor de verdere radicalisering onder de moslimjongeren. Het ontsporingsproces is al reeds gevorderd dat onze samenleving dreigt te ontwrichten en onze vrijheid en democratische verworvenheden voorgoed verloren zullen gaan. Daarom roept de Bijbel ons op voor de regering te bidden, opdat onze vrijheid en verworvenheden niet teloor zullen gaan. (I Timótheüs 2:1) Tragisch genoeg realiseren zeer veel (lauwe!) christenen zich niet dat vrijheid juist een geschenk van God is aan alle mensen. (Leviticus 25:10, II Corinthiërs 3:17) De apostel Petrus schreef dat wij door de wil van God aan de regering onderdanig moeten zijn en ook in vrijheid mogen leven:

"Onderwerpt u aan alle menselijke instellingen, om des Heren wil: hetzij aan de keizer, als opperheer, hetzij aan stadhouders, als door hem gezonden tot bestraffing van boosdoeners, maar tot lof van wie goed doen. Want zó is het de wil van God, dat gij door goed te doen de mond snoert aan de onwetendheid van de onverstandige mensen, als vrijen en niet als..."
I Petrus 2:13-15

Petrus waarschuwde ernstig voor kwaadwillende mensen, die vrijheid misbruiken voor hun eigen misdadige doeleinden, zoals de vroom ogende salafisten, die zeggen dat ze aan de Nederlandse wet houden, juist misbruik willen gaan maken van vrijheid om de democratie omver te werpen en een islamitisch en op Sharia geschoeide staat te vestigen:

"..niet als mannen, die de vrijheid misbruiken tot dekmantel voor hun kwaadwilligheid, maar als dienaren Gods."
I Petrus 2:16

Petrus vermaant ons dat we respect moeten tonen voor medemensen en hun meningen en ook voor God en een president en een koning zoals onze koningin Beatrix:

"Eert allen, hebt de broederschap lief, vreest God, eert de keizer."
I Petrus 2:17

U ziet nu hoe de Bijbel vrijheid hoog in het vandaal houdt. God heeft ons vrije wil gegeven om een keuze te maken, precies zoals we ook in het Bijbelboek Genesis lezen dat Adam en Eva vruchten vrij mochten eten van alle bomen in de hof van Eden allesbehalve van de verboden boom der kennis van goed en kwaad. (Genesis 2:15-17) God heeft nooit gewild dat de mens een willoze slaaf moet zijn, anders kan de relatie tussen God en de mens niet gebaseerd zijn op vrijwilligheid en liefde. Het staat de mens geheel vrij om te kiezen dat hij vóór of tegen God zou kiezen. In tegenstelling tot de Bijbel houdt de Koran vrijheid helemaal niet in het vaandel. Volgens de Koran is ieder moslim een slaaf van Allah en is absolute gehoorzaamheid aan Allah geboden, anders volgt er een zware straf op ongehoorzaamheid. (Soera 4:14, 38:26, 39:13) In tegenstelling tot de Bijbel die leert dat ieder mens onderdanig moet zijn aan de overheid en ook belasting moet betalen (Romeinen 13:6-7), leert de Koran dat moslims géén belasting hoeven te betalen aan de ongelovige overheid! Ook roept de Koran moslims op tot ongehoorzaamheid aan de niet-islamitische overheid:

"En gehoorzaam de ongelovigen en de huichelaars niet en sla geen acht op hun grievende taal, stel uw vertrouwen in Allah, want Allah is Toereikend als Beschermer."
Soera 33:48

Ook zegt de Koran dat de ongelovige leiders extra zwaar gestraft moeten worden:

"Onze Heer, geef hun een dubbele straf en vloek hen met een zware vloek."
Soera 33:68

Maar de Bijbel maakt echter duidelijk dat we de overheden en een koning of een president niet mogen vervloeken. (Exodus 22:28) In de dagen van Jezus en de apostelen heeft de Bijbel de gelovigen opgeroepen de keizer te gehoorzamen en te eren, gezien het feit dat de keizer geen christen maar heidens afgodendienaar was! Nog nóóit heeft de Bijbel ons opgeroepen ongelovige leiders niet te hoeven gehoorzamen. Er is zo'n groot en fundamenteel verschil tussen de Bijbel en de Koran, omdat beide boeken niets gemeenschappelijks met elkaar hebben! Oproep tot ongehoorzaamheid aan de niet-islamitische regering door de Koran is een vorm van wetteloosheid! Als u nog steeds niet wil geloven dat de Koran moslims oproept tot ongehoorzaamheid aan niet-islamitische overheden en vervloeken van niet-islamitische leiders en overheden, dan zullen foto's die hieronder zijn geplaatst, u wel ervan overtuigen. De foto's waren gemaakt tijdens de demonstratie van enkele duizenden moslims, die in augustus 2007 in Londen plaats had gevonden. De Engelse teksten zijn duidelijk op hun spandoeken en borden van de moslims, die tegen komst Geert Wilders demonstreerden, te zien. Bekijk de foto's hieronder goed en lees de Engelse teksten:

Vertaald: "Islam zal de wereld domineren.
Vrijheid gaat naar de hel "

Vertaald: "Britse politie, loop naar de hel"
Nog een ander foto van demonstratie van moslims tegen Salman Rushdie, die door de Engelse koningin Elizabeth  werd geridderd. U ziet de tekst van de spandoek geheel rechts, waarop staat te lezen; God vervloekt de koningin.


De foto's bewijzen volkomen dat de islam beslist niet tolerant, menslievend en vredelievend is, zoals islamapologeten, linksprogressieven en sommige moslims ons wel hebben wijsgemaakt. Geloof hun leugens absoluut niet!  Er zijn wel gematigde moslims, maar...gematigde islam bestaat niet! U moet goed beseffen dat islam en democratie ook niet samen kunnen gaan. Geert Wilders is de enige realist in Politiek Den Haag, toen hem  werd gevraagd wat hij van de val van Moebarak vond. "Historisch moment. Het Egyptisch volk is bevrijd van dictator Moebarak. Ik hoop dat ze er geen islamitisch dictatuur voor in de plaats krijgen,"klonken de realistische woorden van Geert Wilders.

In een gesprek met NU.nl stelt Geert Wilders dat Tunesië, Libië en Egypte nooit democratieën kunnen worden met de islam als dominante godsdienst. "Die mensen willen af van de dictatuur. En als dat lukt, ben ik blij voor ze. Maar er liggen enorme gevaren op de loer en het is de vraag of die niet worden onderschat,"zuchtte de heer Wilders. "U verwacht dus eigenlijk niet dat er in het Midden-Oosten democratieën gaan ontstaan?"vroeg een journalist. "Islam en democratie gaan niet samen. Dat is intrinsiek tegenstrijdig aan elkaar. Dat is zoiets als water en vuur. Dat wil niet zeggen dat moslims en democratie niet samengaan. Ik heb hier ook altijd het onderscheid gemaakt tussen de fascistische ideologie en de mensen." "Dus islam en democratie gaan niet samen, maar democratie en moslims wel?" "Maar dan moeten die moslims - dat is een beetje tegenstrijdig - meer en meer afstand nemen van de islam. Of je kan zeggen: hoe minder moslim je bent, hoe beter het kan. Als dat niet gebeurt, zal het nooit kunnen en zal elke democratie fake zijn." Toen werd Geert Wilders gevraagd of de Arabische opstanden voor verlichting kunnen zorgen, schudde hij z'n hoofd. "Dat kan niet met de islam. Dat is onmogelijk. Luister naar de leuzen die je hoort vanuit Tripoli over het einde van Khadaffi. Luister naar die leuzen. Dat zijn religieuze teksten. Religieus! Luister naar wat ze zeggen. Dat zijn teksten, als je die zou horen, zou je geloven dat het niet makkelijk is om daar voor verlichting te zorgen." "Wat roepen ze dan?" "Ze willen een kalifaat, een islamitisch rijk. De minister van Buitenlandse Zaken van Italië kwam ermee. Die zei: Hoor wat ze zeggen Honderdduizenden mensen roepen dat ze een kalifaat willen stichten in Libië!"
De heer Wilders waarschuwde dat als de Moslim Broederschap de macht in handen neemt in Egypte, zal de Sharia ingevoerd worden. Hij wees erop dat de islam niet alleen een religie is, maar ook een politiek systeem. De islam kent geen scheiding tussen kerk en staat, zoals het wel het geval is in het Westen. In de westerse democratie is het volk soeverein, maar in de islam ligt de soevereiniteit bij Allah en de mensen zijn zijn kaliefs. De door profeet Mohammed gegeven islamtische wetten, de Sharia, moeten worden beschouwd als grondbeginselen, die absoluut niet mogen worden geschonden! De islamitische geleerde Tahari schreef;"De bewering dat de islam onverenigbaar is met democratie, moet niet worden gezien als vernedering van de islam. Integendeel, vele moslims zouden het als een compliment opvatten, omdat ze oprecht geloven dat hun theocratische ideologie superieur is aan een door mensen gemaakte regering." (10) U ziet dus dat de islam een autoritaire politiek-ideologisch religie is en niet verenigbaar kan worden met westerse democratie! De Koran bewijst dat Allah tegen democratie is, en benadrukt dat 'alle heerschappij aan Allah' toebehoort. (Soera 2:165, 35:20, 35:13) Heel interessant wordt het als we een korantekst lezen dat Allah niet alleen tegen democratie is, maar ook tegen deelname aan zijn koninkrijk!

"Zeg:"Allah weet het best, hoelang zij daar vertoefden." Hem behoren de geheimen der hemelen en der aarde, hoe Ziende is Hij en hoe Horende! Zij hebben geen vriend buiten Hem en aan Zijn koninkrijk laat Hij niemand deelnemen."
Soera 18:20

Het feit dat Allah alle moslims en niet-moslims niet laat deelnemen aan zijn koninkrijk, spreekt boekdelen. De Bijbel leert echter dat wedergeboren christenen die Here Jezus als hun Verlosser, Zaligmaker en Heer aanvaarden, aan het Koninkrijk van God mogen deelnemen! Lees twee bijbelteksten goed, dan zult u een groot verschil tussen de Bijbel en de Koran gauw merken:

"..En Hij (Jezus) zeide tot hen: U is gegeven het geheimenis van het Koninkrijk Gods, maar tot hen, die buiten staan, komt alles in gelijkenissen, dat zij ziende zien en niet bemerken, en horende horen en niet verstaan, opdat zij zich niet bekeren en hun vergeven worde."
Marcus 4:11-12

"Hem, die ons liefheeft en ons uit onze zonden verlost heeft door Zijn bloed - en Hij heeft ons tot een koninkrijk, tot priesters voor Zijn God en Vader gemaakt - Hem zij de heerlijkheid en de kracht tot in alle eeuwigheden! Amen."
Openbaring 1:6

Het is uiterst dwaas om de Bijbel met de Koran te vergelijken, zoals sommige dominees de Bijbel én de Koran op de toonbank in hun kerken hebben gelegd! Geert Wilders waarschuwde ernstig;"Iedereen die zegt dat het christelijk geloof met de islam te vergelijken is, heeft totaal geen kaas gegeten van de islam. Niet omdat ik het niet zou willen, maar omdat het niet kan. Ik kan ook niet van een auto een vliegtuig maken." (9)

U zult wel zien dat Geert Wilders en enkele critici hun gelijk zullen krijgen, als het blijkt dat de Arabische Lente niet tot democratie leidt. Een belangrijk maar zeer zorgwekkende ontwikkeling heeft Israël zeer verontrust: Een belangrijk Amerikaanse regeringsfunctionaris deelde mede dat Washington geen andere keuze heeft dan relaties aan te knopen met de Egyptische Moslim Broederschap. "Wat volgt daarna?"vroeg Israël zich af. Zou Washington ook diplomatieke betrekkingen aanknopen met Hamas en Hezbollah? De regering Obama had op woensdag 29 juni 2011 al aangegeven dat het officiële banden wil aangaan met Egypte's groeiende macht, de Moslim Broederschap. Toen eerder dit jaar de voormalige dictator Hosni Moebarak werd verdreven, benadrukte de regering Obama dat de Moslim Broederschap "een randgroepering"was, en dat "critici de invloed van de islamisten op de Egyptische samenleving overdreven." Nu blijkt het dat de Amerikaanse president met gespleten tong spreekt, toen een anonieme functionaris van het Witte Huis Reuters vertelde dat de regering Obama de feiten onder ogen heeft moeten zien en nu besloten heeft om "contact te hebben met alle partijen die meedingen naar het parlement of het presidentschap" in Egypte. (11) Hoewel de Moslim Broederschap op dit moment niet actief betrokken bij terrorisme is, heeft deze beweging wel een zeer gewelddadig verleden en blijft hij verwante terreurgroepen in de gehele regio steunen. De Broederschap was tijdens de Egyptische Revolutie opvallend terughoudend en kondigde eind april 2011 aan een nieuw politieke partij te hebben opgericht om mee te doen aan de Egyptische verkiezingen in september dat jaar. De nieuwe partij heeft de naam Vrijheid en Recht gekregen. Laat u dus niet misleiden door de door de Moslim Broederschap gebruikte termen vrijheid en recht. De communisten hadden in het verleden de term vrijheid ook gebruikt! Met de term vrijheid bedoelt de Broederschap Sharia! Er is bezorgdheid in Israël dat als Washington bezwijkt voor de zware druk om de Moslim Broederschap te accepteren, het uiteindelijk ook zijn armen kan openen voor Hamas en Hezbollah. (11) Al eerder in het verleden had Amerika diplomatieke betrekkingen aangeknoopt met de PLO van wijlen Yasser Arafat. De vroegere president Ronald Reagan besloot op 14 december 1988 dialoog met de PLO te laten aangaan. De presidentiële verklaring van Ronald Reagan luidde:"De Palestijnse BevrijdingsOrganisatie heeft vandaag resoluties 242 en 338 van de VN-Veiligheidsraad aanvaard, waarin het bestaansrecht van Israël erkend moet worden en afstand van het terrorisme moet worden genomen. Deze resoluties zijn al lange tijd onze voorwaarden voor een inhoudelijke dialoog geweest. Ze zijn voldaan. Daarom heb ik toestemming gegeven voor het aangaan van inhoudelijk dialoog met PLO-vertegenwoordigers." (12) Het aanknopen van diplomatieke betrekkingen met de PLO door Amerika heeft desastreueze gevolgen voor zowel Amerika als Israël en is uiterst schadelijk voor beide landen geweest. Nu zegt de Moslim Broederschap tegen Amerika:"Laat Israël vallen!" Of Amerika op de eis van de Broederschap zou ingaan, zal de toekomst een uitkomst brengen.

De Moslim Broederschap (in het Arabisch: al-ichwan al-moeslimoen), of kortweg "De Broederschap" (al ichhwân), werd als wereldwijde, machtige en invloedrijke islamitische beweging, waartoe verschillende islamitische en politieke organisaties en partijen in het Midden-Oosten gerekend worden, in 1928 in Egypte opgericht met de geheime steun van de Jezuïeten. De oprichter van de Moslim Broederschap was Hassan al Banna (1906-1949). Hassan al Banna was een vrijmetselaar en een vurig bewonderaar van Adolf Hitler. Hij schreef onophoudelijk brieven aan Adolf Hitler en zei zelf dat hij veel bewondering had voor de nazi-bruinhemden. Het motto van de Moslim Broederschap luidt:"Allah is ons doel, de Koran is onze grondwet, de Profeet onze leider, strijd onze weg, en dood voor Allah onze hoogste aspiratie." (13)

Het logo van de Moslim Broederschap (links)
en de oprichter Hassan al Bana (rechts)
De Moslim Broederschap streeft ernaar om een in haar ogen rechtvaardig Islamitisch Rijk te stichten dat de hele islamitische wereld omspant, met het plan om stapgewijs de islamisering van in meerderheid islamitische naties na te streven met alle wettelijke middelen die daartoe ter beschikking staan. Het uiteindelijk doel van deze politiek-ideologische beweging is het stichten van het Kalifaat, die de hele wereld zou omspannen! Zie de afbeelding van "de map van de Verenigde Staten van Islam" hieronder:


De Amerikaanse auteur en onderzoeker John Loftus, die toegang had tot de geheime archieven van de Amerikaanse regering en de NAVO bestanden, onthulde dat de Moslim Broederschap connecties had gehad met de nazi's en de ideologie van de Broederschap veel gemeen had met de nazi-leer. De Arabische nazi's haatten het Joodse volk, de democratie en de westerse cultuur.

Het NOS journaal en de meeste reguliere media hebben u vast en zeker niet gemeld dat de geestelijke leider van de Moslim Broederschap, Yusuf al-Qaradawi, op 18 februari 2011 uit ballingschap naar Egypte triomfantelijk was teruggekeerd. Toen hij op het beroemde Tahrirplein in Caïro verscheen, werd hij als een held ontvangen door de naar schatting twee miljoen Egyptenaren, die naar hem kwamen luisteren. Sjeik Yusuf al-Qaradawi was tientallen jaren geleden verbannen uit Egypte door Moebarak en mocht ook de Verenigde Staten en Groot-Brittannie niet in wegens zijn radicale opvattingen en onderwijs. Maar dat hield de imam niet tegen. In plaats daarvan kreeg hij zendtijd op al-Jazeera, waar zijn show "Sharia and Life" al snel het best beoordeelde programma werd op de TV-zender in het Midden-Oosten.

Sjeik Yusuf al-Qaradawi
 Tijdens zijn toespraak op het Tahrirplein adviseerde al-Qaradawi degenen die Moebarak hadden afgezet, dat "de revolutie nog niet klaar is." Hij benadrukte dat de democratie in Egypte moet verlopen volgens islamitisch model en niet volgens westers model! (14) Precies zoals Adolf Hitler zei:"Ik zal de democratie gebruiken om haar te vernietigen." Hij, de antidemocraat, werd een democraat, hield keurig aan de democratische spelregels en won de verkiezingen. Toen Hitler de macht overnam, gaf hij de doodssteek aan de democratie! In de ogen van Adolf Hitler moest de democratie verlopen volgens nazi-model en niet volgens traditioneel westers model!! Professor William Jacobson van de Cornell Law school merkte treffend op dat de gebeurtenis aangeeft dat de "yuppie revolutie" in Egypte voorbij is en de islamitische revolutie nu is begonnen. (14) Het is uiterst dwaas van de westerse media om al-Qaradawi en de Moslim Broederschap nog steeds te vergoelijken. Dat al-Qaradawi absoluut niet gematigd is, spreekt de lange geschiedenis voor zich: giftige decreten tegen Israël, algemene haat tegen alle ongelovigen, in het bijzonder tegen Joden en christenen, en oproepen tot aanvallen op Amerikanen in Irak. Toen hem bijvoorbeeld een paar jaar geleden werd gevraagd naar interreligieuze dialoog tussen moslims en Joden, zei Qaradawi:"Er is geen dialoog tussen ons, behalve door het zwaard en het geweer. We bidden tot Allah om deze beklemende Joodse, zionistisch groep mensen weg te nemen.. Spaar geen enkele van hen... Tel hun aantal en doodt hen tot de allerlaatste." (14)

Qaradawi; Dit is mijn boodschap aan de
verraderlijke Joden.. 
 De sjeik al-Qaradawi blijft zeer toegewijd aan het ongewijzigde doel van de Moslim Broederschap om de Sharia wetgeving op te leggen met het doel uiteindelijk een islamitisch rijk op te richten. Onthoud goed: de islam streeft naar de totale wereldheerschappij! De bewering van de westerse media dat de Moslim Broederschap geen bedreiging vormt, is een gore leugen! 

Het ware gezicht van de straten in Egypte, Tunesië, Libië, Jemen, Syrië is de islam! Democratie in de Arabische wereld bestaat helemaal niet!! De westerse leiders zijn stekeblind voor het keiharde feit dat Israël de enige echte democratie in het Midden-Oosten is, terwijl de omringende landen dictatoriaal geregeerd zijn. Het feit dat Saoedi-Arabië, in 1923 gesticht door de Saoedi's met hulp van de Jezuïeten, een streng wahabistisch geregeerd land is en geen democratie kent, bewijst voldoende. Een ander feit is dat de democratie in de Arabische wereld nauwelijks ontwikkeld kan worden, omdat de islam de normale democratische ontwikkeling sterk geremd heeft, zoals de kerk het in Europa eeuwen geleden deed. Het is totaal oneerlijk en huichelachtig van de media en aantal wereldleiders dat ze Israël ervan vals beschuldigd hebben de mensenrechten te schenden, terwijl de mensenrechten in de Arabische wereld in werkelijkheid met voeten getreden worden!  De door de G8-landen toegezegde financiële hulp van 40 miljard dollar aan de "prille democratieën" Egypte en Tunesië is weggegooid geld! De naïeve, arrogante en onverantwoorde Europese regeringsleiders smijten ons eigen belastinggeld weg met hun zogenaamde hulp aan Griekenland in nood en de Arabische wereld, zonder dat we onze centen ooit zullen terugzien. Ze zijn verschrikkelijk hoogmoedig geworden door te denken dat ze problemen kunnen oplossen. Na hoogmoed komt de val. (Spreuken 16:18) De Bijbel zegt dat God de hoogmoedigen wederstaat. (Jacobus 4:6, I Petrus 5:5) Het is heel interessant om te weten dat de grote anti-kapitalist Wladimir Lenin met behulp van het kapitaal aan de macht gekomen was. De Duitsers en de Amerikanen hadden Lenin aan de macht geholpen! In 1920 schreef Lenin een artikel dat een aanhanger van de proletarische revolutie compromissen of overeenkomsten met kapitalisten mag sluiten, mits het er helemaal van afhangt om wat voor een overeenkomst is. Lenin zocht naar "handelsbetrekkingen met de kapitalistische vijanden" en deed het aanbod aan het Westen. Het Westen ging op Lenins aanbod in en leverde een belangrijke bijdrage tot de industriële ontwikkeling van Rusland, die zich later tegen dezelfde Westen keerde! Lenin schreef letterlijk;"Wanneer wij dat bereiken en wij stevig op eigen benen staan, hoeven wij voor geen enkele kapitalistische vijand meer vrees te koesteren." (15) Nog een opmerkelijk feit: Degenen, die Lenin aan de macht hadden geholpen, waren niet alleen schatrijke bankiers, maar ook Illuminati! Nu valt het Westen in oude fout terug door grootschalige financiële hulp te geven aan de Arabische wereld bij het zogenaamde democratiseringsproces! Dezelfde Arabische wereld zal uiteindelijk zich tegen het Westen keren, als de tijd rijp is! De islamisten lachen de domme en onwetende westerse leiders gewoon uit! Zelfs Lenin noemde westerse leiders, progressieven, sympathisanten en activisten "nuttige idioten." Vandaag zijn links-progressieven, pro-palestijnse sympathisanten, activisten, meelopers en westerse leiders nuttige idioten in de ogen van de islamisten. Duitsland had besloten 100 miljoen euro aan de Libische rebellen geleend om "het land opnieuw op te bouwen" en "humanitaire hulp te kunnen bieden." (16) Dat had de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Guido Westerwelle op 24 juli 2011 medegedeeld. De situatie is volgens Westerwelle "lastig", omdat er een groot gebrek aan financiële middelen is om de noodzakelijke structuren weer op te bouwen. Hij hoopt met het geld de medische en voedseltekorten, zoals die vooral in het oosten van Libië bestaan, aan te vullen. Juist op het moment dat de Veiligheidsraad van de VN het geld vrijgeeft voor de nieuwe regering van Libië, pakt Duitsland het bedrag uit Khadaffi's tegoeden. (16) Naar eigen zeggen heeft Duitsland "miljarden euro's" bevroren.           

De lessen van de geschiedenis

Westerse politici en regeringsleiders die de Arabische Lente verwelkomen, maken inderdaad hun grootste historische fout! U zou ervan kunnen zeggen dat zij historische blunder hebben begaan. Zij vergeten de belangrijke (en waardevolle) lessen van de geschiedenis volkomen, precies zoals de Duitse filosoof Friedrich Hegel zei;"De geschiedenis leert ons dat de mens niets heeft geleerd van de geschiedenis." Zouden westerse politici en regeringsleiders zich erop wagen de Arabische Lente te vergelijken met de Praagse Lente? Ik kan u verzekeren dat de Arabische Lente absoluut niet kan worden vergelijken met de Praagse Lente. In 1968 was het Tsjechoslowaakse volk niet in opstand gekomen tegen de communistische machthebbers. Het waren vrijzinnige communisten, die het initiatief namen om vrijheid te schenken aan hun volk. De Tsjechoslowaakse nieuwe leiders, Alexander Dubcek, Ota Sik en Josef Smrkovsky wilden het socialisme in Tsjechoslowakije een "menselijke gezicht" geven en ontwierpen een program dat onder meer vrijheid van meningsuiting, een federale staatsvorm en verregaande democratisering in het vooruitzicht stelde. Het moedige besluit kreeg ook instemming van het Tsjechoslowaakse volk. Maar de plannen en maatregelen van de partijleider Dubcek verontrustten Moskou. De Russische leider Leonid Brezjnev besloot een einde te maken aan de Praagse Lente. In de nacht van 20 op 21 augustus 1968 bezetten troepen uit Rusland Tsjechoslowakije en de Russische tanks rolden in de straten van Praag binnen. Tot verbijstering gaf de Tsjechoslowaakse bevolking blijk van haar ongenoegen. "Ivan, ga naar huis!"schreeeuwde een meisje tegen een sovjetsoldaat. Anderen lieten het niet bij woorden en staken tanks en andere legervoertuigen in brand. De Russische soldaten hadden zo'n ontvangst uiteraard niet verwacht, want hun was verteld dat ze "Tsjechoslowakije zouden bevrijden van een reactionaire kliek die het volk onderdrukte." De ontluikende Praagse Lente werd helemaal verpletterd door de Russische winter. Als protest tegen de Russische bemoeienis met de hervormingen in Tsjechoslowakije, waardoor de plannen van Dubcek niet konden worden gerealiseerd, stak een 21 jarige student in de filosofie, Jan Palach genaamd, zichzelf op 16 januari 1969 op het Wenceslasplein in Praag in brand. Bij de Arabische Lente is het omgekeerd: het volk komt in opstand tegen de machthebbers en enkele Arabische jongeren staken zichzelf in brand.

De andere geschiedenislessen zijn de grote gebeurtenissen die de wereld voorgoed hadden veranderd; de Franse Revolutie en de Russische Revolutie. Dat de beide revoluties wel veel gemeen hebben met de Arabische Revolutie, zult u in het vervolg van het artikel "Wie zit achter de Arabische Lente?" lezen.

                                                 Wordt vervolgd.

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                      
                                                                                Paul  


Bronnen en referenties:

  (1) DePers
  (2) Dagelijks Standaard
  (3) Overheid.nl
  (4) DePers. 9-10-2007
  (5) Pew Research Center
  (6) nl.wikipedia.org/wiki/Democratie
  (7) Elseviers wereldgeschiedenis
  (8) Archeologie: De Vikingen
  (9) nu.nl/politiek/met islam is elk democratie fake
(10) Het Vrije Volk: islam en democratie gaan niet samen
(11) Israel Today 30-06-2011
(12) findarticles.com/U.S. opens dialogue with PLO
(13) nl.wikipedia.org/wiki/Moslim Broederschap
(14) Israel Today 27-02-2011
(15) Christus of ideologie, door J.A.E. Vermaat
(16) NRC Handelsblad 24-07-2011

                

maandag 18 juli 2011

Wie zit achter de Arabische Lente? Deel I




Hoe het allemaal is begonnen..

De term Midden-Oosten ontstond in 1918, toen het Ottomaanse Rijk uiteengevallen was. Tot de Eerste Wereldoorlog sprak men van het Nabije Oosten dat was ontstaan vanwege de geografische nabijheid. Het Nabije Oosten is als term nog steeds gebruikt door archeologen, geografen en historici, terwijl de algemene term "Midden-Oosten" om politieke, geostrategische en economische redenen meer gebruikt wordt door politici, militairen, geostrategen, journalisten, verslaggevers en deskundigen. De benaming Arabische wereld voldoet niet echt aan de term, omdat die niet-arabische landen, zoals Iran, Israël en Turkije, buitensluit, terwijl die dikwijls wel tot het Midden-Oosten worden gerekend. Het Hebreeuwse equivalent van "Midden-Oosten" is Ha-mizrach Ha-tichon. In het Perzisch is dat Châvar-e Miyône. Het Arabische equivalent van Midden-Oosten is ash-Sharq-I-Awsat. Een ander oude term is de Oriënt. Deze term is afgeleid van Oriëntalistiek, die zich bezighoudt met de bestudering van de oosterse geschiedenis, cultuur, talen, religie en volkeren. (1) Het Midden-Oosten verbindt drie continenten; Europa, Azië en Afrika. Deze gebied is strategisch, cultureel en economisch van groot belang. Het is ook een eeuwenoude strijdtoneel, waar veel oorlogen zijn gevoerd en bloedige conflicten en vetes worden uitgevochten. Bijvoorbeeld de vete tussen twee halfbroers Izaäk en Ismaël is eeuwen later tot de vete tussen twee broedervolken, de Joden en de Arabieren, uitgegroeid. Het Midden-Oosten heeft heel wat toestanden en gebeurtenissen in de loop van vele eeuwen beleefd: de Romeinen, de Byzantijnen, de Kruisvaarders, de Ottomanen, de Mongolen, de Fransen, de Engelsen en de Amerikanen. Op cultureel gebied heeft het Midden-Oosten grote bijdrage geleverd aan andere beschavingen alsmede de beschaving in zijn algemeenheid. Immers, Babel was de eerste en oudste beschaving in het Midden-Oosten. (Genesis 11:1-9) Ook is het Midden-Oosten de bakermat van drie belangrijke, grote godsdiensten: het Jodendom, het Christendom en de Islam. Al deze drie religies hebben in het Midden-Oosten heilige plaatsen. Dat het Midden-Oosten van strategisch, politiek en economisch belang is voor de Verenigde Staten, Rusland, Europa en China, wordt 31% van de olie van de wereldolieproductie in deze gebied opgepompt. (1) Het in Egypte gelegen Suezkanaal is nu nog steeds een belangrijk scheepvaartroute.

Het Midden-Oosten
Echter als het om de Arabische Lente gaat, moeten we ervan uitgaan dat enkele Arabische landen niet tot het Midden-Oosten behoren, maar wel deel nemen van de Arabische wereld; Libië, Algerije, Tunesië en Marokko. Want deze vier genoemde landen liggen in Noord-Afrika.

De fundamenten van de Arabische wereld worden geschud door spontane volksbetogingen. De onrust duurt nog steeds voort tot de dag van vandaag en behelst een ware revolutiegolf in de vorm van grote volksopstanden, demonstraties en protesten in veel Arabische landen: Tunesië, Egypte, Algerije, Jemen, Libië, Bahrein, Oman, Syrië, Marokko, Jordanië, enz. Enkele volksprotesten worden omschreven als revoluties. Het volksprotest is vooral gericht tegen hoge werkeloosheid, corruptie, censuur, stijgende voedselprijzen en gevestigde orde. De betogers streven hun gezamenlijke doel na; aftreden van dictatoriale regimes, meer politieke vrijheid, democratie en mensenrechten, bestrijding van corruptie, werkeloosheid, woningnood en voedseltekorten. De opstand tegen de heersende orde begon allereerst met de zelfverbranding van Mohammed Bouazizi op 17 december 2010 in Tunesië. Mohammed Bouazizi had een universitair diploma op zak, maar doordat hij geen werk vond, begon hij met de verkoop van groente en fruit. Hij had hier echter geen vergunning voor. Daarom werd zijn koopwaar in beslag genomen. (2) Naar verluidt zou een vrouwelijke politieofficier hem in zijn gezicht geslagen hebben. Bouazizi diende vervolgens een klacht in, maar zijn klacht werd genegeerd. De arme jongeman zag ten einde raad geen andere oplossing dan zichzelf met benzine te overgieten en zichzelf in brand te steken. Hij werd met spoed naar het ziekenhuis overgebracht om behandeld te worden op de afdeling intensive zorg. Uiteindelijk bezweek hij aan zware brandwonden. Bouazizi wordt nu gezien als de nieuwe nationale held van Tunesië. De zelfverbranding van Mohammed Bouazizi moet worden gezien als het startsein voor de Arabische Lente. De demonstraties begonnen heel spontaan in Sidi Bouzid, Bouazizi's woonplaats. Hoewel de door de staat gecontroleerde media geen aandacht schonk aan de protesten, verspreidden ze zich als een snellopend vuur over het hele land. Hierna braken in januari 2011 ook in buurland

Mohammed Bouazizi zelfverbrand
Algerije ongeregeldheden uit onder de bevolking vanwege opgekropte frustraties, stijgende voedselprijzen en grote werkloosheid, gevolgd door protesten in Egypte. Op 14 januari ontbond de Tunesische president Ben Ali de regering en de noodtoestand werd afgekondigd. Zijn noodmaatregelen hadden echter geen effect en het volksprotest nam daarop nog toe. Ben Ali moest het onderspit delven en vluchtte naar Saoedi-Arabië. Premier Mohamed Ghannouchi nam het roer over en legde de eed af als zijn opvolger, zich beroepend op artikel 23 van de Tunesische grondwet dat stelt dat de president, indien afwezig, vervangen wordt door de premier. Echter artikel 26 zegt dat de voorzitter de nieuwe president wordt, indien de president het land ontvlucht. Daarom werd Fouad Mebazou de nieuwe waarnemende president van Tunesië, zodat de nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden. (3)

De geslaagde Jasmijnrevolutie in Tunesië sloeg als een vonk over naar de Arabische buurlanden. In Egypte vonden grootschalige protesten in januari en februari plaats. Deze waren gericht tegen het autocratische regime van president Hosni Moebarak. Na enkele zelfverbrandingen op 17 en 18 januari, die in de media in verband werden gebracht met het begin van de Tunesische Jasmijnrevolutie, zwollen de protesten op 25 januari aan tot grootschalige demonstraties. De demonstranten, die sterk geinspireerd waren door de succesvolle Jasmijnrevolutie, vatten hun moed op, gingen de straat op en eisten het aftreden van Hosni Moebarak en het ontbinden van de noodtoestand. De noodtoestand, die al sinds het aantreden van Moebarak na de moord op Anwar Sadat van kracht bleef, onderdrukking door de regering, werkloosheid, armoede, woningnood, corruptie, gebrek aan vrijheid en toekomstperspectief waren voor de Egyptenaren de voornaamste redenen om de straat op te gaan. Voor het eerst in dertig jaar kwamen op dinsdag 25 januari 2011 de Egyptenaren in verzet tegen het regime van hun president. De demonstranten stroomden naar het Tahrirplein in Caïro, de hoofdstad van Egypte, en bleven daar bikvakkeren. De dag ging als de Dag van de Woede de geschiedenis in. De dag werd georganiseerd door de jongeren, de groepen rond de Facebook-pagina 'We are all Khaled Said.' Voor het eerst werd Facebook als een wapen gebruikt door de demonstranten. Mohammed el-Baradeï, de voormalige directeur van het Atoomagentschap, IAEA, die door sommigen als een marionet van de Moslim Broederschap werd beschouwd, wierp zich als de leider van het verzet op en werd onder huisarrest geplaatst. Moebarak weigerde hardnekking in te gaan op de eisen van de betogers en zette het leger in om de protesten te beëindigen. Al snel werd het hem en de legertop duidelijk dat het grote deel van het leger aan de kant van het volk stond. Op 11 februari trad Hosni Moebarak af en de macht werd overgedragen aan de Opperste Raad van de Strijdkrachten. Eerder op de dag was al bekend geworden dat Moebarak per helikopter het paleis in Caïro had verlaten en met zijn familie naar zijn villa in de badplaats Sharm el-Sheikh was vertrokken. De demonstranten vierden massaal feest op het Tahrirplein. Het officiële dodental was geschat op 102. Volgens de VN was het dodental boven 300 gestegen. (3) In Algerije, Bahrein, Jemen, Jordanië en Syrië waren er massale demonstraties gehouden. In Jemen eisten de demonstranten het vertrek van president Ali Abdullah Saleh. De demonstraties ontaardden echter in gewelddadigheden, toen de president weigerde toe te geven aan de eisen van de betogers dat hij opgestapt moest worden. Er braken vuurgevechten tussen het Jemenitische leger en de opstandelingen uit, waarbij vele doden waren gevallen. Op 3 juni raakte president Saleh zwaargewond bij een mortieraanval op het presidentieel paleis. Zijn vier lijfwachten kwamen om het leven. Twee dagen later werd Saleh voor medische behandeling naar Saoedi-Arabië gebracht, waar hij in de Saoedische hoofdstad Riaad geopereerd werd. In Sanaa, de hoofdstad van Jemen, werd het feest gevierd, toen men vernam dat Saleh het land had verlaten. De president had brandwonden opgelopen en een klaplong als gevolg van rondvliegende granaatscherven. (3)

Al Thoura:
De Arabische Revolutie

Arabische lente

De Tunesische jeugd in opstand

Massademonstraties in Egypte, Tunesië,
Syrië en Jemen
In Bahrein, hoewel het land een overwegend Sjietische bevolking heeft, heerst grote onrust. Veel Sjieten voelen zich door de Soennistische elite echter als tweederangsburgers behandeld te zijn. Toen de stabliliteit van Bahrein in groot gevaar kwam, kondigde de koning de noodtoestand af, maar het oproer bleef gewoon door. Ook riep de Bahreinse koning Saoedi-Arabië om hulp. De Saoedische regering had op diens verzoek 1000 militairen naar Bahrein gestuurd om de orde te helpen herstellen. In Libië kwam een groot deel van de bevolking in opstand tegen het dictatoriale regime van kolonel Moammar Khadaffi, die al 42 jaar lang het land met ijzeren vuist regeert. Het protest was uitgemond in een bloedig conflict dat als burgeroorlog kan worden omschreven. De demonstranten eisten het vertrek van Khadaffi en het houden van vrije en eerlijke verkiezingen. Toen Khadaffi geweigerd had de eisen van de betogers in te willigen, kwam de bevolking in opstand en de gewapende maar ongelijke strijd ontlaaide in alle hevigheid. Khadaffi schuwde geen harde middelen en zette het leger in de opstand bloedig neer te slaan, hetgeen hem op veel kritiek van de wereld kwam te staan. De burgeroorlog werd een feit. De VN-secretarisgeneraal Ban Ki-Moon riep via telefonische contact de Libische leider op om het geweld tegen de burgerbevolking onmiddelijk te staken en de rechten van het volk te erkennen. De EU-vertegenwoordiger Catherine Ashton had Khadaffi ook opgeroepen om de mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting te respecteren. Ze kondigde aan dat de onderhandelingen over een handelsovereenkomst tussen de EU en Libië werden stopgezet. (4) Na aanvankelijk succes van de opstandelingen ontstond al snel een patstelling, waarbij de oppositie Benghazi en andere steden in het oosten van het land onder controle had, terwijl Khadaffi zijn macht wist te handhaven in het westen van het land, inclusief de hoofstad Tripoli. De Khadaffi-getrouwen openden een nieuw offensief tegen de rebellen en brachten de oppositie verder in het nauw.  Eind februari kondigde de VN-veiligheidsraad in een resolutie al maatregelen, zoals een wapenembargo, aan. Op 17 maart 2011 nam de VN-Veiligheidsraad resolutie 1973 aan, waarin boven Libië no-flyzone werd afgekondigd en dat "alle middelen" konden worden ingezet om de burgerbevolking te beschermen. De NAVO besloot op 24 maart het vliegverbod boven Libië af te dwingen. Uiteindelijk leidde het tot militaire ingrijpen van de NAVO. De gevechtsvliegtuigen werden ingezet om "gronddoelen" uit te schakelen. Echter maakte het Westen een grote fout om zich in de interne gelegenheden van Libië te mengen. De Arabische Liga had zich eerder fel gekant tegen een buitenlandse interventie. Ook Turkije was tegen de inmenging. De westerse inmenging heeft verstrekkende gevolgen voor zowel het Westen als Libië: als gevolg van de acties, uitgevoerd door vliegtuigen, kruisraketten en helikopters in het kader van de internationale militaire interventie, vielen er in Libië burgerslachtoffers. Onder de burgerslachtoffers waren een zoon en drie kleinkinderen van Khadaffi. De NAVO moest toegeven dat er burgerdoelen waren geraakt door 'missers.' (4) Het lijkt erop dat de NAVO-actie een groot fiasco en een gezichtsverlies voor het Westen is geworden. Eerder werden de vette bankrekeningen van Khadaffi onder druk van de Verenigde Staten bevroren, met de argument dat 'de wreedheid van Khadaffi sancties verdient.' Ook Khadaffi's tegoeden werden bevroren en gebruikt als financiële injectie voor de rebellen. Voorlopig heeft Khadaffi genoeg geld om zijn leger met onder meer Afrikaanse huurlingen mee te betalen. Libië heeft immers een van de grootste oliereserves in Afrika en is één van de belangrijkste leveranciërs van gas en olie aan Europa. Het dodental is moeilijk te schatten. De Arabische nieuwszender al-Jazeera sprak zelfs van meer dan 10.000 doden. Uit beelden en getuigenissen bleek dat in Benghazi soldaten, die weigerden op de demonstranten te schieten, door andere militairen levend werden verbrand. Volgens de Libyan Human Rights League zijn er in heel Libië begin maart reeds 6000 slachtoffers. Een onafhankelijke controle van dit cijfer is voorlopig niet mogelijk wegens de aanhoudende strijd in Libië. (3)  Diverse landen als de Verenigde Staten, Frankrijk en Nederland hadden de Libische oppositie, de Libische Nationale OvergangsRaad (TNC) erkend als "de wettige vertegenwoordiger van het Libische volk." Dat had de internationale contactgroep Libië onlangs besloten. Tijdens de vergadering in Istanboel deelde de internationale contactgroep mede dat het bewind van Khadaffi geen enkele legimiteit meer heeft. De erkenning geldt tot in Libië een interimregering is gevormd. In de internationale contactgroep zitten zo'n dertig landen, waaronder de Verenigde Staten en Qatar. Nederland bekleedt er samen met Beligië een roulerend lidmaatschap in. (5) De NAVO-baas Rasmussen, die bij de Nederlandse premier Mark Rutte op bezoek kwam, en een groot aantal diplomaten zeiden dat het zeker is dat Khadaffi opstapt. In augustus 2011 keerde het tij. De rebellen boekten enorme successen dankzij de steun van de NAVO. Nadat ze twee steden veroverd hadden, was de weg naar Tripoli geopend. De slag om Tripoli was begonnen en de strijd in Libië belandde in de eindfase. Op verzoek van de rebellen had de NAVO zwaardere middelen ingezet en het hoofdkwartier van de Libische leider gebombardeerd. Op zaterdagavond 20 augustus vielen de rebellen Tripoli aan. Ze wisten de stad binnen te dringen. De dagen van Moammar Khadaffi lijken geteld te zijn: Khadaffi was helemaal in het nauw gedreven en zei bereid te zijn tot directe onderhandelingen met de Libische Nationale Overgangsraad. Dat had zijn woordvoerder meegedeeld. Hij riep de NAVO op om de opstandelingen over te halen de gevechten in Tripoli te staken. De Britse premier David Cameron, de Duitse bondskanselier Angela Merkel en de Franse president Sarkozy verklaarden dat het regime van kolonel Moammar Khadaffi definitief voorbij is. Ze riepen de Libische leider op het verdere bloedvergieten te mijden. "Hij begon het conflict en het is nu tijd dat hij de bevolking spaart,"aldus de woordvoerder van de NAVO. (4) In Libië waren twee zonen van Khadaffi opgepakt. Het ging om Saif al-Islam die als rechterhand van de Libische dictator werd gezien, en al-Saadi. De arrestatie werd bekendgemaakt door Mustafa Abdul Jalil, de leider van de Nationale Overgangsraad. Hij beloofde dat de zonen van Khadaffi "volgens internationale richtlijnen zullen worden berecht." Eerder werd tegen Saif al-Islam een internationaal arrestatiebevel uitgevaardigd. (4) Het is zeer de vraag of Khadaffi's zonen een eerlijk proces in Libië zullen krijgen. "De rebellen zullen Khadaffi levend gevangen nemen en hem eerlijk berechten,"beweerde de rebellenleider. "Ik respecteer de wet en het is ons doel om een rechtsstaat te vestigen. Daarom moet iedereen die slachtoffer werd, helpen om bewijzen te verzamelen,"zei Jalil. "Hij krijgt een eerlijk proces, al weet ik niet hoe hij zich kan verdedigen  na deze misdaden tegen het Libische volk en de wereld." (4) Khadaffi's zoon Saif al-Islam wist te ontsnappen en was gevlucht. Tot nu toe is hij net als zijn vader onvindbaar. De leider van de Overgangsraad Jalil waarschuwde dat er geen executies buiten de rechtspraak mogen gehouden worden. "Als wraak het motief wordt, neem ik ontslag,"liet hij weten. Ook de Amerikaanse president Barack Obama riep de Libische bevolking op niet over te gaan tot vergeldingsacties. Ondanks de oproepen begingen de rebellen en de Khadaffi-getrouwen enorme wreedheden. Ze maakten zich schuldig aan massa-executies. Het blijkt dat de rebellen die Tripoli hadden ingenomen, leden zijn van het terreurnetwerk al-Qaeda in Noord-Afrika. Er heerst enorme chaos in Tripoli en enkele andere steden. Algerije dreigde de Libische Nationale Overgangsraad niet te erkennen, als al-Qaeda niet meteen bestreden moet worden. (4) Ondertussen had al-Qaeda op 28 augustus aanslag in Algerije. De Libische leider Khadaffi is nog steeds onvindbaar. Sommigen denken dat hij in zijn geboorteplaats Sirte verbleef. Anderen zeggen dat hij naar Zimbabwe was gevlucht.

Spotprent; Amerika en Europa
als aasgieren
 In Syrië werd er ook betoogd tegen het regime van president Bashar Assad. Op 15 juli was er opnieuw gedemonstreerd door vele honderdduizenden mensen. Volgens de oppositiegroepen waren het de grootste betogingen sinds de protesten tegen Bashar Assad. In alle delen van het land waren mensen de straat opgegaan. Leger en politie traden hard op. Veel mensen ontvluchtten Syrië en staken de Turkse grens over. Bij het neerslaan van de betogingen in Syrië zijn de afgelopen maanden volgens de mensenrechtenorganisaties zeker 1600 mensen omgekomen. (3) De versplinterde Syrische oppositie heeft zich nu verenigd in een raad. De partijen willen daarmee met één mond tegenwicht bieden aan president Assad en Syrië democratisch maken. De in Istanboel pas opgerichte organisatie wordt de Nationale Raad van Verlossing genoemd. De raad telt 25 vertegenwoordigers van islamisten, liberalen en onafhankelijken. (5) Of Assad het veld zou ruimen voor de oppositie, zal de toekomst een uitkomst brengen. De Verenigde Staten hebben wel op de val van president Bashar Assad gezinspeeld. Het Syrische verzet had een nieuw icoon erbij gekregen: de 13 jarige gedode Syrische jongen Hamza al-Khatib. Hamza al-Khatib is één van de symbolen van de Arabische Revolutie geworden. Een maand nadat de jongen verdween, was zijn verminkte lichaam afgeleverd bij de familie. Op 29 april 2011 werd hij samen met andere demonstranten tijdens een groots opgezette klopjacht opgepakt. De You-Tube video, geplaatst door familieleden en bekenden van Hamza, vertoonde gruwelijke beelden van het stoffelijk overschot van het kind en zorgde voor internationale verontwaardiging. Op de videofilm staat duidelijk te zien hoe de jongen gemarteld en beschoten was. Wat verder opvalt, is dat het lichaam voor een groot deel bestond uit brandwonden, die het gevolg waren van elektrische schokken. Hamza had verschillende snijwonden en schotwonden op zijn lijf en nek. Alsof het nog niet genoeg was, was de jongen ook gecastreerd. (4)
Hamza al-Khatib

Onder: verminkt lijk van Hamza


De vraag was alleen wie de gruwelijke verminking van het kind op zijn geweten had. Volgens Syrische opposanten en internationale media was de 13 jarige jongen gemarteld en vermoord door de veiligheidsdiensten. Volgens het Syrische persbureau Sana was het verhaal van Hamza al-Khatib verdraaid tot een grote medialeugen. Volgens de verklaring van de Syrische autoriteiten was de jongen omgekomen bij een betoging, waarbij gewapende bendes schoten op bewakers. Het persbureau Sana meldde dat de Syrische president Assad ontmoeting had gehad met de vader van Hamza. Het is voor ons moeilijk om vast te stellen welke van de twee versies we moeten geloven. We moeten echter goed realiseren dat de internationale media aan de kant van de Arabische betogers staan en niet altijd de waarheid spreken. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Hilary Clinton, sprak haar afschuw uit en zei zeer bezorgd te zijn over de kwestie. "Ik denk dat dit symboliseert dat de Syrische regering totaal niet in staat is om te werken en te luisteren naar de eigen bevolking,"zei ze. "Ik kan alleen maar hopen dat deze jongen niet voor niets is gestorven." (6) Inmiddels was een Facebook-pagina opgericht met 66.000 volgers.

Facebook-pagina

Het domino-effect van de Arabische Revolutie

De Arabische Revolutie kenmerkt zich nu door massabetogingen, burgerlijke ongehoorzaamheid, zelfverbrandingen en gewapend verzet. Echter heeft de Revolutie een zware tol geeist; Naar schatting zijn er 12.000 doden en 2000 gewonden. (3) Exacte cijfers van het aantal doden en gewonden zijn nog niet vastgesteld. Ook is er een keerzijde van de medaille; Velen ontvluchtten Libië en Tunesië door naar het Italiaanse eiland Lampedusa. Door de slechte staat, waarin de boten verkeerden, en de enorme gevaren op zee verdronken er relatief veel Libiërs en Tunesiërs. De Arabische Lente sloeg ook over naar Saoedi-Arabië, Jordanië en Marokko. Ook Iran, een niet-Arabische en islamitische land, ontsnapte niet aan het om alles heengrijpende vuur van de revolutie. In de eerste grote krachtmeting tussen oppositie en regime in Iran moesten tienduizenden betogers het onderspit delven, toen de oproerpolitie, gesteund door milities, hen uiteen had gedreven. Op verschillende plekken in de hoofdstad Teheran raakten veiligheidstroepen slaags met actievoerders. Hoeveel doden en gewonden er gevallen waren, is dat nu nog niet duidelijk. Wel is het zeker dat de Iraanse autoriteiten geweld niet geschuwd heeft om elke protest in de kiem te smoren. GSM-diensten en stroom werden uitgeschakeld in gebieden waar de protesten plaatsvonden. Internet werd gecensureerd en buitenlandse journalisten en camera's waren ook geweerd. Agenten stapten bussen in en sloegen passagiers zomaar. De demonstranten riepen;"Dood aan de dictator!", een verwijzing naar Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. Ook staken ze vuilnisbakken in brand om zich te beschermen tegen traangas. Honderden mensen waren gearresteerd. De oppositie had opgeroepen tot een solidariteitsbijeenkomst met de volksopstand in Egypte en Tunesië. De regering had de bijeenkomst verboden en gedreigd die keihard neer te slaan. (3) Het verbod werd op grote schaal genegeerd.

Marokko lijkt niet gedestabiliseerd te raken door de Arabische Lente. Hoewel koning Mohammed VI zijn autocratische vader Hassan II opvolgde, had hij meer liberaliseringen doorgevoerd. Ook had hij de dialoog met de oppositie aangehaald, bijgevolg dat hij in tegenstelling tot de meeste andere leiders in de Arabische wereld aanzien bij de bevolking genoot. Er waren ook echter in Marokko massale demonstraties gehouden, die ijverden voor meer rechten voor de Berbers en meer democratie. Grootschalige en gewelddadige rellen bleven echter uit. In maart 2011 kondigde de koning hervormingen aan, met name gericht op inperking van de macht van de vorst. Er werd een Marokkaans grondwetsreferendum op 1 juli gehouden dat Marokko tot een constitutioneel monarchie zou worden omgevormd. Volgens westerse diplomaten waren de voorstellen een oprechte poging van Mohammed VI om plaats te maken voor een democratisch Marokko. Er waren echter ook sceptici, die wijzen op voortdurende mensenrechtenschendingen onder de zittende koning en veel van de hervormingen als "cosmetisch" afdoen. De uitslag van het referendum wees echter op een hoog opkomstpercentage van 98,5% ja-stemmers. (3) Het lijkt wel dat Marokko gespaard wordt voor de Arabische Revolutie.

Koning Mohammed VI van Marokko

Saoedi-Arabië heeft getracht het overslaan van de Arabische Lente te voorkomen. Het verzet tegen armoede, corruptie en repressie in Saoedi-Arabië, zoals dat in andere Arabische landen op gang was gekomen, lijkt aanvankelijk beperkt te blijven. Het verzet werd afgeremd door het feit dat koning Abdullah 'geen gehaat man was en regelmatig van enige hervormingsgezindheid blijk had gegeven.' Daarnaast ging er ook een sterke remming uit van de te verwachten repressie van staatswege en van de zeer orthodoxe islamitische geestelijkheid, die allergisch reageerde op pogingen het gezag te tarten. Publieke uitingen van onvrede en woede, zoals het gebruikelijk is in veel Arabische landen, lijken in Saoedi-Arabië dan ook vrij zeldzaam te zijn. Het land zag zichzelf als een hoeder van stabliliteit in de regio en werd ook door het Westen als zodanig beschouwd. En toch...staat Saoedi-Arabië aan de rand van de afgrond. De Saoedische koning Abdullah en de Bahreinse koning Hamad bin Isa al-Khalifa waren al een geruime tijd geconfronteerd met het groeiende verzet van Sjieten tegen de soennitische heerschappij. In Bahrein bestaat de meerderheid van de bevolking uit Sjieten, terwijl het in Saoedi-Arabië gaat om een Sjietische minderheid. Vanwege het opgelaaide Sjietische verzet in Bahrein vreesde het Saoedische regime een soortgelijke scenario in eigen land. Er werden uiteraard demonstraties gehouden in Saoedi-Arabië. Diverse groepen hadden petities aan de koning overhandigd, waarin eisen werden gesteld. Daaronder viel de invoering van algemeen kiesrecht dat in het feodaal en islamitisch geregeerd land ondenkbaar was. Andere eisen waren het omvormen van absolute monarchie naar constitutionele monarchie, de erkenning van burgerrechten als de vrijheid van meningsuiting, een onafhankelijk rechtspraak, de vrijlating van politieke gevangenen en gelijke rechten voor vrouwen. De websites met petities, door duizenden mensen ondertekend, werden door de Saoedische autoriteiten geblokkeerd. Op 4 maart 2011 gingen circa honderd leden van de Sjietische minderheid in de Saoedische stad Hofuf de straat op om de vrijlating van geloofsgenoten, die gevangen gehouden werden, te eisen. Daarbij werden zeker 22 betogers gearresteerd. Het Saoedische ministerie van Binnenlandse Zaken legde twee dagen een verklaring af en zei dat betogingen "in strijd waren met het islamitisch recht en de tradities van de Saoedische samenleving." Ook de islamtisch raad van geestelijken verzette zich heftig tegen demonstraties en roep om hervormingen en achtte ze eveneens ontoelaatbaar. De waarschuwingen werden op 9 maart 2011 genegeerd, toen in het oosten van het land tweehonderd Sjieten de straat op gingen. De volgende dag schoot de Saoedische politie in de oostelijke stad Qatif in de lucht om de betogers, die de vrijlating van bij eerdere protesten opgepakte activisten geeist hadden, uiteen te drijven. Van 15 tot 18 maart was het behalve in Qatif ook zeer onrustig in drie oostelijke steden. Er vonden gewelddadige confrontaties plaats met de veiligheidstroepen en er vielen gewonden. Op 10 april werd er in de steden Jeddah en Riaad gedemonstreerd door tientallen werkloze academici en leerkrachten. Mensenrechenorganisatie Human Rights Watch (HRW) maakte op 19 april bekend dat sinds februari meer dan 160 dissidenten waren opgepakt. Koning Abdullah deed toezeggingen aan de oppositie en kondigde aantal maatregelen aan. De eerste maatregelen zouden jongerenhuisvesting, subsidies voor ambtenarensalarissen en beurzen voor degenen, die in het buitenland studeren, werkloosheidsuitkeringen en gezondheidszorg zijn.

Koning Abdullah van Saoedi-Arabië

Verder maakte de koning de vorming bekend van een nationale anticorruptie-instelling, die geleid zou worden door een hoge staatsfunctionaris met de status van minister en onder supervisie van de koning. Ook had de Saoedische regering aangekondigd dat de gemeenteraadsverkiezingen op 22 september zouden worden gehouden. Hoewel er een strikte scheiding tussen seksen in Saoedi-Arabië is en vrouwen bijzonder gediscrimineerd zijn, wordt het al snel duidelijk dat vrouwen ondanks toezeggingen van staatswege toch niet kiesgerechtigd zijn! (6)

Democratie in de Arabische wereld?

Toen Hosni Moebarak van het politieke toneel verdween, stroomden felicitaties uit de hele wereld naar het Egyptische volk en de Sjietische beweging Hezbollah in Libanon was als de eerste die het Egyptische volk gefeliciteerd had. "Hezbollah feliciteert het grootste volk van Egypte met deze historische en eerbiedwaardige overwinning. Het is de eenheid die het volk in deze revolutie toonde, vrouwen en mannen, kinderen en volwassenen, die geleid heeft tot de triomf van het bloed op het zwaard,"aldus de woordvoerder van Hezoballah. De VN-secretarisgeneraal Ban Ki-Moon had de militaire machthebbers in Egypte opgeroepen tot een "transparante, ordelijke en vreedzame machtswisseling" en "vrije, eerlijke en geloofwaardige verkiezingen." De Amerikaanse vicepresident Joe Biden reageerde opgelucht op het aftreden van Moebarak;"Dit is een cruciaal moment in de geschiedenis van Egypte en het Midden-Oosten. De machtsoverdracht moet onomkeerbare verandering betekenen. Het vertrek van Moebarak moet via onderhandeling leiden tot democratie. De rechten van de Egyptenaren moeten worden gerespecteerd en hun wensen moeten worden ingewilligd. Het zal niet alleen gevolgen hebben voor Egypte.." Ook de Britse premier David Cameron liet de pers weten met deze verklaring;"Egypte heeft nu een onschatbare kans op een regering die het land bijeen kan brengen. Als vriend van Egypte en het Egyptische volk staan we klaar om op elke manier te helpen. We vinden dat het een regering moet zijn, die de bouwstenen legt van een echt open, vrije en democratische samenleving. Wat vandaag is gebeurd, moet alleen een eerste stap zijn." De EU-vertegenwoordiger Catherine Ashton 'respecteert' het besluit van Hosni Moebarak om af te treden. Verder zei ze dat de EU klaar staat om Egypte te helpen bij een ordelijke overgang naar democratie en vrije en eerlijke verkiezingen. (6) In politiek Den Haag waren er ook reacties te horen. Vooral vanuit de links-progressieve hoek. Groen-links kamerlid Arjan el-Fassed juichte de machtswisseling in Egypte toe en zei;"Er is nu vrij baan gemaakt voor vrije en eerlijke verkiezingen en hervormingen in het land. Deze moeten geleid worden door de Egyptenaren zelf. Indien gewenst moet de Europese Unie daar waar mogelijk ondersteuning in bieden." (6) De PVDA-leider Job Cohen zei ook opgetogen;"Het Egyptische volk is opgestaan en heeft de droom van vrijheid, gerechtigheid en waardigheid in daden omgezet. Wij voelen ons op dit moment heel sterk met hen verbonden en willen dat Nederland en Europa nu de helpende hand uitsteken om de ontluikende democratie in Egypte de grootst mogelijke kans van slagen te geven." (6) Al hun lovende woorden klinken mooi maar zijn niet echt realistisch. De geschiedenis zal later geheel anders beoordelen dat de woorden van westerse politici zeker naïef zijn!

Affiche-poster van de
Melkweg in Amsterdam
 De G8, een machtig club van acht rijke en vooraanstaande industrielanden, had tijdens de topbijeenkomst in Deauville, Frankrijk, van 26 tot 27 mei besloten 40 miljard dollar, ruim 28 miljard euro, beschikbaar te stellen voor de ondersteuning van de nieuwe Arabische democratieën. Het ging om Egypte en Tunesië, die begin dat jaar een "democratische omwenteling" hadden doorgemaakt. Ook werd het bekendgemaakt dat de G8 steun vraagt van de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, de EBWO, bij de ontwikkelingen van de Arabische Lente en het "democratiseringsproces" van de Arabische landen. De EBWO, die eerder betrokken was bij het democratiseringsproces van Oost-Europa, heeft een missie gekregen om een bijdrage te leveren aan nieuwe markteconomieën, die hun rol zouden spelen bij de democratisering in de Arabische landen. (7)

Nieuwe ideeën voor
de Nieuwe WereldOrde?

Top G8; De groten der aarde
De G8 heeft ook het "Deauville partnerschap" gelanceerd om landen, die hun steentje bijdragen in de Arabische Lente, te steunen. Echter werd de G8 topconferentie overschaduwd door de Euro-crisis in Griekenland, Ierland, Spanje, Portugal en Italië en het gigantische begrotingstekort in de Verenigde Staten. Guillaume Grosso, de Franse directeur van de anti-armoedegroep ONE, uitte kritiek op de G8-landen en stelde dat de G8-landen hun beloften niet nagekomen hadden in hun hulp aan hongerende Afrika. Hij zei:"Tijdens de top in Gleneagles in 2005 hebben de G8-landen 25 miljard dollar aan Afrika beloofd voor 2010. Het is nu 2011 en 40 procent van het geld is niet uitgekeerd." Grosso vond het goed dat de wereldleiders van de G8 democratie en vrijheid mogen omarmen, maar Afrika ten zuiden van de Sahara niet moeten vergeten. "De Arabische Lente kan een Afrikaanse zomerdroogte inluiden,"waarschuwde hij. "Het budget ontwikkelingshulp staat onder zware druk. Verschillende landen hebben fondsen bevroren of bezuinigen op ontwikkelingshulp." (8) De aap komt uit de mouw, toen het bleek dat de G8 besloten had niet over te gaan tot het kwijtschelden van de buitenlandse schuld van Tunesië, iets wat sommige waarnemers hadden verwacht. De Franse president Sarkozy, die de top voorzat, verklaarde tegenover de journalisten dat die keuze gemaakt was, omdat er "veel landen zijn die armer zijn dan Tunesië, die ook hulp nodig hebben." (8)

We zullen zien of de G8-landen hun beloftes zullen waarmaken in hun hulp aan het democratiseringsproces van de Arabische landen. Dat de Arabische Revolutie daadwerkelijk tot democratie zal leiden, zult u het tweed deel van het artikel "Wie zit achter de Arabische Lente?" gaan lezen.

                                                 Wordt vervolgd.

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.


                                                                             Paul
   
Update: De val van Khadaffi is nabij. Het artikel is momenteel bijgewerkt.


Bronnen en referenties:

(1)  nl.wikipedia.org/wiki/Midden Oosten
(2)  nl.wikipedia.org/wiki/Mohammed Bouazizi
(3)  nl.wikipedia.org/Arabische Lente
(4)  NOS-TT, diverse media
(5)  nieuws-uitgelicht.infonu.nl/Saoedi-Arabië
(6)  DePers.nl
(7)  Parool.nl
(8)  Midden-Oosten Mondiaal Nieuws